ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หวงรักวิศวะตัวร้าย I To the man that I Love

    ลำดับตอนที่ #17 : CHAPTER 17

    • อัปเดตล่าสุด 8 พ.ย. 67


     

    Group chat บ้านเช่า (3)

    GEM: สาวชุดชมพูเด็กใหม่เหรอ แค่เห็นหน้าด้านข้างยังรู้สึกว่าน่ารักเลยว่ะ ขอรูปหน้าเต็มๆ หน่อย

    AON : ไม่ใช่ ๆ น้องสาว

    GEM : น้องสาวมึงที่เรียนพยาบาลอะนะ

    AON : อืม

    AON : กูบอกไว้เลยว่าห้ามจีบ ห้ามยุ่ง

    GEM : กูยังไม่ได้พูดอะไรเลย

    AON : ก็ดักหมาแก่แถวนี้ไว้ก่อน

    GEM : พี่ชายดุขนาดนี้ ไม่เอาดีกว่า จีบสาวในเกมสบายใจกว่าเยอะ

    AON : @SI พรุ่งนี้ว่างปะ ช่วยงานหน่อย @GEM ใช้มือวนไปนะครับ

    SI: ค่อยคุย ดูหนังอยู่ ไม่ว่าง

     

    ศตานนท์เก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง เอนตัวให้สาวข้างกายได้อิงซบไหล่ มือสอดประสานแนบแน่น เมื่อถึงฉากเลิฟซีนของเรื่อง คนตัวเล็กก็เงยหน้ามามองเขาในความมืดอย่างรู้จังหวะ ชายหนุ่มโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ ประทับจูบอย่างดูดดื่มก่อนจะผละออกจากกันเมื่อฉากวาบหวิวนั้นจบลง

    “คืนนี้ก้อยไปค้างที่บ้านพี่นะ” เธอกระซิบข้างหูเขาอย่างจงใจยั่วยวน

    “บ้านพี่ไม่สะดวก ไปคอนโดก้อยแทนได้ไหม”

    “แต่วันนี้น้องสาวก้อยพาเพื่อนมานอนด้วยค่ะ คนเยอะพี่จะอึดอัดหรือเปล่า” 

    “ไม่เป็นไร เราก็อยู่แค่ในห้องกันสองต่อสอง ก็ไม่มีใครแล้วถูกไหม”

    หลังจากดูหนังเสร็จ ศตานนท์ก็ขับรถพากุลธิดากลับคอนโดของเธอ ระหว่างทางชายหนุ่มแวะซื้อเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไปดื่มที่ห้องด้วย

    ทั้งสองเดินจับมือ โอบไหล่ ตัวแทบจะสิงกันจนกระทั่งเดินมาถึงหน้าห้องพัก หญิงสาวหยิบคีย์การ์ดมาเปิดประตูเข้าไปด้านใน ไฟในห้องโถงเปิดสว่างบ่งบอกว่าน้องสาวคงกลับมาแล้ว

    “พี่ศิอยากดื่มเบียร์ตรงห้องนั่งเล่นหรือห้องก้อยดีคะ”

    “อืม ห้องก้อยก็ได้ครับ” ชายหนุ่มเกรงใจน้องสาวของเธอจึงอยากดื่มในพื้นที่ส่วนตัวอย่างเช่นห้องของกุลธิดามากกว่า

    “โอเคค่ะ งั้นพี่เข้าไปรอที่ห้องก่อนนะคะ ก้อยขอไปทักทายน้องกับเพื่อนแป๊บหนึ่ง” หญิงสาวเขย่งปลายเท้า กดจมูกบนแก้มสากหนึ่งทีก่อนจะจูงมือเขาเข้าห้อง

    ทว่ากุลธิดายังไม่ทันได้ก้าวออกห้องเพื่อไปหาน้องสาว เจ้าของแขนแกร่งก็รวบเอวเธอไว้ก่อน

    “พี่ศิ จะทำอะไรคะ”

    ชายหนุ่มหมายจะแกล้งเธอด้วยการอุ้มคนตัวเล็กไปฟัดบนเตียงแต่ก็โดนใครบางคนขัดจังหวะด้วยการมาเคาะประตูห้อง เขาจำต้องคลายอ้อมกอดออกอย่างช่วยไม่ได้ แล้วปล่อยให้เธอได้ออกไปคุยกับคนที่มาเคาะขัดจังหวะ

    ร่างสูงหยิบกระป๋องเบียร์แล้วเดินไปนั่งโซฟาในห้อง ได้ยินเสียงกุลธิดากำลังพูดกับน้องสาวอยู่หน้าห้อง จับใจความบทสนทนาได้ว่า ขอยืมไดร์เป่าผม

    วินาทีต่อมาเขาก็เห็นว่ากุลธิดาเดินนวยนาดกลับเข้ามาในห้อง หยิบไดร์เป่าผมซึ่งวางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งแล้วหยิบไปให้น้องสาวด้านนอก

    ราวสิบนาทีเธอก็กลับเข้ามา ชายหนุ่มดื่มเบียร์รอเธอจนหมดไปสองกระป๋อง หญิงสาวทิ้งตัวนั่งบนตักของเขา สองแขนเกี่ยวลำคอหนาไว้แล้วจูบซับตรงต้นคอเป็นการขอโทษที่ทำให้เขาต้องรอนาน

    “ทำไมหายไปนานจัง” ชายหนุ่มกระซิบถามข้างใบหูพลันทำให้หัวใจดวงเล็กเต้นแรง

    “พอดีเพื่อนน้องพาลูกแมวมาด้วยค่ะ ก้อยก็เลยอยู่เล่นกับน้อง”

    “จนลืมว่าพี่รออยู่ ควรน้อยใจดีไหม” ชายหนุ่มแสร้งทำสีหน้าน้อยใจ

    “ก้อยขอโทษน้า”

    “ไม่หายได้ไหม”

    “ของ้อได้ไหมคะ ให้ทำอะไรก็ยอม”

    “ก็ต้องดูว่าก้อยยอมให้พี่ทำได้แค่ไหน”

     

    ราวตีหนึ่งชายหนุ่มเดินออกจากห้องนอนกุลธิดาเพื่อกลับไปนอนบ้านตัวเอง หลังจากเสร็จธุระกับคนด้านในแล้ว จังหวะนั้นเขาได้ยินเสียงแมวร้อง ชายหนุ่มตกใจเล็กน้อย กวาดสายตามองหาต้นเสียงในความมืด กระทั่งมองเห็นเงาของใครบางคนกำลังนั่งอยู่ตรงมุมหนึ่งของโซฟา

    เขาชะโงกหน้าเข้าไปมองก็เห็นว่าเธอกำลังลูบแมวตัวน้อยซึ่งมันนอนเล่นอยู่บนพื้นพรม

    เมื่อเห็นว่าเป็นคนกับแมวจริง ๆ ไม่ใช่ผีหลอก ชายหนุ่มเลิกสนใจเพราะไม่อยากไปรบกวนเวลาส่วนตัวของใคร เดาว่าเธอคงเป็นเพื่อนของน้องสาวกุลธิดาที่มาค้างคืนด้วย ร่างสูงเดินด้วยปลายเท้าไปยังหน้าประตูห้อง เมื่อสวมใส่รองเท้าเรียบร้อยก็เปิดประตูออกจากห้องอย่างเงียบ ๆ

    “แฟนพี่ก้อยกลับแล้วแฮะ จะได้นอนสักที” คนตัวเล็กบ่นพึมพำ เมื่อได้ยินเสียงคนเปิดประตูออกจากห้องไป สาเหตุที่ทำให้เธอต้องออกมาข้างนอกก็เพราะทนฟังเสียงห้องข้างเคียงฟีทเจอริงไม่ไหว เสียงร้องโอดโอยนึกว่าใครฆ่ากันตาย ส่วนกัลยาก็หลับลึกไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร เธอก็เลยอุ้มลูกแมวตัวน้อยมานั่งเล่นข้างนอกเพื่อรอให้ทั้งสองคนทำกิจกรรมกันให้เสร็จเรียบร้อย

    หากไม่ติดว่าพรุ่งนี้เธอต้องไปเรียนเช้า หลังจากกินอาหารค่ำฉลองวันเกิดกับครอบครัวเสร็จ เธอคงกลับพร้อมบิดามารดาไปนอนที่บ้าน ฝืนตื่นเช้าหน่อยเพื่อนอนในห้องตัวเองอย่างสบายใจคงดีกว่าการมานั่งฟังเสียงคนมีเซ็กซ์ในวันพิเศษของเธอ

    แต่มันก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว

    “ปะ เฉาก๊วยเราเข้าไปนอนในห้องกันเถอะ”

     

    TALK

    ไรต์ขอทุกคนสาปพี่ศิแต่พองามนะคะ 

    เอาละ ไปติดตามกันพาร์ทหน้าพี่ศิกับน้องอุ้มจะได้เจอกันแบบดี ๆ สักทีมั้ยนะ 55

    ช่องทางจำหน่ายอีบุ๊กตามรายละเอียดด้านล่างได้เลยค่ะ

    อีบุ๊กผ่าน DEK-D  สามารถกดได้ที่หน้าบทความของเรื่องได้เลยค่า ไรต์จัดลดราคาเพียง 480 คอยน์เท่านั้น 

    อีบุ๊กผ่านแอพ MEB อีบุ๊กวางขายเที่ยงคืนนี้นะคะ  

    จิ้มลิงก์ : https://shorturl.at/0PTfb

    ราคาโพรโมชัน 239 บาท  (ช่วงเวลาโพรโมชัน 10 วันเท่านั้น จากนั้นราคาจะขายเป็นปกติอยู่ที่ 289 บาท)

    เนื้อหา 17 บทหลัก + ตอนพิเศษแบบจุก ๆ  6 บท 

    จำนวนคำจากที่คิดว่าจะทำสั้น ๆ ก็ทะลุแสนคำจนได้  ปล.จำนวนบทด้วยเพราะไรต์ฺทำแต่ละบทค่อนข้างยาวนะคะ 

    สุดท้ายนี้ฝากทุกคนรักพี่ศิกับน้องอุ้มเยอะ ๆ น้า ขอบคุณทุกการสนับสนุนล่วงหน้าค่ะ ที่สำคัญแวะกดเรตติ้ง คอมเม้นต์เล็ก ๆ เพื่อบอกต่อความน่ารักของพวกเขากันเยอะ ๆ นะคะ 

    ส่วนของรายตอน ไรต์จะยังอัปให้อ่านเรื่อย ๆ คะ แต่หลังจากการโพรโมตเสร็จสิ้นอาจจะไม่ได้ลงทุกวันเหมือนเดิมนะคะ 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×