พิศวาสร้ายลวงใจรัก

ลำดับตอนที่ #11 : พิศวาสร้ายลวงใจรัก - 11 (Rewrite)

พิศวาสร้ายลวงใจรัก วางจำหน่ายแล้วนะคะ

ดาวน์โหลดนิยายได้ที่ Meb (โหลดไม่เป็นสอบถามได้นะคะ ยินดีตอบค่า)

>>>ลิงก์สำหรับโหลด E - book พิศวาสร้ายลวงใจรัก<<<

(พี่ไฟ VS หนูหอม)

>>>ลิงก์สำหรับโหลด E - book พิศวาสลวงบ่วงราคี<<<

(ป๊าไทม์ VS แม่ฝน)

“หอมลาค่ะแม่ หอมจะไปวันนี้เลย”

เพราะรู้ว่ามารดาไม่มีทางอดตายแม้ไม่มีหล่อน ท่านมีสมบัติเก่าจากบิดาและหุ้นสิบห้าเปอร์เซ็นต์ในเจริญจิรากุลกรุ๊ปของอดิสรณ์ น้องสาวเองเป็นถึงดาราที่กำลังจะโด่งดังมากๆ ในอนาคต ไม่มีใครต้องลำบากหากหล่อนไป

หอมระรินนอนทบทวนมาดีหลายวันแล้ว ถึงจะหัวอ่อนยอมคนอื่นมามาก แต่หล่อนจะไม่ยอมเสียศักดิ์ศรีด้วยการไปเป็นเมียน้อยสามีใหม่มารดาแน่นอน...

วันนี้ขอเลือกเป็นลูกอกตัญญูเพื่อรักตัวเองบ้าง... หลังจากไม่มีใครรักหล่อนเลยสักคน

เพชรตะวันเดินจับมือหอมระรินออกมา การสัมผัสกันทำให้รู้ว่าหล่อนสะอื้นด้วยความเสียใจ ชายหนุ่มตัดสินใจดึงเข้ามากอดและปลอบโยนด้วยน้ำคำนุ่มนวลเห็นใจ

“ไม่เป็นไรนะคนดี”

“หอมเสียใจ... แต่ก็โล่ง”

หล่อนรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ แม้วันนี้มารดาจะโกรธจนตัดขาดไม่อยากเห็นหน้า แต่เชื่อว่าเวลาผ่านไปท่านจะหายโกรธเอง และโล่ง… ที่หลุดพ้นมาจากเงื้อมือของพ่อเลี้ยงได้ หลายครั้งหลายคราที่เกือบจะโดนมันเอาเปรียบแต่รอดมาได้ ในขณะที่น้องสาวปลีกตัวออกไปอยู่คอนโดมิเนียมเพราะมันเช่นกัน น้องปลอดภัยดี แต่หล่อนเสี่ยงอันตรายอยู่ใต้กงเล็บมันมาห้าปีเต็มเพราะถูกมารดากักขังเอาไว้ในคฤหาสน์หลังนั้น

หล่อนไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ มีสิทธิ์เดียวคือทำตามความต้องการของมารดาเท่านั้น

‘รอดพ้นจากปากเหยี่ยวปากกามาได้ก็นับว่าบุญแล้ว’

คนที่เป็นเวรเป็นกรรมต่ออย่างคุณหญิงปทุมวดีกลับโดนสามีจวกยับเมื่อกลับถึงบ้าน

“เคยบอกแล้วใช่ไหมให้ผมจัดการกับหอมระรินตั้งแต่เรียนจบมหา’ลัย เป็นไง ฉันจะกล่อมลูกเอง กล่อมจนมันท้องไปกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ งามหน้าไหม”

คุณหญิงปทุมวดีได้แต่กล่ำกลืนฝืนทนไม่กล้ามีปากเสียง ได้แต่พยายามทำใจเย็นแล้วหว่านล้อมสามีใหม่อีกหน เพราะตกอยู่ในอำนาจเงินจนมองไม่เห็นความถูกต้อง อีกทั้งหน้าตาและชื่อเสียงในวงสังคมที่พยายามรักษามาเป็นอย่างดีให้คงอยู่ต่อไป อย่างไรก็ต้องจะมีทั้งชื่อเสียงเงินทองให้พร้อมพรั่ง ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งในชีวิตไปท่านไม่มีทางรับได้เพราะไม่เคยขาด ท่านโตมาอย่างพรั่งพร้อมทุกอย่างจนกระทั่งบรรพบุรุษและสามีคนก่อนเสียไป ทรัพย์สินที่มีก็ดูจะไม่พอให้ท่านมีหน้ามีตาหรือถูกยกยอจากสังคม มันก็ต้องทำแบบนี้... แลกเกียรติยศศักดิ์ศรีกับเงินของอดิสรณ์

“ฉันจะหาเด็กสาวที่สวยและดีกว่ายายหอมมาให้ คุณใจเย็นๆ นะคะ”

“ถ้าไม่ได้หอมระริน ก็ต้องเป็นปิ่นปาริชาติ คนอื่นผมไม่อยากได้”

“คุณอดิสรณ์!...” คุณหญิงตวาดแว้ดไม่มีทางยอม “...ลูกปิ่นเป็นคนมีชื่อเสียงในวงการ คุณอยากให้นักข่าวมันขุดคุ้ยเจอเรื่องเน่าๆ ในครอบครัวเรานักหรือไง”

“ก็ให้ออกจากวงการมาทำงานในบริษัทกับผมซี่ แค่นี้ก็หมดปัญหาแล้ว”

“ฉันไม่เสี่ยงด้วยนะคะ ถ้าไม่ใช่ยายหอมก็ต้องเป็นคนอื่น ไม่ใช่ลูกปิ่น”

“ถ้าไม่ได้หอมระรินหรือปิ่นปาริชาติ ผมก็ไม่เอาใครทั้งนั้น” อดิสรณ์พยายามกดดันด้วยข้อแม้แสนโหดร้าย

“ทำไมคะ ทำไมเราถึงอยู่กันอย่างคู่สามีภรรยาคนอื่นๆ ไม่ได้ ทำไมคุณถึงอยากได้ลูกฉันนัก”

“คุณก็รู้... ว่าเราแต่งงานกันเพราะผลประโยชน์ ไม่ใช่ความรัก ถ้าห้าปีก่อนลูกๆ คุณพร้อมให้ผมกินมากกว่านี้ ผมคงไม่แต่งงานกับคุณให้เป็นปัญหาอยู่แบบนี้หรอก อย่ามาเรียกร้องอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้ ผมไม่ชอบกินอะไรเหี่ยวๆ มันเคี้ยวไม่อร่อย...” พูดจาซัดซาดภรรยาในนามจนสาแก่ใจแล้วสะบัดหน้าหนีไปอย่างเอือมระอา ออกไปหาเด็กสาวนอกบ้านกินยังจะมีอารมณ์เสียกว่า

‘ก็เพราะผลประโยชน์มหาศาลฉันจึงต้องทน แต่ความอดทนของฉันก็มีขีดจำกัด บางที ฉันอาจต้องร้าย เพื่อความอยู่รอดของตัวเองในอนาคตเหมือนกัน’ คุณหญิงปทุมวดีได้แต่ปาดน้ำตาทิ้งแล้วเชิดหน้าเดินขึ้นตึกไป ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ ‘อยากจะไปไหนก็ไป แต่ถ้าวันใดพาผู้หญิงเข้ามาเหยียบหน้าฉันละก็ เห็นดีกัน!’

พิมพ์พระจันทร์ยืนรอให้ประตูห้องพี่ชายเปิดออกแล้วเดินเข้าไปนั่งไขว่ห้างที่ขอบเตียง ขยับเสื้อคอปาดให้เข้าที่ไม่ให้โป๊โชว์เนินทรวงเดี๋ยวโดนด่า เท้าคางถามมาอย่างสงสัย

“มีอะไรคะเฮีย เรียกมาแต่หัววัน” ยังไม่ทันปิดร้านด้วยซ้ำ พี่ชายก็โทรตามให้มาหาไวๆ มีเรื่องด่วนร้อนใจอะไรนักก็ไม่รู้

เพชรตะวันยืนกอดอกอิงประตูยิงคำถามกลับมาด้วยสีหน้านิ่งเนี้ยบ หากแต่ในใจกลับร้อนรุมเป็นฟืนเป็นไฟ

“ผู้ชายที่จูบกับปิ่นคืนนั้นน่ะใคร ดูรูปแล้วมองเห็นไม่ถนัด”

เขาพยายามมองจากภาพนิ่งและคลิปวิดีโอแล้วมันค่อนข้างสลัว ผู้ชายก็ฟัดจูบไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาให้เห็นเลย เห็นแต่หน้าปิ่นปาริชาตตอนผละออกมาสบตากับหมอนั่นอย่างหยาดเยิ้มเท่านั้นเอง

“แฟนหอม”

พิมพ์พระจันทร์ตอบสั้นๆ แต่ได้ใจความ หากวันนั้นหล่อนถูกพี่ชายลากออกจากผับมาอีกคนก็ไม่วายต้องซวยไปถึงตระกูล พี่ชายคงจะโง่งมลุ่มหลงรักยายปิ่นปาริชาติจนโง่หัวไม่ขึ้น เห็นร่ำๆ จะพานางไปเปิดตัวกับครอบครัว หล่อนเลยต้องรีบสกัดดาวรุ่งให้ร่วงผล็อย รู้ว่าพี่ชายไม่ใช่คนรักใครแล้วต้องโง่ หากคนๆ นั้นไม่ซื่อ เฮียไฟก็พร้อมจะตัดฉับอยู่แล้ว เหมือนแฟนคนแรกที่เคยคั่วกันมาสามปี เฮียไฟยังตัดฉับทันทีที่รู้ว่านางไปคั่วคนอื่นลับหลัง

“หืม…” นัยน์ตาคมปราบปราดมองน้องสาวด้วยความตกใจ

“สงสารหอมที่ต้องมาเจอผู้ชายพรรค์นี้ แล้วก็สมเพชพี่ชายตัวเองมากที่เกือบได้กระหรี่พัฟมาเป็นเมีย”

เพชรตะวันหลับตาแน่นที่โดนตอกย้ำให้ยิ่งช้ำใจ รู้สึกว่าตัวเองโง่ไม่ทันผู้หญิงก็วันนี้ ยอมรับว่าเขาดูผู้หญิงอย่างปิ่นปาริชาติผิดไปมากมาย ยามอยู่ด้วยกันหล่อนดูนุ่มนวลไม่เจนจัด ขี้อ้อน เอาอกเอาใจประหนึ่งมีเขาแต่เพียงผู้เดียว แล้วไอ้อาการหยิ่งทระนงไม่ยอมมีอะไรกันง่ายๆ ในช่วงแรกมันทำให้มั่นใจว่าหล่อนจะไม่สำส่อน

ก็กว่าจะมีสัมพันธ์ลึกซึ้งไม่ใช่เรื่องง่าย โทรจีบแล้วยังแอบมาหาที่เมืองไทยอยู่ตั้งหลายหน กว่าจะได้แอ้มก็หลายเดือน ที่รีบแจ้นกลับมาเมืองไทยเพราะหลงจนหัวปักหัวปำ อยากผูกมัดเพราะคิดว่าหล่อนคนนี้คือแม่ของลูก ดี… ที่ตาสว่างเสียก่อน ต้องขอบคุณน้องที่ช่วยชี้ทาง ไม่งั้นคงต้องเดินสี่ขาลงไปกินหญ้าอยู่กลางทุ่งอีกนานเลย

นี่ใช่ไหมที่เรียกว่ามารยาหญิง ‘ร้ายกาจ ล้ำลึก’ ต่อให้ผู้ชายร้ายกาจขนาดไหนก็ตามไม่ทันอยู่วันยังค่ำ

 “เอาไง ได้ข่าวว่าจะพายายปิ่นไปหาป๊ากับแม่ไม่ใช่เหรอ”

“...” เพชรตะวันไม่ตอบ เอาแต่นิ่งนัยน์ตาคมปราบคุกรุ่นขึ้นมาอย่างน่ากลัว

พิมพ์พระจันทร์เลยต้องเปลี่ยนเรื่องถามโดยไว “วันนี้แม่โทรมาตามแล้วนะ ถามว่าทำไมเฮียไปไม่ถึงไร่ศุภสินสักที” เพราะเลยกำหนดกลับของพี่ชายมาหลายวันมารดาเลยโทรมาตาม ถามว่าอยู่นี่หรือเปล่าหล่อนเลยต้องบอกความจริงว่าอยู่ไม่อยากให้ห่วง

“ไปคืนนี้ เอาหอมไปด้วย”

“เฮีย… ถามจริง คิดอะไรกับหอมป้ะเนี่ย” ยามพี่ชายพูดถึงหอมระรินนัยน์ตาดุดันมันเปลี่ยนเป็นระริกไหวอย่างไรพิกล หล่อนน่ะไม่ไว้ใจเลย

“ก็น่าสนใจ”

“อย่าไปหลอกหอม สงสาร แค่โดนแฟนกับน้องหลอกสวมเขาให้ก็แย่พอแล้ว”

‘น้องสาว’ เขาเพิ่งรู้วันนี้ตอนพาหอมระรินไปจดทะเบียนสมรสที่เขต หล่อนมีนามสกุลเดียวกับปิ่นปาริชาติ ‘วัชรโยธิน’ แน่นอนว่าเขาไม่เคยรู้ตื่นลึกหนาบางเรื่องคนในครอบครัวดาราสาวมาก่อนเพราะสนใจแค่หล่อน แทบจะไม่ได้ยินชื่อหอมระรินหลุดจากปากปิ่นปาริชาติด้วยซ้ำ วันนี้เลยมานั่งหาข้อมูลของสองศรีพี่น้องจนรู้เรื่องรู้ราวของพวกหล่อนมากขึ้น แต่ก็มีอีกหลายอย่างที่ไม่รู้และสงสัย

“หอมรู้ไหม เรื่องแฟนกับน้องสาว”

“จะไปรู้อะไร วันๆ อยู่แต่บ้าน ทำแต่งาน หลงคารมคนก็ง่ายด้วย ใครพูดอะไรก็เชื่อเขาไปหมด”

ก็ดี… แบบนี้สาสมดี ไม่ต้องรู้อะไรแล้วปล่อยให้เขาจัดการคนชั่วๆ ด้วยตัวเอง ในเมือปิ่นปาริชาติหักหลังเขาด้วยการเอาแฟนพี่สาวตัวเองไปคั่ว เพราะงั้น... เขาก็จะเอาพี่สาวหล่อนมาทำเมีย!

<<<อ่านแล้วถูกใจ กดสับตะไคร้ตรงนี้>>>

หนูหอมของป้า หนีเสือมาปะจระเข้ชัดๆ เลย

ขอให้สนุกกับการอ่าน ติดใจอย่าลืมกดสับตะไคร้

ชอบใจฝุดๆ ก็รัวแป้นคอมเม้นท์เม้าท์มอยกันเน้อ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านนะคะ

ดารารินทร์