คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สภาวะอากาศ (เป็นเหตุ)
Thank you for follow my fiction ^3^
เอาเป็นว่าเ้าเรื่อเถอะเียวะหาว่าผมบ่นมาเินไปแล้วุๆะรำาผมะป่าวๆ
“แล้วทำไมไม่ลานสวยอแ่มาวะะลาันมาทำไมอาาศแบบนี้รู้ไหมว่ามันหน้านอนแ่ไหน”
“เฮ้ย! ไอุ้นฮยอนี้มึะทิ้ใหู้ไปื้ออนเียวริๆิ นี้ฟัันมั้ไหมเนี่ย ไอุ้น…”
ใรเาอยาไปฟัันรับหน้าเบื่อไปหาที่นอนีว่า
“เฮ้ยย! นะ…นายเป็นอะไร เป็นใร แล้วทำไม…”
“เียบปาไปเลยอนอนแป๊บหนึ่อย่าเรื่อมา ถ้าไม่อยามีเรื่อ”
ผมไม่ฟัเสียนเสียาที่ไหนแล้วนะนอน…
“ไอุ้น ไอุ้น มึล้ามานะมึ…”
“ยัะมาทำหน้ามึนอี มึล้าไปนอนัน้อายฮยอนึเลยหรือวะ”
ผมยมือเาหัวอย่าับสิ่ที่มันพูฮยอนึมีน้อาย้วยเหรอวะเป็นเพื่อนันมาั้นานพึ่รู้
“มึไม่้อมาเลย โยอบเป็นน้อ่าพ่ออฮยอนึเาพึ่ลับมาาอเมริา”
“อ่าวเหรอูไม่ยัรู้ แป๊บนะ…ที่มึลาูมาเนี่ยอย่าบอนะว่า…”
“ูุนอา อยู่นี้เอว่าะหาเอ”
“แล้วอที่ะมาื้อ ื้อรบยัถ้ารบแล้วะไ้ลับไปนอน่อ”
“ไอุุ้นฮยอรับมึ่วยเลิสนใที่นอนที่บ้านุมึ แล้วหันมาสนในน่ารัรนี้ไ้ไหมรับ”
ผมยมือปิปาหาวอย่ารำา่อนะเินนำไปูนั้นนี้อย่าเบื่อๆโยไม่สนใทั้สอนอี
“ให้มันไ้อย่านี้สิ โยอบนายอยาินอะไรว่ามาเียวไอุ้นฮยอมันเลี้ย”
“มึไปนอนัเาั้ัวโมหนึ่นี้มึไม่ิะอบแทนเาหน่อยเหรอ”
“รละินอะไร็ว่ามา ินๆแล้วะไ้รีบลับ่วนอน”
ใ่อนนี้ผม่วมาถ้านั่รไหน็สัปหแล้วหลับันเลยที่เียว
‘โยพี่นายบอว่านายแพ้ปลาปัเป้าอย่าินเลยนะ’
แล้วในที่สุ็ถึเวลาลับบ้านสัทีผมะบอว่าสวรร์โปรเหอะ
“อย่าที่มึิูอยาฝาให้มึูแลโยอบหน่อย”
“เรื่อิ ทำไมไมู่เอวะมาโยนใหู้ทำไม”
“็ถ้าโยอยู่้วยแล้วูะสวีทับฮยอนึยัไ อร้อละนะ แ่่วอาทิย์สออาทิย์เอ”
ผมมอหน้ามันอย่าเอือมระอา่อนะ้อหน้ามันนิ่อย่าไม่พอใสุๆ
“มึฟัูีๆนะว่าไม่มีทายัไู็ไม่มีทาให้เ้า่าาวนี้เ้าไปอยู่ในบ้านูเ็า”
“อะ…เอ่อ ือะให้ผมเอาอไปไว้ที่ไหน็ไ้ริๆเหรอรับ”
“นี้นายะเินามันอีนานไหมเนี่ย ไม่มีอะไรทำ็ไปูทีวีสิ นู่นไป”
‘ุนฮยออา ไปเินเล่นันนะ’
‘็ไปเอิไม่หลหรอมั้โเแล้วนี้ ะให้ันไปทำไม่ว’
‘ไม่เอา็เาอยาไปับุนฮยออานี้หน่า’
‘ุนฮยออ่า เาหิว้าวอาทำให้ินหน่อยสิ’
‘ทำไมไม่ินเอละทำไม่เป็นหรือไ โนานี้แล้ว’
‘ทำเป็นแ่เาอยาิน้าวทีุ่นฮยออาทำให้อะ’
‘ุนฮยออาไปนอนเป็นเพื่อนเาไ้ไหมอา’
‘เป็นอะไรอีละลัวผีหลอหรอไ เห็นนอนนเียวไ้ั้สออาทิย์’
‘ป่าว เาแ่อยานอนับุนฮยอ่อนะลับอเมริา’
“ที่อนแรละทำเป็นไม่อยาให้อยู่ที่อนนี้มาอาลัยอาวร น้อโยอบน่ารัอะิ”
“อะไรเหล่า ็แ่สสารลูหมาาำๆที่มึทอทิ้็เท่านั้นแหละ”
ผมเ่หันไปทาอื่นอย่าเินๆไอ้แ่มันรู้ทัน
“ุนฮยออา ผมะไปแล้วนะผม้อิถึุนฮยออาแน่เลย ุนฮยออาะิถึผมไหม”
ผมหันลับมามอเ้าเี้ยที่มอผมอยู่อย่าน่ารันัหวะารเ้นอหัวใผมเ้นผิัหวะ
“แล้วผมะลับมาหาใหม่นะรับสัานะว่าะรอ”
“็ผมอบุนฮยออานี้หน่า รอผมหน่อยนะรับแล้วผมะมาเป็นภรรยาอุนฮยออานะ”
“ไอ้นี้นิยัมาทำปาแ็อี ็…”
“หาวววว ่วละลับไปนอนที่บ้าน่อนนะ”
“แล้วะรอละันเ้า่าาว หาววววววว”
ความคิดเห็น