คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ━ จดหมายเชิญ ━
“อีกแล้ว...”เด็กหนุ่มกล่าวเสียงเย็นเยียบพลางมองไปนอกต่างอีกครั้ง
...ไอ้ความรู้สึกคลื่นไส้นี่มันอะไรกัน...
“เป็นอะไรหรือเปล่านะโกเมน”จีนัตถามพลางตบบ่าเด็กหนุ่มเรียกสติให้โกเมนหันมามอง
ฉับพลันใบหน้าที่จริงจังไม่สมกับเขาก็กลายเป็นรอยยิ้มดั่งเดิม”ไม่ได้เป็นอะไร^▽^
“ถ้าเป็นงั้นก็ดีแล้ว”จีนัตพูดพลางขยี้หัวเพื่อนชายที่สูงกว่าอย่างร่าเริงฉบับพี่สาว”ถ้าเกิดเป็นอะไรจริงๆก็มาบอกนะ”
“คร้าบ~”เด็กหนุ่มตอบกลับอย่างกวนๆก่อนจะจัดทรงผมให้เป็นแบบเดิมแล้วทำงานจิปาถะของตนต่อ
...เป็นอย่างนั้นจริงๆก็ดี...
“นี่ทุกคน มีใครเห็นฮาร์โมนี่ไหมคะ”ยูมิกล่าวเรียกความสนใจให้แก่ทุกคนให้หันมามองและหยุดทำงานในมือลง
“ฉันเห็นเด็กคนนั้นออกไปข้างนอกตั้งแต่เมื่อกี้แล้วละ”อามิกล่าวเสียงเรียบพลางชี้ไปทางประตูห้องที่เปิดทิ้งไว้
“ออกไปทำอะไรของเขาน้า”ไนท์เอ่ยอย่างหน่ายๆก่อนจะหันไปมองนอกหน้าต่างที่ท้องฟ้ามืดมัวราวกับพายุจะเข้าเป็นพักๆ
“...ทั้งๆ ที่ตอนเช้ายังอากาศสดใสขนาดนั้นแต่ทำไมตอนนี้ถึงบรรยกาศมืดสลัวเหมือนจะมี เหตุการณ์ไม่ดีขึนอย่างนี้นะ...”โทระเอ่ยอุบอิบเสียงเบาโดยที่ยังไม่มีใคร ได้ยิน
“จะว่าไปนักเรียนใหม่ที่ชื่อวาเลนเซีย เดส คาสทอร์เทียกับอาซึโนะ อาเนะ เองก็อยู่เหมือนกันนะคะ”เนโกะกล่าวอย่างสงสัยพลางหันไปมองเพทายเพื่อขอความเห็นต่อ
“ฉันว่ายัยพวกนั้นแค่ขี้เกียจทำงานแล้วหนีไปเล่นข้างนอกมากกว่า”เพทายกล่าวอย่างมั่นในโดยเนโกะพยักหน้ารับอย่างหน่ายๆ
...คำพูดนี้ไม่อยากได้ยินจากเธอเลยจริงๆ=_=...
“ถ้างั้นผมขออาสาไปหาให้เองนะฮะ//ครับ”ยามิและทิมกล่าวอาสาขึ้นพร้อมกัน ต่างคนต่างหางตามองกันแล้วหันไปยิ้มให้ยูมิเพื่อรอคำตอบ
ยูมิมองทั้งคู่อย่างหวาดๆเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าให้พร้อมทั้งกล่าวอย่างลนๆ”ฟ ฟากด้วยนะคะทั้งสองคน”
“ไม่ทำให้ผิดหวังแน่ครับ^‿^”ยูมิกล่าวยิ้มๆก่อนจะเดินตามทิมที่เดินออกจากห้องไปก่อนหน้าแล้วห่างๆด้วยใบหน้าที่รังเกียจโดยตรงที่ทุกคนไม่เคยเห็นมาก่อน
...สองคนนี้เป็นคู่อรีกกันหรือเปล่าหนอ=A=;...
“นี่ ไนท์ คิดว่ามันแปลกๆไปไหม”แจ๊คที่อยู่ข้างๆเอ่ยเสียงเย็นเยียบใบหน้าจริงจังอย่าง ที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไนท์ที่ไม่ต่างกันนักก็พยักหน้ารับนิ่งๆ
“ฉันก็คิดอยู่เหมือนกันว่าโรงเรียนนี้รวมทั้งผ.อ.นั้นไม่ธรรมดาอยู่แล้ว”
“ไม่ แน่ว่าอาจจะเป็นเหตุผลที่แท้จริงที่เรียกตัวพวกเรามาก็ได้...”พูดถึงตรงนี้ แจ๊คก็ค่อยๆคลายฉีกยิ้มของตนออกมา ให้คนที่มองชวนขนลุกไม่น้อย
“อ้ะ?!”หลังจากที่ทั้งสองหนุ่มสาวและสาวหนุ่ม(?)ชั่วครู่ออกไปได้ไม่นานวิชช์ก็เป็นฝ่ายวิ่งออกไปยืนอยู่นอกห้องเรียกให้คนอื่นๆออกไปดู
“เป็นอะไรนะครับ?”ชิอันถามพลางมองใบหน้าที่เปื้อนเหงื่อที่ไหลท่วมหน้าของวิชช์บ่งบอกว่าเขารู้สึกถึงอะไรบางอย่าง
“ผมได้ยินเสียง...แปลกๆ”
“เสียงแปลกๆ?”
“นี่พวกเธอนะ”อาจารย์ชายคนนึงวิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าเหน็ดเหนื่อยแล้วถามอย่างลนๆ”เห็นนักเรียนห้อง2Gกันบ้างไหม?”
“มีอะไรงั้นหรอคะ?”ยิปโซเป็นฝ่ายถามดวงตาสีเกาลัดของเธอเหลือบมองไปเห็นเด็กอีกสามคนวิ่งตามมา
“นักเรียนของห้อง2Gนะหายไปหมดเลยนะสิ”
“อ อะไรนะคะ?!!”เสียงของหนึ่งในสามคนที่วิ่งมาถึงร้องอย่างไม่เชื่อ
...อ่ะ...นี่มันสามคนที่อยู่หน้าห้องอาหารเมื่อตอนนั้น...
“ด ดีจังนี่พวกเธอยังไม่หายไปงั้นสินะ”อาจารย์คนนั้นร้องอย่างดีใจก่อนจะหันไปมองที่วิ่งมาอยู่ตรงหน้าเขา
“หมายความว่ายังไงกันนะครับ”ชิอันเดินเข้ามาถามพลางมองหน้าของอาจารย์ชายคนนี้อย่างตื่นๆ
“เฮ้! วีนัส!!”ก่อนที่อาจารย์คนนั้นจะพูดซุสกับอาจารย์คนอื่นๆก็วิ่งเข้ามาหาพวกชิอันที่ยืนกันเป็นกลุ่มอยู่หน้าห้อง
“มีอะไรห้ะ!”วีนัสกล่าวอย่างหน่ายๆแล้วมองพี่ชายของตนที่หอบอยู่เนื่องๆพักนึงก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาพูด
“ยกเว้นพวกเธอนักเรียน...ไม่สิทั้งอาจารย์คนอื่นๆหรือกระทั่งผ.อเองก็หายไปด้วย”
“ห้ะ?!!”
“แล้วเขาก็ฟากจดหมายนี้ไว้นะครับ”ฮาจิเมะพูดพลางหยิบจดหมายขึ้นมาให้ยูมิรับไปอ่าน
“ห ให้ไปห้องพิเศษที่อยู่ชั้นบนสุดของโรงเรียน ที่นั้นจะเป็นห้องปาร์ตี้สำหรับพวกเรา...”
“นี่ทุกคน ผมได้ยินเสียงอะไรบางอย่างปะทะกันจากด้านบนสุดของตึกนี้!”วิชช์พูดตัวก็หันไปทางต้นเสียงให้ทุกคนหันมามองกัน
“เชิญ ชวนกันแบบนี้ก็ต้องไปสิ จริงไหม?”คุโระกล่าวอย่างยิ้มแย้มมือข้างนึงจับกระเป๋าที่แน่นเอียดไปด้วยคุ เรไนชนิดต่างๆนับไม่ถ้วนบ่งบอกได้ว่าเธอเตรียมเผชิญกับเหตุการณ์เต็มที่
“พวกผู้หญิงนะอยู่ที่นี่แหละ ไม่ต้องตามมาหรอก”นีโรกล่าวพลางกวักมือไล่กลุ่มผู้หญิงที่จับมือกันแน่น
โดยวีนัสทำหน้าแหยใส่ก่อนจะกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์”ทำไมไม่ให้ผู้หญิงไปละย่ะ!=A=*”
“เรื่องคราวนี้ไม่แน่ว่าอาจจะเกิดเรื่องให้ต้องบู๊ ผู้หญิงอยู่ไปก็เกะกะน่า=_=”
“ว่าไงนะ!!”
“อย่าพึ่งเถียงกันได้ไหม สถานะการณ์ตอนนี้ไม่แน่ว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นเพราะงั้นไปกันเป็นกลุ่มใหญ่นะแหละถึงจะดูแลกันได้"ไนท์พูดพลางเข้าไปขวางทั้งคู่ที่เหมือนจะเปิดศึกกันอีกครา"แล้วอีกอย่างห้องพิเศษที่อยู่ข้างบนสุดมันกว้างมากพอที่นักเรียนทั้งโรงเรียนจะไปอยู่กันได้เพราะงั้นไม่แน่ว่าทุกคนอาจอยู่ที่นั้นก็ได้"
“หึ! ถ้าไนท์พูดอย่างงั้นก็ย่อมได้อยู่แล้วV^V”วีนัสพูดพลางกอดอกอย่างผู้ชนะ
“ว่าไง พวกเธอจะไปด้วยไหม”คราวนี้เป็นมิซที่หันไปถามพวกสาวๆที่นิ่งเงียบอยู่นาน
“ไปคะ!!”
“งั้น หรอ แสดงว่าไปกันหมดนี่เลยใช่ไหม”อายูมุพูดเสียงเรียบก่อนจะเดินนำทุกคนไป ทุกคนดังนั้นจึงตามไปด้วยโดยมีจุดมุ่งหมายคือห้องพิเศษที่อยู่ชั้นบนสุดของ ตึกโรงเรียนนี้ แม้ว่าจะไม่มีใครพูดถึงการได้ยินเสียงของวิชช์ก็ตาม
“นี่ เป็นอะไรหรอยูมิ”อาโอะที่อยู่ข้างๆถามอย่างเป็นห่วงเมื่อเพื่อนทำสีหน้าไม่ ค่อยดีนักหลังจากที่ได้อ่านจดหมายริอาที่อยู่ข้างๆก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ...”ยูมิกล่าวแล้วยิ้มอย่างฝืนๆ เพื่อนสาวสองคนก็ได้แต่มองหน้ากันอย่างเป็นห่วง
‘ปาร์ตี้ของเรา จะเริ่มขึ้นหลังจากที่ผ่านประตูนั้นไป หากไขปริศนาในใจจะได้สิ่งที่ต้องการ’ ""
_____________________________________________
บทส่งท้าย
ขอประทานอำภัยที่ไม่ได้เข้ามาอัพนานมากเกินไปนะคะTTATT แม้ว่าการบ้านจะมีอยู่
เยอะก็จริงหรือจะงานกิจกรรมโรงเรียนนู้นนี่นั้นก็ตามก็คงกลายเป็นข้ออ้างไปเสียแล้ว
ขอโทดด้วยค้า> ︿ <;;แต่รับรองว่าคราวหน้าจะถึงจุดไคลแม็กส์ที่เข้าเรื่องสักทีนะคะ!
รับชมและติดตามกันให้ได้นะคะ>A<
by Writer
ความคิดเห็น