คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : [CHAPTER 8] 48 นาที
CHAPTER 8 : เก๋า
หลังจากที่ฮันเกิงโดนคนงามนามยูชอนพาตัวออกไปจากกระท่อมเวทมนต์ของอัสคาบัน เหล่าเมมเบอร์ที่เหลือมองหน้ากันด้วยความเศร้าโศก ..... เขาไม่อาจไปรอใครที่ท่าน้ำได้อีกแล้ว ...
ถ้าผมตาย คุณคงมีความสุขมากใช่มั้ย ...
อีทึกมองเหล่ารุ่นน้องในวงที่ตอนนี้กำลังจ้องมาที่เขาด้วยสีหน้าที่แสดงออกถึงความอาฆาต!!!! พยาบาท!!! โหดเหี้ยม!!! พร้อมจะแดก(หัว)เขาอยู่เมื่อไหร่ก็ได้ด้วยสีหน้าที่แสนจะทรมาน เหลือบไปมองแป้นคะแนนที่ทำมาจากราวตากผ้าของตนที่ตอนนี้คะแนนนำโด่งเหล่าเพื่อนๆ ในวงด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนัก
“ทำไมพวกนายต้องมองหน้าฐรึกษ์แบบนี้ อย่าทำอะไรเค้านะ เค้ากั๊ววววว” ผ้าม่านแถวนั้นถูกใช้บังใบหน้าเหี่ยวเอาไว้ ตอนนี้อีทึกกำลังแสดงออกถึงใบหน้าเหี่ยวที่เต็มไปด้วยตีนกาสมวัย
“มึงทำให้ฮันเกิงต้องหัวเถิก!!!!” เยซองที่กำลังนั่งกินกาแฟจากแก้วร้าน Mobit ตะโกนขึ้นด้วยความแค้น ไม่!!! เมื่อก่อนเขากับฮันเกิงเคยก๊ง เคยส่องสาวด้วยกันบ่อยๆ!!! หัวอกเดียวกันอย่าเขากับฮันเกิง เยซองหัวเหม่ง ฮันเกิงหัวเถิก มันทำให้เยซองทนไม่ได้!!!
“ฐรึกษ์ ........ ผมไม่คิดว่าพี่จะเป็นคนแบบนี้.... คิดว่าเป็นทหารเกาหลีแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ!!!!!!” เยซองโกรธจัด รีบกำตดตัวเองออกมาใส่หน้าอีทึกที่ยืนอยู่ คนหน้าเหี่ยวสลดลงอย่างเห็นได้ชัด .... เขาได้ทำผิดไว้กับฮันเกิงคนเถิกด้วยการทำให้เขาเถิกขึ้นไปอีก ... ไม่!!! อีทึกไม่ผิด!!!
“เยเย่ ไม่เคยฟังไรทึกกี้เรยยย ทึกกี้จะพยายัง ... พยายังยุติธรรมที่สุด!!”
เยซองปาแว่นยี่ห้อ WHYSTYLE ใส่อีทึกอีกรอบ ...
“พยายาม สลัด!!!!!!!!!!!!” ตะโกนออกมาด้วยความเหลืออด พร้อมกับทรุดลงกับพื้นห้องด้วยความอ่อนแรง ... เมื่อกี้ไม่น่าตดเลย แรงหายไปหมด ...
“ทำไมพวกพี่ต้องทะเลาะกันด้วย!!!!! อนาคตของเราล่ะ!!! SS5 ที่ไทยก็ยังไม่คอนเฟิร์ม .... อัลบั้ม 13 ของเราล่ะ ... อุดรของผมล่ะ!!!!!!!!” น้ำตาสีม่วงร่วงโรยรินจากดวงตาคู่งามของยอดชายนายชเว
ทงเงย์คนไม่สูงเดินเข้ามาลูบหลังอีกคนที่นั่งดูรูปอุดรฯอยู่ พร้อมกับกอดอย่างอ่อนโยน
“ดราม่ากันทำไมวะ!!! มาแด๊นซ์กันเถอะ!!” ฮยอกแจรีบทำลายบรรยากาศมาคุลงด้วยการเปิดเพลงควีโยมีออกมาเต้นอย่างเมามันพร้อมเด้งเป้าอย่างอลังการ ....
เหมือนว่าคยูฮยอนเริ่มจะสนุกด้วย จึงลุกขึ้นมาเต้นกับฮยอกแจ ....
“ไปสวนสัตว์ไปดูลิงดันไปเจอเจ้า ฮิปโป ฮิปโป แล้วก็มีคนตกลงไปโดนกินโดย สิงโต สิงโต แล้วก็กลายเป็นเวลาเย็น ก็เลยต้องรีบโกโฮม แวะประตูน้ำซื้อดีวีดีมาดูสองแผ่น ....” เสียงเพลงควีโยมีเคล้าคลอไปตามสายลมโดยมีคนสองคนเต้น Herlem Shake อย่างเมามัน...
อีทึกคนแก่เงยหน้ามองพร้อมกับหยดน้ำตาที่รินไหล ...
อนาคตของชาติจะเป็นอย่างไร ..... เขายังต้องขายติ่มซำ ... มีร้านหอยจ๊อให้ดูแล... ไอติมกะทิล่ะ? ข้าวเหนียวมะม่วงล่ะ? .... สงกรานต์ปีนี้ก็ไม่ได้เล่น .... ทึกจะทำยังไงดี
เหลือบตาไป เห็นเยซอง บ่าวไทยบ้าน
หน้าบานๆ กำลังยิ้ม อย่างสุขี
ใส่แว่นวาย สไตล์ อย่างดูดี
เปิดทีวี ดูตัวเอง เต้นระบำ
เข้าเว็บโป๊ ดูน้อง อาโออิ
อุ้ยคริคริ สมัครเว็บ อย่างสุขสันต์
ลืมคนแก่ อย่างอีทึก คนเมืองจันฯ
มัวเมามัน งมงาย กับ AV
ทึกเปิดดู อูฮุ้ มันไม่ใช่
กางเกงใน ของอีทึก อยู่ในนี้
ก็ว่าแล้ว หายไปไหน มาอยู่นี่
เย่คนดี นี่เอง ขโมยมา
สงสัยเย่ หลงสเน่ห์ ในอีทึก
ก็เลยฝึก มาขโมย เกงในข้า
อุ้ยเยซอง อะไรกัน โธ่คนบ้า!!
ช่างงามหน้า เดินมาขอ ทึกก็ให้….
“เยซอง”
“ไรสาดดดด ด็อทเอป่าวววว” เยซองหันถามอีทึกที่เรียกตนเองด้วยใบหน้าที่หยาดเยิ้ม พร้อมกับร่างเหี่ยวที่เริ่มเดินเข้ามาใกล้เยซองมากขึ้นเรื่อยๆ
“อะไรของคุณครับฐรึกษ์....”เยซองเกือบจะร้องไห้ตอนอีทึกชูกางเกงในขึ้นมา ... ซวยแล้วเยซอง .... นั่นมันจีสตริงของอีทึกที่คังอินขโมยมาจากซีวอนที่ขโมยมาจากอีทึกอีกที .............
“ชอบฐรึกษ์ก็บอกฐรึกษ์สิ.....”
“ม่ายยยยย กูไม่ได้ชอบเมิ งเลยยยย โน่นน คังอินฝากกูมา” คังอินคนไม่รู้เรื่องกำลังเต้นควีโยมีอย่างไม่สนใจโลก แม้แต่อีทึกคนรักหน้าเหี่ยวของตนเอง
“อย่าโกหกเลยเยซอง ฉันชอบนายมานานแล้ว ชอบมาตั้งแต่นายเข้า sora.net แล้ว ......” เยซองก้าวไปข้างหลังจนติดกำแพง อีทึกที่มีคราบเลือดจากไก่ดิบกำลังเข้ามาใกล้เขา ... โอ้วววว ณเดชน์ช่วยกูด้วย กูยังไม่อยากตาย!!!
เยซองรีบล้วงกระเป๋ากางเกงหวังเอาแว่น whystyle มาใส่บดบังใบหน้าอีทึก แต่นิ้วเขากับเกี่ยวไม่ถึง!!! ไม่นะ!! เขาจะมาตกเป็นของอีทึกในที่แบบนี้ไม่ได้!!!!!!!! ลีน่าจัง!! ลีน่าจังช่วยเยซองด้วย!!!!
“หานี่เหรอ?” อีทึกยื่นแว่น whystyle ให้กับเยซอง ..... ร่างไม่มีซิกแพครีบรับมาใส่ทันทีด้วยความรวดเร็ว แต่ด้วยความไม่ระวัง ...
ฉึก!!!
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด กูสวยยยยย!!! ว๊ายยยย จมูกของเยเย่ ม่ายนะ ม่ายยยยยยยยยยยยยย” เสียงกรีดร้องของกระเทยควา*ยนางนึงนามว่าเยซองดังทะลุมิติออกมาพร้อมกับจมูกของเยซองที่สันโด่งบวมขึ้นมาราวกับไปทำศัลยกรรมที่ยันฮี ...
“กรี๊ดดดด คิมจงอุน แกใช่มั้ยที่อุทานว่า กูสวยในตอนที่ 5!! ไม่!! นั่นมิใช่ประเด็น ... แก๊!!! แกไปยันฮีไม่บอกว่อนว๊อนนน ทำไม ทำไมม่าวอนไปอุดร ทำไม!!!!!!!!!” กระเทยควายอีกนางกรีดร้องออกมาด้วยน้ำเสียงสะท้านโลก .... เหล่าเทยแท้และเทยเทียมที่ยืนอยู่รอบกายต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย ... แต่เมื่อสังเกตดูดีๆ....
ปลอกคอหมาสีชมพูลาย hum ของเยซอง ได้หายไปแล้วพร้อมกับเสียงกรี๊ด. .....
อีกครั้งของการปรากฏตัวของยอดชายนายยูชอน ที่คราวนี้มาแปลก เพราะไม่ได้พังกระท่อม แจ่กลับคลานขึ้นมาจากทอระบายน้ำพร้อมกับเสียงซาวเอฟเฟคชวนขนหัวลุก ....
‘เสียงซอรี่ดังสนั่น เหล่าชายพรหมจรรย์ ปกปักษ์ปฐพี เฮ้!!! ยามรบเราก็เต็มที่แม้ไม่มีออดี้ เรามีซีวอน…..’
“คจอ. เสียใจด้วยครับ คุณไม่ได้ไปต่อ!!!! คุณได้คะแนนในห้องส่งเพียงแค่ 5 คะแนนเท่านั้น แหละคนไทยทั้งประเทศเห็นพ้องต้องกัน ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ!!” เยซองโดนปาร์คยูชอนลากตัวออกไปทันทีท่ามกลางเสียงที่ยังกรีดร้องเป็นจังหวะเพลง Alone ของซีวอน ....
“กรี๊ดดดดดดดด นังคิมจงอุนนนนนนน!!!!!”
TO BE CON.
นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้เข้ามา แหม .... #หลบรองเท้าจากเอเวอรี่วัน
วันนี้ก็ขอมาเบาะก่อนเนาะ เพราะดึกแล้ว ไรเตอร์เป็นคนนอนไม่ดึก #ข่าก
ไรเตอร์รักทุกคนมากนะ ช่วยสนุบสนุนอีทึกด้วย ฮิ้งงง
ปล. ยังมิได้ดิทคำผิด + ไรเตอร์อิสแบค + กลับมาอัพเพราะอยากอัพ
cinna mon
ความคิดเห็น