คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Intro
- ผมกับพี่ –
“ จริงๆนะตั้ม พี่อ้นน่ะเท่มากๆเลย ”
“ เจ๊นี่ชอบไอ้พี่อ้ง พี่อ้นอะไรนั่นมากเลยสินะ พี่เขาหล่อสู้ผมได้รึเปล่าเถอะ ”
“ แหม...ช่างกล้าถามนะไอ้เงาะ นี่แน่ๆ ”
พูดเฉยๆก็ได้ ทำไมต้องยีหัวผมด้วย ผมเจ็บนะเจ๊
ผมตั้มครับ และนี่เจ๊แบมบี้ รุ่นพี่ที่ผมเคารพรัก ผมรู้จักเจ๊แกมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะบ้านพวกเราอยู่ใกล้กัน พวกผมก็เล่นด้วยกันมาตั้งแต่ตอนนั้น เจ๊แบมบี้แกก็ออกจะห้าวๆแมนๆ ผมก็ไม่คิดเลยว่าพอโตขึ้นมา จะน่ารัก...ขนาดนี้ ผมแอบชอบเจ๊ตั้งแต่เมื่อไรก็ยังไม่รู้ ความรู้สึกชอบมันค่อยๆแทรกซึมเข้ามาทีละนิด จนผมไม่ทันรู้สึกตัว... พูดไปก็น้อยใจ เพราะเขาไม่เคยจะสนใจผมเลยสักนิด สนใจแต่ พี่อ้น พี่อ้น พี่อ้น คำก็พี่อ้นสองคำก็พี่อ้นยี่สิบแปดคำก็พี่อ้น เท่อย่างนั้น หล่ออย่างโน้น จนผมชักอยากจะเห็นหน้า อยากรู้จริงๆ ระหว่างหน้าตาของมัน กับหน้าแข้งของผม อย่างไหนจะหล่อกว่ากัน?
“ ตั้ม! ” จู่ๆเจ๊แบมบี้ก็เรียกชื่อผมเสียงดัง ทำผมตกใจ
“ พี่ตัดสินใจแล้วล่ะนะ ”
“ ตัดสินใจ...อะไร? ”
“ พี่จะสารภาพรักกับพี่อ้น ” อ๋อ...ไอ้เราก็นึกว่าเรื่องใหญ่... หะ?!
“ จะ...เจ๊ เอาจริงเหรอ? ”
“ ก็ใช่สิยะ ”
ปัดโธ่เว้ย! ไอ้รุ่นพี่ที่ชื่ออ้นอะไรนั่นน่ะ มันเป็นใครผมก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ มันกำลังจะแย่งคนสำคัญของผมไป รักครั้งแรกของผม
- พี่กับนาย –
“ ให้ตายสิ ทำไม ฝนต้องมาตกตอนนี้ด้วยนะ ”
ผมอ้นครับ ผมเป็นสมาชิกชมรมดนตรี ร้องนำให้วงของโรงเรียน วันนี้ก็มีซ้อม แต่ตอนนี้ ผมกำลังเจอปัญหาหนักกับฝนห่าใหญ่ที่ตกลงมาอยู่ในตอนนี้ และไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่ายๆเลย ร่มก็ไม่ได้พกมา รีบก็รีบ จะฝ่าฝนไปผมก็ดันกำลังเป็นหวัดเสียอีก
“ ฮะ...ฮะ...ฮัดชิ้ว!! ” นั่นไง พูดยังไม่ทันขาดคำ
“ ยืนตากละอองฝน เดี๋ยวก็เป็นไข้หนักกว่าเดิมหรอกพี่ ”
หืม? ไอ้หัวฟูนี่เป็นใครครับ แล้วอยู่ดีๆมากางร่มให้ผมทำไม?
“ ยืมร่มผมก็ได้นะพี่ นี่ ” มันพูดพร้อมทั้งยื่นร่มให้ผม ใจดีจัง แต่เฮ้ย!
“ แล้วนายจะกลับยังไงล่ะ? ”
“ ไม่เป็นไรพี่ ผมพกมาสองคัน เป็นปกติอยู่แล้ว ”
“ หมายถึงร่มนะพี่ ไม่ใช่รถ ” นั่นมุกสินะ ถามว่าผมฮามั้ย ฮาครับ ผมหัวเราะออกมาเสียงดังเชียวล่ะ ‘ฮ่าๆ’
“ มุกนี้ใช้ได้ใช่มั้ยพี่ ”
“ เออๆ ใช้ได้ๆ ” ท่าทางมันดีใจมากเลยนะครับที่เห็นผมขำ แต่มันก็ขำจริงๆนะ
“ พี่ตั้มมมมม ” เสียงตะโกนเล็กแหลมดังมาจากข้างหลังผม เป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งมาหา ‘ตั้ม’ ไอ้หมอนี่มันชื่อตั้มนี่เอง
“ พี่ตั้ม ดียืมร่มหน่อยดิ ”
“ อ๋อ ได้ๆ ” อ้าว! มันมีแค่สองคันไม่ใช่เหรอครับ หมายถึงร่มนะไม่ใช่รถ ฮ่าๆ
“ ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้คืนนะ บ๊ายบาย ”
“ อื้ม กลับบ้านระวังด้วยนะ ”
“ มีแค่สองคันไม่ใช่เหรอ ” ผมถามตั้ม
“ ก็น้องมันขอนี่นา ช่วยไม่ได้ ” มันตอบปนหัวเราะเล็กๆ
“ งั้น... ” ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบประโยค
“ พี่ก็กลับบ้านดีๆนะ ผมไปล่ะ ” ตั้มก็วิ่งฝ่าฝนไปเสียแล้ว
ก็ไม่เห็นจะต้องให้พี่ยืมร่มก็ได้นี่หว่า อะไรของมัน? แต่ก็...ขอบใจนะ
ความคิดเห็น