ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : คนเลว 10
"อื้มมมม" เยอ่อยๆลืมาึ้น่อนะหันไปหาทเฮแ่ร่าโปร่ลับไม่อยู่แล้ว เยอมอหน้านาฬิา '8.30' เยอเินเ้าห้อน้ำัารัวเอนเสร็แล้วเินออมานอห้อ
"ทเฮ" เยอเินหาทเฮามห้อ่าๆแ่็ไม่พบ
"หายไปไหนนะ" เยอหยิบโทรศัพท์ึ้นมาเบอร์โทรหาทเฮ
'เลหมายที่ท่านเรียไม่สามารถิ่อไ้ในะนี้ รุาิ่อใหม่อีรั้่ะ'
"ไปไหนอเ้านะ" เยอบ่นพึมพำ่อนะเินไปห้ออัวเอที่อยู่ร้าม เยอแะีย์าร์่อนะเปิประูเ้าไป
"หืมมมม ฝุ่นเยอะัไม่ไ้นอนแปปเียวเอ" เยอเริ่มเ็บวาห้อัวเอที่เริ่มมีฝุ่นับ นเวลาล่วเลยไปสอั่วโม
"สิบโมแล้วหรอเนี่ยไปหาไรินีว่า" เยอำลัะลุึ้นแ่เสียโทรศัพท์ัึ้นมาะ่อน
รื รื 'ทเฮ'
(นายอยู่ไหนน่ะ) ทเฮถาม ฟัาน้ำเสีย็รู้ว่าหุหิมา
"อยู่ห้อ นายล่ะ" เยอถามลับ
(อย่ามาโหอนนี้ั้นอยู่ห้อ นายนั่นแหละอยู่ไหน) ทเฮเพิ่มวามหุหิมาึ้น
"ั้นอยู่ห้อั้นเี๋ยวั้นเินไปโอเมั้ย" เยอพู่อนะัสายทิ้แลิวเินไปห้อร้ามทันที
"ทำไมไม่บอว่าอยู่ห้อนู้นให้อารม์เสียอยู่ไ้ั้นาน" ทเฮบ่นอยู่ที่โฟาเมื่อไ้ยินเสียเปิประูเ้ามา
"ั้นวระถามมาว่าว่านายไปไหนมา" เยอถาม่อนะเินมาที่โฟาแล้ว็้อใ
"นายไปทำอะไรมาน่ะ ทำไมมีแผลแบบนี้" เยอนั่ล้าๆทเฮ่อนะับไปามัวอย่าใ
"เรื่อธรรมาหน่า" ทเฮอบแบบอไปที
"เี๋ยวทำแผลให้นะแปปเียว" เยอรีบวิ่ไปหยิบล่อปมพยาบาล่อนะเินลับมาอย่ารวเร็วเยอ่อยๆทำแผลอย่าเบามือ ทเฮนั่มอร่าบา 'ทำไมนาย้อใส่ใับเรื่อเล็น้อยแบบนี้้วยนะ' ทเฮิแล้ว็ยิ้มออมา
"ยิ้มอะไร" เยอถาม
"็มีเมียน่ารันี่" ทเฮแล้แหย่ เยอ็ยู่ปา่อนะแปะพลาสเอร์รูปปลาที่หาิ้วอทเฮ
"ำเป็น้อแปะ้วยหรอ" ทเฮถาม
"น่ารัะาย แล้วสรุปไปทำอะไรมา" เยอถาม
"็มีเรื่อปินั่นแหละ" ทเฮพู
"ปิที่ไหน ่อนหน้านี้ไม่เห็นะมี" เยอบ่น
"็พวมันหายไป่วนึแล้วอยู่ๆมัน็ลับมา เอ่อนี่เยอวันนั้นที่ท่าเรือใรมาส่นาย" ทเฮถาม
"็บอว่าเพื่อนไ ะมาวนทะเลาะอีั้นหรอ" เยอพูอย่าหุหิ
"เปล่า อยารู้ื่อมันื่ออะไรบอหน่อย" ทเฮพยายามถาม
"ะ้านัสืบไปสืบประวัิเ้ารึไ" เยอถามวนๆ
"เยอั้นริั อบมามันื่ออะไรไม่อยาวนทะเลาะนะ" ทเฮถาม้วยใบหน้าเรียบนิ่ ในใร้อนรุ่มอยาะรู้เร็วๆ
"ื่อ..."
.
.
.
ย้อนลับไปอนหโมเ้าอวันนี้
รื รื 'ฮันยอ'
"ว่าไไอฮัน" ทเฮถาม
(ไอยูนัพวเรา ะไปมั้ยที่เิม)
"ไปแน่ อี15นาทีเอัน" ทเฮลุึ้นอาบน้ำแ่ัว เินมาหาร่าบา่อนะุ้บหน้าผา
"เี๋ยวลับมานะแปปเียวริๆ" ทเฮรีบออาห้ออย่าเบา่อนะบึ่บิ๊ไบท์ไปที่ประำทันที ไม่นานทเฮ็มาถึที่นัหมาย
"ไหนล่ะไอยู" ทเฮถาม
"เออพวู็ยัไม่เห็นเหมือนัน" ัอินุบุหรี่่อนะูเ้าไปฟอให่
เวลาผ่านไป เป็นเ็โม แปโม เ้าโม
"เี่ย แม่นานไปแล้วนะเว้ย" ทเฮบ่นออมาอย่าอารม์เสีย
"นั่นไแม่มาและ" ีวอนยู่ปาไปทาที่รถสปอร์มาอ
"เี่ย ูรู้และว่ารถที่ท่าเรื่อนั่นเหมือนอใร เหมือนไอยูเลย" สิ้นเสียอึนฮยอทุนหันไปมอรถอีรั้ ใ่! เป๊ะเลย! ันนี้แหละ ทเฮำหมัแน่น ยูฮยอนเินลมา่อนะยิ้มว้าเมื่อเห็นทเฮยืนำหมัแน่น 'ำรถูไ้สิ่นะ' ยูฮยอนถืออสีน้ำาลสออมา้วย
"มึนัพบูมาทำไม" ทเฮถาม
"แล้วมานเียวไม่ลัวายรึไ" อึนฮยอถาม
"หึ ูอยาลธุริมึ" ยูฮยอนี้หน้าัอิน
"แล้ว?" ัอินถามึ้น
"เรามาลันอย่าธุริีว่าหน่า" ยูฮยอนโยนอสีน้ำาลอหนึ่ให้ัอิน ัอินหยิบมาเปิู่อนะยำมันทิ้
"ทำแบบนีู้็เสียผลประโยน์สิ่วะ แถมหุ้นทุอย่าอู้อเป็นอมึ40% ส่วนอมึให้50% เหอะ 50%อมึยัไม่ไ้รึ่นึอ10%ูเลย" ัอินพูอย่าโมโห
"ั้นมึ็ยธุิอมึใหูสิ่" ยูฮยอนยยิ้ม
"ฝันไปเถอะมึ" ัอินพู
"ส่วนมึ" ยูฮยอนหันมาหาทเฮ
"ทำไม"ทเฮถาม
"ูอยาไ้เมียมึ" ยูฮยอนพู่อนะโยนอสีน้ำาลอีอลรหน้าทเฮ ทเฮหยิบมาเปิู่อนะเบิาว้า รูปเยอในแีอิริยาบถ่าๆทั้ในเวลาเรียน เวลาที่อยู่ับเ้า หรือเวลาที่อยู่ับพวอมิน ถูบันทึไว้เป็นสิบๆใบ
"ไอเี่ยยู" ทเฮพุ่รเ้าหายูฮยอนทันที ทเฮผลันยูฮยอนล้มล่อนะัไม่ยั้ทันที เพื่อนๆไม่มีใรห้ามปล่อยทเฮนพอใ ทเฮับยูฮยอนแลหมัันอยู่นาน
"เี่ยทเฮพอแล้วเี๋ยวแม่็ายห่าหรอ" ีวอนรีบเ้าไปึทเฮออมาเมื่อเห็นว่ายูฮยอนมีเลือเ็มไปหม
"ูะเอาแม่ให้ายเลยไอเหี้ย" ทเฮทำท่าะเ้าัอี
"แล้วเยอล่ะ!!!" ื่อเยอที่อึนฮยอพูเรีบสิทเฮืนมา
"เออ! ถ้ามึ่ามันมึ็้อิุแล้วถึอนนั้นใระูแลเยอ" ฮันยอถาม
"ูไ หึ!" ยูฮยอนเ้นเสียออมา
"ไอเี่ย" ทเฮพยายามสะบัเพื่อนออแ่แรเ้าน้อยว่า
"ไอทเฮ!!" เสียัอินทำเอาทเฮ่อยๆระับสิอารม์
"ูลับละ" ทเฮเินอย่าหุหิึ้นรถลับอนโทันที เมื่อเปิประูเ้ามาแล้วไม่เอเยอ็รู้สึไม่ีโทรศัพท์หาร่าบาทันที
"นายอยู่ไหนน่ะ" ทเฮถามอย่าหุหิ
(อยู่ห้อ นายล่ะ)
"อย่ามาโหอนนี้ั้นอยู่ห้อ นายนั่นแหละอยู่ไหน" ทเฮเพิ่มวามหุหิมาึ้น
(ั้นอยู่ห้อั้นเี๋ยวั้นเินไปโอเมั้ย) ทเฮโล่ใที่เยอไม่ไ้ไปไหน
"ทำไมไม่บอว่าอยู่ห้อนู้นให้อารม์เสียอยู่ไ้ั้นาน" ทเฮบ่นอยู่ที่โฟาเมื่อไ้ยินเสียเปิประูเ้ามา
"ั้นวระถามมาว่าว่านายไปไหนมา" เยอถาม่อนะเินมาที่โฟาแล้ว็้อใ
"นายไปทำอะไรมาน่ะ ทำไมมีแผลแบบนี้" เยอนั่ล้าๆทเฮ่อนะับไปามัวอย่าใ
"เรื่อธรรมาหน่า" ทเฮอบแบบอไปที
"เี๋ยวทำแผลให้นะแปปเียว" เยอรีบวิ่ไปหยิบล่อปมพยาบาล่อนะเินลับมาอย่ารวเร็วเยอ่อยๆทำแผลอย่าเบามือ ทเฮนั่มอร่าบา 'ทำไมนาย้อใส่ใับเรื่อเล็น้อยแบบนี้้วยนะ' ทเฮิแล้ว็ยิ้มออมา
"ยิ้มอะไร" เยอถาม
"็มีเมียน่ารันี่" ทเฮแล้แหย่ เยอ็ยู่ปา่อนะแปะพลาสเอร์รูปปลาที่หาิ้วอทเฮ
"ำเป็น้อแปะ้วยหรอ" ทเฮถาม
"น่ารัะาย แล้วสรุปไปทำอะไรมา" เยอถาม
"็มีเรื่อปินั่นแหละ" ทเฮพู
"ปิที่ไหน ่อนหน้านี้ไม่เห็นะมี" เยอบ่น
"็พวมันหายไป่วนึแล้วอยู่ๆมัน็ลับมา เอ่อนี่เยอวันนั้นที่ท่าเรือใรมาส่นาย" ทเฮถาม
"็บอว่าเพื่อนไ ะมาวนทะเลาะอีั้นหรอ" เยอพูอย่าหุหิ
"เปล่า อยารู้ื่อมันื่ออะไรบอหน่อย" ทเฮพยายามถาม
"ะ้านัสืบไปสืบประวัิเ้ารึไ" เยอถามวนๆ
"เยอั้นริั อบมามันื่ออะไรไม่อยาวนทะเลาะนะ" ทเฮถาม้วยใบหน้าเรียบนิ่ ในใร้อนรุ่มอยาะรู้เร็วๆ
"ื่อยูฮยอน" เยอพูื่อออมา
"เี่ยเอ้ย!" ทเฮสบถออมาอย่าโมโห
"อะ...อะไรเล่า" เยอถามอย่าใ ทเฮพยายามระับอารม์โรธล
"อย่าไปยุ่ับมันอี" ทเฮพู้วยสีหน้าริั
"ทำไมล่ะ เ้าเป็นนีนะ" เยอ้าน ทเฮับมืออเยอมาุมไว้ ่อนะพูว่า
"อร้อนะ ไอยูมันเป็นู่อริพวั้นมัน้อะทำร้ายนาย อย่าไปอยู่ใล้มันไ้มั้ย นะั้นอร้อ อย่าให้้อเป็นห่วนายยมาว่านี้เลยนะ" ทเฮมอเ้าไปในวาเล็ เยอมอเ้าในวาลมโ่อนะพยัหน้าหึหั ทเฮึึร่าบามาอ
"ั้นะูแลนายเอ" ทเฮพู่อนะระับอ้อมอให้แน่นึ้น
"ไปแ่ัวไป ะพาไป้านอ" ทเฮบอ เยอยอมลุแ่โยี เยอเินออมาพร้อมับเสื้อแนุสีำับาเาสั้นสีาว
"นี่ ถ้าไม่ไ้ไปับั้นห้ามใสุ่นี้เ็านะ" ทเฮสั่ห้ามร่าบาอนนี้ทั้น่ารัและเ็ี่ไปพร้อมัน เยอเ็ผมสีบลอน์ใหู้ยุ่่อนะเินามทเฮไปที่ลานอรถ ่อนที่ทั้สอะนั่รถสปอร์ออไป
"นี่ะพาั้นไปไหนหรอ"
---------------------------------------------------
ับาอนื้อๆเลย55555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น