คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : :ม่านมายา:1 HUNHAN
ม่านมายา HUNHAN 1
มายา คำนี้ๆดูจะสวยหรูสำหรับทุกคน สวยหรูสำหรับผู้คนที่อยากเข้าวงการมายา วงการที่คนภายนอกดูว่ามันสวยหรู น่าอยู่ มีชื่อเสียงโด่งดังและยังมีเงินทองได้ใช้อย่างสุขสบายโดยไม่มีใครรู้เลยวงการนี้มันเน่าเฟะมากแค่ไหน หลอกลวง หน้าม่านสวยหรูแต่ลับหลังเน่าเฟะ ชิงชัง แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นเพื่อให้ตัวเองอยู่รอดมีงาน ชื่อเสียงในวงการให้นานที่สุด ให้เป็นดาวเด่นอยู่บนหนทางเส้นทางมายาแห่งนี้
โอเซฮุน พระเอกหนุ่มวัยสิบเก้า เป็นไอดอลขวัญใจสาวๆที่เข้ามาวงการไม่กี่ปีก็โด่งดังเป็นพระเอกวันรุ่นอันดับหนึ่งของวงการบันเทิงเกาหลีที่ทุกสถานีทุกช่องทุกค่ายต่างต้องการพระเอกหนุ่มมาร่วมงานกับตน แต่เซฮุนกลับเลือกงานไม่รับงานซ้อนและดูจะเรื่องมากกับการรับงาน ทำให้ทางผู้จัดต่างนำไปซุบซิบนินทาพระเอกหนุ่มวัยรุ่นคนนี้เป็นว่าเล่น
“เซฮุนชั้นว่านายรับงานนี้เถอะ ดูซิบทนี้มันเหมาะกับนายมากเลยนะ”เทาผู้จัดการส่วนตัวของเซฮุนยื่นบทละครให้กับเพื่อนที่สนิทกันมาตั้งแต่เด็ก
“ไอ้แพนด้าเดือนนี้ชั้นมีคิวงานละครแล้วเรื่องหนึ่งแล้วแกจะให้ชั้นรับเล่นอีกหรือไง ชั้นอยากทำงานแต่ละชิ้นให้มีคุณภาพ ไม่ใช่อยากทำงานที่ไร้คุณภาพ งานออกมาไม่ดี”เซฮุนบอกเหตุผลส่วนตัวกับเพื่อน การที่เขาไม่รับซ้อนเพราะไม่อยากให้งานออกมาไม่ดี
“แต่งานนี้กว่าจะเปิดกล้องก็อีกสองเดือน นายถ่ายเรื่องนี้เสร็จพอดี”เทาแย้ง “ถ้านายรับบทนี้นายจะดังมากขึ้นเป็นเท่าตัวและมันจะฝึกการแสดงของนายไปด้วย นักแสดงที่ร่วมแสดงในเรื่องนี้ก็มีคุณภาพและฝีมือเท่านั้น
“ใครเป็นนางเอก”เซฮุนถามขึ้นทั้งที่สายตาอ่านบทในมืออยู่
“ซองเยจิน นางเอกอันดับหนึ่งของเกาหลี”เซฮุนเบนสายตามามองเพื่อนที่ดูอยู่ให้เขารับงานนี้เหลือเกิน
“ชั้นรับเล่นเรื่องนี้ก็ได้”
“เยส”เทาตะโกนร้องอย่างดีใจเมื่อเพื่อนรับเล่นเรื่องนี้ เซฮุนถึงกับส่ายหน้ากับเพื่อนคนนี้เหลือเกิน “ชั้นลืมบอกแกไป เรื่องนี้พยอนแบคฮยอนออลจังคนดังเล่นเรื่องนี้ด้วยนะ อย่างไงแกก็ระวังตัวด้วยแล้วกัน เห็นบอกว่าคนนี้แรงใช่ย่อย ชั้นกลัวว่าแกจะเสร็จออลจังคนนี้เหลือเกิน”เทาเตือนเพื่อนอย่างหวังดี ไม่อยากให้เพื่อนต้องมาหมดอนาคตกับเรื่องข่าวราคีในวงการ แค่ถูกมองว่าหยิ่ง ไม่สนใจใครเป็นพระเอกเรื่องมากแค่นี้ก็จะโดนนักข่าวแบนทุกสำนักแล้ว ดีที่ว่ามีแฟนคลับคอยสนับสนุนไม่งั้นมีหวังโดนแบนเหมือนกับดาราดังๆที่ต่างโดนนักข่าวแบนและต้องถ่ายคลิปมาลงขอโทษขอโพยเพื่อให้นักข่าวให้อภัยและทำข่าวตัวเองเหมือนเดิม
++++ ม่านมายา++++
ลูฮานนักข่าวสายบันเทิงที่ไม่ได้มีจิตใจรักงานด้านนี้เลยแต่ก็ถูกพี่ชายอย่างฮีชอลที่เป็นเจ้าของสื่ออันดับต้นๆของเกาหลีบังคับให้น้องชายคนละแม่นั้นมาทำงานด้านสายบันเทิงแทนทั้งที่ลูฮานขอร้อง กอดขาพี่ชายขอทำฝ่ายกีฬาแต่ฮีชอลกลับไม่ให้ทำที่บอกคำเดียวว่าไม่เหมาะกับคนอย่างลูฮานเสียเลย
“พี่ฮีชอลนะ พี่ฮีชอลก็บอกแล้วว่าไม่อยากทำงานสายนี้ยังบังคับให้ทำกันอีก”ลูฮานบ่นเป็นหมีกินผึ้งจนลูน่าคู่หูคนสนิทถึงกับส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่าย
“ลูฮานนายบ่นตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ปาไปปีกว่าแล้วแก แกบ่นไม่เบื่อเลยหรือไง”
“ชั้นจะบ่นจนกว่าพี่ฮีชอลจะปล่อยให้ชั้นไปทำงานด้านสายกีฬา”
“แกบ่นจนตายพี่ฮีชอลก็ไม่ให้แกไปทำหรอก แกก็รู้นิสัยพี่ชายแกดีว่าใจแข็งแค่ไหน พี่แกคงยอมง่ายๆหรอกลูฮาน”ลูน่ายิ้มเยาะใส่เพื่อนที่รู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ที่ลูฮานจะขอไปอยู่สายกีฬา ถ้าพี่ฮีชอลยอมลูน่าคนนี้จะเต้นระบำหน้าท้องให้คนทั้งบริษัทดูเลย
“เฮ้ฮ........”ลูฮานถอนหายใจอย่างหมดหวังและมองหน้าเพื่อน
“ทำใจเถอะแก”ลูน่าตบบ่าเพื่อนที่ตัวเท่ากัน “ตอนนี้แกควรจะคิดเรื่องงานวันนี้ ที่แกต้องไปสัมภาษณ์โอเซฮุนพระเอกวัยรุ่นชื่อดังในตอนนี้”
“ทำไมต้องไปทำข่าวนายนี่ด้วยนะ หยิ่งก็หยิ่งไม่เห็นหล่อตรงไหน ไม่รู้แฟนคลับชอบไปได้ไง”ลูฮานว่าออกมาที่ไม่ชอบหน้าเซฮุนสิ้นดีและไม่อยากไปทำข่าวด้วยซ้ำก็ลูฮานคนนี้เคยเจอฤทธิ์เดชเซฮุนตอนไปรอสัมภาษณ์ในงานแถลงข่าวเปิดตัวสินค้าแต่พระเอกหนุ่มกลับชิงหนีนักข่าวไม่ยอมให้สัมภาษณ์ซะงั้น
“ก็แฟนคลับไม่รู้ไงว่าไอดอลขวัญใจตัวเองนะหน้าม่านกับหลังม่านต่างกันลิบลับ ต่อหน้าก็พูดหวาน เอาใจ พูดดีเล่นด้วย แต่ลับหลังนะด่าแฟนคลับด่าเอาด่าเอา”ลูน่าบอกความเป็นจริงที่เหล่าคนดังชอบทำตัวเป็นลิงหลอกเจ้ากับแฟนคลับ ต่อหน้าทำดีแต่ลับหลังนะด่าว่าไม่รักษาน้ำใจแฟนคลับที่คอยสนับสนุนกันเลย
“ลูน่าชั้นมีเรื่องสนุกให้แกทำแล้ว”ลูฮานบอกกับเพื่อนกับรอยยิ้มอย่างมีแผนการ
“แกคิดจะทำอะไรของแกลูฮาน”
“เปิดโปงตัวตนที่แท้จริงของโอเซฮุนให้แฟนคลับรู้ไงแก”ยิ้มร้ายแบบนี้ลูน่าเห็นแล้วเสียวสันหลัง
“แกจะตามติดชีวิตเค้าเลยหรือไงลูฮาน”
“ถูกต้องแล้วเพื่อน เดี๋ยวชั้นจะไปขอพี่ฮีชอลทำสกู๊ปนี้เอง”ลูฮานไม่รอฟังคำตอบจากเพื่อนก็เดินลิ่วออกไปหาพี่ชายที่ห้องทำงานทันที
“จะมาขอชั้นย้ายแผนกอีกล่ะซิ”คำถามแรกที่ฮีชอลเอ่ยถามน้องชาย
“พี่เดาผิดแล้วพี่ฮีชอล ที่ผมมาหาพี่ผมจะมาขอทำสกู๊ปชีวิตของโอเซฮุนพระเอกวัยรุ่นชื่อดังตอนนี้”ฮีชอลถึงกับหัวเราะร่า
“คิดอย่างไงถึงอยากทำงานนี้”
ก็อยากตีแผ่ความจริงให้แฟนคลับรู้ว่าพระเอกที่พวกเค้าชื่นชอบนั้นไม่ได้ดีอย่างที่เค้าคิด ไม่ใช่เทพบุตรอย่างที่พวกเค้าพูดกันแต่เป็นซาตานชัดๆ”
“ใครกันเป็นซาตาน”เสียงที่แทรกขึ้นทำให้ลูฮานหันไปมองคนที่เข้ามาใหม่ที่ดูจะห้าวแมนกว่าพี่ชายคนนี้เหลือเกิน
“ก็โอเซฮุนพระเอกหนุ่มชื่อดังของวงการละซิ”ลูฮานหันไปบอกน้องสาวที่เดินมาข้างพี่ชายหน้าหวาน
“ก็ลูฮานมาขอพี่ไปทำข่าวเซฮุน ไปเกาะติดชีวิตของเซฮุนทุกวัน”
“พี่ลูฮานคิดว่าพี่ไปสถานะนักข่าวแล้วเค้าจะให้พี่ทำข่าวหรือไง ถึงให้ทำเค้าก็ไม่เปิดเผยตัวตนจริงให้พี่รู้หรอก”แอมเบอร์บอกพี่ชายที่ลูฮานก็เพิ่งคิดได้
“ใช่ด้วย พี่ลืมคิดไปเลย”ลูฮานตบหน้าผากตัวเอง
“ถ้าพี่อยากทำเดี๋ยวน้องคนนี้ช่วยเอง พี่จะได้ไปอยู่กับเซฮุนทั้งวันทั้งคืนเลย”
“แอมเบอร์ช่วยพี่อย่างไง”แอมเบอร์ยิ้มอย่างมีแผนการ
“ชั้นช่วยพี่ พี่ก็ต้องช่วยชั้นเหมือนกัน”
“แกจะให้พี่ช่วยอะไร พี่ช่วยน้องได้ทุกอย่าง แค่บอกพี่ชายคนนี้มาก”แอบเบอร์ยิ้มออกมา
“พรุ่งนี้พี่เตรียมตัวไปทำงานกับเซฮุนได้เลย”แอมเบอร์พูดแค่นี้และยิ้มให้พี่ชายทั้งสอง
“ขอบคุณมากน้องรัก”ลูฮานสวมกอดน้องสาวอย่างดีใจ “พี่ไปเตรียมตัวก่อนแล้วกัน” ลูฮานบอกออกมาแล้วรีบเดินลิ่วออกไปอย่างดีใจที่จะได้ทำข่าวพระเอกจอมเรื่องมากให้แฟนคลับได้รับรู้และตีแผ่หลังม่านให้เหล่าแฟนคลับได้รับรู้
“แกคิดจะทำอะไรของแกแอมเบอร์”ฮีชอลถามน้องสาวอย่างรู้ทัน
“ก็แค่อยากให้พี่ลูฮานมองเซฮุนในด้านดีบ้างและอีกอย่างนะเซฮุนนะไม่ได้เป็นอย่างที่พี่ลูฮานคิดด้วยซ้ำ”แอมเมอร์บอกมาที่เธอเป็นเพื่อนกับเซฮุนตั้งแต่เรียนมัธยมด้วยกันและรู้นิสัยเพื่อนคนนี้ดี
“ก็ดีเหมือนกัน ถ้าลูฮานทำสกู๊ปเซฮุนออกมาเซฮุนก็จะถูกมองในด้านดีมากขึ้น ไม่ต้องถูกมองว่าเป็นพระเอกเรื่องมากเหมือนอยู่ทุกวันนี้”ฮีชอลบอกออกมากับความคิดของตัวเองที่เขาก็รู้จักเซฮุนเป็นอย่างดี คงมีแต่ลูฮานที่ไม่ได้รู้จักเซฮุนเป็นการส่วนตัวเหมือนพี่ชายน้องสาวทั้งสอง ลูฮานถึงมองเซฮุนในด้านลบมาตลอด
เมื่ออาสาจะเป็นคนจัดการให้พี่ชายได้เข้าไปอยู่คลุกคลีกับเซฮุนเพื่อนสมัยเรียนด้วยกัน แอมเมอร์ก็โทรตามเทาผู้จัดการของเซฮุนและยังเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันออกมาคุยที่ร้านอาหารด้วยกันเพื่อจะวางแผนให้พี่ชายได้เข้าไปทำสกู๊ปของเซฮุนตลอดเวลาที่งานนี้แอมเมอร์จะไม่บอกเพื่อนตัวดีให้รู้ ไม่งั้นไอ้เพื่อนตัวดีจะไม่ยอมรวมมือด้วย
“แกคิดวางแผนนี้ดีแล้วใช่ไหม”เทาถามเพื่อนที่ยังไม่วางใจแผนของเพื่อน
“เชื่อฝีมือชั้นซิ แกไม่ต้องกลัวว่าไอ้ฮุนจะเสียหายด้วย พี่ชายชั้นนะมีจรรยาบรรณการเป็นนักข่าวมากพอ”
“จรรยาบรรณมากเลยนะมึง เล่นเข้ามาทำข่าวเพื่อไปตีแผ่ให้แฟนคลับรู้”
“หรือแกว่าไม่ดีไอ้แพนด้า ถ้าข่าวที่ตีแผ่ออกไปทำให้ทุกคนมองไอ้ฮุนดีพวกอีเจนซี่ก็ต้องการตัวมันและป้อนงานให้มันตลอด แค่ไอ้ฮุนมีแบคดีอย่างพี่ฮีชอลมันยังไม่พอ มันต้องมีแรงสนับสนุนฝ่ายอื่นด้วย”พูดเพื่อนให้คล้อยตามถึงบริษัทของพี่เขายังทำข่าวและเป็นแบคให้กับเซฮุนแต่ก็ใช่ว่าจะทำให้ผู้จัดหลายอื่นต้องการเซฮุนร่วมงานได้
“อย่างที่จริงแกพูด ตกลงก็ได้ชั้นจะให้พี่แกมาอยู่กับไอ้ฮุนสักระยะ ชั้นจะบอกไอ้ฮุนว่าเป็นผู้จัดการใหม่ที่จะเข้ามาช่วยดูแลอีกแรง แกก็นัดแนะพี่ชายแกให้ดีแล้วกัน ไม่ไงแผนแตกแล้วก็จะซวยกันหมด”เทาบอกออกมา แอมเมอร์นั้นยิ้มกับเรื่องนี้เป็นธรรมดาที่คนอย่างแอมเมอร์ไม่ทำพลาดอยู่แล้ว ยิ่งพี่ชายคนรองด้วยแล้วยิ่งไม่มีทางทำพลาดแน่นอน
ลูฮานพอรู้ว่าพรุ่งนี้จะได้เข้าไปทำงานเป็นผู้จัดการของพระเอกหนุ่มลูฮานก็จัดกระเป๋าเสื้อผ้า เตรียมของทุกอย่างให้พร้อมเพื่อจะได้เข้าไปสอดแนมาข่าวมาแฉพระเอกจอมเรื่องมากอย่างเซฮุน
“โอเซฮุนงานนี้ชั้นจะแฉนายให้หมดเลย”บอกอย่างมาดมั่น ความแค้นเจ็บใจยังคงไม่หายในการไปทำข่าววันนั้นที่ทำให้เขาต้องรอเก้อเกือบสองชั่วโมง
“ลูฮานแกคิดจะไปทำงานนี่จริงๆหรอ”คีย์ถามขึ้นเมื่อรู้จากปากของลูน่าว่าลูฮานจะเข้าไปทำงานกับเซฮุนพระเอกหนุ่มเพื่อหาข่าวมาลง
“ชั้นคิดดีแล้ว ชั้นจะทำให้แฟนคลับรู้ว่าโอเซฮุนไม่ได้ดีอย่างที่คิด โอเซฮุนเป็นผู้ชายนิสัยแย่ๆคนหนึ่งที่ไม่ควรรัก
“อะไรถูกจับได้ขึ้นมาล่ะ ถูกจับได้ขึ้นมาแกนะแย่แน่ พี่ฮีชอลก็ช่วยแกไม่ได้แน่”ลูน่าเตือนด้วยความหวังดี ถึงอย่างไงการเข้าไปทำงานแบบนี้ก็เหมือนการล่วงล้ำความเป็นตัวกันจนเกินไป ที่นักข่าวไม่ควรจะทำ
“ชั้นไม่มีทางถูกจับได้หรอก ถึงถูกจับได้ก็ตอนที่ชั้นลงข่าวแฉไปแล้ว ตอนนั้นไอ้พระเอกนั้นก็ทำอะไรชั้นไม่ได้แล้ว”มั่นใจเหลือเกินนะลูฮาน มั่นใจจนเพื่อนทั้งสองอดเป็นห่วงไม่ได้
++++ ม่านมายา++++
เทาเดินวนไปวนมาอย่างใช้ความคิดว่าจะบอกพระเอกหนุ่มอย่างไงกับการรับผู้ช่วยผู้จัดการคนใหม่ให้มาดูแลเซฮุนแทนตนที่หาวิธีคิดไม่ให้เพื่อนสงสัยว่าผู้จัดใหม่นั้นเป็นผู้สื่อข่าวที่ปลอมตัวเข้ามา
“ไอ้เทามึงเป็นอะไรของมึง กูเห็นมึงเดินไปเดินมาเป็นสิบรอบแล้วจนกูอ่านบทไม่รู้เรื่องแล้ว”เซฮุนเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนในมาดผู้จัดการเดินไปเดินมาจนเล่นเขาปวดหัว
“กูมีเรื่องต้องบอกมึง”เทาเดินมานั่งข้างเพื่อน
“คือกูหาคนให้มาช่วยดูแลมึงแทนกู ให้เค้าอยู่ดูแลมึงแทนกูตอนที่กูไม่อยู่”เซฮุนจ้องหน้าเพื่อนเขม็งจนทำเทารู้สึกร้อนๆหนาว “กูไม่ค่อยว่างที่จะดูแลมึง กูมีงานมีมีเรื่องเรียนอีกมึงก็รู้ กูเลยหาคนใหม่ให้มึง”เทาลุกรี้รุกรนพยายามพูดให้เพื่อนเข้าใจ
“ใคร?”ถามสั้นๆแต่ได้ใจความ
“ชื่อลูฮานเป็นญาติห่างๆของไอ้แอมเมอร์มัน กูขอร้องให้แอมเมอร์ช่วยหาให้”เซฮุนจ้องหน้านิ่ง
“ถ้ามึงคิดว่าคนที่มึงให้มาให้กู สามารถดูแลกูได้ ไม่ต้องทำให้กูต้องเดือดร้อนและไม่ทำให้กูเสียงาน กูก็จะรับไว้”พูดแค่นั้นก็หันไปอ่านบทต่อ เทารู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก สงสัยงานนี้ต้องเทรนพี่ไอ้แอมเมอร์ก่อนเริ่มงานสักแล้วไม่งั้นมีหวังได้โดนไอ้เซฮุนไล่ออกแต่วันแรกแน่
พอเคลียร์เรื่องเซฮุนเรียบร้อยเทาก็รีบโทรบอกแอมเมอร์และจัดการนัดให้ลูฮานมาติว เทรนเรื่องงานที่ต้องอยู่ดูแลเซฮุนก่อนเริ่มงานจริงไม่งั้นมีหวังเจ้าเพื่อนตัวดีได้เหวี่ยงใส่ลูฮานวันแรกแน่ๆ
ไม่ทันจะวางสายจากแอมเมอร์ดีก็มีสายเข้ามาทันที แค่เห็นชื่อเทาถึงกับเบ้หน้าอย่างเบื่อหน่าย ไม่รู้ว่าสายที่โทรเข้ามาจะทำให้เขาวุ่นวายมากแค่ไหน
“ว่าไงเจ้าแทยงโทรมาหาพี่มีอะไรหรือเปล่า”แทยงน้องชายวัยสิบห้าน้องชายต่างมารดาของเซฮุนมักโทรเข้ามาหาเขาประจำ
“ฮยอง เซฮุนฮยองนอนไปยัง”
“นอนไปแล้วเรามีอะไรกับฮยองเรา”
“ผมไม่มีอะไรกับเซฮุนฮยองหรอก ผมมีธุระกับฮยองมากกว่า”
“ธุระอะไรของเราบอกพี่มา พี่ยิ่งยุ่งๆอยู่”
“ผมจะขึ้นไปโซลผมจะไปหาจงอินฮยอง ฮยองพาผมไปหาหน่อยนะ”เทาชักสีหน้าสงสัยว่าจงอินน้องชายต่างมารดาของเซฮุนเข้าโซลมาตั้งแต่เมื่อไรและเข้ามาทำไม
“จงอินเข้ามาโ,ซลทำไม เข้ามาทำอะไร”
“ฮยองรู้แล้วอย่าบอกเซฮุนฮยองนะ”มาอีแบบนี้คงเป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ
“ฮยองจะไม่บอกใครทั้งนั้น”
“จงอินฮยองไปโซลไปเป็นเด็กเทรนของค่ายเอสพีฮยอง นี้ก็ไปเทรนได้สองเดือนแล้วนะ ผมคิดถึงจงอินฮยองก็เลยคิดจะขึ้นไปหาเยี่ยมจงอินฮยองหน่อย”ชิบหายแล้ว เทาสบทในใจเมื่อรู้ว่าน้องชายของเพื่อนวัยสิบหกกำลังเป็นเด็กเทรนอีกค่ายทั้งที่เซฮุนสั่งไม่ให้น้องชายทั้งสองเข้าวงการ งานนี้ถ้าไอ้เซฮุนรู้เป็นเรื่องๆแน่
“แทยงทำไมเราไม่ห้ามฮยองเรา ก็รู้อยู่แล้วว่าเซฮุนฮยองไม่ยอมให้เราสองคนเข้าวงการ”
“ห้ามได้ที่ไหนล่ะฮยอง จงอินฮยองนะดื้อจะตายและฝันไว้ด้วยว่าอยากเป็นศิลปิน จะเป็นศิลปินให้ได้และทีสำคัญนะฮยองเพราะไอ้นายแบบหนุ่มที่ชื่อคริสห่าไรนั้นก็อยู่ค่ายนี้ด้วย ก็ทำให้จงอินฮยองตัดสินใจเป็นเด็กเทรนโดยไมฟังคำคัดค้านของใครสักคน”
กูอยากจะตายสักสิบรอบ แอบมาเป็นเด็กเทรนบ้านแทบแตกอยู่แล้ว แล้วนี้ยังจะไปชอบไอ้คริสไอ้หนุ่มเพลย์บอยเจ้าชู้ของวงการ งานนี้ก็ต้องมีใครตายกันไปข้างหนึ่ง
“พรุ่งนี้เย็นฮยองจะไปรับที่สถานีรถไฟ มาถึงแล้วก็โทรมาบอกฮยองก็แล้วกัน ฮยองจะได้ไปรับ”
“ครับฮยอง ผมไปนอนก่อนแล้วกัน ฝากคืดถึงเซฮุนฮยองด้วยแล้วกัน”แทยงบอกก่อนจะวางสายที่ดูจะร่าเริงเหลือเกินที่แตกต่างกับเทาที่อยากจะร้องไห้ บ้าตายให้รู้แล้วรู้รอดทำไมต้องมารับรู้เรื่องพวกนี้ด้วย งานนี้มีเคลียร์กันอีกยาว
ไอ้เซฮุนกูไม่น่าเป็นเพื่อนมึงเลย.........
++++ ม่านมายา++++
ลูฮานที่ถูกเทานัดให้มาพบที่ร้านกาแฟแถวคอนโดของตัวเองที่มีแอมเมอร์มาด้วย เทามองพินิจพี่ชายหน้าหวานของเพื่อนที่เทาไม่ค่อยจะไว้ใจพี่ชายของเจ้าเพื่อนจอมห้าวเท่าไร
“พี่สัญญากับผมได้ไหมว่าพี่จะไม่เขียนข่าวเพื่อนผมให้เสียหาย”ลูฮานมองหน้าน้องสาวคิ้วขมวดอย่างครุ่นคิดที่มานี่ก็จะมาทำข่าวนี่แหละจะไม่ให้เขียนข่าวได้ไง
“ถ้าเพื่อนของนายไม่ทำตัวเสียหาย ผมก็จะไม่เขียนข่าวแต่ทำตัวเสียหายเมื่อไรก็จะมาว่าผมไม่ได้”เทาถึงกับตบหัวตัวเองคิดถูกหรือเปล่านี่ที่ให้พี่ชายเพื่อนมาทำงานนี้
“ไอ้แพนด้ามึงจะกลัวอะไรว่ะ ไอ้เซฮุนนะมันคงไม่ทำตัวเสียหรอก มึงก็ดูแลไอ้เซฮุนมันมาต้องนานมึงจะกลัวอะไรว่ะ”
“กูไม่ได้กลัวเรื่องนั้นที่กูกลัว กูกลัวว่าพี่มึงจะทนไอ้เซฮุนไม่ไหวแล้วขอลาออกก่อนดิว่ะ”
“เพื่อนนายร้ายมากหรือไง ผมถึงต้องกลัว”
“มันร้ายสำหรับเรื่องงาน อย่างที่พี่ต้องรู้ ไอ้เซฮุนไม่ชอบรับงานซ้อน ถ้าเดือนนี้มีละครอยู่แล้วก็จะไม่รับละครเรื่องอื่นเพิ่มจนกว่าละครที่ถ่ายอยู่จะปิดกล้อง อย่างที่สอง ถ้าจะรับงานอีเว้นท์วันหนึ่งรับงานได้แค่สองงาน แต่ละงานต้องห่างกันสามชั่วโมง เพื่อไม่ให้ไปเลท ไปสายได้และถ้างานนั้นไม่ได้บอกว่าจะมีสัมภาษณ์กับสื่อมันก็จะไม่สัมภาษณ์ ถ้าสัมภาษณ์ก็ต้องเกี่ยวกับงานเท่านั้น เรื่องส่วนตัวไม่ให้สัมภาษณ์เด็ดขาด พี่ต้องโคกับอีเว้นท์ให้ดี คุยลักษณะงานว่าเป็นงานแบบไหน ต้องการแบบไหนเพื่อที่ไอ้เซฮุนจะได้เตรียมตัวได้ถูก อย่างที่สาม ถ้าคิวงานตรงกับถ่ายละครมันจะไม่งานนอกเด็ดขาด จะไม่มีการขอลัดคิวเพื่อไปงานอื่นถ้ายังติดถ่ายอยู่ อย่างสุดท้าย สำหรับแฟนคลับ ถ้าแฟนคลับเข้ามาขอลายเซ็น ถ่ายรูป ให้ของขวัญพี่ห้ามตบแฟนคลับ ด่าแฟนคลับหรือทำร้ายแฟนคลับเด็ดขาด พี่ทำได้แค่กั้นถ้าแฟนคลับเยอะ แต่ถ้าสองสามคนก็ปล่อยให้มาหามันได้ พี่คงทำงานนี้ได้นะ”ลูฮานถึงกับคิ้วตกเมื่อได้ฟังกฎการทำงานเป็นผู้จัดการของพระเอกดาวรุ่น
“สบายมาก”ลูฮานยักไหล่
“ถ้าพี่ทำพลาดสักงาน พี่โดนมันไล่ออกแน่ มันบอกผมมาแล้ว”
“รู้แล้วนะ”
“อ่อ...อีกอย่างที่ผมลืมบอกไป ทุกสิ่งทุกอย่างในการทำงานต้องเป็นความลับห้ามให้ใครรู้เด็ดขาด ห้ามให้คู่แข่งรู้เด็ดขาดไม่งั้นไอ้เซฮุนจะถูกโจมตีจากฝั่งตรงข้ามได้”อันนี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเซฮุนที่ตอนนี้ทุกคนต้องการรู้ความเคลื่อนไหวของเซฮุน ถ้าเรื่องความเคลื่อนไหวหลุดออกไปทั้งซาแซงและฝ่ายตรงข้ามก็พร้อมที่จะเข้ามาโจมตีเซฮุนให้เสียหายได้
เมื่อพุดคุยอธิบายเรื่องงานและการทำงานการอยู่ให้กับลูฮานเรียบร้อย เทาจึงพาลูฮานขึ้นมาที่คอนโดที่เซฮุนนั้นกำลังเตรียมตัวที่จะออกไปทำงานในเที่ยงนี้
“ชั้นพาผู้จัดการคนใหม่มาแล้ว”เซฮุนยังคงแต่งตัวและไม่หันมามองคนที่เพิ่งเข้ามาใหม่
“แกสอนงานเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”ได้แต่พูดแต่ไม่หันมามอง
“อืม...ชั้นสอนงานเรียบร้อยแล้ว”
“งั้นแกไปทำธุระของแกได้ งานแรกให้เค้าทำต่อจากแก”เทาได้แต่ยิ้มและหันมามองคนที่ตัวเล็กกว่า
“เดี๋ยววันนี้ไอ้เซฮุนมันมีแคสละครเรื่องใหม่ พี่ก็ตามไปด้วยแล้วกัน อ่อ...แล้วพี่ห้ามให้คนชื่อแบคฮยอนเข้าใกล้มันเด็ดขาด”
“ใครหรอแบคฮยอน”ลูฮานถามอย่างสงสัย
“ออลจังสุดฮฮตตอนนี้ไงพี่ พี่ห้ามให้เข้าใกล้เซฮุนเด็ดขาด”
“ทำไมล่ะ”
“ถ้าออลจังคนนั้นได้เข้าใกล้ไอ้เซฮุนมัน ไอ้เซฮุนมีหวังได้เป็นเหยื่อรายต่อไปของผู้ชายคนนี้ซิ ผมไม่อยากเห็นเพื่อนต้องเสียอนาคตเพราะคนทะเยอทะยานอย่างแบคฮยอน”ลูฮานถึงบางอ้อและพยักหน้าเข้าใจ “ผมไปก่อนแล้วกัน”เทาตบบ่าให้กำลังใจลูฮานและเดินออกไป
“ชื่ออะไร”ใบหน้าหล่อเหลาหันมามองผู้จัดการคนใหม่
“ลูฮาน”เซฮุนพยักหน้าเข้าใจ
“ดูหน้าตาแล้วคงแก่กว่าผมหลายปี งั้นผมเรียกว่าพี่แล้วกัน”หลอกด่ากันเปล่าว่ะ ลูฮานได้แต่คิดในใจ “ไอ้เทาคงบอกพี่แล้วนะว่าต้องทำอะไรบ้าง”
“เทาบอกแล้ว เทาอธิบายให้ชั้นฟังหมดแล้ว”
“เข้าใจแล้วก็ดี งั้นเริ่มงานกันได้”เซฮุนยกยิ้มและโยนกระเป๋าเป้ให้กับผู้จัดการคนใหม่ที่แทบทำให้ลูฮานเซล้มได้ที่ไม่ได้ทันตั้งตัว
โยนมาได้ไอ้เด็กบ้า!!!!
TALK
ครบ 100 แล้ว อย่าลืมเม้นกันนะ สำหรับเรื่องนี้เป็นซี่รีย์10ตอนจบของแต่ละคู่นะค่ะ จะมีด้วยกัน6คู่ของเรื่อง
ความคิดเห็น