ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : PLANET 8 WAR WORLD 3 [1/3]
P L A N E T 8
W A R W O R L D 3
ทาใ้อรุโล 02.25 น.
ทาินและอยอนไ้แยันออไปเพราะอยอนเป็นนอาสาัารับเ้าพวบแทนส่วนทาินยอและนายอนแยออไปที่ที่โมโมะนัไว้อนุยสายโทรศัพท์สื่อสารประาศทาารรบเหมือนั่ทหาร
ินยอับรถออมาไ้ไลและรวเร็วมา
"ันอโทษนะ" ินยอเอ่ยึ้นาท่ามลาวามน่าลัวมานถึวามรู้สึอึอั อึอัที่เาเยว่าเธออนที่เอันรั้แร
"อโทษอะไร?" สาวฟันเหยินแ่น่ารัเอ่ยถาม้วยหน้าาสสัย
"อโทษที่ันที่ันเยไปว่าเธอในอนนั้น"
"นายอโทษันั้หลายรั้แล้วนะั้แ่ันและอยอนเล่าเรื่อทั้หมอเหุาร์นี้ให้ฟั"
นายอนพูยิ้มไม่ไ้โรธอะไรเาเลย
"เธอโรธันมั้ย?" ินยอหันไปมอูทา้าหน้า่อแล้วเอ่ยถามเธออีำถามเพื่อวามสบายใ
"ไม่อ่ะ ันไม่ไ้โรธนายั้แ่แรแล้ว"
"เหรอ.. อบใมานะ"
"นายไม่สบายใเหรอ"
"อืม.." เาอบ้มหน้าปนับสายาลิ๊ล๊อไปมาอย่ารู้สึผิ "ันถูเลี้ยมา้วยารโน่มเหลอ ันเลยหุหิมาไปหน่อย"
"ันรู้ ัน็เห็นเหมือนัน" มือบายื่นเาไปแะบ่าอินยออย่าปลอบใ
"ันไม่เยเป็นเ็มีปัหาาวามอบอุ่น ทำัวเหมือนเ็ปิทั่วไปแ่พอลับบ้าน็โนระทืบ ีวิันอนเ็มันทรมานเินว่าเหุ"
ินยอระบายมันออมาให้เธออย่าหมทุ์ เรื่อนี้เาไม่เยเล่าให้ใรฟัแ่ที่เล่าให้นายอนเพราะเธอไม่ใ่นธรรมา เธอน่าะเป็นที่เ้าใเาไ้มาที่สุเพราะเธอเห็นเหุาร์ในหัวอเาไปแล้ว
"ระบายมันออมาอี็ไ้นะ นายเป็นทุ์มานาน" นายอนเอ่ยให้เาปลทุ์ออให้หม มันะไ้โล่และไม่มีอะไรเ็บไว้ในวามรู้สึภายใ้วามลึอิใอี
"ฮึ.." เาร้อให้ออมาพร้อมับับรถ
วืบ... ปึ
ินยออรถแล้วหมอบไปับพวมาลัยพร้อมับปล่อยโฮวามเ็บที่มีอยู่ในอนนั้นออมา
นายอนที่เห็นอย่านั้น็รู้สึผิไปส่วนนึเพราะทำให้เาเอาวามำอันเลวร้ายลับมาำอีรั้ เรื่อโรึมเศร้ามันไม่ไ้แ้ัน่ายๆ มันยาเินว่าที่ิ
"นายไม่้อเล่า่อ็ไ้นะถ้ามันทำให้นายเ็บปวมา นายเป็นนแ่แร่มานะันรู้ มานเินำว่านไปแล้ว"
"เพราะันือนในำทำนายเหรอ?"
เาเยหน้ามาเอ่ยถามปนับใบหน้าที่เปื้อนน้ำา้วยใบหน้าที่แระเรื้อ้วยวามรู้สึเ็บปว
"นั้น็ือส่วนหนึ่แ่ไม่ใ่ำอบ ถึันะมีสัมผัสย้อนเวลาไ้แ่ันน่ะมีสัมผัสทีุ่วามแ็อน้วย แ่บานเท่านั้น นี่ือวามสามารถพิเศษอีอย่าที่ันมี นายน่ะเ้มแ็และะผ่านมันไปไ้"
"ไอ้บานเนี่ยะ มันหมายวามว่ายัไเหรอ" ินยอเอ่ยถามพร้อมราบน้ำาที่ยัเปื้อนอยู่บนใบหน้า
"็ไอ้บานเนี่ยะ ือนที่วิเศษที่สุ และนาย.." นายอนเยิบหน้าเาไปมอใล้ๆ ินยอ
ใบหน้าินยอถึับิใไม่อยู่ับเนื้อับัว รู้สึหวั่นไหวับผู้หินนี้ในเวลาที่เธอเอาหน้าระ่ายเ้าไปใล้ๆ เา
"็เป็นหนึ่ในนั้น"
านั้นินยอ็หันหน้าไปหาเธอ ใบหน้าทั้เาและเธอห่าันแ่ืบ วามรู้สึอินยอรู้สึประทับใับผู้หินนี้
'เธอ.. ทำไมน่ารัั'
"นายหน้าแยิ่ว่าเิมอีนะ เินันหรอ" เธอเอ่ยถามอย่ารู้ีพร้อมยิ้ม
"เอ่อ.. เอ่อ เรา้อรีบไปทาใ้อเาหลีใ่มั้ย ที่ไหนเหรอ" เารีบเปลี่ยนเรื่อ ไม่ั้นเาไ้ายรนี้ ไม่ไ้ไป่วยพวเธอแน่ๆ
"อืม.." เธอเท้าาอย่ารุ่นิ แ้มลมๆ อเธอทำให้ินยอเริ่มอยาสัมผัส "ทาใ้อเา.. อืม..."
ินยอไม่รอ้า เารีบพุ่ัวเ้าหาเธอพร้อมับุมพิอันเร่าร้อนอย่ารวเร็ว ลิ้นอร่าบาอบลับอย่า่ายาย ลิ้นอเธอ่าำนาและอบรับเาอย่าี เธอเป็นฝ่ายปล่อยูบอออย่าเบา
"นะ.. นายเป็นอะไร"
"ัน็ไม่รู้ มันรู้สึเร็วมา ใอันมันสั่ใหู้บเธอ"
ลมหายใอเาหายใอย่า้าๆ และรู้สึอุ่นๆ ส่วนนายอน็หายใแทบไม่ทันพร้อมับหยาเหื่อบนใบหน้าที่เาเห็นแล้วัะอใไม่ไหวอี
"รีบไปัน.. อืม.. อืม"
ินยอลุมพิเธออีรั้ เธอละเาเอันแ่ไม่ี่ั่วโมเา็รู้สึไปไลแล้วหรือ วามรู้สึอร่าบาิว่าเานี่แหล่ะ อาะใ่ ใ่ทั้โะาะพาเธอไปมีทั้วามสุและทุ์แ่รวมแล้วี
"แฮ่ๆ" เสียหายใอินยอแผ่วออมาอย่าเร่าร้อน "เรา.. อะ รีบไปันเถอะ เี๋ยวพวมันะามมาทัน"
ินยอเอ่ยั่อนเพราะไม่อยาไปไลมาว่านี้
"อืม..." นายอนอบพร้อมใบหน้าที่เินแ "นายใเย็นๆ นะ ับรถเี๋ยวนนอื่น"
"อะ.. อืม" เาอบพร้อมับใบหน้าทีู่สใสึ้น
'ทำไม.. ทำไมเธออบรับเราีั เธอรู้สึับเราเร็วมา'
านั้นินยอ็ับรถไปเรื่อยๆ นไปเอับ
ุบ!!! เอี๊ย!!
ร่าหิสาวอวบลมาอยู่หน้ารถอินยอพอีนเา้อเบรทันที
"นั้นใรอะ" ินยอถามึ้น้วยวามใ
ร่าหิสาวอวบลิ้หันหน้ามาทาระพอี ใบหน้าอเธออยู่ในลัษะที่เธอหลับา มีเลือไหลออหัวและัวอย่ามา
"ี.. ีฮโย!!"
____________________
อ๊าาาาาา ีฮโย ้อไม่ายนะแม่ทูนหัวอบ่าว มัน็เริ่มฟินๆ และเ้ม้นึ้นหน่อยๆ อะนะรับ ยัไ็รอลุ้นัน่อนะรับ ไรท์ะเปลี่ยนทำเป็นอนละสามพาร์ทแล้ว อนนี้สรามำลัในโลำลัะเริ่ม ยัไรอิามัน่อนะรับ
1 เม้น หลายล้านๆๆๆๆๆ ำลัใ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น