คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Aontum | หวงของ
ก็อย่างว่าแหละนะ ของของใคร ใครก็ต้องหวงเป็นธรรมดา และผม เป็นคนที่หวง ”ของ” ของตัวเองมาก
หวงชนิดที่ว่าไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้
ไม่ชอบให้ใครมายุ่งด้วยเกินเหตุ
เหอะ !! แต่ดูเหมือนว่าคนของผมนี่ แลจะไปทั่วไปหมดเลยนะ
ผมเหวี่ยงกระเป๋าเป้ที่ติดตัวไว้ใส่สัมภาระลงกับเตียงนอน ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนตาม วันนี้เหนื่อยมากเลยแหะ ทั้งไปวิ่งมาตอนเช้า โยนโบว์ลิ่ง แล้วไหนจะมินิคอนเสิร์ตที่ผมเต้นตัวแทบหลุด ไม่อาบน้ำนอนได้มั๊ยเนี่ย
“ต้ามมม เหนื่อยจังงง” เสียงคุ้นหูดังขึ้นมา ผมรีบเด้งตัวขึ้นมองไปยังต้นเสียงทันที และก็พบร่างสูงที่คุ้นตา เดินลากขาเข้ามาให้ห้องผม ก่อนที่จะมาทิ้งตัวลงนอนข้างๆผม
“เห้ย กฎ มาได้ไงเนี่ย” ผมถาม เพราะว่าตอนนี้ผมย้ายคอนโดออกมาจากที่เก่าแล้ว แต่พี่อ้นยัง ถึงแม้อีกไม่นานเค้าก็จะย้ายตามผมมาก็ตาม
“ก็เดินตามนายมาไง” อ้นหรี่ตามาตอบผม ก่อนที่จะค่อยๆหลับตาลง ผมเอื้อมมือไปคว้าหมอนข้างมาฟาดลงไปอย่างแรงที่คนตัวสูง เนียนตลอด มาแบบนี้ตลอด ไอ้กฎจอมเนียน!!
“กลับไปนอนคอนโดตัวเองสิเว้ย”
“งื้ออ ไม่เอา จะนอนนี่” ไม่พูดเปล่า ยังมาคว้าตัวผมเข้าไปนอนกอดอีก ทำไมแรงมันเยอะจังวะ ผมพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดออกจากอ้อมแขนนั้น แต่ก็ไม่สำเร็จซะทุกครั้งไป ครั้งนี้ก็เช่นกัน
“โอ๊ยยย อะไรวะ อีกละ ห้องตัวเองมีก็ไม่ยอมนอน มานอนห้องผมอยู่ได้” ผมบ่น พี่อ้นลืมตาขึ้นมามองผม
“ก็ที่ห้องพี่ไม่มีนายนี่” คนพูดพูดหน้าตาเฉย พร้อมกับจ้องหน้าผม ผมต้องเสหลบ เพราะไม่อาจจะทนมองสายตาคู่นั้นได้ มันรู้สึกเหมือนใจเต้นแรงอย่างกับจะหลุดออกมาข้างนอก เพียงเพราะคำพูดเพียงไม่กี่พยางค์ของคนคนนี้
“อะ … เออๆ แต่ถ้าจะนอนนี่ ไปอาบน้ำก่อนเลย พี่ก็รู้นิ ผมไม่ชอบให้เตียงสกปรก” และแล้วผมก็ต้องยอมให้พี่อ้นมันนอนด้วยจน
ได้ -..-‘’
“โอเค ได้เลย แต่ตั้มก็ตัวเลอะนะ ไปอาบกับพี่เถอะปะ” พี่อ้นลุกขึ้น และทำท่าจะอุ้มผมขึ้น ผมรีบเด้งตัวออกห่างจากเค้าทันที
“เห้ย ไม่ต้องผม ผมอาบเองได้” ผมตอบกลับไป รู้สึกว่าหน้าเห่อร้อนไปหมด อยู่กับพี่อ้นทีไร ผมแม่งไม่ปกติเลย
“โห่ อาบด้วยกันไง จะได้ไม่เปลืองน้ำ”
“ไม่ต้องหรอก ผมมีตังค์จ่ายค่าน้ำ ถ้าพี่ไม่รีบไปตอนนี้ ผมไม่ให้พี่นอนด้วยจริงๆด้วย” ผมเริ่มใช้มาตรการขู่
“โอเคๆ ไปอาบก็ได้วะ” พี่อ้นบ่นอุบ แต่ก็ยอมเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ข้าวของเครื่องใช้ห้องผมนั้น จะต้องมีสองชุด ของผมชุดนึง ของพี่อ้นชุดนึง ขนาดเสื้อผ้าในตู้ผม ครึ่งนึงยังเป็นของพี่อ้นเลย คิดดูสิครับ ว่ามันมาค้างบ่อยขนาดไหน -//-
หลังจากทั้งผมและพี่อ้นอาบน้ำชำระล้างร่างกายจนสะอาดแล้ว พี่อ้นก็นอนจองที่นอนผมผมเต็มเลย นอนแผ่แบบเต็มที่มาก เห้ยนี่มันที่นอนผมนะเว้ย
“ไอ้พี่อ้น ขยับไป ผมจะนอน” ผมดันตัวที่อ้นให้ขยับออก ร่างสูงหรี่ตามองผม ก่อนที่จะขยับลุกขึ้นแล้วดึงผมลงไปนอนกอดแน่น
“เห้ย อีกแล้วนะพี่ ปล่อยดิ” ผมดิ้นอย่างแรง แต่พี่อ้นก็ไม่ยอมปล่อย
“ตั้ม หวงพี่จริงๆหรือเปล่า” อยู่ดีๆพี่อ้นก็ถามขึ้นมา มันทำให้ผมนิ่งเงียบลงไป วันนี้ผมเผลอไปหน่อย ผมเผลอหลุดปากแสดงความ “หวง” ตอนที่ให้สัมภาษณ์กับพี่แจ็ค มีผม พี่อ้น แล้วก็เชอรีน เราพูดกันถึงเรื่องคู่จิ้น พี่อ้นเค้าโดนจับจิ้นกับทุกคน ไม่ว่าจะเป็นดิวอ้น อ้นรีน อ้นบูรณ์ แล้วก็อ้นอะไรอีกมากมาย ถึงแม้อ้นตั้มจะเป็นคู่ที่ค่อนข้างมีสื่อติดตามมากที่สุดก็เถอะ แต่ผม… ก็ไม่ชอบ ผมหวง คนของผม
“อื้อ .. ใช่ ผมหวง ผมหวงของๆผม” ผมตอบแบบอ้อมแอ้ม
“จริงๆนะ” พี่อ้นจับตัวผมพลิกให้หันไปสบตา พร้อมทั้งถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“จริง … จริงสิครับ” ผมตอบตามความรู้สึกของตัวเอง
“ดีมาก พี่ก็หวงตั้ม รู้มั๊ย”
“ไม่รู้ครับ” ผมแกล้งตอบกวนประสาทเค้าไป
“ไม่รู้จริงๆอ่ะเหรอ”
“อื้อ”
“งั้นแบบนี้ต้องแสดงให้ดู” พูดจบ พี่อ้นก็เชยคางผมขึ้นมา พร้อมที่จะประกบริมฝีปาก แต่ผมใช้มือดันหน้าเขาเอาไว้ก่อน จะฉวยโอกาสอีกแล้วนะ ไอ้กฎ
“ไม่ต้องเลย เนียนตลอด พี่อ่ะ รู้ว่าผมหวง แล้วก็ยังจะไปเล่นกับคนอื่นอีก”
“ก็พี่ไม่ได้คิดอะไรเลยนี่นา อยากเซอร์วิสแฟนๆเฉยๆ” ผมนิ่งเงียบไม่ตอบ จริงๆแล้วผมเข้าใจนะ แต่ก็ … ไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่นัก
“โอเคครับ อย่างนั้นก็ได้” ผมตอบ พี่อ้นดันหัวผมให้ซุกลงที่อกเขา ผมซุกหน้าลงที่อกกว้าง ที่ไม่ว่าจะกอดกี่ครั้งก็อบอุ่นตลอด พี่อ้นกอดผมแน่น ผมก็กอดตอบเขาอย่างแนบแน่นเช่นกัน
“พี่เป็นของตั้ม หัวใจพี่เป็นของตั้ม ร่างกายพี่เป็นของตั้ม ชีวิตพี่เป็นของตั้ม และจะไม่มีวันเป็นของใคร รู้ไว้ซะนะครับ” พี่อ้นพูด ผมก็ได้แต่ใจเต้นรัว ใบหน้าที่ซุกอกแกร่งอยู่ รู้สึกว่าร้อนขึ้นมาผิดปกติ
“อื้อครับ ทั้งชีวิตของผมก็เป็นของพี่นะ” ผมตอบเสียงอู้อี้
“ครับผม รู้ไว้นะ พี่รักตั้มคนเดียว” พี่อ้นจูบลงที่หน้าผากผม
“ครับ -//-“
“ไหนดูสิ หน้าแดงขนาดนั้น” พี่อ้นเชยคางผมขึ้นมา ก่อนที่จะประกบริมฝีปากลงบนริมฝีปากผม เราจูบกันอย่างเนิ่นนาน ผมไม่รับรู้อะไรรอบข้าง รู้แต่ว่า ตอนนี้ ผมได้อยู่กับคนที่ผมรัก และเค้าก็รักผม แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว
[Aon : Part]
ไม่รู้อะไรทำให้ผมรักคนคนนี้ได้ถึงขนาดนี้ อาจเพราะความน่ารัก เป็นธรรมชาติของเค้า ที่ทำให้ผมตกหลุมรักจนถอนตัวไม่ขึ้น ตั้มเป็นคนที่น่ารักมาก ในสายตาผม
ผมผละออกจากริมฝีปากเนียนนุ่มนั่น
"นอนกันนะครับ พรุ่งนี้มีงานแต่เช้า"
"ครับผม ฝันดีนะครับ"
"ฝันดีครับหัวใจ" ผมกระซิบข้างหูร่างบาง หร้อมทั้งกระชับกอดให้แนบแน่นขึ้น คนในอ้อมกอดคงหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุกแล้วมั้ง ผมนอนยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
แค่มีเธอเดินไปกับฉัน จะร้อนจะหนาวก็ไม่กลัว :)
--------------------------------------------------------------
ฟิคสั้น สั้นจริงๆ 5555555555555 เหตุเกิดจากความฟิน
ตั้มหวงๆ 55555555555555
ตามมาเมาท์มอยกันนที่ทวิตนะ @heartless_pp
แล้วเรามาฟินกัน 55555555555555
ความคิดเห็น