King Battle ศึกราชาล้างเผ่าพันธ์

ลำดับตอนที่ #1 : ชาลี แวซาย

"ฝ่าบาท ฝ่าบาทเพคะ ทรงตื่นบรรทม ได้แล้วเพคะ"
เสียงของสาวใช้คนสนิทของข้านางมาปลุกข้าทุกเช้า ซึ่ง ข้าก็ไม่ได้อยากจะตื่นหรอกนะ - -'
 แต่ทำไงได้เวลานางมาปลุกทีไรข้าก็ต้องตื่นทุกที ทั้งๆที่นางก็ไม่ได้มีความสัมพันอะไรกับข้ามากนัก.......
"ตื่นเถอะเพค่ะ ฝ่าบาท" เมริช บอกผม
"รู้แล้วรู้แล้ว จะตื่นเดี๋ยวนี้แหละ"ผมตอบเธอ
"ฝ่าบาท ฝ่าบาท แย่แล้วพะยะค่ะ แย่แล้ว"ชอม องครักษ์ ของข้าวิ่งเข้ามาหน้าตาตื่น ซึ่งข้าเอง ก็ตกใจเหมือนกัน
"มีอะไรกันหรอ ชอม มีขนมเค้กจากร้าน แซมมี่ มาส่งหรอ (^0^)"ผมถาม
"เอ่อ เปล่า พะยะค่ะ แต่หม่อมฉันจะมาบอกว่า ฝ่ายทัพของ ท่านแมทธิค กำลังจะมาถึงพายใน3วันนี้พะยะค่ะ ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย
เราจะสู้กับกองทัพของท่านแมทธิคไม่ได้นะพะยะค่ะ " ชอมตอบ
"ข้ารู้แล้วว่าควรทำอย่างไร เจ้าพระราชาแมทธิค ถึงจะดูเป็นผู้ชายติ๋มๆ แต่ก็เป็นคนที่ร้ายกาจมากคนหนึ่งเลยหล่ะ"
"แล้วจะทำยังไงหล่ะพะยะค่ะ"ชอมถามด้วยความสงสัย"
"เจ้าหน่ะไปตามองครักษ์และแม่ทัพใหญ่ไปประชุมที่ห้องประชุมลัพ แล้วข้าจะตามไปบอก"
เมื่อองรักษ์ออกพ้นประตูไป ข้าหันไปมองเมริชที่ทำสีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัยและอยากรู้อยากเห็นเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้
"มีอะไรหรอเมริช มองหน้าข้าเหมือนเจ้าจะสงสัยอะไรบางอย่าง"
"หม่อมฉันสงสัยว่าทำไมพี่น้องทั้ง5คนที่เคยรักและผูกพันกันแต่มาทะเลาะกัน มันเป็นเพระาอะไรหรอเพค่ะ"
นางสงสัยในเรื่องที่ข้าไม่อยากเอ่ยหรือคิดถึงเรื่องนั้นเลย ว่า เราทั้ง5คนพี่น้องทะเลาะกันเพราะอะไร
"ช่างเถอะเจ้าไม่ควรรู้หรอก ถึงเจ้ารู้ไปเจ้าก็ช่วยอะไรข้าไม่ได้อยู่ดี ความผูกพันธ์นั้นยากนัก ที่จะบำรุงรักษาไว้ เฮ้อ !!"
"ฝ่าบาทเพค่ะ ถ้ามีเรื่องอะไรที่ข้าพอจะช่วยฝ่าบาทได้ ข้าขอไห้ท่าน บอกข้า ข้าจะทำให้สุดความสามารถเลยเพค่ะ"
นางทำหน้าตาน่ารักน่าชังเหมือนทุกครั้งเวลาที่นางเชื่อมั่นในบางสิ่งที่นางคิดและอยากทำไห้สำเร็จ ข้าชอบจังเลย !!!!!!! ><




เปิดเพลงนี้แล้วอ่านจะได้อารมมากอ่ะค่ะ ลองนะ