คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : 9 : ประธานนักเรียนของแชงกรีล่า
9 : ประธานนักเรียนของแชงกรีล่า
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้านิ่งๆ แต่ทำเอาคนทั้งห้องเงียบกริบ
“ม...ม...ม”เอลิน่าพูดตะกุกตะกัก
“ม...มาสเตอร์!!!!!”คอยล์ว๊าก
ผู้ที่ทั้งสองเรียกว่า “มาสเตอร์” นั้น เป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีขาวสะอาด ผมสีดำสนิทและดวงตาสีทองคมกริบ แบบว่าคนที่ถูกจ้องแค่แวบเดียวยังหนาวได้ เครื่องแบบนักเรียนของโรงเรียนแชงกรีล่าอย่างเรียบร้อย แขนเสื้อมีผ้าสีขาวพันสัญลักษณ์ของโรงเรียนเอาไว้ ชนิดเรียกได้ว่า ขาวทั้งตัว ดูราวกับเทพบุตรรูปงาม หากไม่นับบรรยากาศเย็นยะเยือกที่แผ่ออกมาล่ะก็...
“นี่มันวิชาดาบ...ไม่ใช่เหรอ”ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆจับอารมณ์ไม่ได้
เฟเรียส ดี ไพรอนเช่ห์ ประธานนักเรียนของโรงเรียนแชงกรีล่า แม้จะยังอยู่ในระดับชั้น ม.5 ก็ไม่ได้ทำให้ความน่ากลัวลดลง เพราะแม้แต่รุ่นพี่ ม.6 ยังเกรงกลัว
“ค...ครับ”คอยล์พยักหน้า
“แล้ววันนี้...ทำไมถึงได้กลายเป็นแบบนี้ไปได้”
“อ...เอ่อ”
เปรี๊ยง!!!!!
“โอ๊ย!”ในชั่วพริบตา เอลิน่าก็โดนบางสิ่งบางอย่างซัดจนกระเด็นไปติดผนังอีกฟากหนึ่งทันที
“ชั้นต้องการคำตอบ เดี๋ยว นี้”ชายหนุ่มเน้น
“ค...คืออาจารย์จินสั่งลงโทษพวกเราทุกคนน่ะ ทูน่าก็เลยขอท้าประลองเพื่อยกเลิกคำสั่ง”คอยล์บอก
“ลงโทษงี่เง่าอีกแล้วเหรอ”คราวนี้สายตาคมกริบหันมาทางอาจารย์ที่ทรุดลงไปกองกับพื้น
“ใช่ๆ ลงโทษงี่เง่าไร้เหตุผลสิ้นดี!”ทูน่าว่า
“...เธอ...”เฟเรียสหรี่ตาลง “นักเรียนใหม่...ทูน่า...ใช่มั๊ย?”
“ใช่ แล้วจะทำไมอ่ะ?”ทูน่าถาม
“ที่จริง...การขอท้าสู้แบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่นักเรียนควรกระทำต่ออาจารย์”เฟเรียสมองทูน่าด้วยแววตาตำหนิ
“อ...เอ่อ”ว่าตามจริง ทูน่าอยากจะเถียงใจจะขาด แต่ไม่รู้ทำไมปากของเธอได้แต่อ้ำอึ้ง คงเพราะสัญชาติญาณนั้นบอกออกมาชัดเจนว่า...
...คนคนนี้...ไม่ใช่คนที่ควรไปหาเรื่องด้วย!!!...
“แต่กับอาจารย์จินคงต้องเป็นข้อยกเว้น”คราวนี้อาจารย์จินเสียเองที่หน้าซีด
“ผมจำได้ว่าเคยตำหนิอาจารย์ไปแล้วว่า อย่างลงโทษห้อง A , S และ SS โดยไร้เหตุผลอีก ซึ่งอาจารย์ก็รับปาก...แต่นี่หมายความว่ายังไงครับ อาจารย์”
“...ค...ครู...”
“แชงกรีล่าไม่ต้องการคนทำผิดซ้ำแล้วซ้ำอีกเป็นสิบรอบหรอกนะครับ เราให้โอกาสครูมาเป็นปีๆแล้ว และครูก็ไม่เคยใช้มัน...จริงมั๊ย?”
วู้ม
ในมือของเฟเรียส ปรากฎหนังสือปกหนังสีดำอย่างดีเล่มหนึ่ง เขาจดอะไรบางอย่างยุกยิกๆแล้วยื่นให้อาจารย์จิน เมื่ออาจารย์เห็นแล้วก็หน้าซีดตัวสั่นทันที
“ในเมื่อโอกาสที่มีไม่ใช้ งั้นทางเราก็ไม่ต้องการอีกต่อไป”เฟเรียสยิ้มเหี้ยม
“ผม ขอ ไล่ คุณ ออก”
“...หมอนั่นมันใครวะเนี่ย...”ทูน่าแอบกระซิบ
“...ใครจะไปรู้ แต่ทำไมดูมีอำนาจจัง คิดจะไล่ใครออกก็ไล่...”โรเซียกระซิบตอบ
“นั่นคือเฟเรียส ดี ไพรอนเช่ห์ ประธานนักเรียนของโรงเรียนแชงกรีล่า”เสียงหวานตอบ
เฮือก!!!
“อ...อ...อ”ทูน่าหน้าซีดเผือด
“พ...พี่”โรเซียหันหลังไปช้าๆ ปิศาจสาวเหงื่อตก
“อ๊ะ สวัสดีครับรุ่นพี่”คอยล์ยิ้มรับรุ่นพี่สาวที่ยืนอยู่ข้างๆมาสเตอร์ของเขา แต่ก็อดสงสัยกับอาการของสองนักเรียนใหม่ไม่ได้
“เอาล่ะ...ถ้าไม่เห็นกับตาพี่คงไม่รู้แน่ๆว่าเธอคิดหาเรื่องถึงอาจารย์น่ะนะ ทูน่าน้องร๊ากกกกกก”
“พ...พี่เวลล์!!!!!”ทูน่าตาเหลือก
“หา!!! พี่สาวเหรอ!?!?!”ทุกคนหันขวับ เพราะ “เวลล์” คนนี้ เป็นถึงตำนานที่มีชีวิตของแชงกรีล่าทีเดียว
“โรเซีย เผ่น!”ทูน่ารีบลากมือเพื่อนสาวเผ่นทันที
“ใครจะอยู่ให้โดนกันล่ะ!!!”โรเซียเองก็รีบใส่เกียร์หมาไม่แพ้กัน
“เดี๋ยว! ทูน่า!! โรเซีย!!!”เอลิน่าร้อง
“คาบนี้ชั้นโดดจ้า เอลิน่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”ทูน่าร้องจ๊าก
“เอ่อ...นี่ทูน่ากับพี่เวลล์เป็น...เอ่อ”
“อ้อ เราเป็นพี่น้องกันจ๊ะ”
“หา~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~”
“จุ๊ๆ ทางที่ดีห้ามบอกประวัติของพี่ให้ยัยทูน่ารู้ดีกว่านะ”เวลล์ยิ้มน้อยๆก่อนจะลดเสียงเป็นกระซิบบอกทุกคนในห้อง “เพราะคนในบ้านพี่ไม่เคยมีใครรู้หรอก”
“ไม่จริงน่า ขนาดทูน่ายังไม่รู้วีรกรรมของพี่เลยเหรอ”เอลิน่าร้อง
“แน่น้อน ฝีมือการ [ตอ] แหลของพี่น่ะชั้นเซียนขนาดไหนพวกเธอก็รู้นี่”เวลล์หัวเราะหึๆ
“แต่ขนาดไม่รู้ว่าพี่เป็นประธานนักเรียนรุ่นที่แล้วก็ไม่ไหวหรอกนะ”
“ฮะๆๆๆๆๆ เฟเรียสเองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอจ๊ะ เรื่องปิดบังพ่อแม่เนี่ยเก่งนักล่ะ”เวลล์หันไปทางรุ่นน้องที่เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งของเธอ ซึ่งก็คือตำแหน่งของ “ประธานนักเรียน” นั่นเอง
“เพราะรุ่นพี่เป็นผู้สอนต่างหากล่ะครับ”เฟเรียสตอบนิ่งๆ
“อะไรกัน พี่ไม่ได้สอนให้น้องเลวซักหน่อย”เวลล์ทำหน้าบ้องแบ๊ว
“พี่นั่นแหละตัวดีเลย!”คราวนี้คณะกรรมการนักเรียนทั้งสามคนที่อยู่ตรงนั้นประสานเสียงพร้อมกันทันที [เฟเรียส เอลิน่า คอยล์]
###############################################################
ความคิดเห็น