ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : [นาฏศิลป์] ฉุยฉายพราหมณ์
ฉุยฉายพราหมณ์
ฉุยฉายพราหมณ์ อยู่ในการแสดงละครเบิกโรงชุดพระคเณศเสียงา โดยดำเนินเรื่องว่า พราหมณ์ปรศุรามขอเข้าเฝ้าพระอิศวรเป็นเจ้า แต่พระคเณศห้ามไว้จึงเกิดการวิวาทกันขึ้น ปรศุรามสู้ไม่ได้จึงใช้ขวานที่พระอิศวรประทานให้ขว้างไปยังพระคเณศหมายสังหาร พระคเณศทรงเห็นขวานก็จำได้ว่าเป็นของพระบิดา ด้วยความเคารพในพระบิดาจึงไม่หลบ และใช้ศีรษะรับขวาน ทำให้ขวานถูกงาซ้ายขาด พระอุมามเหสีของพระอิศวรทรงกริ้วปรศุรามมาก จึงสาปให้ปรศุรามหมดแรงล้มลง ปรศุรามจึงเอ่ยวาจาขอให้พระนารายณ์ผู้เป็นเจ้าช่วย พระนารายณ์จึงทรงแปลงกายเป็นพราหมณ์น้อย มาสู่ที่ปรศุราม การรำฉุยฉายชุดนี้เป็นการแสดงความชื่นชมที่พระนารายณ์แปลงตัวได้สวยงาม
|
| |
|
|
ช่างงามขำช่างงามโยกย้าย |
| สะเอวแสนอ่อนอรชรช่วงกาย | วิจิตรยิ่งลายที่คนประดิษฐ์ |
| สองเนตรคมขำแสงดำมันขลับ | ชม้อยเนตรจับช่างสวยสุดพิศ |
|
|
ยิ่งพิศยิ่งเพลินชวนให้งงงวย |
| งามหัตถ์งามกรช่างอ่อนระทวย | ช่างนาดช่างนวยสวยยั่วนัยนา |
| ทั้งหัตถ์ทั้งกรก็ฟ้อนถูกแบบ | ดูยลดูแยบสวยยิ่งเทวา |
|
| |
|
|
น่าชมเจ้าพราหมณ์ |
| ดูทั่วตัวงาม | ไม่ทรามจนนิด |
| ดูผุดดูผ่อง | เหมือนทองทาติด |
| ยิ่งเพ่งยิ่งพิศ | ยิ่งคิดชมเอย |
|
|
น่ารักดรุณ |
| เหมือนแรกจะรุ่น | จะรู้เดียงสา |
| เจ้ายิ้มเจ้าแย้ม | แก้มเหมือนมาลา |
| จ่อจิตติดตา | เสียจริงเจ้าเอย |
|
| |
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น