เพิ่งรู้ว่ากูรักมึง

ลำดับตอนที่ #13 : สปอยเนื้อหาบางส่วน

ผมยิ้มให้เขาแล้วหันกลับไปกินก๋วยเตี๋ยวต่อ ผมคิดอยู่นานก่อนจะตัดสินใจพูดอะไรบางอย่างออกไป

         เกม. อันที่จริงกูมีบางอย่างที่อยากจะบอกมึงนะเนิร์ด

เนิร์ดหยุดกินแล้วหันมามองผมด้วยสีหน้าที่จริงจัง

เนิร์ด. กูก็มีอีกเรื่องที่อยากจะบอกมึงเหมือนกัน

เกม. เรื่องอะไรวะ

เนิร์ด. มึงบอกเรื่องของมึงก่อนสิ

เกม. มึงนั้นแหล่ะบอกก่อน

เนิร์ด. งั้นเราพูดพร้อมกันนะ

เกม. โอเค

1...2......3!

เกม. กูชอบ-            

เนิร์ด. กูหมั้นแล้วนะ

ผมช็อกจนไม่มีแรงจะจับตะเกียบ เลยเผลอทำลูกชิ้นที่กำลังคีบอยู่ในตะเกียบหล่นลงไปในถ้วยก๋วยเตี๋ยว

โอ๊ย!...

ไอ่เนิร์ดร้องเสียงหลงเพราะน้ำก๋วยเตี๋ยวผสมพริกแสบๆจากถ้วยของผมกระเด็นไปเข้าตามันอย่างจัง

เกม. เอ้ย!! เนิร์ด! กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ

ผมรีบหยิบขวดน้ำแล้วส่งให้มันใช้ล้างตา เนิร์ดเปิดขวดน้ำแล้วรีบเทน้ำใส่ตาอย่างไวจนหน้าและเสื้อผ้าของตัวมันเปียกไปหมด

เกม. หายแสบตาหรือยัง กูขอโทษนะเว้ย

เนิร์ด. ไม่เป็นไร กูดีขึ้นแล้ว

………………

หลังจากจัดการเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เสร็จ เราสองคนก็กลับมานั่งทานก๋วยเตี๋ยวกันต่อ

เกม. เมื่อกี้ที่มึงบอกว่า มึงหมั้นแล้ว จริงเหรอ

เนิร์ดพยักหน้าแล้วยิ้มให้เกมเล็กน้อย

เกม. โอ้โหววว....! ดีใจด้วยนะมึง...แล้ว...มึงบอกใครเรื่องนี้หรือยัง

เนิร์ด. ยังเลย กูบอกมึงคนแรก ตอนนี้พ่อแม่ฝั่งกูกับเขากำลังคุยๆกันอยู่ ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ก็จะจัดงานแถลงข่าว

เกม. ฝ่ายหญิงเป็นใครวะ

เนิร์ด. เอมมี่ นาวิต้า

เกม. เชี้ยย...... เอมมี่ นาวิต้า แกรนเซล นางแบบไทยลูกครึ่งเยอรมันที่กำลังดังๆอยู่ตอนนี้ใช่ไหม

เนิร์ด. ใช่...แต่มึงอย่าเพิ่งเอาไปบอกใครนะ

เกม. เชรดดโด้......ทำไมมึงได้แฟนสวยขนาดนี้วะ ไปเจอกันที่ไหน?

เนิร์ด. จริงๆกูรู้จักกับเอมมี่ตั้งแต่ตอนเด็กๆแล้ว พ่อกูเป็นเพื่อนกับพ่อเขา ก็เลยอยากให้ลูกแต่งงานกัน

เกม. มึงหมั้นกับเอมมี่ตอนไหน

เนิร์ด. ยังไม่ได้หมั้นหรอก แค่กำลังจะหมั้น 

เกม. โหว..ในที่สุดเพื่อนกูก็จะได้แต่งงานมีครอบครัวเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว ดีใจว่ะ ยินดีด้วยนะเว้ย.... เดี๋ยวกูจะตัดชุดใส่สูทหล่อๆเตรียมไปงานแต่งมึงเลย

ผมยิ้มแล้วตบไหล่มันเบาๆ

เนิร์ด. อืม.. ขอบใจว่ะ

ไอ่เนิร์ดตอบผมแล้วยิ้มกลับมา

         เนิร์ด. แล้วเมื่อกี้ที่มึงบอกว่าชอบ มึงชอบอะไรวะ

         เกม. อ๋อ..กะ..กูจะบอกว่ากูชอบลูกชิ้นที่อยู่ในถ้วยมึงอ่ะ กูขอกินหน่อยนะ

         เนิร์ด. เห้ย! อะไรวะ ของมึงก็มี มาแย่งกูกินทำไม

เกม. ก็แย่งมึงกินมันอร่อยกว่า...

เกือบไปแล้ว เกือบไปแล้ว เกือบไปแล้วจริงๆ ผมเกือบจะบอกชอบเขาไปแล้ว ดีนะที่ผมยังไม่กล้าพูด ไม่งั้นชิบหายแน่ สุดท้ายก็ต้องมานั่งกินลูกชิ้นแก้เก้อ นี้ผมกำลังคิดอะไรอยู่ กูนี้มันบ้าจริงๆ การที่เขามาทำดีกับผมบ่อยๆ มันไม่ได้มีความหมายพิเศษอะไรเลย ผมนี้มันโง่จริงๆที่คิดเองเออเองว่าเขายังมีใจให้ผมอยู่

ไรท์ขอลงเนื้อหานิยายไว้เพียงเท่านี้น้าค้า ถ้าใครอยากอ่านนิยายฉบับเต็ม สามารถตามไปอ่านที่ลิ้งค์ด้านล่างนี้ได้นะคะ ไรท์ขายอยู่ในแอพ Med e-book กับ ARN book ราคาไม่แพงเลยจ้า ไม่ถึงร้อย ถ้าหาไม่เจอก็พิมพ์ชื่อหนังสือในช่องค้นหาได้จ้า สามารถอุดหนุนเป็นกำลังใจให้ไรท์ได้น้าค้า ขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านจ้า

ลิ้งค์ Med

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNDE0NjMzMSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMyNjc5MCI7fQ

ลิ้งค์ ARN

https://arnbook.com/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%B9%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B6%E0%B8%87-2