>O< สาวสุดซ่าส์ หนุ่มแสนแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : ~! สิ่งที่แตกต่าง !~

     สวีดัด สวัสดี คริคริ ฉันมีนามว่า เนนะ อิอิ น่ารักใช่มั้ยล่ะ 555+ ฉันสาวน้อยอายุ 17 รักการกิน นอน เล่น เป็นที่สุด แต่สุดที่จะเป็นนั้นก็คือ การที่ฉันจะต้องย้ายโรงเรียน TOT แค่คิดไว้น้ำตาก็ไหลเป็นแม่น้ำโขงแล้ว แม่นะแม่ ทั้งๆที่รู้ว่าฉันเกลียดการทำอะไรด้วยตัวเองที่สุด ยังจะให้ฉันไปเรียนโรงเรียนประจำอีก พ่อก็เหมือนกัน แทนที่จะเข้าข้างลูกสาวที่น่ารักกลับไปฟังเสียงของไอ้พี่น้ำลาย พี่ชายที่แสนจะเกลียดน้องอย่างฉันเหลือเกิน -*- ที่จริงมันชื่อน้ำไหล น้ำลายฉันตั้งเอง แล้วทำไมต้องเจาะจงให้ฉันเรียนที่โรงเรียนนี้ด้วยนะ โรงเรียนที่มีแต่พวกเงียบๆ ไม่สมาคมกับคนโรงเรียนอื่น คงเป็นเพราะเป็นโรงเรียนประจำ มั้ง ถึงได้ไม่ยุ่งกับใคร เฮ้อ แล้วอย่างนี้ฉันจะอยู่ได้มั้ยเนี่ย





\"เนนะ ลูกแน่ใจนะว่าไม่ลืมของ\" เสียงใสๆ ที่เตือนฉันก็คือ แม่นี่เอง



\"ไม่ลืมค่ะ ไม่ต้องห่วงหนูนะแม่ ดูแลสัตว์เลี่ยงของแม่ให้ดีล่ะ ใช่แล้วแม่อย่าลืมพามันไปฉีดยาล่ะ\" อิอิ



\"แกไอ้เน ปากไม่ใช่มนุษย์นะแก หาว่าพี่เป็นสัตว์ แกรีบๆไปๆให้พ้นหน้าฉันเลย\" นี่ก็เสียงด่าจากไอ้พี่น้ำลายของฉันเอง 555+ ฉันด่ามันเองแหละ



\"เออ ฉันไม่อยู่ให้พี่เกลียดฉันไปมากกว่านี้หรอก ไปและนะ แม่ค่ะพ่อค่ะ หนูไปนะ\"



\"จ๊ะ แม่จะให้ลุงพลคนขับรถ กับ ป้าสมศรีเข้าไปส่งถึงให้โรงเรียนเลยนะลูก\"



\"โอ้ยแม่ จะให้มันยิ่งใหญ่ไปถึงไหน อยากให้เค้ารู้ว่าเราเป็นถึงลูกท่านประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ของเมืองไทยเหรอแม่\" มันจะได้แห่กันมารุมประจบฉันสิ -_-\'\' แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว



     ฉันรีบวิ่งขึ้นรถแล้วลุงพลคนขับรถก็ออกรถ ส่วนป้าสมศรีก็เอาแต่ถามว่าของที่สั่งให้เอาไปด้วยเอาไปครบหรือป่าว -*- ยิ่งกว่าแม่ฉันอีก ให้ตายเถอะ  ตอนนี้ลุงพลขับมาถึงหน้าโรงเรียน ว้าวO_O ใหญ่เป็นบ้า โรงเรียนไรฟะเนี่ย สร้างได้อลังการมากๆ ตึกมีเป็นสิบๆ แต่ละตึกก็สูงไม่ต่ำกว่า 5 ชั้น โห่ สร้างเป็นโรงแรมเลยก็ได้นะไม่ว่ากัน  ++ ข้างหน้ามีน้ำพุที่สูงมากๆ สวนก็จัดได้ไฮโซสุดๆ นี่มันจะอะไรการเนี่ย แต่แปลกคือโรงเรียนแห่งนี้สร้างอยู่ในที่ๆ ไม่ค่อยมีคนอยู่เลย แปลกมากๆ บ้านแม้แต่หลังเดียวยังไม่มีเลย พื้นที่ไม่รู้กี่ร้อยไร่เป็นพื้นที่ของโรงเรียนเทพสันติ แห่งนี้ทั้งหมด ลุงพลจอดรถที่ลานจอดรถของแขกโรงเรียน แล้วมาเปิดประตูให้กับฉัน แล้วก็มียายแก่มวยผมเดินเข้ามาหาฉัน



\"เธอ คือ เนตรนภา ใช่มั้ย\" เจ๊แกถามแล้วมองที่ฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า พร้อมกับขยับแว่นแก่ๆ ของเจ๊แกล่ะ



\"ค่ะ\" ฉันยืนจ้องหน้าเจ๊แกต่อไป



\"นี่เธอ ตามฉันมา\" จ้าแม่ -*-







!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





     อยู่ๆเจ๊แกก็พาฉันไปที่ห้องมืด อะไรกัน >_< นี่จะเล่นกันถึงตายเลยเหรอ ว้ายๆ กรี๊ดๆ 555+ จะบ้ากันไปใหญ่ นอกจากจะมืดแล้วยังจะมีกลิ่นแปลกๆ น่ากลัวชะมัด รูปต่างๆที่ติดรอบห้อง หน้าตาของแต่ละคนดูน่ากลัว ท่าทางจะเป็นคนสำคัญของโรงเรียน แต่คนสุดท้ายยังดูหนุ่มอยู่เลย ว้าว...ดูดีมีภูมิฐาน น่าจะอายุไม่เกินสามสิบ ข้างล่างมีป้ายชื่อสีทองสะท้อนแสงขึ้นมาว่า โทนี่ เจสัน โห่ ฝรั่งซะด้วย ดูท่าที่นี่ชักจะไม่ธรรมดาซะแล้ว+++  



\"สวัสดีเนตรนภา\"



OoO ฉันสะดุ้งตกใจกับเสียงที่ไม่รู้มาจากไหนมันเป็นเสียงขรึมๆ ของผู้ชาย ตอนนี้ฉันเข้าไปหลบอยู่ใต้กระโปรงของเจ๊แว่นเรียบร้อย



\"สวัสดีค่ะท่านผู้อำนวยการ ดิฉันขอตัวนะค่ะท่าน เนตรนภา เธอปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ\" ง่า ก็คนมันกลัวนี่ เจ๊จะไปไหนอ่ะ ปล่อยให้ฉันอยู่กับผีเหรอ TOT  ม่ายนะ แง้ๆ แม่จ๋าช่วยหนูด้วย - - - - - -



     แล้วเจ๊ก็จากฉันไป ปล่อยให้ฉันยืนอยู่กลางห้องมืดๆ คนเดียวที่ไม่รู้ว่าคู่สนทนาอีกฝ่ายคือใคร ... ตายละงานนี้ ถ้าเกิดอีกฝ่ายมีหน้าเป็นปลาเข็ม ตัวเป็นแมงมุมฉันจะทนอยู่ได้มั้ยเนี่ย - -\'\' ขอกรี๊ดไว้ก่อนละกันนะ



\"ขอแนะนำตัวก่อนเลยละกันนะ กระผมนายโทนี่ เจสัน เป็นผู้อำนวยการของโรงเรียนโยเน็นหรือที่ใครๆเค้าเรียกเทพสันติ ที่นี่เป็นโรงเรียนแบบพิเศษ ทุกอย่างจัดอยู่ในภาวะนอกระบบ ที่คนนอกไม่สามารถมองเห็นได้\" อึ้งค่ะ มันอะไรกันแน่ มันโรงเรียนบ้าอะไรกันภาวะนอกระบบ งงที่สุด มันคืออะไรกัน คนนอกคืออะไร - -a นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันนะ



พรึบ!!!



     แสงสว่างในห้องก็สว่างขึ้น ตกใจรอบที่สองแล้วนะ - -\'\'



\"เนนะใช่มั้ย อืม ฉันรู้จักคุณพ่อของเธอดี เค้าเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับฉันสมัยเรียนอยู่ที่นี่นะ หวังว่าคงสบายดี เอาละ เธอยังคงสงสัยอยู่ใช่มั้ยว่ามันโรงเรียนอะไรกันแน่ อย่างแรก ที่นี่เป็นโรงเรียนควบคุมพลังพิเศษที่อยู่ในตัวมนุษย์ที่ไม่สามารถควบคุมเองได้ ก่อนที่เธอจะมาที่นี่ก็เหมือนกัน ฉันคอยดูออร่าของเธออยู่เรื่อยๆ ในขณะที่มันเปล่งแสงในรัศมีที่กว้างเกินความควบคุมอยู่นาน จนฉันได้ส่งจดหมายไปถึงครอบครัวเธอเมื่อปลายปีที่ผ่านมา เหมือนกรณีของพี่ชายเธอที่มาเรียนอยู่ที่นี่ ... เอาล่ะ ฉันรู้ว่าเธอกำลังสับสนกับเรื่องๆนี้ ยังไงฉันก็ขอให้เธอทำตามกฏของโรงเรียน\" ชายใส่สูทชุดดำยิ้มอย่างอบอุ่นเมื่อเดินเข้ามาใกล้ และนี่คงเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้เนนะมั่นใจว่าเธอคงไม่มีอันตรายแน่นอน



\"หวังว่าเธอจะเข้ากันได้ดีกับเพื่อนๆ ฉันก็อยากจะอธิบายทุกอย่างให้เธอฟังแต่ในเมื่อเวลามีจำกัดฉันคงทำหน้าที่ไม่ได้ดีหนัก แต่ว่าฉันก็ยังมีคนที่จะทำหน้าที่นี้แทน โซเฟียทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ นี่เนนะเพื่อนใหม่ของเธอ\" จากนั้นโซเฟียสาวผมยาว ในชุดประจำโรงเรียน สีเทา เสื้อสูท พร้อมกับกระโปรงสั้นสีเทา กระเป๋าด้านหน้าสลักรูปประกายสีทองที่พุ่งออกมารวมกันที่ปลายคทาสีเงิน หน้าตาของเธอจัดว่าเป็นผู้หญิงลูกครึ่งที่สวยมากๆคนนึง



\"สวัสดีจ๊ะเนนะ ฉันโซเฟีย ประธานนักเรียนของที่นี่ ยินดีที่รู้จัก\" รอยยิ้มของเธอชั่งสดใส



\"จ๊ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน แนะนำฉันด้วยนะ\"



     โซเฟียพาฉันเดินรอบโรงเรียนนักเรียนที่นี่ทำตัวแปลกๆ แต่ถ้ามองผ่านๆก็เหมือนกับเด็กวัยรุ่นธรรมดาๆ ถ้าไม่ติดที่ว่าระว่างที่คุยกันไปมักปล่อยแสงแปลกๆ ออกจากร่างกาย ฉันทำหน้างง จนโซเฟียหันมาถาม ฉันถึงได้รู้คำตอบว่าไอ้แสงแวบๆมันคือแสงออร่าที่โทนี่พูดถึงนี่เอง และถ้าสังเกตุอีกที ในบางเวลาที่โซเฟียหันไปทักทายกับเพื่อนมักมีแสงสีขาวพุ่งออกมาจากตัวเป็นระยะๆ - -\'\' ให้ตายทั้งหมดนี่มันคืออะไรกันนะ มันมีแต่ตัวประหลาดทั้งนั้นไอ้โรงเรียนนี้



     คราวนี้โซเฟียพาฉันเดินไปที่ตึกสีเงินที่ตอนแรกฉันไม่เคยเห็นเพราะตอนนั้นฉันยังไม่ได้เข้ารวมในรัศมีของเจตินล่า พลังสลาย ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ โซเฟียบอกมางี้อ่ะ - -\'\' ตามๆเค้าไปเหอะ แต่รู้ว่ามันจะเปลี่ยนกระแสคนธรรมดาให้เป็นกระแสเดียวกันกับคนในนี้ ปวดหัวจริง



\"นี่ห้องของเธอนะ และนี่การ์ดของเธอเอาไว้รูด รหัสคือสาวซ่าส์ ^^\" ยังไงพรุ่งนี้ฉันจะรอที่ห้องเลยนะ เธอคงจำทางไปได้นะ ฉันไปก่อนล่ะ พักผ่อนให้สบายมีอะไรโทรไปเรียกนะ เบอร์ฉันอยู่ในการ์ดนั้นแหละจ๊ะ\"



\"แล้วฉันจะใช้ยังไงล่ะ เฮ้ เดี๋ยวดิ\" ไม่ทัน โซเฟียหายไปซะแล้ว เธอทิ้งฉันไปอีกคนเหมือนกับยายเจ๊นั่น TOT แล้วมาปล่อยให้ฉันต่อสู้กับโลกประหลาดแต่เพียงผู้เดียว Y_Y



     ฉันเนนะ จากสาวน้อยธรรมดากลายเป็นสาวน้อยไม่ธรรมดาซะแล้ว ฉันไม่ใช่เซเลอร์มูนนะ จะได้เป็นสาวน้อยผู้น่ารักพิทักษ์ความยุติธรรมมีพลังขจัดเหล่ามารร้าย ว้ายๆ คิดแล้วก็สยิว ที่รู้ๆมา ตอนนี้ระบบมือถือของฉันถูกตัดไปเรียบร้อย ทุกอย่างจะต้องใช้ผ่านการ์ดประหลาดนี่ พร้อมกับแหวนที่มันมาอยู่ที่นิ้วของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เอาล่ะได้เวลาสำรวจห้องแล้ว





!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!







8.30 น.



สายแล้ว ตายละงานนี้ ยัยเนนะ แกตายแน่ ตายที่โรงเรียนสอนคนประหลาดนี่แหละ -*-



     โรงอาหาร อืม นี่ก็ห้องปฏิบัติการ แล้วนี่ก็ห้องสมุด แล้วเมื่อไหร่จะถึงห้องเรียนฉันล่ะ ห้อง527 ให้ตาย มันอยู่ไหนเนี่ย -*- อ่า ถึงแล้ว ประตูเปิดอยู่ เยสๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เค้าเปิดต้อนรับเรา อิอิ สาธุๆ



\"สวัสดีค่ะ ขอโทษที่มาสาย\" โอ้ย ความโชคร้ายจะมีมากกว่านี้อีกมั้ยเนี่ย นี่มันเจ๊แว่นที่เจอในวันแรก TOT



\"เนตรนภา เธอมาสาย อย่าเถียง ไม่ๆ เธอกำลังทำผิดกฏ (เออ ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยเจ๊ - -\'\') ออกไปยืนหน้าห้องเดี๋ยวนี้ เธอด้วยนายเจฟ โทษฐานที่เธอขำเพื่อนใหม่ของเธอ\" >O< แกไอ้หน้าจืดแกขำฉันเหรอ  แกต้องตาย ไอ้หน้าฝรั่งเน่า



\"เฮ้ๆ เธอมาจากไหนอ่ะ แน่ใจนะว่าเป็นคนไทย ฉันว่าเธอผ่านด่านมาจากประเทศเพื่อนบ้านนะ ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆ 555+\"



\"อ่อเหรอ แน่ใจมากๆเลย ว่าแต่นายเหอะ ไม่ทราบว่าหลุดมาจากสวนไหนอ่ะ เขาใหญ่ เขาเขียว เขาดิน เหรอเขาบัฟ\" สมๆ แก



\"เธอ ยัยเด็กใหม่ สงสัยยังไม่รู้ว่าฉันคือใคร\"



\"ใครจะไปรู้ ถ้ารู้นายจะเรียกฉันว่าเด็กใหม่เหรอ\" 555+ ดูท่ามัจะโกรธฉันมาก หุหุ สุขใจจัง



\"พวกเธอสองคนทำอะไรกัน เสียงดังเกินไปนะ\"



\"ก็ยืนอยู่ไม่เห็นหรือไง\" ฉันกับนายหน้าจืดตอบกลับไปพร้อมๆกัน 555+



\"เธอ ฉันจะบอกพ่อของเธอเจฟ\" ยัยเจ๊หน้าเขียวเลย เหมือนแมงทับไม่ผิด



\"ตามสบายฮะ\" นายนี่กล้าแหะ แล้วเจ๊ก็เดินสบัดบั้นท้ายที่แสนจะงอนงามกลับเข้าห้องไป นี่ฉันจะไม่ได้เข้าไปในห้องเหรอเนี่ย



\"นายบ้ารึป่าว ไม่กลัวเจ๊แว่นเหรอ\"



\"กลัวก็โง่ดิ แล้วเธอยุ่งอะไรด้วยยัยเปี๊ยก\"



\"เฮ้ย ไอ้โย่ง แกพูดหมายความว่าไงว่ะ มาต่อยกันดีกว่ามาๆ\"



\"เอาเลย นึกว่ากลัวเหรอแก\" ฉันกับไอ้ฝรั่งต่อยกันอยู่หน้าห้อง จนเจ๊แว่นแกเรียกฉันทั้งสองเข้าห้อง ตาฉันเขียว ส่วนไอ้หน้าจืดปาก คิ้ว คางแตก หมดสภาพเลยนะแก ฝากไว้ก่อนเหอะ ฉันนั่งข้างโซเฟีย และเพื่อนอีกคนที่ชื่อแอน กับเธนหนุ่มผมน้ำตาลหน้าหล่อ เหอๆ หล่อน้อยกว่าพี่ชายฉันละกัน 555+ ส่วนกลุ่มของน่าเจฟ มีแต่พวกหน้าตาดี เหมือนจะป็อปในหมู่สาวๆด้วย แหวะจะอ้วก ทีกะผู้หญิงพูดครับ ไอ้!#%^#E$&!&%$@~ ใครหลงแกก็โง่แล้วไอ้บ้า





หมดคาบสักที เวลาหมดไปกับฉันและไอ้เจฟหน่ะแหละ ทะเลาะกันนิดหน่อย เป็นแค่การแนะนำตัวเฉยๆหรอกนะ ของจริงยังมีอีกเยอะ อย่าห่วงไปเลยแก ได้ตายสมใจ 555+









++++++++++++++++++++++++++++++++++





สวัสดีค่ะ อิอิ เนื้อเรื่องอาจแปลกๆ ลองอ่านดูไปเรื่อยๆนะค่ะ แล้วจะรุ้ อิอิ



ช่วงนี้ยังไม่ถึงหัวใจเรื่อง มันอาจจะงงๆ หน่อยๆ แหะๆ จะพยายามไม่ทำให้งงจ๊ะ อิอิ บับบาย