ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ของขวัญที่พิเศษของฉันคือนาย
พี่ท็อปเรียนจบแล้วครับ~ วันนี้เป็นวันเกิดของผม17แล้วเรา
พี่ท็อปจบแล้ว(มหาลัยนี้เทอมเดียวจบ) มินจีต้องย้ายไปที่อังกฤษ
โฮๆๆ แต่ไม่เป็นไรผมมีเพื่อนแล้ว
ชื่อ ฮวาซอง คยูมิน ชินฮวา และ นูน่า
ฮวาซอง เงียบๆ รักการเต้น เท่
คยูมินหื่นมากๆ แต่เรียนได้ท็อปของชั้นทุกที
ชินฮวา เขาเหมือนพี่จียงเลย
นูน่า สวย น่ารัก นิสัยดี เพอร์เฟ็ค
“กรี้ดๆๆๆๆ” เสียงอะไรกันนะหนวกหูจัง
ผมเลยเดินออกมาดู ร่างสูงที่คุ้นเคย ใส่สูทสีดำ สวมแว่นกันแดดสีชา ถือช่อดอกไม่ช่อใหญ่มา
‘ลี ซึงฮยอน’
“นูนา” เสียงใสตะโกนลั่น ร่างสูงหันไปมอง เห็นซึงริยิ้มโชว์เขี้ยวน่ารักให้
แต่กลับทำให้ร่างสูงโมโหนิดๆ ที่ว่าซึงริใส่เสื้อบางอีกแล้ว
ท็อปยิ่งเป็นคนขี้หึงอยู่ด้วย
คนตัวเล็กรีบวิ่งมากอดร่างสูง
“H B D LEE SEUNGHYON” ร่างสูงพูด
“ขอบคุณฮะ เดี๋ยวผมไปเอากระเป๋าก่อนนะ” ร่างเล็กวิ่งลั่นล้าไปเอากระเป๋า
ณ บนรถ
“ซึงรินายอยากได้อะได้อะไรไหม” ร่างสูงถามขณะขับรถ
“อยากให้พี่อยู่กับผมตลอดไป”
“อืม พี่จะอยู่กับเราตลอดไป”
“งั้นวันนี้พี่จะพาผมไปไหนหรอ”
“เดี๋ยวไปถึงก็รู้ ปิดตาก่อนสิ” ร่างสูงใช้เนคไทค์ตัวเอง ปิดตาซึงริ
คฤหาสตระกูลชเว
“ที่ไหนเนี่ยฮยองTOT” เด็กน้อยของผมเริ่มงอแงอีกแล้ว
ผมรู้ว่าซึงริกลัวทั้งความมืดและมาเฟียอย่างผม ผมรู้เรื่องมาจากแดซอง
“ถึงแล้วล่ะ ก่อนอื่นขอมอบของขวัญอีกอย่างก่อน” ร่างสูงประกบริมฝีปากกับร่างเล็ก แค่ริมฝีปากแตะกันเท่านั้น เพราะเขากลัวยับยั้งใจไม่อยู่
“ฮยองคนขี้โกง” เด็กหนอเด็ก
ผมเดินไปเปิดประตูให้ซึงริ แล้วช้อนตัวซึงริขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอดของผม และปิดลง
“ฮยองทำอะไรน่ะ” ขอไม่ตอบได้ไหม
.
.
.
.
ผมวางซึงริลงหน้าประตูบ้านผม
.
.
.
ผมวางซึงริลงหน้าประตูบ้านผม
และประตูก็เปิดขึ้นมา มันรู้ว่าผมมา ผมแกะเนคไทน์ให้ซึงริ
ดวงตาร่างเล็กเบิกโตขึ้น วันเกิดที่ช่างมีค่า ต่างกับวันเกิดไหนๆ
“พ่อฮะ แม่ฮะ” ผมรู้ซึงริไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ตั้งแต่ม.1 เพราะ พวกท่านทำงานที่สาขาต่างประเทศ มันไม่ยากเลยที่ ชเว ซึงฮยอน คนนี้จะทำ
จากนั้น ซึงริวิ่งไปกอดพวกท่าน แล้วร้องไห้ เด็กคนนี้ขี้แยสุดๆเลย
“ฮยอง มันคือของขวัญชิ้นพิเศษที่สุดของผมเลย” เด็กเล็กของผม ลากผมออกมาตรงระเบียง
“แต่ของขวัญชิ้นพิเศษของฉันคือนาย”
"ทำไมฮยองชอบทำให้ผมอายด้วย" ร่างเล็กหน้าแดงลามไปถึงหูแล้ว
"เพราะนายน่ารักไง" ร่างสูงก้มลงไปกระซิบข้างหูร่างบาง
"ทำไมฮยองชอบทำให้ผมอายด้วย" ร่างเล็กหน้าแดงลามไปถึงหูแล้ว
"เพราะนายน่ารักไง" ร่างสูงก้มลงไปกระซิบข้างหูร่างบาง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น