คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : มารู้จักคำศัพท์ภาษาตามโพรกันเถอะ ! (หมวด ผ)
|
ผมเฮาะ, ลูกผมเฮาะ (น.) เงาะ (ผลไม้)
( ในสำเนียงสงขลาไม่มีเสียง ง. แต่จะใช้เสียง ฮ. แทน ) ปัจจุบัน คนไทยถิ่นใต้
ทั่วไปจะไม่ใช้คำนี้แล้ว คงเรียกสั้นๆว่า เงาะ เช่นเดียวกับภาษาไทยกรุงเทพ แต่ยัง
คงออกเสียงเป็น เฮาะ ในสำเนียงใต้
ผรื่อ, พรื่อ (ว.) อย่างไร
(ภาษาไทยถิ่นใต้ ในที่อื่น อาจพูดเสียงสูงเป็น พรื้อ แต่ก็มีความหมายเหมือนกัน)
" ผรื่อโฉ้ " - รู้สึกอย่างไรก็ไม่รู้ (วิงเวียน , ตาลาย, หรือ ไม่ค่อยจะปกติ)
" ว่าแล้ว ผรื่อ ฮะ " - บอกแล้วไง, บอกแล้วไม่เชื่อ
" ว่าผรื่อ ?" - ว่าอย่างไร, ว่าไง ?
" ไม่ผรื่อ " - ไม่เป็นไร
" เป็นพันผรื่อ ? " - เป็นอย่างไร ?
ผลา, ผรา (น.) ที่เก็บของที่อยู่สูง ชั้นบนเตาไฟ ( ควันไฟถึงแต่ไม่ร้อนจัดจนเกินไป
ใช้เป็นที่เก็บ ถ้วยชาม อาหารแห้ง หรือเก็บเมล็ดพันธุ์ผัก พันธุ์พืช )
" เดินนอกชาน ถ้วยราน แหม็ด ผรา " สำนวนใต้ ใช้ในความหมาย การกระทำที่
ซุ่มซ่าม ไม่ระมัดระวัง (ขนาดเดินอยู่นอกชานซึ่งอยู่หน้าบ้าน แรงสั่นสะเทือน ยัง
เข้าไปถึงในครัว ถ้วยชามที่เก็บไว้บนผรา ยังแตกร้าว)
ผักเหนาะ(ออกเสียงเป็น พักเนาะ ) (น.) ผักหลายชนิด อาจจะเป็นผักสดหรือผัก
ดองที่รับประทานเป็นเครื่องเคียงกับข้าวและแกงที่มีรสจัด เพื่อช่วยบรรเทารสเผ็ด
ร้อนของอาหารทำให้รู้สึกว่าอาหารมีรสกลมกล่อม
ปกติผักเหนาะจะต้องคู่กับ น้ำชุบ ผักที่มีรสฝาดจะต้องกินกับแกงส้มหรือแกง
เหลือง ผักที่มีรสเปรี้ยวหรือเผ็ดร้อนต้องกินกับแกงเผ็ด แต่ถ้าผักมีรสขม เช่น
ยอดสะเดาหรือยอดเทียม จะต้องคู่น้ำชุบที่มีรสหวานนำ อาหารมื้อนั้นก็จะอร่อย
ยิ่งขึ้น
ผักไห (น.) ผักไห่ มะระขี้นก
ผัง (ว.) ฉุน,เผ็ดร้อน คำนี้ โดยปกติจะใช้กับกลิ่นของพริก หรือ เครื่องแกงที่
ไหม้ไฟ เช่น
" แกงบนไฟ ไหม้แล้วโด้ หมิ้นผัง ไปทั้งบ้านแล้ว " - แกง(ที่อุ่นไว้ )บน(เตา)ไฟ
ไหม้แล้วโน้น เหม็นฉุน ไปทั้งบ้านแล้ว
ผังเหย, พังเหย (น.) รู หริอ ช่องที่ใช้ระบายอากาศ หรือ ใช้เป็นทางหนีฉุกเฉิน
คำนี้มักใช้อธิบายลักษณะรูที่อยู่อาศัยของสัตว์ ที่มีออกหลายทาง เช่น รูของ
แย้, รูของตะกวด
ผ้าโผ่ย (น.) ผ้าผวย (ผ้าห่ม )
ผ้าร้าย 1. (น.) ผ้าขี้ริ้ว - ผ้าเก่าๆ ใช้ทำความสะอาดสิ่งของหรือใช้เช็ดมือเช็ดเท้า
2. (น.) ส่วนภายในกระเพาะวัว หรือสัตว์เคี้ยวเอื้อง ที่มีลักษณะเป็นกลีบๆ
"ผ้าร้ายวัว" - ผ้าขี้ริ้ววัว
ผึง (ก.) กางออก แผออก
" ถ้าแลตัวหนังสือไม่ชัด กะ ผึง หนังสือให้กว้างๆ "
ถ้ามองตัวหนังสือไม่ชัด ก็ เปิดหนังสือให้กว้างๆ ซิ
ผึ้งกา (ออกเสียงเป็น พึ้ง ก๋า ) (น) กิ้งก่า
ผึ้งกือ (ออกเสียงเป็น พึ้ง กื๋อ ) (น) กิ้งกือ
แผ้ง, แผ่ง (ก.) ฉายไฟ , ส่องไฟ "แผ้งไฟฉาย" - ส่องไฟฉาย
เผล้ง (น.) ภาชนะใส่น้ำกิน หรือใส่ข้าวสารในครัว มักทำด้วยดินเผา มีรูปทรงกลม
เรียกว่า เผล้งน้ำ หรือ เผล้งสาร
แฝบ (ว.) แฝด, เป็นคู่
โผะ (น.) 1. ฟอง, ฟองน้ำ " ขี้นโผะ " - แตกฟอง
" หวากบอกนี้ ขึ้นโผะ แล้ว กำลังพอดีเลย " - น้ำตาลเมากระบอกนี้ แตกฟอง
แล้ว กำลังพอดีเลย
2. โผะ, กะโผะ พันธุ์ไม้ในวงศ์มะเดื่อ (MORACEAE) ผลอ่อน ใช้เป็นผักจิ้ม
น้ำพริก ได้
โผะค่าง (น.) คำนี้ในภาษาไทยถิ่นใต้(คลองหอยโข่ง - สงขลา) หมายถึง กระทกรก
ผ่อทิ (ว.) ในภาษาไทยถิ่นใต้ จะใช้คำนี้เพื่อเน้นข้อความ ให้หนักแน่นยิ่งขึ้น และมัก
ใช้แสดงถึง ความประหลาดใจ เช่น
" ลูกสาวหลวงไข่ สวยจัง ผ่อทิ " - ลูกสาวของพี่ไข่ สวยจังเลย (ไม่น่าเชื่อ)
" หรอยจัง ผ่อทิ - อร่อยจังเลย ( คิดไม่ถึงว่า จะอร่อยอย่างนี้ )
ความคิดเห็น