{ SHINee } Fiction | อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้ามี ... ปาปิก้า !

ลำดับตอนที่ #12 : อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้ามี ... ปาปิก้า sit-c☺m (1)

PAPIGA COME BACK !!
with a new series of situation comedy of their lives

ทีมงานปาปิก้า

ภูมิใจเสนอ

อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้ามี ... ปาปิก้า sit-com : )

ในตอนที่มีชื่อว่า

ก้าบ ก้าบ ก้าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง
by somiiz (นามแฝง55555)

 

 

 

เรื่องมันก็มีอยู่ว่าอ่ะนะ........

 

“ตอนนี้ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ซ้ายขวาหน้าหลัง ก็มีแต่คนใช้บีบีเต็มไปหมด”

 

คำพูดเปิดฉากที่ออกมาจากปากของชายหนุ่มผู้มั่นใจในความสูง(?)ของตัวเอง

 

“แล้วการที่เรายังมานั่งใช้โนเกียรุ่นขาวดำอยู่นั้น เข้าขั้นวิกฤตแล้ว”

 

การวิเคราะห์ที่แยบยลที่เดียว....

 

“เฮ้ยยยยยยยยย ไอ้เชี้ยโฮ ฟังกุหน่อยสิเว้ยยยยยยยยยยยยย”

“โอ้ยยยยยยย แม่ง เจ็บ เลิกทุบกุแล้วลงไปจากเตียงกุได้แล้ว กุจะนอน ห่า!”

“ก็กุอยากได้บีบีนี่นา บีบีอ่ะ บีบี T^T”

“แล้วมาบอกกุทำม๊ายยยยยยยยยยยยยยย มึงก็ไปซื้อเซ่ะ”

“ไม่มีตังค์”

“สาดดดดดดดดดดด ออกไปจากห้องกุเลยไป๊ ไปขุดมันขายไป๊ ไอ้ฟาย”

 

แค่เป็ดตัวนึงโดนเตะออกมาจากห้อง คงไม่เป็นไรหรอกนะ ไม่เป็นไรจริงๆ กระซิกๆ

แค่ต้องมานั่งอยู่หน้าห้องตัวเดียวเหงาๆ คงไม่เป็นไรหรอกนะ ไม่เป็นไรจริงๆ ฮึกๆ

 

“เชี่ยจง มึงมานั่งร้องไห้ทำไมตรงนี้ กุตกใจหมด”

ฟ้าประทานเงินมาให้เป็ดตัวนั้นแล้วววววววว เย่

 

“จีฮุนครับ ผมขอยืมตังค์หน่อยครับ T^T”

 

 

 

--------------------------------------------------- [ โฆษณา 55

 

 

ลัน ล้า ~ ลัน ล้า ~

ความสุขสะกดด้วย ค.ควาย ว.แหวน สระอา ม.ม้า ส.เสือ สระอุ ข.ขิง เอ้ย ข.ขา เอ้ย ข.ไข่ เอ้ย ถูกแล้ว

 

=[]=

 

 

ด อ ท เ อ โ ป เ ก กู เ ม พ ขิ ง ๆ say : เห้ย หิว ไปแดกข้าวกัน

ผู้นำเทรนด์แห่งศตวรรษที่ 22 คิมจงฮยอนsay : แหน่ะ ๆๆ อย่ามาเนียนขอพินกุ กุไม่ให้มึงหรอก สาดดดดดดดด

ด อ ท เ อ โ ป เ ก กู เ ม พ ขิ ง ๆ say : เป็นห่าไรวะ พิมผิดป้ะมึงอ่ะ

ผู้นำเทรนด์แห่งศตวรรษที่ 22 คิมจงฮยอนsay : พิมไม่ผิดหรอกสาด เดี๋ยวนี้พิมเก่ง โคตรเก่ง แชตบีบีโคตรเร็ว

ด อ ท เ อ โ ป เ ก กู เ ม พ ขิ ง ๆ say := =” ไอ่เชี้ยจ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง อยากได้บีบีจนเปนบ้าแล้วหรอสาด

ผู้นำเทรนด์แห่งศตวรรษที่ 22 คิมจงฮยอนsay : เชอะ ซื้อแล้ว

ด อ ท เ อ โ ป เ ก กู เ ม พ ขิ ง ๆ say : เห้ย ไรวะ เมื่อตอนตีสี่ มึงยังมาทุบกูอยู่เลย สาด โกหกไม่เนียน

ผู้นำเทรนด์แห่งศตวรรษที่ 22 คิมจงฮยอนsay : เชอะ กุออกเอ็มละ ไปแชตบีบีดีกว่า ถ้าจะคุยก่ะกุก้บีบีมาละกันนะ

ด อ ท เ อ โ ป เ ก กู เ ม พ ขิ ง ๆ say : อีจ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง

 

* This message was not sent because offline instant messaging is temporarily unavailable. Please try again later.

อีจ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง

 

 

 

คนหล่ออย่างมินโฮไม่เคยงงมาก่อน

เจอท่าเป็ดดัดตนเข้าไปแล้ว ขอบอกว่ามึน

‘คนอย่างมันจะใช้บีบีเป็นได้ไงวะ’ << ทั้งไม่เชื่อและโมโหหิว

 

 

 

ก็จริงอ่ะ ....

ใช้ไม่เป็นหรอก......

 

จงฮยอน: ฮุนนนนนนนนนนนนนน พังแล้ว บีบีกุพังแล้วววววววว

จีฮุน: จะแหกปากทำไมวะมึง เป็นไรไหนมาดูซิ

จงฮยอน: เนี่ยยยยยยยยยย กดไรไม่ได้เลย T^T

จีฮุน: สาดจงเอ้ยยยยยย มึงก็ปลดล็อกก่อนสิเว้ย

 

 

 

- -“ กลับไปใช้โนเกียขาวดำเถอะไป่เป็ด ...

 

 

 

จงฮยอน: อ่าวเหรอ โห ความรู้ใหม่เลยนะเนี่ย มึงนี่สุดยอดจริงๆ วะ ไอ่ฮุน

จีฮุน: ถามจริงเหอะ ทำไมถึงอยากได้นักหนาวะ ก็ไม่ได้ว่าจะรู้เรื่องก่ะเขาเลยนะมึงน่ะ

จงฮยอน: โหยยยยยยย มึงจะดูถูกกุไปหน่อยแล้ว ฮุนเอ๋ยยยยยยย อย่างกุอ่ะนะ นำเทรนด์

จีฮุน: ฟาย ไร้สาระ

จงฮยอน: โห นี่ไม่คิดจะฟังกุบ้างเลยหรอ T^T ก็จริงๆ แล้วแทมินเพิ่งซื้อบีบีง่ะ

 

 

 

=[]=

อยากจะขอให้บีบีอยู่ในสวัสดิภาพภายในกำมือเป็ด

โอ่ว พระเจ้าโปรดคุ้มครองบีบีด้วย

 

 

 

ผ่าง!!!!!!!!!

“นั่นไง กุว่าแล้ว อย่างมึง จะมีปัญญาคิดอยากได้บีบีมาใช้ ที่แท้... ถุย ไอ้เป็ดเทศ”

“สาด มินโฮ เข้ามาทำกุตกใจไม่พอ ยังมาด่ากุอีกหรอเนี๊ยยยยยยยยย T^T”

 

 

“พอเลยมึงทั้งสองคน ออกไปจากห้องกุได้แล้วไป๊”

 

 

 

 

T^T

 

มินโฮ: เห้ย จง เราทำไรผิดวะ ทำไมฮุนมันถึงไล่เราออกมาอ่ะ

จงฮยอน: เอ่อ..กุก้ไม่แน่ใจว่ะ อาจจะเป็นเพราะเมื่อวันก่อนไปแย่งลูกชิ้นมันกินป่าววะ

มินโฮ: มันจะแก้แค้นช้าไปป่าววะ

จงฮยอน: ไม่รู้ดิ แต่กุเริ่มหิวแล้วนะ

มินโฮ: เออ งั้นไปแดกข้าวกันดีกว่า

 

 

 

ทะเลาะกันอยู่(?)

 

 

 ----------------------------------------------------

 

หลังจากนั้นเป็นอะไรที่กวนใจมาก

กวนใจมินโฮมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

มินโฮ: มึงปิดเสียงได้มะ ต๊ะดึ่ง ต๊ะดึ่งอยู่นั่น สาด รำคาญ

จงฮยอน: มันปิดไม่ได้เว้ย สาดดดดดดดด

มินโฮ: มันจะปิดไม่ได้ได้ไงวะ ต้องปิดได้ดิ

จงฮยอน: แต่ว่า.....กูทำไม่เป็นน่ะ

 

 

 

หลังจากนั้นเป็นอะไรที่กวนใจมาก

กวนใจจีฮุนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

 

จงฮยอน: ฮุนนนนนนนนนน อันนี้ใช้ไง

จีฮุน: กวนจริงๆ มึงนิ่ เลิกถามซักห้านาทีแล้วไปอ่านคู่มือได้มั้ยวะ

จงฮยอน: โหย ไม่เข้าใจหรอก คู่มงคู่มือ นะ ๆ สอนหน่อยนะ

จีฮุน: ก็กดอันนี้ แล้วก็เข้าอันนี้

จงฮยอน: อ๋อๆ ขอบใจนะเว้ย เพื่อนฮุนสุดหล่อออออออออ

 

5 นาทีผ่านไป

 

จงฮยอน: ฮุนนนนนนนนนนนนนน อันนี้ทำไงอ่ะ

จีฮุน: สาดดดดดดดดดดดด กูเพิ่งสอนมึงไปเมื่อกี้!!

 

 

 

LJH: แค่ไม่ได้เก่งกาจอย่างคนอื่นเขาผิดตรงไหนอ่ะ

LJH: แค่อยากได้คนปรึกษาผิดตรงไหนอ่ะ

LJH: หายไปไหนอ่า ไม่ตอบ

LTM: - - ผมเรียนอยู่นะพี่จงฮยอน

 

 

 

กวนใจป้ะล่ะ?

 

 





-----------------------------------------------------------

 

 

ด้วยความเห่อบีบีอ่ะเนอะ คนอย่างจงฮยอน แจกพินเกลื่อน....

คนนู้นก็แชต คนนี้ก็แชต....

ไม่ว่าใครหน้าไหนก็รู้จักคิมจงฮยอนไปทั่ว

 

“อ่ะ นาย..คิมจงฮยอน?”

“ใช่แล้ว ฉันเอง” (ภูมิใจ)

 

มีคนรู้จักแกขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย จงฮยอน.... =[]=

 

 

“ยงฮวา!!! ที่แชตบีบีด้วยกันใช่มั้ย”

“หืม... ยงฮวา?” ยงฮวาไหนแว๊ะ มาทักแบบนี้เดี๋ยวโบก นี่จงฮยอนเว้ย คิมจงฮยอน แต่ก็จริง...

ถ้าในโลกนี้มีคนมั่วแดกแหลกลานอยู่แล้ว ไอ้เป็ดนี่คงมั่วกว่า

“อื้อ ใช่ แชตบีบี”

 “ไม่คิดว่าจะได้เจอตัวเป็นๆ อย่างงี้เลย ดีใจโคตร ขอถ่ายรูปด้วยหน่อยดิ”

“อ่ะ..ก็ได้”

 

แล้วมันก็ถ่ายรูปกับเขาคนนั้น

“ขอลายเซ็นด้วยได้มั้ย”

“อือ”

 

ลายเซ็นนั้นเขียนว่า คิมจงฮยอน แท้ๆ เลย =[]=

 

ชายคนนั้นจากไปพร้อมหัวใจเปี่ยมสุข ..(ไม่ไหวนะแบบนี้)

 

 

 

 

 

จงฮยอน: เห้ย ดูไรอยูวะ

มินโฮ: ก็อ่านข่าว ช่วงนี้ชอบมีคนแชตบีบีแล้วอ้างตัวเองว่าเป็นนักร้อง เค้าก็เลยนึกว่าได้แชตบีบีก่ะนักร้องเต็มไปหมด มึงก็อย่าโง่ไปเชื่อล่ะ ดูหน้าซิ บื้อจริง

จงฮยอน: โห สัด อย่าคิดว่ากูไม่รู้ว่าหรอกด่านะ ใครเค้าจะไปเชื่อวะ ไร้สาระ วู้

 

 

ก็เพิ่งเจอเหตุการณ์แบบนั้นมาไม่ใช่หรอ ?!!- -“

 

------------------------------------------------------------------------

 

ตะดึ่ง!!

พรวด!!

เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งเด้งพรวดขึ้นมาจากเตียง ด้วยความตกใจที่ได้ยินเสียงนั้น

มือควานหยิบโทรศัพท์มาดูเวลา อ่า...ตีห้า

กวาดสายตาไปรอบห้อง ยังมืดอยู่ และ...อยู่คนเดียว

 

 

“ไอ่เป็ด เสียงบีบีมึงดังมาถึงในความฝันกุเลย พรุ่งนี้อย่าให้เจอนะมึง”

 

 

=[]=











END : )





เอาล่ะ ขอเม้นต์แรกนะคุณกีรติ โฮ๊ะ ๆๆๆ
และก็ขอยกตำแหน่ง sit-com ตอนที่สองให้ละกันนะ โฮ๊ะ ๆๆๆ
แล้วก็... ขอเสียงแฟนปาปิก้าหน่อย (อ่าว หวังผลชัดๆ นะแบบนี้ xDxD)