คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : The bodyguard 14 100%
The bodyguard 14
ชเว ซีวอน คุณหนูของลุงๆป้าๆในบ้าน กำลังยิ้มร่าเดินออกจากห้องทำงานของพ่อ ผิดกับตอนที่เดินเข้าไป เป็นหน้ามือหลังมือ ก็ตอนนี้แม้แต่ปัญหาที่ว่าพ่อจะไม่ยอมรับก็ไม่มีแล้ว เหลือแค่อย่างเดียว
เลื่อนขั้นบอดี้การ์ดแสนน่ารักเป็น คุณนายน้อยๆแห่งตระกูล ชเว.....อ่า แค่คิดก็มีความสุขแล้ว
“พี่ลีทึก ผมอยากได้เมียอ่า ทำไงดี” คุณหนูของบ้านโทรหาพี่ชายผู้เก่งกาจปรึกษาก่อนจะกลับเข้าไปเผชิญหน้ากับว่าที่ภรรยาผู้กุมหัวใจของนายชเว ซีวอนคนนี้เอาไว้แน่น
/ก็ได้แล้วไม่ใช่หรือไง คุณลุงก็ไม่ว่าอะไร แล้วจะอะไรอีก หรือแกอยากได้ฉันเป็นเมีย ไม่เอานะเว้ย/ เสียปลายสายบอกว่าไม่ได้พูดเล่น แต่จริงจังกับคำปฏิเสธ
“เฮ้ย!จะบ้าหรอ ผมไม่เอาพี่หรอก หมายถึงฮีชอลดิ ฮีชอลของผมอ่ะ ผมอยากได้อ่า ช่วยคิดหน่อยดิ ว่าทำไงดี เขาถึงจะยอมผม แบบวันพรุ่งนี้บินไปจดทะเบียนที่อังกฤษเลยไรงี้อ่ะพี่ มีวิธีไหม” ซีวอนตกใจไม่น้อยกับความคิดของพี่ชาย
/อ้อ ก็ใช้ลูกไม้เดิมๆดิ ไอ้ละครเรื่อง ฮีชอลที่รัก ที่เล่นเอง กำกับเอง เขียนบทเองอ่ะ ฉันว่ามุกนั่นน่าจะใช้ได้ ฮีชอลยังไม่รู้หรอกเชื่อฉัน ว่าที่เมียแกซื่อจะตาย ฉันหล่ะอดเป็นห่วงไม่ได้/
“ผมเข้าใจพี่ พ่อแม่เจ้าสาวย่อมต้องเป็นห่วง แต่รับรองได้ว่าผมจะทะนุถนอมอย่างดีให้สุด ริ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม” ชเว ซีวอนรับปากกับพี่ชายอย่างเป็นมั่นเป็นเหมาะด้วยรอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์
/ไอ้บ้า ถ้าฉันเป็นพ่อแม่เจ้าสาว จะเรียกสินสอดให้หมดตัวเลยคอยดู แล้วไอ้ริ้นไม่ให้ได่ ไรไม่ให้ตอม จะมีแต่ชเว ซีอนที่ดอมดมอ่ะดิ ใช่ไหม ฉันรู้ทันนะเว้ย/
“เก่งนะเนี่ย รู้ทันด้วย แต่ผมไม่แค่ดอมดมหรอก แค่นี้ก่อนนะพี่ ทิ้งฮีชอลไว้คนเดียวนานแล้ว ป่านนี้กลัวไปถึงไหนแล้ว” เมื่อพี่ชายตอบรับชายหนุ่มก็วางสายทันที เดินผิวปากกลับห้องอารมณ์ดียิ่งกว่าเดิม
“ฮีชอลครับ ผม~.....” ชายหนุ่มตั้งใจจะกลับมาหาคนที่นอนหลับอยู่บนที่นอนกว้าง แต่กลับพบร่างบางนั่งร้องไห้อยู่บนโซฟาท่ามกลางความมืด ได้โอกาสกอดปลอบแบบแนบชิด “เป็นอะไรครับฮีชอล ร้องไห้ทำไม”
“คุณซีวอน ผมขอโทษ ผมอยากดูแลคุณให้ดีที่สุด แต่กลับทำให้คุณลำบาก ผมคงเป็นการ์ดที่ดีไม่ได้ ไล่ผมออกเถอะนะครับ”
น้ำตาเม็ดใสๆบนหน้าหวานทำให้ชายหนุ่มไม่อาจห้ามมือที่จะเช็ดมันได้ “คุณทำดีที่สุดแล้วนะครับ อย่าคิดมากสิ คุณพ่อผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”
“แต่ผม~”
“ทำไมครับ คุณเป็นบอดี้การ์ดที่ดีสุดสำหรับผม อย่าเอาตัวเองไปเทียบกับคนอื่น แค่เป็นคุณทุกอย่างก็ดีที่สุดแล้ว คุณไม่ใช่แค่การ์ดที่จะปกป้องผม แต่คุณเป็นคนที่ผมอยู่ด้วยแล้วอบอุ่น แล้วรู้สึกเข็มแข็ง แค่นี้ก็พอแล้วสำหรับผม” ชเว ซีวอนปลอบใจการ์ดผู้กำลังขวัญเสียในอยู่ในอ้อมกอด
“ทั้งที่ผมปกป้องคุณไม่ได้ แล้วยังจะทำให้คุณอยู่ในอันตรายทั้งที่”
“แต่คุณปกป้องหัวใจของผม” ชายหนุ่มพูดขัดสารพัดทั้งที่ของร่างบาง หากเขาไม่ตัดประโยค คงมีแต่คำกล่าวโทษตัวเองไม่รู้จบสิ้น
“เอ๋!” ฮีชอลแปลกใจในคำพูดของชายหนุ่ม หรือว่า “คุณเป็นโรคหัวใจหรอครับ!” ใบหน้าหวานซีดหนัก แค่เมื่อตอนที่เป็นแค่แฟนคลับรู้ว่าชายหนุ่มเจ็บป่วยเล็กๆน้อยๆ ก็เป็นห่วงมากแล้ว แต่ตอนนี้หัวใจของเขารักชายหนุ่มมากกว่าแฟนคลับและศิลปินบนเวที
ฮีชอลหลงรักซีวอนที่เป็นมนุษย์ผู้ชาย เป็นคนธรรมดาที่จับต้องได้ แต่ไกลเกินเอื้อมไปแล้ว...
“เออะ” ชายหนุ่มตกใจกับความซื่อของการ์ดแสนน่ารัก ถ้าเป็นคนอื่นได้ยินคำพูดแบบนี้คงอายม้วนและเข้าใจความหมาย แต่กับการ์ด..... “ครับผมเป็นโรคหัวใจ”ง่าย ชายหนุ่มตีหน้าเศร้า แอบต่อคำสุดท้ายไว้ในใจ
“คุณซีวอน ไม่นะ คุณต้องไม่เป็นอะไรนะครับ ผมจะดูแลคุณให้ดีที่สุด คุณต้องไม่เป็นอะไรนะครับ” มือบางเขย่าแขนล่ำอย่างแรง แสดงความเป็นห่วงจนชายหนุ่มหัวสั่นหัวคลอน
ผมจะตายก็เพราะคุณเขย่าแบบนี้แหล่ะครับบบบบบบบบบบบบบ!!!
“ฮีชอล หยุดๆๆ ก่อน ผมแค่กำลังซ้อมบทที่ต้องบอกนางเองเท่านั้นครับไม่ได้เป็นจริงๆ ผมแค่อยากรู้ว่าถ้าทำหน้าเศร้าๆแบบนี้แล้วจะทำให้คุณเชื่อผมไหมเท่านั้นเอง อย่ากลัวนะครับ คนดี” ชายหนุ่มถือโอกาสกวาดคนตัวเล็กเข้ามากอดอีกครั้ง พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“คุณกำลังซ้อมบทหรือครับละคร แล้ว” ฮีชอลอยากจะถามเหลือเกินว่าที่กอดเขาอยู่ตอนนี้มันอยู่ในบทด้วยไหม จะได้เตือนตัวเองว่าอย่าคิดไปไกล อย่าฝันให้มาก
“ครับ อยู่ในบท” ชายหนุ่มมองหน้าหวานๆติดเศร้าก็พอรู้ว่าคนแสนซื่อก็ยังคงซื่อต่อไป ตอนนี้คงกำลังคิดว่าที่ทำลงไปก็เพราะบท แต่ไม่มีใครจะรู้ดีไปกว่าเขาอีกแล้ว ว่าทำลงไปทั้งหมดเพราะอะไร “ฮีชอลช่วยซ้อมบทให้ผมนะครับ ละครเรื่องใหม่ไงครับที่มันมีฉากเลิฟซีนแล้วผมไม่ถนัด ”
“ครับ” เสียงแผ่วเบาบอกกับใจตัวเองว่า......แค่ซ้อม
เสียงหัวใจของร่างบางเต้นรัวเร็ว เมื่อเห็นใบหน้าคมอันหล่อเหลาเข้ามาใกล้ในระยะประชิด ร่างบางหลับตาปี๋ เบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย ในใจพรำตอกย้ำตัวเองว่าเป็นแค่ฉากกอดธรรมดาเท่านั้น พยายามทำตัวนิ่งๆ ให้การซ้อมบทจบเร็วๆ แต่จู่ๆ ดวงหน้าหวานก็ถูกเชยคางให้หันมาสบกับนัยน์ตาสีดำขลับ และแล้วเรียวปากคมที่เห็นเพียงชั่วเสี้ยววินาทีก็ประกบลงบนริมฝีปากอันอ่อนนุ่ม ทำเอาคนถูกจูบเบิกตาโพลงอย่างตกใจ
ร่างเล็กถูกกอดแนบแน่นในอ้อมแขนอันแข็งแกร่ง ท้ายทอยโดนกดไว้ไม่ให้ถอยหนี รสจูบที่ดูดดื่มและวาบหวาม ทำให้ภาพหลังเปลือกตาเต็มไปด้วยแสงสว่างพร่างพราย สมองขาวโพลนเคลิ้มไปกับลิ้นอุ่นที่เข้ามาเกี่ยวพันดูดดึงจนเจ็บแปลบตรงปลายลิ้น หยาดน้ำใสไหลรินจากมุมปากทุกครั้งที่เปลี่ยนมุมประทับจูบ ความรุนแรงที่คุกคามจนแทบลืมหายใจ พาให้ลมหายใจติดขัดและช่วงล่างสั่นระริกจนต้องเกาะกุมคนเบื้องหน้าไว้เพื่อพยุงตัว
“.คุณ...ซีวอน..หายใจ..ไม่...” ฮีชอลพยายามคว้างับอากาศหายใจทุกครั้งที่ริมฝีปากผละจากกัน ก่อนจะประทับลงไปอีก เรี่ยวแรงที่เคยมีก็หดหายไปกับกระแสอารมณ์ที่ค่อยๆ พุ่งสูงขึ้น ทำให้ร่างบางไม่เหลือแรงจะทรงตัว ปล่อยให้ตัวเองพิงกับร่างสูง พลางสูดลมหายใจที่ถูกสูบดูดไปกลับคืนมา ริมฝีปากอิ่มเห่อบวม แถมดวงหน้าก็ขึ้นสีเสียจนแทบไหม้ ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองตัวต้นเหตุที่ทำให้เขาอับอายได้ขนาดนี้ “เรากำลัง..เอ่อ..ซ้อม..บท อยู่จริงๆหรือครับ”
“แล้วฮีชอลคิดว่าไงหล่ะครับ...”ดวงตาเจ้าเล่ห์เป็นประกาย มองใบหน้าหวานที่เอาแต่ก้มหน้า เชื่อในคำพูดของเขาอย่าสนิทใจ แบบที่ไม่เคยคิดขัดขืน
ในขณะที่เจ้าตัวไม่กล้าเงยหน้า คางก็ถูกเชยขึ้นให้สบตากับชายหนุ่มเสียเอง ไฟที่ลุกโชนอยู่หลังดวงตานั้นทำให้ฮีชอลสั่นสะท้านขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เมื่อนัยน์ตาคู่นั้นไม่คิดจะปกปิดความปรารถนาในตัวเขาเลยแม้แต่น้อย
“ผมรักคุณ”
คำหวานที่ออกมาจากปากของคนที่อยู่ไกลเกินเอื้อมทำเอาเจ้าตัวนิ่งอึ้งในทันที ภาพฝันที่ไม่กล้าแม้แต่จะคิด กลับมาปรากฏตรงหน้าโดยไม่ทันตั้งตัว แค่ได้พูดคุย ได้ใกล้ชิดกับเขา ก็แทบทำให้หัวใจจะวายได้ทุกวัน มาตอนนี้ได้ยินคำบอกรักเล่นเอาหัวใจแทบหยุดเต้นอยู่ตรงนั้น
“...เป็นของผมได้มั้ยครับ..”
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
Talk
ตัดฉับๆๆๆๆ
มาแล้วคะ แบบครบร้อย ไปดูดน้องเอ็นกับน้องซีมา 555 ไอซ์ต้องขอบคุณ ฮิคารุ โฮม คุณเพื่อนผู้แสนที่ช่วยปั่นให้อีกครั้ง ขอบคุณนะคร้า เพื่อนจ๋า ไม่งั้นสงสารคนอ่านแย่
อ่า ใครที่อยากเจอ น้องเอ็นกับน้องซีให้ทิ้งน้องแมวไว้นะคะ แล้วไอซ์จะให้น้องแมวคาบไปให้ถึงที่ อ่านแล้วเป็นไง อย่าลืมกลับมาบอกกล่าวกันบ้างนะคะ
ตอนหน้าก็จบแล้วอ่า แอบเศร้า เป็นเรื่องที่สองที่ปั่นจบ ฮิ้วววววววววววววววว
ขอบคุณทุกคอมเม้มท์คะ
ขอบคุณทุกคอมเม้มท์คะ
ความคิดเห็น