[Fic SJ] อันยอง Sweet Pie...พักร้อนมาพบรัก [Teuk,Min,Hyuk]

ลำดับตอนที่ #17 : Special Part - I am... (Leeteuk)

!♥! Special Part - I am... (Leeteuk) !♥!

==================

วันนั้น…

"นายไปเอาเบอร์ฉันมาจากใครเนี่ย" เสียงปลายสาย บ่งบอกถึงความแปลกใจสุดๆ
...ผมได้เบอร์เธอมายังไงนะหรอ ไม่ยากเลยครับ เพราะว่า ฮยอกแจโทรไปหามะนาว
ผมก็เลยขอเบอร์พริกมาด้วย เพราะก่อนกลับผมมัวแต่ดีใจที่เธอเรียกผมว่า โอปป้า น่ะสิ
ผมดีใจจิงๆ นะ พยายามให้เรียกตั้งนาน สุดท้ายเธอก็เรียกผมแบบนั้นจิงๆ...
อ่อ สงสัยไหมครับ ว่า พริกคือใคร ??

จะเริ่มยังไงดีล้ะ... หลังจากที่ผมประสบอุบัติเหตุครั้งนั้น ผู้จัดการอยากให้ผมได้พักฟื้นแบบจิงๆ
คือ ไปพักร้อนจิงๆ กับเขาน้ะ แบบทำไรจะได้ไม่เป็นที่จับตา โดยให้ผมเลือกว่าจะไปประเทศไหนดี
ฮยอกแจ และซองมิน ช่วยผมคิด เพราะผมต้องพา 2 คนนี้ไปด้วย
(จริงๆ แล้ว 2 คนนี้ ตื้อให้ผมพาไปเที่ยวครับ) เราทั้ง 3 คนเลยตกลงกันว่าจะไป ประเทศไทย...

ผมลืมจอง โรงแรม ทำให้พวกเราต้องเดินหา โรงแรมกันจนเหนื่อย แต่ก็ยังหาที่ถูกใจไม่ได้
และระหว่างเดินหาอยู่นั้น พวกผมก็โดนรถที่วิ่งด้วยความเร็ว ทำน้ำโคลนสาดใส่พวกผม
คิดดูครับ 3 หนุ่มที่แสนจะหน้าตาดี เป็นถึงนักร้องดังของเกาหลี ต้องมาเดินเปียกฝน
พร้อมกับเลอะโคลนด้วย ผมโมโห แต่ทำไรไม่ได้ รถแล่นไปเร็วมาก

พวกเราเดินมาอีกสักพัก พวกเราก็เจอเข้ากับรถคันนั้น ผมเห็นมีคนอยู่ที่รถพอดี ต้องเป็นคนขับแน่นอน
ผมเลยเข้าไปต่อว่าทันที... แต่คนที่ผมกะลังจะต่อว่านั้น เป็นผู้หญิง ตัวเล็กๆ ผูกผมหางม้า
แต่งตัวใส่กางเกงยีนส์ เสื้อยืด ออกแนวห้าวๆ หน่อย แน่นอน คนขับแน่นอน ผมตัดสินจากสายตาทันที
แล้วผมก็สื่อสารออกไปทันทีเด้วภาษาอังกฤษ (มันก็ต้องเป็น ภาษานี้แระครับ - -")
เธอดูตกใจเล็กน้อย แต่ก็ทำหน้า งง ผมก็ยิ่งโมโห ผมหันไปบ่นเป็นภาษาเกาหลีกับน้องอีก 2 คน
เหมือนเธอจะได้ยิน แล้วเธอก็พูดภาษาเกาหลี โอ๊ะ... ไม่น่าเชื่อ ผมแอบดีใจ
(จะดีใจทำไม ---- นั่นสิ -*-)

ผมตกใจนิดหน่อยด้วย นึกว่าเธอจะรู้จักพวกผม พวกผมเป็น Super Junior ออกจะดังนะนิครับ
(ไม่ได้หลงตัวเองใช่ปะ... คิคิ) แต่เธอไม่รู้จัก ผมแอบโกรธเธอครับ
ในเมื่อเธอพูดเกาหลีได้ ผมก็เลยด่าเธอไปชุดใหญ่เลยล่ะ ที่เธอขับรถไม่ดี
แต่เธอปฏิเสธเสียงแข็ง หน้าของเธอเวลาโมโห ดู ดุๆ ก็น่ารักดีนะ
ริมฝีปากเธอเวลาเถียงๆ เนี่ย มันน่าจูบชะมัดเลย (นี่ผมคิดลามกไปหรือเปล่าเนี่ย)
เสียงของพวกผมและเธอทำให้คนอีก 2 คนออกมา
คนแรกชื่อ ตังเม เป็นเพื่อนเธอ (คนนี้ ซองมินมีใจให้เธอ)
ส่วนอีกคนชื่อ มะนาว เป็นน้อง (คนนี้ ฮยอกแจมันรักของมันมากครับ)

เพล้ง !! --- เสียงหน้าผมแตกครับ เพราะอะไรหรอ เพราะว่า ผมไปว่าผิดคน
ตังเม ออกมายอมรับว่าเป็นคนขับรถ แต่ผมไม่อยากขอโทษเธอ (กัวเสียฟอร์มครับ เลยปล่อยตามเลย)
ตังเม ให้พวกผมค้างที่บ้านของเธอ เพื่อเป็นการไถ่โทษที่ทำพวกผมเลอะเทอะ
แต่เพราะฮยอกแจไม่สบาย พวกผมเลยได้อยู่ที่บ้านพักต่อ มันวิเศษมากเลย
เพราะว่าบ้านนั้นสวยมาก ติดทะเล มีสระว่ายน้ำ เหมาะแกการพักผ่อนมากๆ
แต่ก็ติดที่ว่าฝนตกอยู่หลายวัน เลยไม่ค่อยได้เล่นน้ำทะเลกัน

การได้พักที่นั้น สบายใจ สบายกายมาก เพราะนอกจากมะนาวแล้ว พริกและตังเม
ไม่รู้ว่าพวกผมเป็นนักร้อง แต่ทั้ง 3 คนปฏิบัติต่อพวกผมกับเหมือนคนธรรมดาทั่วไป
เหมือนเพื่อนที่คุยกัน ส่วนพริกนะหรอ น่าจะบอกว่าทะเลาะกันมากกว่า แต่การได้ยั่วเธอ
(ยั่วโมโหนะ อย่าคิดเป็นอย่างอื่น) มันทำให้ผมสนุก มีความสุขที่ได้เห็นใบหน้าเธอเวลาโกรธๆ โมโหๆ
ก็มันดูน่ารักดีนิครับ ตอนเธอยิ้มก็น่ารัก แต่เธอไม่ค่อยยิ้มให้ผมเท่าไร
ออกจะกวนประสาทผมอยู่เรื่อยๆ ด้วยซ้ำ

แต่เหตุการณ์ที่ทำให้ผมเปลี่ยนความรู้สึกที่มีต่อเธอนั้น คงเป็นเพราะ วันนั้น เราสองคน ติดถ้ำด้วยกัน
ผมได้พูดคุยกับพริก เธอบอกอะไรหลายๆ อย่าง ที่ทำให้ผมอึ้งมาก เธอออกจะเป็นคนมีความคิดทีดีทีเดียว
แต่ด้วยลักษณะท่าทางนิสัยที่ขี้เล่น และกวนๆ ของเธอ ใครจะไปคิดละ ว่าเธอน้ะ มีความคิดดีดี
แบบนี้ด้วยเหมือนกัน คืนนั้น เธอหนาว ผมก็หนาว
(จิงไม่หนาวเท่าไรหรอกครับ มันเป็นแผนเล็กๆ ของผมเอง)

ผมเลยกอดเธอไป (ตัวเธอนิ่มจัง) หนาวเนื้อห่มเนื้อยังไงล่ะ มันอุ่นจิงๆ นะ
อุ่นมากๆ เลย ทั้งกายและใจเลยล่ะ เช้าวันนั้น ผมกับเธอได้ดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน
ผมเห็นบ่อยแล้ว แต่ผมว่า วันนั้น คงสวยที่สุด เพราะอะไรหรอ
เพราะผมยืนกอดพริกแล้วดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน (โรแมนติกสุดๆ เลยล่ะ ^^)

หลังจากวันนั้นมา หัวใจผมก็เริ่มแปลกๆ ไป ทำไมนะหรอ ผมก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน
ทุกครั้งที่พริกคุยกะผู้ชายคนอื่น ผมหงุดหงิดยังไง บอกไม่ถูก ถึงจะเป็นแค่เพื่อนเธอก็เถอะ
(เธอไปเจอกับเพื่อน ตอนเราออกไปหาของทานนอกบ้านกัน โลกกลมมาก เจอเพื่อนด้วย)
ผมเริ่มอยากรู้เรื่องราวของเธอในแง่ต่างๆ มากขึ้น อ้อ ผมเลิกแกล้งเธอ
เลิกชวนเธอทะเลาะด้วยเหมือนกัน แต่เธอยังคงไม่รู้ตัว ยังคงกวนประสาทผมได้เรื่อยๆ

คืนก่อนจากกัน เรามีปาร์ตี้เล็กๆ กัน พวกเราเล่นเกมความจริงกัน ผมวางแผนให้ซองมินโดนลงโทษล้ะ
พริกของผมแพ้ด้วย แต่เธอโวยวายไม่ยอมรับความจริง เธอต้องพิสูจน์ด้วยการกอดทุกคน
ผมเสนอตัวผมก่อนเลย เธอโวยวายใหญ่เลย คืนนั้น เรามีเรื่องกันเล็กน้อย
แต่พวกเราก็ผ่านมันไปได้ด้วยดี...

สิ่งที่ผมรับรู้มาอีกอย่างจากปากของเธอ คือ เธอเคยมีแฟน แต่แฟนเธอตายไปแล้ว
ทำให้เธอไม่คิดจะมีใครอีก ผมพูดอย่างจริงจังให้เริ่มเต้นกับผม แต่เธอคงคิดว่าผมพูดเล่น - -"
ผมไม่อยากเร่งรีบอะไร เพราะจิงๆ แล้วผมก็ยังไม่มั่นใจเหมือนกันว่า ผมชอบเธอจิงๆ หรือเป่า
หรือแค่เพียงได้ใกล้ชิดกันเท่านั้น และแล้ววันที่พวกผมต้องกลับเกาหลีก็มาถึง

ผมแอบเห็นแววตาของเธอ เศร้าครับ เศร้า ต่างคนก็ต่างมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ
ผมว่าเธอเข้าใจดีทีเดียว เธอไม่ร้องไห้ตอนจากกัน เธอยิ้มให้ผม และเรียกผมว่า โอปป้า ด้วย
ผมดีใจสุดๆ ดีใจมาก วิ่งเข้าไปกอดเธอ... ตลอดเวลาที่นั่งเครื่องบินกลับ คำพูดของเธอในคืนสุดท้าย
วนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเลย “ความรัก เมื่อมันเริ่มต้นขึ้น มันจะมีแต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ”....
มันกำลังเริ่มต้นกับผมแล้วใช่ไหม?
และผมถึงเกาหลีโดยปลอดภัย...

นั่นแระครับ เป็นเรื่องราวของผมและเธอ... พริกของผม~~

หลังจากที่กลับมาเกาหลี ผมก็ได้ติดต่อเธอ (ได้เบอร์มายังไง ก็กลับไปอ่านย่อหน้าแรกนะครับ)
ผมก็โทรไปคุยเรื่อยๆ ได้ทะเลาะกันทางโทรศัพท์ก็แปลกดี แค่ได้ยินเสียงเธอ ผมก็นอนหลับแล้วล่ะ
ผมให้เธอดู Kiss radio ที่ผมกับฮยอกแจเป็นดีเจอยู่ เธอบอกดูมั้งไม่ดูมั้ง
(แต่ฮยอกแจบอกเธอดูทุกครั้งที่เปิดกล้อง มะนาวบอกฮยอกแจอีกทีครับ) ผมว่าเธอคงกัวเสียฟอร์ม

กลางเดือน 6 เธอจะได้ไปทำงานที่ ญี่ปุ่น ข่าวดีของเธอครับ แต่เป็นข่าวร้ายสำหรับผม
ซ้ำหนักด้วยการที่ มะนาวบอกว่า พี่พริกของเธอ ตอนนี้ เหมือนกลายเป็นคนคลั่ง ญี่ปุ่น ไปแล้ว
ไม่ว่าจะเป็นรายการเกมส์โชว์ต่างๆ ฟังเพลง ทีวี และรวมถึงดารานักร้องญี่ปุ่นด้วย เพื่อเตรียมฝึกภาษา
และศึกษาเกี่ยวกับ ญี่ปุนให้มากขึ้น (ผมกลัวว่าพริกจะไปชอบดารานักร้องญี่ปุ่นด้วยน้ะ แอบหึงอะครับ)

ญี่ปุ่น... ถึงระยะทางจะใกล้กว่าไทย แต่ยังไงก็ไม่ได้เจอกันอยู่ดี เฮ้อ... ตั้งแต่เธอไปญี่ปุ่น
ผมติดต่อเธอไม่ได้ ให้ฮยอกแจถามมะนาวแล้ว ก็ไม่ได้ความ เธอบอกจะติดต่อมาเอง
ผมคิดถึงเธอมากๆ เลย ช่วงนั้น ผมกินไม่ได้ นอนไม่หลับเลยทีเดียว
ไม่มีใครให้โทรไปทะเลาะด้วยเลย (จิงๆ เพราะผมคิดถึงน้ะ เลยชวนทะเลาะ)
มันเหมือนชีวิตมันขาดๆ หายๆ บางสิ่งบางอย่างไป... อาการแบบนี้ ผมคิดว่า ผมคงชอบ... ไม่สิ
น่าจาบอกว่า รัก เธอ เข้าแล้วจิงๆ แต่ผมก็ยังไม่กล้าที่จะบอกเธออยู่ดี
เพราะไม่รู้ว่าเธอคิดยังไงกับผมเหมือนกัน (ผมกะจะใช้ให้ฮยอกแจ หลอกถามมะนาวให้... อิอิ)

01-07-07 วันเกิดผม เกือบเที่ยงคืนแระ โทรสับดังขึ้นด้วยเบอร์ที่ม่ายคุ้นตาเลยซักนิด
นึกอยู่ว่าจะรับดีมั๊ย แต่อะไรบางอย่างบอกผมว่า ถ้าไม่กดรับผมอาจจะ ต้องเสียใจมากๆ

"Happay Birth Day Teukkii Oppa" ทันทีที่ปลายสายกรอกเสียงมา หัวใจผมแทบจะหยุดเต้น
คนที่คิดถึงตลอดเวลา เสียงที่หัวใจผมเฝ้าเพรียกหา (เริ่มเพ้อครับ เริ่มเพ้อ)
เธอบอกว่า เธองานยุ่งมากๆ ในช่วงแรกที่ไปถึงญี่ปุ่น แล้วก็ต้องพยายามปรับตัวให้อยู่ที่ญี่ปุ่นด้วย

พวกผมได้ไปประเทศไทยอีกครั้ง คนที่ดีใจสุดๆ นะหรอ คงหนี้ไม่พ้น ซองมิน กับฮยอกแจ
ที่จะได้เจอ หวานใจ กันแล้ว แต่มันก็ไม่ได้เป็นแบบนั้น มีแต่ฮยอกแจเท่านั้นที่ได้เจอมะนาว
ส่วนตังเม แค่ได้มาดูคอนเสิร์ต แต่มะนาวได้มางานแจกลายเซ็นต์
ผมและซองมิน มองเจ้าฮยอกแจ อย่างอิฉา...

ตอนช่วงเดือน 8 ผมได้ไปทำงาน ญี่ปุ่น ผมดีใจมากๆ เลย
คราวนี้ทั้ง 2 คน ต้องอิฉาผมแทนอย่างเน่นอน....
เพราะผมจะได้เจอกับพริก ทั้งฮยอกแจ และซองมิน อิฉาผมทั้งคู่เลยครับ

ที่ญี่ปุ่น..
หลังจากเสร็จงาน เธอบอกจะมาหาผมที่โรงแรม
ผมคุยกับผู้จัดการอยู่เลยให้ซองมินกับฮยอกแจลงมาเจอก่อน พริกมากับเพื่อนของเธออีกคน
ผมเข้าไปร่วมวงด้วยทันที เพราะว่า ไม่ได้มีแค่ซองมิน กับฮยอกแจเท่านั้น
ที่กำลังคุยกับพริกของผมอย่างสนุกสนาน ยังมี ฮีชอล คังอิน ฮันฮยอก ซีวอน
....เฮ้ย จะว่าไป ลงมากันครบเลย ขนาดเรียวอุคเงียบๆ ยังหัวเราะเลย
ม่ายนะ ทุกคน ผู้หญิงคนนั้น แฟนพี่ แฟนผม น้ะ....
(ผมร้องตะโกนอยู่ในใจ -*-)

การแต่งตัวของเธอก็ดูดีขึ้น มันดูเข้าท่ามากเลยล่ะ เธอดูน่ารัก สดใส มากๆ
และก็เหมือนจะเข้ากับทุกคนในวง ของผมได้ง่ายด้วย แต่ทำไม..
ฮีชอล ต้องนั่งข้างๆ แล้วเหมือน โอบเอวเธอไว้ด้วยนะ สายตาของคังอินที่มองพริกอีก...
โอ้ยยยย ผมว่า ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้วหรือเป่าน้ะ
เธอก็เหมือนจะไม่รู้ตัวเลย สนุกไปกะพวกเราทุกคน

วันนั้นเป็นวันที่ผมมีความสุขมากๆ อีกวันเลย ผมกลับมาเกาหลีด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยวเล็กน้อย
แต่เหมือนเธอจะรับรู้ความคิดถึงของผม เธอติดต่อมาหาผมบ่อยขึ้นเหมือนกัน
ผมคิดว่าเธอก็คงจะเหงาเหมือนกัน (แต่จริงๆ แล้วผมแอบคิดว่าเธอก็เริ่มมีใจให้ผมล่ะ)

ความฝันอีกก้าวหนึ่งของพวกเรา Super Junior II พวกผมเริ่มซ้อมกันหนัก
เพื่อทำให้ออกมาดีที่สุด ทุกครั้งที่ผมเหนื่อย ผมล้า ผมท้อ ผมจะโทรไปหาเธอ
ไม่ว่าเธอจะยุ่งอยู่กับอะไร หรือว่าเข้าเข้านอนไปแล้ว เธอจะคุยกะผม คอยให้กำลังใจผมเสมอ
เธอทำให้ผมยิ้มทุกครั้งที่วางสาย แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมรักได้ยังไงกัน

อัลบั้ม 2 เป็นไปได้อย่างสวยงาม การตอบรับจากแฟนๆ ทุกคน
แน่นอนเธอจะโทรมาแสดงความยินดีกับผมด้วย ผมคิดถึงเธอจัง

วันเกิดเธอ ผมบอกชอบเธอไป แต่เธอหันไปคุยกะคนขายของพอดี เลยไม่ได้ยินที่ผมพูด - -"
น่าเศร้าไหมครับ แต่ผมตั้งใจจะบอกต่อหน้าเธอให้ได้ ตอนเราเจอกันอีกครั้ง

คอนเสิร์ตเต็มรูปแบบครั้งแรกของ Super Junior จัดขึ้นที่เกาหลี ผมอยากให้เธอมาดูด้วย
แต่เธอต้องทำงานมาดูไม่ได้ จะมีก็แต่ มะนาว ที่เจ้าฮยอกแจ มันให้มาหาที่เรียนต่อ
แล้วก็มาดูคอนเสิร์ตด้วย การทัวร์คอนเสิร์ตของเอเชียจะเริ่มขึ้น ที่แรก ประเทศไทย...

พวกเราได้มีโอกาสไปประเทศไทยกันอีกครั้งในงานแถลงข่าว เป็นโชคดีของฮยอกแจอีกแระ
ได้เจอมะนาวที่โชคดีได้เข้าร่วมงานมีตติ้ง เจ้าฮยอกแจ บอกเป็นเพราะพลังรักของมันและมะนาว
จะว่าไปผมก็ยังมีโอกาสได้เจอพริก (แม้จะครั้งเดียวก็เหอะ คิดแล้วก็เศร้า)
แต่ซองมินนี่สิครับ อาการหนักกว่าอีก ไม่เจอกันเลย แค่โทรคุยกัน
ผมเริ่มสงสารน้องผมแล้วล่ะครับ

ก่อนคอนเสิร์ตที่ไทย พวกเรามีงาน มีตติ้งแฟนที่ ญี่ปุ่นก่อน ผมดีใจมากที่จะได้เจอเธออีก
แต่ว่า...ทำไม ฟ้าถึงต้องมากลั่นแกล้งผมด้วย แกล้งซองมินคนเดียวก็พอไม่ได้หรอ...
พริกบินกลับมาไทย ผมเลยไม่ได้เจอเธอเลย แต่เธอบอกว่าจะไปดูคอนเสิร์ต ผมก็ดีใจแล้วครับ
แต่ยังไงก็ไมได้เจอกันอยู่ดี เพราะผมต้องบินกลับเกาหลีทันที เสียใจมากเลย แต่ผมก็ดีใจมากๆ ด้วย
พอผมถามถึง การแสดงว่าเป็นยังไงบ้าง เธอบอกผมว่า
“ตอนนายอยู่บนเวที เท่มากเลยนะ ดูดีมากๆ เลย แต่ ฉันชอบที่นายตอนอยู่แบบธรรมดามากกว่า”
ผมก็เป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งแระครับ ขอบคุณเธอจริงๆ

พวกเราได้ไปถ่ายโฆษณาที่ประเทศไทย ผมกะจะให้เธอแปลกใจ แต่ว่า...
พวกเธอทำผมแปลกใจมากกว่า
พวกเธอไปจีน !!
ไปดู พิธีเปิดงานกีฬาโอลิมปิค เศร้าเลยครับ ต่อไปนี้จะไปไหนมาไหน
ผมจะบอกเธอก่อน ไม่ก็จะแอบถามเธอก่อน

แต่ตอนนี้สิ่งที่ทำให้ผมดีใจสุดๆ ก็คือ เธอบอกว่า บริษัทของเธอให้เธอมาประจำที่เกาหลี
เธอก็ต้องมาอยู่ที่เกาหลี ผมจะได้เจอเธอบ่อยๆ แล้ว ดีใจมากครับ
ผมว่าจะบอกความรู้สึกของผมให้เธอรู้สักที อนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ตอนนี้ เธอเป็นกำลังใจสำคัญของผม ถ้าขาดเธอไปผมคงแย่แน่ๆ เลย
เดือนหน้า เธอจะมาแล้ว ผมกะว่าจะไม่ให้เธอไปไหนอีก
จะให้เธออยู่เกาหลีกับผมตลอดไป... อิอิ

รักนะ....

....คิดถึงจัง ยัยตัวแสบ

.
.
.
Credit :: Park Jungsu’s notebook
Special Thanks :: My Hyukjae
Translated by Lemon

Ask for permission if you want to take out!!!
DO NOT HOT LINK and Take It Out With Full Credit


Lemon Talk ::

ดีค่า... Lemon หรือมะนาว เองค่ะ มะนาวแอบแปลนะค่ะเนี่ย เรื่องมันมีอยู่ว่า...
พี่ฮยอกแจสุดที่รักของมะนาวเนี่ย บอกว่าเห็นพี่อีทึกแอบเขียน (พิมพ์) อะไรสักอย่าง
พอได้ลอง(แอบ)อ่านก็เลยรู้ว่าเกี่ยวกับ พี่พริกค่ะ มะนาวเลย ก็เลยบอกให้แอบขโมยมา...
ตอนแรกมะนาวจะให้พี่พริกอ่านด้วย แต่ว่า... พออ่านแล้ว มันก็เป็นอย่างที่หลายๆ คนได้อ่านล่ะ
ก็เลยไม่ให้พี่พริกอ่านดีกว่า ไม่รู้ว่าเมื่อไรพี่อีทึกจะเปิดปากบอกพี่พริกไวๆ สักที
(วันก่อนมะนาวก็ไปเจอความลับของพี่พริกเหมือนกันละค่ะ... อิอิ)
แอบลุ้นความรักของพี่ทั้งสองคนอยู่ อยากให้พบกับความสุขแบบมะนาวตอนนี้ไงค่ะ..
ไปก่อนนะค่า ^^

==================

.
.
.

เหมือนหลายๆ คนอยากอ่านของนางฟ้ากันก่อน

ก็เลยนะ ตามที่ตกลงกัน...อิอิ

ตอน I am จะมี ของทั้ง 3 หนุ่มนะจ้ะ

และมีของ 3 สาวด้วยละ อยากอ่านกันหรือเป่า

ไม่อยากอ่านก้อจาให้อ่านอะ... 5 5

ปล. ตอนนี้ ทำไมมันยาวงี้เนี่ย...
ทนๆ อ่านกันหน่อยละกัน - -'