คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1
เมื่อความรักเรียกหา
“ พ่อไม่เข้าใจ ว่าลูกกลับมาทำไม” เสียงของผู้เป็นพ่อดังขึ้นแสดงความไม่พอใจ เมื่อพบกับหญิงสาวที่เพิ่งเข้ามาในห้องรับแขก
สตรีสาวร่างเล็ก บอบบาง สมส่วน ทรุดกายลงนั่งอย่างเงียบๆ ไม่มีกริยาโต้ตอบใดๆ เห็นเพียงริมฝีปากที่เม้มกันสนิท เหมือนกับจะกดกลั้นอารมณ์ต่างๆที่เจ้าตัวกำลังต่อสู้อยู่ เสียงของผู้เป็นพ่อยังคงพูดเรื่อยไป แต่ ญาดาไม่ได้สนใจจะฟังนัก หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองพ่อ ดวงตากลมโตสีนิลคู่นั้นมองสบตากับพ่อ ในดวงตานั้นมีคำถาม และคำตอบหลายอย่างที่อยากจะบอกให้พ่อทราบ แต่หล่อนก็มิได้พูดออกมา ยังคงนั่งเฉย เสียงของพ่อเบาลงคล้ายกับตัดบทสนทนา
ช่างเถอะถึงยังไงลูกก็กลับมาแล้ว แต่พ่อขอบอกว่า บ้านเราตอนนี้ไม่เหมือนก่อน ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป คราวหน้าคราวหลังถ้าลูกจะทำอะไรควรคิดให้รอบคอบก่อน อย่าทำอะไรตามใจตัวเองนักนี่แหละพ่อของญาดา ถ้าพ่อไม่พอใจ พ่อจะพูดออกมาหมดโดยที่ผู้ฟังจะไม่มีโอกาสได้โต้ตอบ แต่สุดท้ายพ่อจะลงเอยด้วยความเข้าใจเสมอ จำได้ครั้งหนึ่งญาดาไปเที่ยวกับเพื่อนๆกลับมามืดค่ำ พอโผล่หน้าเข้าประตูบ้าน พ่อก็เริ่มสาธยายความไม่พอใจของพ่อออกมา ถ้าอัดเทปไว้คงจะได้สักครึ่งม้วน สุดท้ายพ่อบอกว่า “ ไปอาบน้ำ แล้วกินข้าวเถอะพ่ออุ่นกับข้าวไว้ให้แล้ว” ญาดาเกือบหัวเราะดังออกมาถ้าไม่เกรงใจท่าน แต่ก็น่าเห็นใจท่านเพราะตั้งแต่แม่ตายพ่อก็เป็นทั้งพ่อและแม่ที่คอยอบรม เลี้ยงดูจนกระทั้งญาดาเรียนจบ และทำงาน หล่อนจึงรักท่านมาก ท่านจะพูดอะไรจึงไม่กล้าเถียง ทั้งๆที่หล่อนเป็นคนชอบเอาชนะคนอื่นเสมอ ญาดารู้ดีว่าพ่อพูด พ่อเตือนเพราะพ่อรู้นิสัยหล่อนดี
“แล้วลูกจะไปรายงานตัววันไหน” พ่อถามขึ้นหลังจากที่นั่งเงียบไปนาน
หนูคิดว่าจะหยุดพักผ่อน และจัดข้าวของให้เรียบร้อยก่อน อีกวันหรือสองวันจึงจะไป
คืนนี้ญาดามีความสุขมาก ที่ได้กลับมาบ้านเกิดอีกครั้ง หลังจากที่ได้ไปอยู่ที่อื่นเสียนาน กลับมาครั้งนี้คิดว่าจะอยู่ให้นาน อาจจะตลอดชีวิตก็ได้ เสียงนาฬิกาตีบอกเวลา 12 ครั้ง ทั้งที่เหนื่อยมาจากการเดินทาง แต่ญาดาก็ไม่อาจข่มตาให้หลับลงได้ คิดถึงแม่ ถ้าแม่ยังอยู่คงจะมีความสุขมากกว่านี้ คิดถึงพ่อแทนที่พ่อจะดีใจที่หล่อนกลับมา แต่เปล่าเลย สีหน้า แววตาของพ่อมีแต่ความกังวล “ พ่อคะ หนูอยากรู้ว่าเหตุใดพ่อจึงลาออกจากการเป็นครู ทั้งที่พ่อรักอาชีพนี้มาก หนูต้องรู้สาเหตุให้ได้ ญาดาให้สัญญากับตัวเองก่อนที่จะผล็อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
ความคิดเห็น