ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : การจากลาและการพบเจอ
"....ระ..."
".......นาระ..."
"ฮินาระ...."
"หนวกหูชะมัดเลย=_=!!!!"
ฉันลุกพรวดขึ้นจากเตียงพร้อมกับโวยวายขึ้นมา ใครบังอาจมารบกวนเวลานอนอันแสนมีค่าของฉันเนี่ย!!!
และเมื่อฉันลุกขึ้นมาโวยวายเสร็จก็พบว่าที่ๆฉันไม่ใช่ห้องของฉัน..
"อะไรเนี่ย"
เมื่อมองไปรอบๆฉันก็พบว่ารอบตัวฉันมีแต่ก้อนเมฆสีขาวนวล ลอยอยู่เต็มไปหมด
ภาพลวงตาหรอ? ว่าแต่ทอนฟาของฉันอยู่ไหนเนี่ย ฉันจึงลองก้มลงคลำที่พื้นเพื่อหาทอนฟา
"กำลังหาอะไรอยู่งั้นหรอ?"
"ก็กำลั- อเลาดี้!!!"
กะแล้วว่าทำมันถึงดูแปลกๆ เพราะอเลาดี้แน่ๆเลย=*=
"นี่นายพาฉันมาอยู่ที่ไหนเนี่ย=[]=!!!!"
"ก็ที่ๆฉุันอาศัยอยู่ไง.."
อาศัยอยู่..ในก้อนเมฆเนี่ยนะ= =" เดี๋ยวนะในก้อนเฆม..อาศัยอยู่...รึว่า
"ยะ..อย่าบอกนะว่าที่นี้คือ..."
"ใช่..ที่นี่คือสวรรค์...."
อเลาดี้ตอบเสียงเรียบ ในขณะที่ฉัน..
"ว่าไงนะ!!!แล้วฉันมาอยู่ที่นี้ได้ไงอย่าบอกนะว่า นายแอบฆ่าฉันตอนที่ฉันหลับแล้วนายก็
ฆ่าตัวตายเพื่อนหนีความผิด"(มะโน..เกินไปแล้วลูก=_="//ไรเตอร์)
"ฉันไม่ได้ฆ่าเธอหรือทำอะไรเธอทั้งนั้นแหละ ฉันแค่เข้าฝันเธอเท่านั้นเอง"
"เข้าฝัน?นายเป็นผีรึไง"
"ใช่"
คำพูดเหมือนอเลาดี้จะพูดเล่นแต่แววตาเขากลับดูจริงจัง
"นายจะบอกว่านายตายไปแล้วแบบนั้นใช่ไหม?"
"อืม"
"แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร?ที่ฉันสามารถคุยกับนายได้?ทะเลาะกับนายได้นั้นมันคืออะไร?"
"ตอนนั้นวองโกเล่รุ่นปัจจุบันได้ทำการทดลองบางอย่างทำให้ดวงวิญญาณของฉันสามารถแปร
สภาพกลับไปเหมือนตอนมีชีวิตได้"
"แล้วตอนนี้ล่ะ?"
"อย่างที่บอกมันก็แค่การทดลองเพราะฉะนั้น.."
"ตอนนี้นายก็กลับเป็นผีเหมือนเดิม"
"...."
อเลาดี้ไม่ตอบเขาเพียงแต่มองหน้าฉันนิ่งๆ
"แล้วนายพาฉันมาที่นี้ทำไม?"
"ฉันจะมาบอกลาเธอ"
และแล้วสิ่งที่ฉันไม่อยากจะได้ยินที่สุดก็ออกมาจากปากของเขา
"แค่จะบอกลานายถึงกับต้องพาฉันมาที่สวรรค์เลยหรอ?"ฉันยืนกอดอกมองหน้าอเลาดี้
"โรแมนติกดีไหมล่ะ?"
"ก็คงงั้น"
"งั้นลาก่อนนะ...ฮินาระ"
และแล้วอเลาดี้ก็หันหลังและเดินจากฉันไปช้าๆ ก้อนเมฆค่อยๆสลายไปจนเห็นทุ่งดอกไม้และแม่น้ำคั่น
กลางระหว่างทุ่งดอกไม้อีกฝั่งหนึ่่ง เมื่ออเลาดี้ข้ามไปถึงอีกฝากก็พบว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งยืนรอเขาอยู่
อเลาดี้เข้าไปสวมกอดผู้หญิงคนนั้นอย่างอ่อนโยน นี้คือเหตุผลที่นายพาฉันมาที่นี้เพื่อจะให้เห็นสิ่งนี้สินะ
ฉันมองอเลาดี้กับผู้หญิงคนนั้นเดินจับมือกันจนหายไปลับตา
"ฉันเองก็ต้องไปแล้วสินะ"
ฉันเดินหันหลังกลับไปด้วยสีหน้าที่ไม่แสดงถึงอารมณ์ใดตอนนี้ฉันรู้สึกว่าหัวของฉันนั้นว่างเปล่า
และรู้สึกอึดอัดอยากที่จะระบายมันออกมา...
จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ
เมื่อฉันลืมตาขึ้นมาอีกครั้งก็พบว่าฉันได้กลับมาที่ห้องของฉันแล้ว
"ฮ่ะๆ..ฮ่ะๆ..เมื่อกี้ฉันฝันไปสินะ"
เมื่อฉันเอามือไปสัมผัสที่หน้าก็พบว่าน้ำตาที่ไม่ได้ไหลมาตั้งนานมันเอ่อล้นออกมา
ฉันร้องไห้?
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก
ฉันรีบวิ่งลงจากชั้นล่างและออกไปข้างนอกโดยไม่ได้สนใจเสียงเรียกของคุณแม่
ตอนนี้ฉันรู้เพียงแค่ว่าฉันต้องวิ่งไปให้ไกลที่สุดไกลเท่าที่จะไกลได้เพื่อไม่ให้ใครได้
เห็นฉันตอนที่น่าสมเพชแบบนี้..
'ความเร็วใช้ได้แต่ใจร้อนไปหน่อย'
อยู่ๆเสียงของอเลาดี้ก็ลอดเข้ามาในหัวของฉัน
'เธอเป็นสัตว์เลี้ยงฉันงั้นลองทำให้เจ้านายพอใจสิ'
'เธอพูดอะไรนะฉันไม่ได้ยิน'
'เก่งนี้ที่สร้างแผลให้ฉันได้'
'รักเธอนะ'
"หยุดนะฉันไม่อยากได้ยินอีกแล้ว!!!!!"
ฉันหยุดวิ่งแล้วแล้วตะโกนออกมา คนโกหกทั้งๆที่พูดว่ารักฉัน
แต่สุดท้ายแล้วนายก็มีคนที่รักอยู่แล้ว
"ไอ้ผู้ชายขี้โกหก"
แม้ฉันจะตะโกนด่าอเลาดี้ไปเยอะแค่ไหนน้ำตาก็ไม่หยุดไหลสักที
"คุณฮิบาริ?"
ฉันค่อยๆหันหน้าไปหาเสียงที่เรียกนามสกุลของฉัน..
"คุโรงั้นหรอ?"ฉันรีบปาดน้ำตาออกจากหน้า
คุโรเอียงคอมองฉันนิดนึงแล้วรีบล้วงผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาให้ฉัน
"เอ่อ...ขอบคุณนะ"
เธออ้าแขนให้ฉันพร้อมกับทำหน้าแดงนิดๆ
"เอ๋?"
"ฉะ..ฉันจะ..จะซับน้ำตาให้คุณเองค่ะ!"
เธอพูดพร้อมกับทำหน้าตาที่แลดูถ้าจะมุ่งมั่นมาก
"ฉันไม่เป็นอะไรแล้วล่ะขอบใจมากนะคุโร"
ฉันพูดพร้อมกับลูบหัวคุโรฉันสังเกตว่าหน้าของเธอมันเริ่มแดงหนัก
กว่าเดิม (แลดูยูริจังเลยเนอะ=W=//ไรเตอร์)
"ไง!!!!!!! เธอน่ะหรอฮินาระ"
ฉันันไปตามเสียงที่เรียกชื่อฉันอย่างห้วนๆ!!คุโรเองก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติจึงรีบเข้ามากันฉันไว้
"นี่ไอวี่เธอน่ะช่วยทักทายคนอื่นให้สุภาพหน่อยจะได้ไหม"
และฉันรู้สึกว่ามีคนๆหนึ่งเดินออกมาจากตรอกมืดๆ
"โอ้! งั้นฉันจะทักทายใหม่นะ"
บุคคลแปลกหน้าที่บังอาจเรียกชื่อฉันห้วนๆได้กระโดดลงมาจากไหน
ก็ไม่รู้มาอยู่ตรงหน้าฉัน ผมสีชมผูยาวสลวยปลิวไปตามสายลมนิดๆ
ดวงตาสีฟ้าสดใสเหมือนสีของน้ำทะเลแววตาดูก้าวร้าวทำให้รู้เลยว่า
เป็นคนที่เอาแต่ใจ
"ฉันชื่อไอวี่ สเปปี ไอวี่ ส่วนยัยหัวเขียวที่ยืนหลบอยู่ในที่มืดนั้นชื่อเฟไดร์"
"ฉันชื่อเฟไดร์จ้ายินดีที่ได้รู้จักนะว่าที่ผู้นำของวาเรีย^-^"
ผู้หญิงที่ชื่อว่าเฟไดร์ ที่มีผมสีเขียวเหมือนดวงตากลมและดูขี้เล่น
เดินเข้ามาทักฉัน
"เอ๋...ว่าไงนะว่าที่ผู้นำของวาเรีย!!!!"
ณ บ้านตระกูลฮิบาริ(แลดูใหญ่โตจริงๆ..แต่มันก็ใหญ่จริงๆอ่ะนะ//ไรเตอร์)
"หา...ซันซัสไม่ยอมแต่งงานเลยไม่มีผู้สืบทอดวาเรียต่องั้นหรอจ๊ะ"
ฉันเห็นว่าเรื่องใหญ่ขนาดนี้จะให้พูดกันข้างถนนมันคงไม่เหมาะก็เลยอัญเชิญ(?)นางทั้งสอง
มาคุยที่บ้านและคุโรก็มาด้วยเพราะเธอไม่ค่อยจะไว้ใจเธอทั้งสอง
โดยเฉพาะไอวี่ แต่สุดท้ายเธอก็..
"แหม..ชื่อว่าคุโรหรอน่ารักจังเลย>W<"
ตั้งแต่คุโรมาถึงก็กลายเป็นตุ๊กตาให้ไอวี่กอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่ตลอดเวลา
"ใช่แล้วค่ะเพราะงี้อาเฮียแกเลยบอกปัดๆไปว่าก็ไปหาผู้สืบทอดกันเอาเอง.."
เฟไดร์ที่ดูเป็นงานเป็นการกว่าไอวี่เลยเล่าเรื่องทั้งหมดโดยไม่สนใจไอวี่
เลยสักนิด
"แต่ถึงแม้จะหาผู้ที่คู่ควรแล้วแต่ป้าที่อยู่ตรงนั้นก็ไม่ยอมไม่เอาลูกเดียวเลย..โอ๊ย!"
และแล้วรองเท้าที่ลอยมาจากไหนไม่รู้ก็โดนไปโดนที่หัวของเฟไดร์เต็มๆ
"ใครเป็นป้ากันห่ะฉันก็อายุเท่าๆกับเธอนั้นแหละย่ะ!!!"
เมื่อไอวี่ยอมปล่อยคุโรเพื่อทะเลาะกับเฟไดร์ได้อย่างถนัด
คุโรก็รีบวิ่งแจ้นมาหลบอยู่หลังฉันทันที
"ค่าๆ ป้-เอ๊ยคุณหนูไอวี่"
เมื่อเฟไดร์เห็นว่าถ้ากวนต่อไปคงได้ตายก่อนแน่ๆจึงรีบเปลี่ยน
คำพูด
"ขออณุญาตขัดจังหวะนะแล้วทำไมถึงต้องเลือกฉันให้เป็นผู้นำ
ขอวาเรียล่ะ?"
"เพราะแม่ของเธอเคยเป็นอดีตสมาชิกของวาเรียไงล้าา^0^"
ไอวี่ตอบเสียงใส ช่างเป็นคำตอบที่....= ="
"เพราะฉะนั้นก็ยินดีต้อนรับนะค่ะคุณว่าที่ผู้นำ^0^"
และเฟไดร์ก็เข้ามาเสริม
"ขอปฏิเสท-_-"
"แม่ว่าก็ดีเหมือนกันนะจ๊ะ"คุณแม่ตอบเสียงใส
"เย้!!!!"<<ไอวี่และเฟไดร์
"คุณแม่ค่ะ..."ฉันหันไปมองแม่ทันที
"น่าฮินาระจังคิดซะว่าช่วยผู้คนตกยากแล้วกันนะจ๊ะ^^"
ออร่าแม่พระแผ่กระจาย= =""
"เอาล่ะงั้นเป็นอันตกลงล่ะนะ!"<เฟไดร์
ฉันยังไม่ได้ตอบอะไรเลยนะย่ะ!!
"งั้นพักที่ญี่ปุ่นก่อนแล้วค่อยกลับอิตาลี่ก็แล้วกันนะ"<ไอวี่
"ใครให้อณุญาตพวกหล่อนกันย่ะ!!"
"งั้นเดี๋ยวแม่ไปจัดห้องให้ก่อนนะจ๊ะ^^"
"คุณแม่ค่ะ!!!"
"แหม...ก็ห้องว่างอยู่ห้องหนึ่งนี่จ๊ะ^^"
ห้องว่าง...
"คุณแม่ค่ะห้องนั้นก่อนน่านั้น....เคยมีคนมาพักอยู่ไหมค่ะ?"
"เอ๋..ก็ไม่มีนี่จ๊ะ"
อเลาดี้.....คงไปจริงๆแล้วสินะ
"งั้นหนูขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ"
ฉันเดินขึ้นไปข้างบนและค่อยๆเปิดประตูเข้าไปในห้อง ถ้าเป็นเมื่อตอนที่อเลาดี้อยู่ฉันคงต้องรีบล็อกประตู
แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่แล้วฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างคนที่ไม่มีเรี่ยวแรง ฉันเปิดน้ำน้ำจากฝักบัว
ให้น้ำเย็นๆค่อยชะโลมร่างกายฉันทั้งๆที่ยังไม่ได้ถอดชุดนอนออก
หนาวจังเลยแฮะ
เอียด...
อยู่ๆน้ำก็หยุดไหล
"ถ้าหนาวก็ปิดสิเดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอกแค่นี้ก็คิดไม่ได้โง่ชะมัด"
เสียงที่ไม่คุ้นเคยดังขึ้นมาจากข้างหลังฉัน
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
นี้ไม่ใช่เสียงของฉันแต่เป็นเสียงของคนแปลกหน้า
"นี้เธอ!!!ต้อนรับคนด้วยการชกแบบนี้หรอเสียมารยาทจริงๆ"
คนแปลกหน้าที่โดนฉันชกหน้าหันมาตวาดฉัน
"แล้วคนที่แอบเข้าห้องคนอื่นโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตเนี่ยไม่เสียมารยาทเลยนะ!"
"เกิดอะไรขึ้นน่ะฮินาระ..."
คุณพ่อพังประตูห้องน้ำเข้ามาพอดี
"เห..."
ฟะ...ฟงก็มาด้วย=[]=
"อ้าวเธอ.."
ริวก็ด้วยเรอะ=[]=!!!
ทำไมวันนี้ถึงมากันเยอะจังเลยเป็นวันนัดพบญาติกันรึไงเนี่ย!!!!!!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แนะนำตัวละครใหม่
แหม่ในที่สุดก็ออกมาสักทีนะค่ะตัวละครที่เคยสมัครกันเข้ามาเมื่อ
นานมาแล้วววววววววว(ซึ่งนานมาก= =")
คนแรก สเปบี ไอวี่ (ลูกสาวของสควอโล่และทิมเบอร์)
คนที่2 เฟไดร์ (ลูกสาวจอมกวนของฟรานกับลินลี่)
ส่วนคนที่3นั้นไรเตอร์แต่งตั้งขึ้นมาเอง(อีกแล้ว)
เบียคุยะ (ลูกของเบียคุรันกับเนโกะ)
เอาล่ะตามมาลุ้นตอนต่อไป(ซึ่งไม่รู้จะออกมาเมื่อไหร่= =")
กันต่อเลยนะค่ะ ขอบคุณที่ยังอุส่าห์ติดตามกันมาตลอดเลยนะค่ะT^T
".......นาระ..."
"ฮินาระ...."
"หนวกหูชะมัดเลย=_=!!!!"
ฉันลุกพรวดขึ้นจากเตียงพร้อมกับโวยวายขึ้นมา ใครบังอาจมารบกวนเวลานอนอันแสนมีค่าของฉันเนี่ย!!!
และเมื่อฉันลุกขึ้นมาโวยวายเสร็จก็พบว่าที่ๆฉันไม่ใช่ห้องของฉัน..
"อะไรเนี่ย"
เมื่อมองไปรอบๆฉันก็พบว่ารอบตัวฉันมีแต่ก้อนเมฆสีขาวนวล ลอยอยู่เต็มไปหมด
ภาพลวงตาหรอ? ว่าแต่ทอนฟาของฉันอยู่ไหนเนี่ย ฉันจึงลองก้มลงคลำที่พื้นเพื่อหาทอนฟา
"กำลังหาอะไรอยู่งั้นหรอ?"
"ก็กำลั- อเลาดี้!!!"
กะแล้วว่าทำมันถึงดูแปลกๆ เพราะอเลาดี้แน่ๆเลย=*=
"นี่นายพาฉันมาอยู่ที่ไหนเนี่ย=[]=!!!!"
"ก็ที่ๆฉุันอาศัยอยู่ไง.."
อาศัยอยู่..ในก้อนเมฆเนี่ยนะ= =" เดี๋ยวนะในก้อนเฆม..อาศัยอยู่...รึว่า
"ยะ..อย่าบอกนะว่าที่นี้คือ..."
"ใช่..ที่นี่คือสวรรค์...."
อเลาดี้ตอบเสียงเรียบ ในขณะที่ฉัน..
"ว่าไงนะ!!!แล้วฉันมาอยู่ที่นี้ได้ไงอย่าบอกนะว่า นายแอบฆ่าฉันตอนที่ฉันหลับแล้วนายก็
ฆ่าตัวตายเพื่อนหนีความผิด"(มะโน..เกินไปแล้วลูก=_="//ไรเตอร์)
"ฉันไม่ได้ฆ่าเธอหรือทำอะไรเธอทั้งนั้นแหละ ฉันแค่เข้าฝันเธอเท่านั้นเอง"
"เข้าฝัน?นายเป็นผีรึไง"
"ใช่"
คำพูดเหมือนอเลาดี้จะพูดเล่นแต่แววตาเขากลับดูจริงจัง
"นายจะบอกว่านายตายไปแล้วแบบนั้นใช่ไหม?"
"อืม"
"แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร?ที่ฉันสามารถคุยกับนายได้?ทะเลาะกับนายได้นั้นมันคืออะไร?"
"ตอนนั้นวองโกเล่รุ่นปัจจุบันได้ทำการทดลองบางอย่างทำให้ดวงวิญญาณของฉันสามารถแปร
สภาพกลับไปเหมือนตอนมีชีวิตได้"
"แล้วตอนนี้ล่ะ?"
"อย่างที่บอกมันก็แค่การทดลองเพราะฉะนั้น.."
"ตอนนี้นายก็กลับเป็นผีเหมือนเดิม"
"...."
อเลาดี้ไม่ตอบเขาเพียงแต่มองหน้าฉันนิ่งๆ
"แล้วนายพาฉันมาที่นี้ทำไม?"
"ฉันจะมาบอกลาเธอ"
และแล้วสิ่งที่ฉันไม่อยากจะได้ยินที่สุดก็ออกมาจากปากของเขา
"แค่จะบอกลานายถึงกับต้องพาฉันมาที่สวรรค์เลยหรอ?"ฉันยืนกอดอกมองหน้าอเลาดี้
"โรแมนติกดีไหมล่ะ?"
"ก็คงงั้น"
"งั้นลาก่อนนะ...ฮินาระ"
และแล้วอเลาดี้ก็หันหลังและเดินจากฉันไปช้าๆ ก้อนเมฆค่อยๆสลายไปจนเห็นทุ่งดอกไม้และแม่น้ำคั่น
กลางระหว่างทุ่งดอกไม้อีกฝั่งหนึ่่ง เมื่ออเลาดี้ข้ามไปถึงอีกฝากก็พบว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งยืนรอเขาอยู่
อเลาดี้เข้าไปสวมกอดผู้หญิงคนนั้นอย่างอ่อนโยน นี้คือเหตุผลที่นายพาฉันมาที่นี้เพื่อจะให้เห็นสิ่งนี้สินะ
ฉันมองอเลาดี้กับผู้หญิงคนนั้นเดินจับมือกันจนหายไปลับตา
"ฉันเองก็ต้องไปแล้วสินะ"
ฉันเดินหันหลังกลับไปด้วยสีหน้าที่ไม่แสดงถึงอารมณ์ใดตอนนี้ฉันรู้สึกว่าหัวของฉันนั้นว่างเปล่า
และรู้สึกอึดอัดอยากที่จะระบายมันออกมา...
จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ
เมื่อฉันลืมตาขึ้นมาอีกครั้งก็พบว่าฉันได้กลับมาที่ห้องของฉันแล้ว
"ฮ่ะๆ..ฮ่ะๆ..เมื่อกี้ฉันฝันไปสินะ"
เมื่อฉันเอามือไปสัมผัสที่หน้าก็พบว่าน้ำตาที่ไม่ได้ไหลมาตั้งนานมันเอ่อล้นออกมา
ฉันร้องไห้?
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก
ฉันรีบวิ่งลงจากชั้นล่างและออกไปข้างนอกโดยไม่ได้สนใจเสียงเรียกของคุณแม่
ตอนนี้ฉันรู้เพียงแค่ว่าฉันต้องวิ่งไปให้ไกลที่สุดไกลเท่าที่จะไกลได้เพื่อไม่ให้ใครได้
เห็นฉันตอนที่น่าสมเพชแบบนี้..
'ความเร็วใช้ได้แต่ใจร้อนไปหน่อย'
อยู่ๆเสียงของอเลาดี้ก็ลอดเข้ามาในหัวของฉัน
'เธอเป็นสัตว์เลี้ยงฉันงั้นลองทำให้เจ้านายพอใจสิ'
'เธอพูดอะไรนะฉันไม่ได้ยิน'
'เก่งนี้ที่สร้างแผลให้ฉันได้'
'รักเธอนะ'
"หยุดนะฉันไม่อยากได้ยินอีกแล้ว!!!!!"
ฉันหยุดวิ่งแล้วแล้วตะโกนออกมา คนโกหกทั้งๆที่พูดว่ารักฉัน
แต่สุดท้ายแล้วนายก็มีคนที่รักอยู่แล้ว
"ไอ้ผู้ชายขี้โกหก"
แม้ฉันจะตะโกนด่าอเลาดี้ไปเยอะแค่ไหนน้ำตาก็ไม่หยุดไหลสักที
"คุณฮิบาริ?"
ฉันค่อยๆหันหน้าไปหาเสียงที่เรียกนามสกุลของฉัน..
"คุโรงั้นหรอ?"ฉันรีบปาดน้ำตาออกจากหน้า
คุโรเอียงคอมองฉันนิดนึงแล้วรีบล้วงผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาให้ฉัน
"เอ่อ...ขอบคุณนะ"
เธออ้าแขนให้ฉันพร้อมกับทำหน้าแดงนิดๆ
"เอ๋?"
"ฉะ..ฉันจะ..จะซับน้ำตาให้คุณเองค่ะ!"
เธอพูดพร้อมกับทำหน้าตาที่แลดูถ้าจะมุ่งมั่นมาก
"ฉันไม่เป็นอะไรแล้วล่ะขอบใจมากนะคุโร"
ฉันพูดพร้อมกับลูบหัวคุโรฉันสังเกตว่าหน้าของเธอมันเริ่มแดงหนัก
กว่าเดิม (แลดูยูริจังเลยเนอะ=W=//ไรเตอร์)
"ไง!!!!!!! เธอน่ะหรอฮินาระ"
ฉันันไปตามเสียงที่เรียกชื่อฉันอย่างห้วนๆ!!คุโรเองก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติจึงรีบเข้ามากันฉันไว้
"นี่ไอวี่เธอน่ะช่วยทักทายคนอื่นให้สุภาพหน่อยจะได้ไหม"
และฉันรู้สึกว่ามีคนๆหนึ่งเดินออกมาจากตรอกมืดๆ
"โอ้! งั้นฉันจะทักทายใหม่นะ"
บุคคลแปลกหน้าที่บังอาจเรียกชื่อฉันห้วนๆได้กระโดดลงมาจากไหน
ก็ไม่รู้มาอยู่ตรงหน้าฉัน ผมสีชมผูยาวสลวยปลิวไปตามสายลมนิดๆ
ดวงตาสีฟ้าสดใสเหมือนสีของน้ำทะเลแววตาดูก้าวร้าวทำให้รู้เลยว่า
เป็นคนที่เอาแต่ใจ
"ฉันชื่อไอวี่ สเปปี ไอวี่ ส่วนยัยหัวเขียวที่ยืนหลบอยู่ในที่มืดนั้นชื่อเฟไดร์"
"ฉันชื่อเฟไดร์จ้ายินดีที่ได้รู้จักนะว่าที่ผู้นำของวาเรีย^-^"
ผู้หญิงที่ชื่อว่าเฟไดร์ ที่มีผมสีเขียวเหมือนดวงตากลมและดูขี้เล่น
เดินเข้ามาทักฉัน
"เอ๋...ว่าไงนะว่าที่ผู้นำของวาเรีย!!!!"
ณ บ้านตระกูลฮิบาริ(แลดูใหญ่โตจริงๆ..แต่มันก็ใหญ่จริงๆอ่ะนะ//ไรเตอร์)
"หา...ซันซัสไม่ยอมแต่งงานเลยไม่มีผู้สืบทอดวาเรียต่องั้นหรอจ๊ะ"
ฉันเห็นว่าเรื่องใหญ่ขนาดนี้จะให้พูดกันข้างถนนมันคงไม่เหมาะก็เลยอัญเชิญ(?)นางทั้งสอง
มาคุยที่บ้านและคุโรก็มาด้วยเพราะเธอไม่ค่อยจะไว้ใจเธอทั้งสอง
โดยเฉพาะไอวี่ แต่สุดท้ายเธอก็..
"แหม..ชื่อว่าคุโรหรอน่ารักจังเลย>W<"
ตั้งแต่คุโรมาถึงก็กลายเป็นตุ๊กตาให้ไอวี่กอดรัดฟัดเหวี่ยงอยู่ตลอดเวลา
"ใช่แล้วค่ะเพราะงี้อาเฮียแกเลยบอกปัดๆไปว่าก็ไปหาผู้สืบทอดกันเอาเอง.."
เฟไดร์ที่ดูเป็นงานเป็นการกว่าไอวี่เลยเล่าเรื่องทั้งหมดโดยไม่สนใจไอวี่
เลยสักนิด
"แต่ถึงแม้จะหาผู้ที่คู่ควรแล้วแต่ป้าที่อยู่ตรงนั้นก็ไม่ยอมไม่เอาลูกเดียวเลย..โอ๊ย!"
และแล้วรองเท้าที่ลอยมาจากไหนไม่รู้ก็โดนไปโดนที่หัวของเฟไดร์เต็มๆ
"ใครเป็นป้ากันห่ะฉันก็อายุเท่าๆกับเธอนั้นแหละย่ะ!!!"
เมื่อไอวี่ยอมปล่อยคุโรเพื่อทะเลาะกับเฟไดร์ได้อย่างถนัด
คุโรก็รีบวิ่งแจ้นมาหลบอยู่หลังฉันทันที
"ค่าๆ ป้-เอ๊ยคุณหนูไอวี่"
เมื่อเฟไดร์เห็นว่าถ้ากวนต่อไปคงได้ตายก่อนแน่ๆจึงรีบเปลี่ยน
คำพูด
"ขออณุญาตขัดจังหวะนะแล้วทำไมถึงต้องเลือกฉันให้เป็นผู้นำ
ขอวาเรียล่ะ?"
"เพราะแม่ของเธอเคยเป็นอดีตสมาชิกของวาเรียไงล้าา^0^"
ไอวี่ตอบเสียงใส ช่างเป็นคำตอบที่....= ="
"เพราะฉะนั้นก็ยินดีต้อนรับนะค่ะคุณว่าที่ผู้นำ^0^"
และเฟไดร์ก็เข้ามาเสริม
"ขอปฏิเสท-_-"
"แม่ว่าก็ดีเหมือนกันนะจ๊ะ"คุณแม่ตอบเสียงใส
"เย้!!!!"<<ไอวี่และเฟไดร์
"คุณแม่ค่ะ..."ฉันหันไปมองแม่ทันที
"น่าฮินาระจังคิดซะว่าช่วยผู้คนตกยากแล้วกันนะจ๊ะ^^"
ออร่าแม่พระแผ่กระจาย= =""
"เอาล่ะงั้นเป็นอันตกลงล่ะนะ!"<เฟไดร์
ฉันยังไม่ได้ตอบอะไรเลยนะย่ะ!!
"งั้นพักที่ญี่ปุ่นก่อนแล้วค่อยกลับอิตาลี่ก็แล้วกันนะ"<ไอวี่
"ใครให้อณุญาตพวกหล่อนกันย่ะ!!"
"งั้นเดี๋ยวแม่ไปจัดห้องให้ก่อนนะจ๊ะ^^"
"คุณแม่ค่ะ!!!"
"แหม...ก็ห้องว่างอยู่ห้องหนึ่งนี่จ๊ะ^^"
ห้องว่าง...
"คุณแม่ค่ะห้องนั้นก่อนน่านั้น....เคยมีคนมาพักอยู่ไหมค่ะ?"
"เอ๋..ก็ไม่มีนี่จ๊ะ"
อเลาดี้.....คงไปจริงๆแล้วสินะ
"งั้นหนูขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ"
ฉันเดินขึ้นไปข้างบนและค่อยๆเปิดประตูเข้าไปในห้อง ถ้าเป็นเมื่อตอนที่อเลาดี้อยู่ฉันคงต้องรีบล็อกประตู
แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่แล้วฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างคนที่ไม่มีเรี่ยวแรง ฉันเปิดน้ำน้ำจากฝักบัว
ให้น้ำเย็นๆค่อยชะโลมร่างกายฉันทั้งๆที่ยังไม่ได้ถอดชุดนอนออก
หนาวจังเลยแฮะ
เอียด...
อยู่ๆน้ำก็หยุดไหล
"ถ้าหนาวก็ปิดสิเดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอกแค่นี้ก็คิดไม่ได้โง่ชะมัด"
เสียงที่ไม่คุ้นเคยดังขึ้นมาจากข้างหลังฉัน
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
นี้ไม่ใช่เสียงของฉันแต่เป็นเสียงของคนแปลกหน้า
"นี้เธอ!!!ต้อนรับคนด้วยการชกแบบนี้หรอเสียมารยาทจริงๆ"
คนแปลกหน้าที่โดนฉันชกหน้าหันมาตวาดฉัน
"แล้วคนที่แอบเข้าห้องคนอื่นโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตเนี่ยไม่เสียมารยาทเลยนะ!"
"เกิดอะไรขึ้นน่ะฮินาระ..."
คุณพ่อพังประตูห้องน้ำเข้ามาพอดี
"เห..."
ฟะ...ฟงก็มาด้วย=[]=
"อ้าวเธอ.."
ริวก็ด้วยเรอะ=[]=!!!
ทำไมวันนี้ถึงมากันเยอะจังเลยเป็นวันนัดพบญาติกันรึไงเนี่ย!!!!!!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แนะนำตัวละครใหม่
แหม่ในที่สุดก็ออกมาสักทีนะค่ะตัวละครที่เคยสมัครกันเข้ามาเมื่อ
นานมาแล้วววววววววว(ซึ่งนานมาก= =")
คนแรก สเปบี ไอวี่ (ลูกสาวของสควอโล่และทิมเบอร์)
คนที่2 เฟไดร์ (ลูกสาวจอมกวนของฟรานกับลินลี่)
ส่วนคนที่3นั้นไรเตอร์แต่งตั้งขึ้นมาเอง(อีกแล้ว)
เบียคุยะ (ลูกของเบียคุรันกับเนโกะ)
เอาล่ะตามมาลุ้นตอนต่อไป(ซึ่งไม่รู้จะออกมาเมื่อไหร่= =")
กันต่อเลยนะค่ะ ขอบคุณที่ยังอุส่าห์ติดตามกันมาตลอดเลยนะค่ะT^T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น