คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro ; _valentine day
0
14 February 2013
Valentine ‘s day
วันวาเลนไทน์
ในที่สุ็มาถึ...
ย้า
ผมรีบลุพรวออาเียทันที ่อนเอื้อมไปหยิบรอบรูปหวานใที่้าเียมาุ๊บให้ื่นใ ่อนะวิ่ไปอาบน้ำแ่ัวอย่ารวเร็ว แล้วสาวเท้าอย่ารวเร็วออาห้อนอนอัวเอทันทีทันใ
วันนี้ไม่ใ่อะไรหรอรับ วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ยัไล่ะ และ็เป็นวันที่ผมะสารภาพรัน่ะสิ !
ผมวิ่ึัเสียัลบันไ นหม่าม๊าสุสวยที่ำลัอ่านหนัสือแฟั่นุนายส่สายาุๆมาให้ ผมวิ่เ้าไปในห้อรัวอย่ารวเร็วแล้วหยิบ็อโแลแอลมอน์ที่ผมั้ใ้ามวัน้ามืนาู้เย็น พร้อมับหยิบระาษสีเหลืออ่อนออมา้วย ผมบรรห่อระาษอย่าประีสุีวิ
“ยอล..านยอล ลู”
“ฮะ..หม่าม๊า อ้า..ห่อเสร็แล้วว.. อ๋า..อนนี้ ผมรีบมา วันนี้ ไป่อนนะร้าบบบบบบบบบ”
“เี๋ยวเ้าบ๊อ ฟัแม่่อนสิยะ ป้าอึนอ้าๆบ้านเราเ้าเอา็อโแลแอลมอน์มาให้้ะลู เอาไปินที่โรเรียน้วยสิ”
“เห.. แม่ไปรับอับยัยป้านั้นทำไมน่ะ ยัยป้านั่นเล่นไสย์ศาสร์นี่รับ ในนี้อาะมีหนัวาย็ไ้”
“ิ๊๊อน่า..เ้าอุส่าห์มีน้ำในะลู ินๆไปเถอะ เอ้า รีบไม่ใ่เหรอ”
“อ้ะ..ใ่ๆ ไป่อนนะร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ”
หน้าโรเรียน
อนนี้ผมมาถึหน้าโรเรียนแล้วรับ.. อ๋า..ื่นเ้นะมัเลยล่ะ อนนี้นในโรเรียน็ยัน้อยๆอยู่เพราะยัเ้าๆอยู่เลยล่ะ อ๋า..ผมหยิบ็อโแลในระเป๋ามาเรียม่อนีว่า ไม่ั้น้อเี๋ยวไปทำอะไรป้ำๆเป๋อๆเอาแน่ๆเลย..
ฮะ..เฮ้ยยย..
แย่แล้ว..ผมร้ออุทาน พลายี้หัวัวเออย่าแร อยาเอาหัวโับป้ายโรเรียนริๆ ็อโแลที่ผมทำ้ามวัน้ามืน ับ ็อโแลยัยป้าอึนอันระาษห่อสีเียวัน แถมยั็อโแลรูปร่ายัล้ายันมาๆ.. และเป็น็อโแลแอลมอน์เหมือนันอี่าหา... เอายัไีละ.. ฮืออออออออ
หนึ่สอสาม...ปลาลามึ้นบ
สี่ห้าห...ิ้ยัไส้
ไอแอมเอร์รี่ั๊ี้หัวใ
ไอแอมบันไเพราะไอ้หมาัวนี้....
ถุทาวา..
วาร้าย ้ายี
้อถุ้ายสิ..
เอาวะ..
ร้อเพลิ๊๊ออะไรไม่รู้ที่ไ้ยินาเ็ในหมู่บ้าน สุ่มไ้ทาวา.. แ่เอ๊ะ.. วาร้าย้ายีนี่นา ผม่าใอยู่นินึ่อนะหยิบถุ้ายแทนออมาาระเป๋ามา แล้วแนบับอแน่นแล้วเินเ้าโรเรียนทันที เฮ้อ..เป็นไเป็นันวะ....
ผมึ่เินึ่วิ่เ้าไปในห้อสมุนาให่ เพราะหวานใอผมมัะมาอ่านหนัสือที่นื่ทุๆเ้าเสมอๆ ผม้าวเท้าเ้ามาอย่าเียบๆ แล้วเิน ไล่ไปามล็อหนัสือ่าๆไปเรื่อยๆ ...
อ้ะ..นั้นไ..
ผมสะุาไปเอับล็อนิยายหมวแฟนาี ผมเห็นหวานใอผมนั่พิับั้นหนัสือ พลาเสียบหูฟัไว้ที่หู แล้วอ่านหนัสือนิยายแฟนาีเล่มหนาไป้วยวามสนใ อา..แววา่าูน่าหลใหลสุๆเลยละรับ ยิ่ริมฝีปาบาที่ำลัลี่ยิ้มออมาเล็น้อย.. ทำให้หัวใอปาร์านยอลเ้นแรมาๆเลยล่ะอนนี้ T////////////T ผมระับ็อโแลในอ้อมอแน่น ่อนะเินไปใล้ๆนัวเล็
“อ่ะ..เอ่อ..ือ..”
ผมเอ่ยออมา แ่นัวเล็ลับไม่ไ้สนใผมเลย เสียาหูฟัอเ้าัมานทำให้ผมพาลเป็นห่วแ้วหูเ้าไป้วย...
“เอ่อ..ือ..”
ผมเอ่ยออมาอีรั้ แล้วสะิที่ไหล่อนัวเล็เบาๆให้อีนรู้สึัว..
เ้า..หันมาแล้วรับ...
“เอ่อ.. มีอะไรเหรอรับ????”
“ือ..ือ..”
“ือ??”
“่วยรับ็อโแลนี่้วยนะรับ”
“อ๋อ...อบในะ”
.
.
.
.
.
“และ..และ เอ่อ....”
“???”
“ผม็ะ..ะ..อบนาย”
“อื้อ :D”
เ้ายิ้มแหละรับ...
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม..
หัวใออิปาร์ระเบิเป็นโโ้รั้น..
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ทอล์ . อินโทรเป็นไๆๆๆๆ หอยหลอมาเหอะ
55555555555555555555555
อมเม้น์เยอะๆนะ้ะ อบ็fav.นะ๊ะ
Twitter : @_proudrahun
ความคิดเห็น