ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Color Days! 9 : บอกฉันสิว่ามันไม่จริงงง!! =[]=!! 100%
"ฮิบาริ!!" สาวน้อยผู้มีนัยน์ตาสีม่วงตะโกนเรียกใครบางคนท่ามกลางแสงจันทร์นวล
"....." ชายหนุ่มผู้ถูกเรียกหันกลับมามอง...
"อย่าเพิ่งไปนะฮิบาริ..ฉัน...ฉัน..." หญิงสาวหน้าสีระเรื่อด้วยความอายผสมกับน้ำตาที่คลออยู่..
"มีอะไรก็พูดมา..อย่ามัวอำ้อึ้งให้เสียเวลาไปมากกว่านี้เลย" ชายหนุ่มตัดบทอย่างเย็นชา...
"ฉัน...." ยังไม่ทันที่สาวเจ้าจะพูดจบ..ชายหนุ่มเดินไปข้างหน้าต่อไป...
"ฉันรักนายนะฮิบาริ!! ได้โปรด..ได้โปรดอย่าทิ้งฉันเลย..." หญิงสาวกอดขาข้างซ้ายของเขาไว้แน่น
หวังว่าชายหนุ่มจะไม่จากไป...
"โคลม...." หญิงสาวเงยหน้ามองตามเสียงเรียก
"..." เธอรอสิ่งที่ชายหนุ่มจะกล่าวอย่างใจจดใจจ่อ
"จะให้ฉันทิ้งเธอไปไหนล่ะ...เพราะฉันก็รักเธอเช่นกัน...ต่อจากนี้ไป...เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป...
ฉันสัญญา.." ชายหนุ่มโน้มตัวลงไปกอดหญิงสาว
"ฮึก...ฮิบาริ...ฉันก็สัญญา..ว่าฉันจะอยู่กับนายตลอดไป
สองร่างกอดกันอย่างแน่นหนาดั่งเหมือนกับจะแทนคำมั่นสัญญาของทั้งสองที่จะไม่มีวันคลาย
แสงจันทร์กระจ่างสะท้อนเงาของทั้งสอง...เป็นภาพที่สวยงามดั่งในเทพนิยาย...
--------------------------------------------------------------------------------
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ง!! เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นขัดฝันหวาน(?)ของสาวน้อยผมสีม่วง
"กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!! ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย ย ย ย ย ย!!" ฉันเด้งตัวขึ้นจากเตียง มันคือฝัน
มันคือฝัน...ฉันฝันไป..ใช่!! ก็แค่ความฝัน เหตุการณ์สยองสองนาฬิกาแบบนั้นไม่มีทางเกิดขึ้นได้หรอก!
"เธอจะเสียงดังทำไม...." สิ่งมีชีวิตผมสีดำที่นอนอยู่ข้างๆฉันพูดขึ้น
"ฮ..ฮิบาริ!! นายมาอยู่บนเตียงของฉันได้ยังไง =[ ]=!!" ฉันสะดุ้ง...อย่าบอกนะว่าหมอนี่แอบย่องเข้ามา
ทางหน้าต่างและขโมยความสดใสปิ๊งปั๊ง(ที่เสียไปแล้ว)ของฉัน!!
"ฉันก็เดินเข้ามาทางประตูและเข้ามาในห้องของเธอและนอนข้างๆเธอ...."
"ไม่ใช่เว้ยไอ้บ้า!! ฉันหมายความว่านายเข้ามาเพื่ออะไร ได้ยังไง และเพื่ออะไรรรร!!" วิบัติเพื่อเสียงค่าาา!
"เธอโง่หรือเธอโง่?" ฮิบาริถามเสียงเนือยๆ...(ซึ่งมันยังหล่อได้ อิจฉาาา เฟ้ย!)
";[ ];!!"
"เราแต่งงานกันเมื่อคืนนะ เธอลืมไปแล้วเหรอ."
"ห๊ะ!! เมื่อคืน?? แล้วตอนที่แล้วที่แม่ฉันกับยัยไอติม...?" งง งง งง และงงx8
"...เธอสลบตั้งแต่ตอนที่ฉัน'กำลังจะ'ทำอะไรเธอแล้วยัยหัวสัปปะรด"
"ห๊ะ!!!!! แปลว่าทั้งหมดฉันฝันไป?? ฝันตั้งแต่ตอนที่แล้ว ฝันซ้อนฝันฝัน? =[ ]="
"...ไม่รู้เธอ แต่ฉันบอกให้รู้ไว้่ก่อนนะว่าฉันไม่ชอบให้ใครมาปลุก......" ฮิบาริพลิกตัวมาทางฉัน...
"น...นายจะทำอะไร?" ตึงงงง!! ฉันถอยกรูดจนตกเตียง...บากะ! เลิฟคอมเมดี้บ้าอะไรวะเนี่ยยย!
ปกติมันต้องเป็นกำแพงไม่ใช่เรอะะะ!! เจ็บนะยะนังไรเตอร์บ้า - -+
"ทดแทนที่เมื่อคืนเธอสลบไป...เพราะฉะนั้น...ตอนนี้เธอต้องเป็นของฉัน!" ฮิบาริลงมาจากเตียงและคร่อมฉัน....
"นี่นาย!! รีดเดอร์บางคนเขายังไม่บรรลุนิติภาวะนะ!!" ฉันตะโกนขัดฮิบาริ
"ฉันนึกว่าเธอจะขัดขืนซะอีกนะ..โคลม โดคุโร ไม่สิ...ฮิบาิริ โดคุโร"
"o//////o!!"
"เธอเขิน...ก็น่ารักดีนะ..." ฮิบาริโน้มคอลงมาไซร้ที่ซอกคอฉันและขบเบาๆจนเป็นรอยแดง..
"อ...อีตาบ้า!!" ฉันพยายามขัดขืนเขา....
"เปล่าประโยชน์น่า..เป็นของฉันซะ!!...โคลม..."
เพราะแรงที่มีมากกว่าของเขา......มันก็คงเปล่าประโยชน์จริงๆแหละนะที่ฉันจะขัดขืน -.,-
(โคลมนี่เธอมัน..น่าอิจฉาเฟ้ยยย!! - -+ // กิเลสไรเตอร์?)
"ฉันไม่ได้ยอมนายหรอกนะ..ต..แต่ฉันแค่สู้แรงนายไม่ไหว -///-"
"หึๆ...." ฮิบาริจัดการแกะกระดุมชุดนอนของฉันและปลดสายเสื้อใน........
ฉ.......ฉันไม่ได้ยอมเขาหรอกนะ!! แต่เวลานี้อย่ามาแอบดูกันสิ...รออายุสิบแปด+ก่อนนะคะหนูๆ
เพราะตอนนี้.....คือเวลาส่วนตัวของเราสองคน! =//////=
-------------------------------------------------------------------------------------
จบอย่างสั้นๆเพราะไรเตอร์แต่งยาวไม่เป็น+ตอนนี้อึนเพราะเรียนพิเศษหนัก
ขอโทษจริงๆค่ะที่มาอัพช้า(มาก) ;w;
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น