The Strange Tales Of Panorama Island

ลำดับตอนที่ #4 : #MerryChristmas (2.5% คริสต์มาสนี้ต้องมีไก่ >_O)

#MerryChristmas

Playlist: Naniwa Danshi – Happy Surprise 「ハッピーサプライズ」 / Naniwa Danshi – #MerryChristmas

 

 

.

24 ธันวาคม...ในที่สุดก็มาถึงวันก่อนเทศกาลที่เธอชอบที่สุด ซึ่งอาจจะตั้งตารอมาตลอดทั้งปี หรืออาจจะตั้งแต่หมดวันคริสต์มาสของปีก่อนก็ไม่ใช่คำพูดที่เกินจริงเลย แต่ดูเหมือนว่าปีนี้ ความสุขทั้งหมดทั้งมวลจะหลุดลอยไปจากชีวิตของเซเซะ อิตสึกะ จนทำให้งานกินเลี้ยงจับของขวัญในห้องเรียนซึ่งเคยทำให้อิตสึกะตื่นเต้นได้ในทุกๆ ปี เปลี่ยนกลายเป็นความเหงื่องหงอย หดหู่ เซื่องซึม อึมครึม ทุกคำบรรยายความรู้สึกในแง่ลบเท่าที่โลกนี้จะมีบัญญัติ

เมื่ออิตสึกะจะไปได้ยินข่าวซุบซิบจากกลุ่มสาวช่างเมาท์ระหว่างนั่งกินขนมด้วยกันตอนช่วงพักตกแต่งสถานที่เมื่อวานว่าคืนก่อนพวกหล่อนเห็นฟูจิวาระ โจอิจิโร่ เพื่อนร่วมห้องสองปี เพื่อนนั่งข้างๆ สองเทอม เพื่อนที่อิตสึกะแอบชอบมาได้สองเดือนกับอีกยี่สิบแปดวัน! ไปช้อปปิ้งที่นัมบะพาร์คกับเด็กผู้หญิงต่างโรงเรียนหน้าตาน่ารัก ชื่อก็น่ารักจากที่ได้ยินเขาเรียกอย่างสนิทสนมว่าอาโอะจัง (ไม่ทราบนามสกุล) ด้วยท่าทางที่ยิ่งกว่าสนิทสนม ถึงขนาดที่ยัยมาโกะป้งฟันธงเลยว่า “ยังไงก็ต้องเป็นแฟนกัน!” จนอิตสึกะนึกอยากไปฟันธงของหล่อนให้มันรู้แล้วรู้รอดไป!

แต่สิ่งที่อิตสึกะทำคือการวิ่งตึงตังกลับขึ้นห้องเรียน ยืมตัว — เจ้าหล่อนจะใช้คำว่ากระชาก — เซเซะ ฮิเมกะ พี่สาวฝาแฝดไข่คนละใบซึ่งกำลังใช้ชอล์กตกแต่งกระดานดำเป็นรูปวาดและตัวอักษรหลากสีสัน เอออไปกับเรื่องมาสคาร่าจากผู้รอบรู้เรื่องคอสเมติกประจำชั้นอย่างโอนิชิ ริวเซย์ด้วยความสนอกสนใจ ให้เปลี่ยนมาฟังเธอพร่ำเพ้อรำพันเรื่องคนที่แอบรักตรงระเบียงไม่ว่าจะสนอกสนใจหรือไม่แทน

“โธ่ อิตสึกะ แกจะเชื่ออะไรกับพวกของยัยมาโกะป้ง เห็นอะไรก็เอามาใส่สีตีไข่ไปเรื่อย ถ้าแกเชื่อพวกนั้นจริงๆ ป่านนี้ฉันไม่มีแฟนไปแล้วเป็นร้อยๆ คนหรือไง!”

“ก็แกมีแฟนเป็นร้อยๆ คนจริงๆ นี่!”

ให้ฮิเมกะที่ขบขันอยู่แล้วกับการฟังเรื่องเล่าอย่างมีอารมณ์ของเธอเป็นต้องสั่นหัวด้วยความระอา

“เอางี้ เดี๋ยวฉันไปถามโจให้เองเลยว่าเขาคบกับอาโอะจังอะไรนั่นหรือเปล่า จะได้จบๆ”

แต่ก่อนที่ฮิเมกะจะได้ทำตามอย่างที่ตั้งใจไว้ อิตสึกะก็จะรีบปรี่เข้าไปกระชากแขนผ่านเสื้อเชิ้ตของหล่อน กรีดเสียงตะโกนในระดับที่ก็พยายามไม่ให้ดังออกไปนอกระเบียงที่เลื่อนบานประตูปิดไปแล้วว่า “ถ้าแกไปถามนะฮิเมะ ฉันจะบอกโจว่าแกนั่นแหละที่แอบชอบเค้า!” เสียจนอีกฝ่ายถึงกับหลุดหัวเราะพรืดออกมาดังๆ

“เอ้า! นี่ฉันกำลังช่วยแกอยู่นะอิตสึกะ! ถ้าเกิดว่าโจมีแฟนแล้วจริงๆ แกก็จะได้ตัดใจจากเค้า แต่ถ้ายัง แกก็จะได้สารภาพรักกับเค้าในคืนปาฏิหาริย์คริสต์มาสอย่างที่วางแผนไว้เหมือนเดิมไง”

“ไม่เอา! ไม่ต้องมาช่วย!” พออยู่ในอารมณ์ขุ่นข้องเพราะไม่ได้ดั่งใจขึ้นมาก็กลายมาฟาดงวงฟาดงาเข้าใส่เสียอีก “ช่างมันสิ! ไม่เห็นจะสนใจเลย! คอยดูนะ วันพรุ่งนี้ฉันจะควงมิจิไปเย้ยหน้าหมอนั่นให้ต้องเสียดายที่ไม่เลือกคนสวยนิสัยดีอย่างฉันตายไปเลย!”

“ก็ถ้าเค้าไม่ได้ชอบแกเค้าจะต้องเสียดายอะไร?”

อิตสึกะพยายามกลั้นเสียงหวีดร้องแสดงความเจ็บใจ ขณะที่ยกปลายนิ้วอันสั่นเทาขึ้นชี้หน้าหล่อนเร่าๆ

“ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้นะ น...นังปีศาจชั่ว! แกเป็นใคร! ออกไปจากพี่สาวของฉันเดี๋ยวนี้!”

ทว่าเจ้าตัวก็จะเอ่ยทิ้งท้ายด้วยความขบขันไม่ได้หยุดเพียงว่า “อ้อ แล้วก็นะอิตสึกะ อย่าเปลี่ยนปาฏิหาริย์วันคริสต์มาสเป็น ‘ฝันร้ายก่อนคืนคริสต์มาส’ เพราะอีตามิจิเอดะเลย นี่เตือนแล้วนะ” ก่อนเดินหัวเราะรวนร่าออกไป ทิ้งให้น้องสาวฝาแฝดได้แต่ฟึดฟัดทำหน้าบึ้งตึงคนเดียวอยู่อย่างนั้น

 

2022年12月24日
_______________

★ แต่งเรื่องนี้ไว้เป็นเดือนแล้วตั้งแต่เอ็มวีแฮชแมรี่ออก แต่หลังจากคอมฯเจ๊ง แผนการแต่งฟิคอะไรกูก็รวนหมด การเกลาฟิคก็นานขึ้นตั้งแต่เกิดเหตุการณ์นั้น มันคือจุดเปลี่ยน เทิร์นนิ่งพอยต์ที่กูบ่าต้องการ ละปลายปีก็แม่ง เจองานถาโถมไม่พอ ยังเจองานน่าเบื่อ น่ารำคาญ พูดเยอะ ฯลฯ ส่งท้ายปี orz แต่โชคดีไปที่ยังมีเศษที่แต่งไว้ก่อนหน้านั้นให้อ่าน มึงจะได้ไม่มาด่ากูว่าเอาลงแต่รูปอยู่ได้อีเหี้ย แต๊งกิ้ว จีซัส / เลือกลงวันที่ 24 เพราะมันคือคริสต์มาสสำหรับเราที่โรงเรียนจะฉลองวันที่ 24 ของทุกปี (ถ้าไม่ตรงวันหยุด) มากกว่า 25 และเพราะเอ็มสเตเมื่อวานที่เด็กลุงไปแทบจะยกค่ายแล้วกับโชคุระตีมคริสต์มาส แล้วกูก็เฮ้อออ ใจ และปีนี้นานิวะก็เป็นวงแรกเลยไหมที่จับของขวัญคริสต์มาสแล้ว ปีแล้วไม่ได้ตามวงนี้ แต่ปีนี้พอได้มาดูก็เออ สนุกกว่าที่คิด ตอนเล่าเรื่องสามสิบวิก็ฮา เลือกของขวัญมาจับก็ดี ยกเว้น...คนที่ถุงเบา

★ รูป ych จากคุณ Mild Dy'Lt เพราะกูอยากได้ ไม่มีเหตุผลอื่นใด XD ให้ใส่โบว์สองสีเพราะเคียวเฮมิจิและโจฮาชิ คู่เพื่อนซี้ไม่มีซั้วเช้ยๆ บ่ามีพระรองใดๆ พระเอกมีแค่เคียวเฮและโจเท่านั้น มันเป็นฟิคสั้น...ที่สั้นกูยังไม่แต่งเลย จะเอาอะไรกับฟิคยาว 55555

★ อย่างที่เคยเมาท์กับมึงเล่นๆ ว่าอยากแต่งฟิคคริสต์มาสบรรยากาศสมัยเรียนโรงเรียนคริสต์ตั้งแต่อนุบาลยันมอปลายของเราให้ได้สักที และในที่สุดกูก็ทำได้แล้วววว มาแสดงความยินดีกับกูหน่อยเร้ววว! ไม่สมจริงในความเป็นญี่ปุ่นอยู่แล้วเพราะตั้งใจแต่งด้วยบรรยากาศแบบไทยเลยนี่แหละ >_< แต่อันนี้อิงมาจากรรหญิงล้วนของเรา ตอนนั้นต้องช่วยกันแต่งห้องวันคริสต์มาส พอวันที่ 24 ก็ใส่ชุดนอกไปกินเลี้ยง (ส่วนพวกเรามีแก๊งสายคอสของตัวเอง 55555) มีการแสดงหน้าเวทีตอนเช้า พระเจ้าประสูติว่ะ พอเสร็จก็กลับห้องเอาของกินมาแบ่งกัน เอาของขวัญมาจับฉลาก ตอนบ่ายเลิกงานก็ไปเล่นชิงช้าสวรรค์ ม้าหมุน ซุ้มต่างๆ แล้วก็มีงานแสดงบนเวทีตอนเย็น (ส่วนโรงเรียนสหตอนมอปลายแค่จับของขวัญแล้วก็ไปเดินเล่นเนาะ ส่องผู้ชายๆ >_<) ขอบคุณนานิวะที่ทำให้ได้กลับมาแต่งฟิคใสๆ วัยเรียนได้สำเร็จ แม้จะแค่เศษฟิคก็ตาม เบ้าหน้าเหมาะสม ฟีลเด็กรรเอกชนมากค่ะ / อนึ่ง ฟิคเรื่องนี้เกิดขึ้นได้ด้วยเอ็มวีเพลงแฮชแมรี่ที่ดูครั้งแรกกูก็ตายไปเลย ชอบเพลงมากด้วย เอ็มวีก็คริสต์มาสคริสต์ใจ ชุดเขียวเป็นเลประคอน! เป็นเอลฟ์! ละยิ่งเคียวเฮกลับมาหัวทองเหมือนตอนดิแอนเส้อแล้วใจกูก็บาง (แต่ในซีดีทีวีผมน้ำตาลใจกูขาดเลย ฉัวะ!) ว่าไปช่วงซิงแฮปปี้เซอร์ไพรส์นี่กูว่าเป็นช่วงท๊อปของโจเลยว่ะ ยกให้หล่อที่สองรองจากเคียวเฮ มิน่า มึงเลยหวงปลากับกูจัง >_< / และถึงแม้ว่ากูจะชอบแซวเคียวเฮว่าบ้า ว่าโง่ แต่งฟิคมิจิเอดะยังบ่อยกว่าอีกนี่แอบเปลี่ยนใจหรือเปล่า แต่ยังไงทากาฮาชิ เคียวเฮก็เป็นที่หนึ่งเสมอจ้าา เกมเมอร์ของกู โปเกมอนเทรนเนอร์ของใครก็ช่างแต่ก็เป็นของกู

★ มันจะต้องมีตอนจบ (มั้ง) กูมั่นใจ (เหรอ) เพราะคิดพล็อตแล้ว และกูเกิดมาเพื่อฟิคใสๆ พอกันที กูพบแนวทางของตัวเองแล้ว (มึงด่าอีแต๋ว อีตอแหล มึงด่าใคร ด่าตุ๊กตา) แม้ว่ามึงอาจจะได้อ่านตอนคริสต์มาสปีหน้าเลยก็ตาม อีเหี้ย เราจะอยู่กันแบบนี้เหรอ และผ่านมาสองปี ฟิคจากเพลงซินเดอเรลล่าเกิร์ลกูยังไม่มาเลยว่ะ จนวงเค้าจะเหลือสองคนแล้วเนี่ย / เอ้า! เพิ่งมาเห็นโจกับยูยอนวิงค์เหมือนกัน orz