ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังชอร์ตฟิค SF

    ลำดับตอนที่ #1 : SF :: Baby don't cry {TEMPG,BIGBANG} no nc

    • อัปเดตล่าสุด 4 เม.ย. 56


    [SF:BIGBANG] Baby Don’t cry

    TEMPG







     



     

    -oppa I miss you ;3;-

    -fighting!!! <3-

    .

    .

    .

    ผมไล้ปลายนิ้วไล่ดูข้อความในไลน์ก่อนจะกดปิดหน้าจอลงไป เอนศรีษะไปกับพนักพิงเก้าอี้อย่างเหนื่อยล้า ฮ้า วันนี้ผมซ้อมเพื่อคอนเสิร์ตเดี่ยวของผมอย่างหนัก หวังว่าแฟนเพลงของผมจะชอบมัน ผมทุ่มเท จนผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย ..แต่ผมนอนไม่หลับ ;( เพราะฮยองยังไม่กลับสักที

    ทำอะไรอยู่? อยู่ที่ไหน.. นี่ผมควรจะโทรหาเขาไหม

    ผมไม่ค่อยมีเวลามากนักช่วงนี้ เพราะผมวุ่นๆ กับการเตรียมคอนเสิร์ตแหละหลายๆ อย่าง ทั้งโชว์พิเศษและการโปรโมทเพลงใหม่ของผม แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อก่อน ฮยองก็มีเวลาให้ผมมากกว่านี้ ;( แม้ว่าฮยองจะไม่ค่อยว่างจากการถ่ายละครเท่าไหร่ก็เถอะ..

    แต่ช่างเถอะ ฮยองคงลืมไปแล้วว่ายังมีผม ลืมไปว่าพรุ่งนี้น้องคนนี้กำลังจะมีคอนเสิร์ต เขาคงยุ่ง แต่หวังว่าเขาจะไปคอนฯของผมวันพรุ่งนี้นะ ผมส่งบัตรไปให้เขาด้วยล่ะ

    .

    .

    .

    อา นี่ก็ใกล้เวลาแล้วสินะ ผมกำลังจะเล่นคอนเสิร์ต แต่จากมุมนี้ ผมยังไม่เห็นท็อปฮยองมาเลย เขาจะไม่มาแสดงความยินดีกับผมหน่อยหรอ.. อย่างน้อยก็ดอกไม้สักช่อ

    กรี๊ดดดดดดดด

    เสียงวีไอพีทำให้ผมสะดุ้งตื่นจากภวังค์ ผมต้องพร้อมแล้วสินะ อา.

    -------------------

     ผม อยู่ในคอนเสิร์ตของจียงตอนนี้ แต่เขาจะไม่เห็นผมหรอกครับ วันนี้ผมจะไม่ไปนั่งในที่ที่เขาส่งบัตรมาให้ผม แต่ผมจะยืนดูอยู่ตรงนี้ ที่หลืบมุมมืดๆ ที่ไม่ค่อยมีใครสังเกต แม้แต่วีไอพีที่มาดูคอนเสิร์ตของจียงเอง ยังมองไม่เห็นผมเลยล่ะ ^^ จียงน่ะ เวลาตั้งใจเพื่ออะไรสักอย่างเขาเป็นคนทุ่มเทเต็มที่ครับ ฉะนั้นผมไม่อยากให้เขาประหม่าเลย.. เหมือนว่าเขาจะไม่ค่อยสบาย ผมก็เลยฝากเด็กที่ตึกเอายาไปให้ด้วย เพราะผมมีธุระนิดหน่อย เขาคงไม่โกรธผมใช่ไหม? อาคอนเสิร์ตเริ่มแล้วล่ะ ..^^

    .

    .

    .

    แฟนๆ ส่งเสียงดังทั่วทั้งฮอลล์ พร้อมกับแท่งไฟมงกุฎสีเหลืองที่มีแหวนครอบ พลังของวีไอพี ทำให้ผมรู้สึกมีกำลังใจ ผมยิ้มให้แฟนๆ และทักทาย..

     

     

    จียงดูเท่ห์และมีพลังมากมาย แม้เขาจะกำลังป่วย เขาดูไม่เหมืนคนป่วยเลยสักนิด เสียงร้องอันทรงพลังและความสนุกกำลังก่อตัวขึ้น และตอนนี้กำลังเป็นเพลงช้า ที่ผมชอบ ผมยิ้มกับตัวเองเบาๆ เขาร้องเพลงนี้ได้เยี่ยมจริงๆ ..

    Missing you

    .

    .

    .

      맘은 이리 울적한데 말할 사람이 없다
    เน มามึน อีรี อุลจอกคันเด มัลฮัล ซารัมมี ออบดา
    หัวใจฉันรู้สึกเศร้า แต่ไม่อาจหาใครสักคนปรับทุกข์ได้

    ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ สายตาของผม คอยแต่มองไปยังทีว่างตรงนั้น ที่ที่ผมให้กับท็อปฮยอง ..ที่ตรงนั้นว่างเปล่า และผมรู้สึกเศร้าที่เขาไม่มา
    나도 가끔 활짝 웃고 싶은데 곁엔 아무도 없다
    นาโด กักกึม ฮวัลจัก อุทโก ชิบพึนเด กยอทเทน อามูโด ออบดา
    ฉันอยากจะยิ้มแต่ไม่มีใครสักคนอยู่ข้างกายกัน

    ไม่รู้เพราะเหตุผลอะไร ผมรู้สึกใบหน้าร้อนผ่าว ขอบตาผมร้อนและรู้สึกถึงน้ำใสๆ ที่กำลังเอ่อปริ่มของตา อะไรกัน ผมจะร้องไห้เพราะเขาไม่มาน่ะหรอ ..ไม่ได้นะควอนจียง! นายเป็นถึงลีดเดอร์ เป็นถึงควอนจียง ห้ามแสดงความอ่อนแอออกมานะ!... ผมรู้สึกได้ว่า ผมพยายามจะกลั้นมันเอาไว้
    Maybe i'm missing you oh oh
    ฉันคิดถึงคุณจริงๆ

    แต่เมื่อผมร้องมันออกไป(หมายถึงท่อนที่ผ่านๆ มา ตรงนี้จียงไม่ได้ร้องนะ) ยิ่งผมใส่ความรู้สึกทั้งหมดลงไปในเพลงของผมมากเท่าไหร่ ผมยิ่งรู้สึกแบบนั้น ผมคิดถึงคุณจริงๆ   

    ท็อปฮยอง
    Maybe i'm missing you oh oh
    คิดถึงคุณเหลือเกิน  

    Maybe i'm missing you oh oh
    คิดถึงคุณจับหัวใจ

    น้ำตาผมไหลรินออกมา.. นั่นเป็นเพราะผม คิดถึงเขาจริงๆ และผมผิดหวัง ที่เขาไม่มา
    Maybe i'm missing you
    ไม่มีวันใดที่ฉันไม่คิดถึงคุณ

    ฮยอง ฮยองจะรู้บ้างไหมนะ  ว่าผมน่ะ คิดถึงพี่เหลือเกิน ตอนนี้

    .

    .

    .

     

     

    หลังจากที่คอนเสิร์ตจบลง การร้องไห้ของจียงวันนี้เป็นที่กล่าวขานในหมู่วีไอพี เพราะจียงเคยบอกไว้ว่าถ้าเห็นน้ำตาของผม ส่วนมากนั่นคือน้ำตาเทียม เขาร้องไห้ยากมาก เขาเคยให้สัมภาษณ์ไว้ในรายการหนึ่ง..บางกลุ่มคิดว่าเป็นเพราะความรักที่เขาเคยเจ็บช้ำ บางกลุ่มก็ว่าเป็นเพราะกิโกะ นางแบบสาวจากยุ่นที่เคยเป็นข่าวกับเขาเมื่อต้นปีมาดูคอนเสิร์ตครั้งนี้ด้วย แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น หลังจากจบคอนเสิร์ต จียงเหนื่อยมากและร่างกายเขาดูจะไม่ค่อยไหว จนผู้จัดการส่วนตัวต้องแบกเขาไปโรงพยาบาล ท็อปรู้ข่าวทีหลังจากเด็กในค่ายอีกที ก็เลยรีบตามไปที่โรงพยาบาลด้วยความเป็นกังวล แต่ว่าสวนทางกับจียงพอดี ก็เลยไม่เจอกัน..

    และเขาก็ออกตัวในโรงพยาบาลได้ไม่มากนัก เพราะจะตกเป็นเป้าสายตาของเหล่าแฟนๆ ท็อปจึงพยายามที่จะติดต่อจียง

    .

    .

    .

    รับสิ นายนี่ทำให้ฉันเป็นห่วงตลอดเวลาเลยนะจียง.. ผมได้แต่คิดกระวนกระวายในใจ

    ผมโทรไปห้าสาย แต่สิ่งที่ได้รับคือเสียงตอบรับจากโอเปอเรเตอร์

    เขาปิดเครื่อง

    ผมคิดว่าเขาคงจะกลับแล้วล่ะ พรุ่งนี้มีคอนเสิร์ตต่ออีกวัน เขาคงไม่พักที่โรงพยาบาล โดยปกติแล้วจียงไม่ชอบนอนที่โรงพยาบาล

    ท็อปครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะรีบวิ่งออกไปแล้วขับรถกลับหอพักทันที เขาน่าจะอยู่ที่หอแล้วล่ะ ..ท็อปคิดในขณะที่คิ้วยังขมวดเป็นปม

    .

    .

    .

    ผมปวดหัวมาก และรู้สึกตัวร้อนนิดหน่อย ผู้จัดการพาผมไปโรงพยาบาล ฉีดยาแล้วรับยากลับ ยังรู้สึกไม่ค่อยดีเลยแฮะ มันอาจเป็นเพราะผมพักผ่อนน้อยไป อา

    จียงพลิกตัวบนเตียงนุ่มก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยพิษไข้และฤทธิ์ยา

    -ท็อปมาถึงแล้ว-

    และเขาก็มีท่าทางกระวนกระวายน่าดู

    พลั่ก!

    “อา ขอโทษครับ/ขอโทษครับ” ท็อปและผู้จัดการของจียงต่างฝ่ายต่างก้มหัวให้กัน เขารีบจนเดินชนเข้ากับผู้จัดการ

    “อา เทมป์ นายหายไปไหนมา มาก็ดีละ ฝากดูจียงด้วยนะ ท่าทางจะไม่ไหว เดี๋ยวพรุ่งนี้จะแย่ อย่าให้เขาดื่มเบียร์หรือน้ำเย็นหล่ะ!” ผู้จัดการพูดพร้อมกับตบไหล่ท็อปเบา เขาดูเหมือนรีบ คงมีธุระมากมายสำหรับตารางงานของจียง.. หลังจากผู้จัดการเดินออกไปท็อปก็รีบเข้ามา ประตูห้องของจียงเปิดแง้มอยู่ ที่โต๊ะทานข้าวมีซองยาและโน้ตแปะอยู่

    ทานให้ครบ-ผู้จัดการ

    อ่านจบท็อปก็รีบเดินตรงเข้าไปหาจียงในห้องทันที

    “จียง” ท็อปเรียกจียงและเดินเข้าไปหาที่เตียง พร้อมกับเอามืออังที่หน้าผาก อา.. ตัวเขายังร้อนอยู่เลย อุณหภูมิสูงแบบนี้แล้วจะไหวไหมนะพรุ่งนี้? จียงครางในลำคอเบาๆแล้วพลิกตัวมาอีกด้าน เขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าตอนนี้ท็อปฮยองที่เขาคิดถึงมากมายยืนอยู่ตรงนี้และกำลังเป็นห่วงเขาจับใจ

    “ทำไมนายต้องหักโหมขนาดนี้ ไม่รู้รึไงว่าทำให้คนอื่นเป็นห่วง..” ท็อปบ่นพึมพลางเดินตรงเข้าไปที่ห้องน้ำก่อนจะกลับออกมาพร้อมกะละมังกับผ้าผืนหนึ่ง

    เขาบรรจงเอาผ้าชุบน้ำบิดหมาดๆ เช็ดไล้ไปตามเนื้อตัวของคนตัวเล็กบอบบางที่กำลังนอนขดในผ้าห่มโดยไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างเบามือ

    “ฮืมมม..” จียงครางเบาๆ เหมือนจะไม่ชอบเท่าไหร่ที่มีคนมายุ่งย่ามกับเขาตอนพักผ่อนในช่วงที่ป่วยแบบนี้ แต่เขาไม่มีแรงมากพอที่จะลุกขึ้นมาต่อว่าก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย

    “อยู่นิ่งๆ น่า” ท็อปพยายามจับจียงนอนหงาย ตอนนี้จียงพยายามที่จะซุกหน้าเข้ามาที่ขาของเขา มือเล็กๆ เอื้อมโอบขาของท็อปเอาไว้เหมือนเป็นหมอนข้าง

    “ฮยอง ฮยองอยู่ไหน”

    “ฉันก็อยู่นี่ไง” เจ้ามังกรบ้า นี่นายละเมอออกมางั้นเหรอ

    “อย่า ทิ้งผมไป..

    ร่างบางพึมพำเบาๆ ใบหน้าเล็กร้อนผ่าวด้วยพิษไข้

    “ฉันไม่ทิ้งนายหรอก คืนนี้ฉันจะอยู่กับนายที่นี่..” ท็อปพูดระหว่างเช็ดคอให้คนตัวเล็ก ก่อนจะลุกขึ้นพร้อมกับยกกะละมังออกไป

    .

    .

    .

    ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา ห้องที่ว่างเปล่าเช่นเดิม แสงไฟที่เปิดสว่างจ้าทำให้ผมต้องกระพริบตาถี่ๆ เพื่อปรับสายตา ไม่มีใครอยู่ที่นี่ มีเพียงผมที่นอนซมอยู่คนเดียว จริงสินะ ผมคงจะคิดไปเอง

    มันคงเป็นฝัน

    สัมผัสที่เหมือนยังอยู่ เสียงทุ้มๆ ของฮยองที่ยังดังก้องในหูของผม ..ผมคิดว่าเขามาดูแลผมซะอีก เขาคงไม่มา เขาคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมป่วย

    ฮึก

    ไม่รู้ว่าน้ำตาของผมมันเริ่มก่อตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกที ผมก็ปล่อยให้มันไหลออกมาอย่างน่าไม่อาย ในเวลาแบบนี้ ผมเป็นคนอ่อนแอ ผมเป็นคนเซนต์ซิทิฟ ผมไม่สามารถจะสะกดกลั้นมันไว้ได้ตลอดหรอก

    มีอะไรโทรหาฉันนะ

    คำนี้ที่ฮยองเคยพูดกับผมเมื่อวันก่อน

    ตั้งใจซ้อมเข้าล่ะ

    แล้วฉันจะไปดูคอนเสิร์ตของนาย…’

    ฮยองโกหก เขาไม่มา ถ้าอย่างนั้นจะสัญญากับผมทำไม

    ยิ่งคิด ผมก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น

    ผมไม่สามารถที่จะหยุดน้ำตามากมายมหาศาลนี้ของผมได้จริงๆ

    .

    .

    .

    ในฝันของผม ท็อปฮยองอยู่ตรงนี้ เขาดูแลผมและเสียงทุ้มต่ำพูดกับผมอย่างเป็นห่วง ผมอยากให้เป็นแบบนั้น แต่มันคงเป็นได้แค่ฝัน

    “จียง นายตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่..

    เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นที่ประตู ก่อนจะสาวเท้าเข้ามาใกล้ร่างบางที่กำลังปาดน้ำตาออก เสียงแบบนี้มัน จียงสะดุ้งพร้อมกับที่ท็อปเดินตรงเข้ามาหยุดตรงหน้าพอดี

    “นายเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม?”

    ท็อปถามพลางวางถาดข้าวต้มกับยาลงบนโต๊ะข้างเตียง

    “ฮะ ฮยอง.. ทำไม..

    “ทำไม?”

    ท็อปขมวดคิ้ว ก่อนจะคลายลง “ทำไมฉันอยู่ที่นี่น่ะหรอ..” ท็อปว่าพลางนั่งลงบนเตียงข้างๆ จียง เขายันตัวขึ้น

    “ก็มาดูแลคนป่วยไง..บอกแล้วใช่ไหม มีอะไรให้โทรหา”

    ก็ผม.. ไม่รู้สิ ผมพูดไม่ออก แต่น้ำตาผมกลับไหลลงมาเป็นเขื่อนแตก ท็อปฮยอง ท็อปฮยองอยู่ที่นี่จริงๆ ด้วย

    ฮึก

    “นี่” ท็อปเอื้อมมือไปใกล้หน้าเล็กก่อนจะใช้นิ้วโป้งของเขาเช็ดน้ำตาออกอย่างเบามือ ไอร้อนจากร่างบางทำมือท็อปรู้สึกอยากรวบคนตรงหน้าเข้ามากอดเอาไว้ เวลาจียงร้องไห้ เขาดูอ่อนแอและบอบบางมาก ใครๆ ก็รู้ว่าจียงไม่เคยร้องไห้ต่อหน้าใคร ไม่เคยที่จะแสดงความอ่อนแอในใจเขาห้ใครเห็นง่าย แต่วันนี้เขาร้องไห้ต่อหน้าผม

    수많은 사람들 떠나가도 (떠나가도)
    ซู มัน นึน ซา รัม ดึล ตอ นา กา โด (ตอ นา กา โด)
    노랜 영원해네곁에 함께할꺼야 (함께해)

    많던 친구들 떠나도
    คือ มัน ดอน ชิน กู ดึล ทา ตอ นา โด
    여기 옆에 계속 있을거야
    ยอ กี นัน เน ยอพ เพ กเย ซก ซอ อิซ ซึล กอ ยา
    baby don't cry baby don't cry baby don't cry

    언젠간 빛날거야
    ออน เจน กัน ดอ บิช นัล กอ ยา
    give me your smile
    baby don't cry baby don't cry baby don't cry

    번만 위해
    ฮัน บอน มัน ดอ นัล วี แฮ
    just give me your smile just give me your smile
    baby don't cry baby don't cry baby don't cry 

    .

    .

    .

    ฮยองดึงผมเข้าไปกอด แล้วเสียงทุ้มต่ำของเขาก็เปล่งออกมา เพลงของแดซองที่ตอนนี้คงกำลังแสดงคอนเสิร์ตอยู่ที่ญี่ปุ่น ขณะนี้ท็อปฮยองกำลังร้องมันให้ผมฟัง

    ผมไม่รู้หรอกว่าเขาคิดอะไรอยู่ แต่ผมรู้สึกดีมาก อ้อมกอดที่อบอุ่นและเสียงของฮยอง มันทำให้ผมน้ำตาไหล แต่มันคนละเหตุผลนะครับ

    คราวนี้ ผมรู้สึกต่างออกไป..

    ฮยองที่ไม่เคยร้องเพลงแบบนี้ให้ใครฟัง วันนี้เขากำลังร้องให้ผมฟัง

    ฮยองที่ผมคิดถึง ตอนนี้เขาอยู่ตรงหน้าผมและกอดผมไว้

    ฮยองที่ผมโหยหา ตอนนี้เขากำลังดูแลผม..

    “หยุดร้องไห้เถอะ ไม่ว่าจะสาเหตุอะไรที่ทำให้นายร้อง ฉันขอให้นายหยุด..

    “เพราะฉันอยู่นี่แล้ว ฉันอยู่ตรงนี้กับนายแล้ว

    baby don’t cry...

    ท็อปร้องเพลงท่อนสุดท้ายพร้อมกับจรดริมฝีปากลงบนหน้าผากของผม

     

    ขอบคุณนะครับ ที่อยู่ข้างๆ ผมในเวลาที่ผมต้องการ

    ขอบคุณที่ดูแลผม..

    <3

     

     

     

    Baby Don’t Cry” – Daesung
    [written, composed, arranged by E. Knock]

    เธอเคยพูดว่า ไม่ว่าเธอจะกำลังร้องไห้หรือไม่
    มันก็จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

    เธอเคยพูดว่า ไม่ว่าเธอจะจากไปหรือไม่
    มันก็จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

    แต่ทำไมเธอถึงกำลังร้องไห้ ?
    ทำไมเธอถึงปิดตาของเธอราวกับว่านี่คือจุดจบ

    ทุกอย่างมันเป็นอดีตไปแล้ว,
    ตอนนี้ยิ้มออกมาเถอะ ~ ma baby 

    [Chorus]
    ถึงแม้ว่าหลายคนจะทิ้งเธอไป, แต่
    เพลงนี้ก็จะยังคงอยู่กับเธอตลอดไป
    (พวกเราจะก้าวไปด้วยกัน)
    ถึงแม้ว่าเพื่อนหลายคนจะทิ้งเธอไปหมด, แต่ฉันจะยืนอยู่ข้างเธอตรงนี้ต่อไป
    Baby don’t cry, baby don’t cry, baby don’t cry  (ที่รักอย่าร้องไห้เลย)
    ซักวันหนึ่งเธอจะกลับมาส่องประกายอีกครั้ง, give me your smile (ยิ้มให้กับฉัน)
    Baby don’t cry, baby don’t cry, baby don’t cry  (ที่รักอย่าร้องไห้เลย)
    ทำเพื่อฉันอีกซักครั้ง, just give me your smile (แค่ยิ้มให้กับฉัน)

    -- ตรงนี้ที่เค้าแปลมา มันขาดไป2ประโยคค่ะ
    ถ้ามีแบบเต็มมาเมื่อไหร่ จะมาดิทให้นะคะ ^^ --

    สิ่งดีๆที่ฉันรู้เกี่ยวกับตัวเธอ
    เธอนั่นแหละ ที่เป็นคนรู้จักมันดีที่สุด

    แต่ทำไมเธอถึงกำลังร้องไห้ ?
    ทำไมเธอถึงปิดตาของเธอราวกับว่านี่คือจุดจบ

    ทุกอย่างมันเป็นอดีตไปแล้ว
    พวกเราจะแค่อยู่เฉยๆแบบนี้ไม่ได้แล้วนะ ~ ma lady

    [Chorus]
    ถึงแม้ว่าหลายคนจะทิ้งเธอไป, แต่
    เพลงนี้ก็จะยังคงอยู่กับเธอตลอดไป
    (พวกเราจะก้าวไปด้วยกัน)
    ถึงแม้ว่าเพื่อนหลายคนจะทิ้งเธอไปหมด, แต่ฉันจะยืนอยู่ข้างเธอตรงนี้ต่อไป
    Baby don’t cry, baby don’t cry, baby don’t cry  (ที่รักอย่าร้องไห้เลย)
    ซักวันหนึ่งเธอจะกลับมาส่องประกายอีกครั้ง, give me your smile (ยิ้มให้กับฉัน)
    Baby don’t cry, baby don’t cry, baby don’t cry  (ที่รักอย่าร้องไห้เลย)
    ทำเพื่อฉันอีกซักครั้ง, just give me your smile (แค่ยิ้มให้กับฉัน)
    just give me your smile~ *3

    [Chorus]
    ถึงแม้ว่าหลายคนจะทิ้งเธอไป, แต่
    เพลงนี้ก็จะยังคงอยู่กับเธอตลอดไป
    (พวกเราจะก้าวไปด้วยกัน)
    ถึงแม้ว่าเพื่อนหลายคนจะทิ้งเธอไปหมด, แต่ฉันจะยืนอยู่ข้างเธอตรงนี้ต่อไป
    Baby don’t cry, baby don’t cry, baby don’t cry  (ที่รักอย่าร้องไห้เลย)
    ซักวันหนึ่งเธอจะกลับมาส่องประกายอีกครั้ง, give me your smile (ยิ้มให้กับฉัน)
    Baby don’t cry, baby don’t cry, baby don’t cry  (ที่รักอย่าร้องไห้เลย)
    ทำเพื่อฉันอีกซักครั้ง, just give me your smile (แค่ยิ้มให้กับฉัน)


    Credit
    Hangul: dcds
    Translated: Sammi@ ibigbang
    Thai trans : luvbb_GOH@ bigbangthailand.com

     

    ตอนพิเศษ*

     

    เป็นเพราะเมื่อคืนมีฮยองมาดูแลผม และนอนกอดผมไว้ทั้งคืน ผมรู้สึกดีขึ้นมากแล้วครับ

    และวันนี้คอนเสิร์ตของผมจะยังคงดำเนินต่อไป..

    หลังจากที่ผมได้คุยกับฮยอง ผมก็รู้แล้วละครับ เขามาดูคอนเสิร์ตผมครับ แต่ไม่อยากให้ผมประหม่าก็เลยซุ่มดู ฮยองนี่มันน่า!! ทำให้ผมคิดมากตลอดเลย TT

    วันนี้ฮยองต้องไปญี่ปุ่นแล้วล่ะครับ เพราะสัญญากับแดซองเอาไว้ว่าจะไปคอนเสิร์ตในวันนี้ ผมบอกว่าจะไปส่งที่สนามบิน แต่ฮยองบอกว่าให้ผมพักผ่อน และไปคุยกับทูเอนี่วันให้มาช่วยผมในคอนเสิร์ตวันนี้

    ดังนั้น ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ ^^

    อา มีอีกเรื่องที่ผมต้องสะสางกับเจ้าซึงรีล่ะ วันก่อนมาทวิตบอกผมว่าจะมาดูคอนเสิร์ตผม จะหาที่ที่ดีที่สุด แล้วไหนล่ะ? เจ้าแพนด้าเกรียนไม่ยอมมาครับ ..ผมได้ยินว่าเขาไปร่อนอยู่ญี่ปุ่นและไปโผล่อยู่ที่คอนเสิร์ตดีลีฟของแดซอง อย่าให้เจอนะเจ้ามักเน่ ผมจะฆ่าให้ไม่เหลือซากเลย!!!

    คอนเสิร์ตเริ่มแล้วละครับ ไว้เจอกันใหม่นะ ^^

    .

    .

    .

    ผม.. ไม่รู้ว่าผมตาฝาดรึเปล่า ..ผมเห็นท็อปฮยองในคอนเสิร์ตของผม ในที่ตรงนั้น ตรงที่ผมคอยเอาแต่มองเมื่อวาน.. เขายิ้มให้ผม

    ทำไม เขามาอยู่ที่นี่ได้ล่ะครับ?

    -------------------

    ทางด้านแดซอง

    อา..ผมพยายามมองหาท็อปฮยองอยู่ฮะ แต่ผมหาไม่เจอเลย เขาไปอยู่ไหนนะ วันนี้เขาควรอยู่ที่นี่สิ TT’

    --------------------

    -หลังจบคอนเสิร์ตของจียง-

    “เจอกันที่ตึกนะครับ” ข้อความจากท็อปฮยองส่งมาหาผมหลังจากจบคอนเสิร์ต เขาจะไปทำอะไรที่ตึก? อา..ยังไงก็ขอบคุณนะครับที่มาดูคอนเสิร์ตของผม

    .

    .

    .

    หลังจากนั้น ผมก็รีบไปที่ตึก เขาบอกผมว่าเจอที่ตึก มีเรื่องอะไรรึเปล่านะ? อ้อ! ที่แน่ๆ วันนี้ผมเจอเจ้ามักเน่ตัวแสบแล้วล่ะ เขามาดูผมวันนี้ ..หึ อย่าคิดว่าจะรอดไปได้นะเจ้าซึงรี!!!

    “ฮยอง..

    ผมที่เพิ่งผลักประตูเข้ามาในห้องถึงกับร้องเสียงหลงด้วยความตกใจที่อยู่ๆ ก็มีมือใครสักคนโอบผมจากด้านหลัง

    กริ๊ก

    เสียงกดล็อกประตูดังขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน และผมถูกผลักไปติดกับผนังอีกด้าน

    “ฮ..ฮยอง จะทำอะไรน่ะ?”

    “คอนเสิร์ตนายเจ๋งมาก.. หายป่วยแล้วใช่ไหม”

    “ยังหรอก ฮยองจะให้ผมหายเร็วขนาดนั้นเลยหรอครับ คนนะครับ..

    “อ๊า หรอ แต่นี่ ฉันรู้มาว่านายแอบน้อยใจที่ฉันไม่ค่อยมีเวลาให้นาย งั้นวันนี้เรามาอยู่ด้วยกันเถอะ”

    “ฮะ?”

    “อยู่กับฉันหลังจากนี้ไป ฉันสัญญาว่าจะมีเวลาให้นายมากขึ้นนะ..

    “ขอบคุณนะ..” ผมทำได้เพียงพูดในใจ ตอนนี้หน้าผมร้อนไปหมด ก็ท็อปฮยองเล่นเอาหน้าเข้ามาใกล้ผมขนาดนี้ ผมก็เขินนะครับ.. แต่เดี๋ยวนะ

    “ทำไมฮยองถึงมาอยู่ที่นี่ได้ละ วันนี้ฮยองต้องไปญี่ปุ่นสิ!

    “เพราะฉัน อยากอยู่กับนายแบบนี้

    “และทำแบบนี้..

    พูดจบ ท็อปก็จรดริมฝีปากลงมาบนปากของผม ไม่รู้ว่าผมควรจะทำอะไร ผมเลยปล่อยเลยตามเลย

    ครับ.. ผมเองก็มีหลายร้อยเหตุผลที่สงสัย แต่ผมจะไม่สงสัยแล้วล่ะ

    ผมรู้แค่เพียงว่าท็อปฮยองยังใส่ใจและแคร์ผมอยู่ ก็พอแล้ว <3

     

     

    THE END

     

    คุยกันหน่อย.

    #อ๊า ในที่สุด นี่เป็นSF เรื่องแรกเลยนะที่แต่งจบ และเป็นเรื่องแรกที่แต่งคู่นี้ เป็นยังไงบ้าง สนุกไหม ถูกใจรึเปล่า แล้วมันค้างรึเปล่า?

    ยังไงก็ฝากคอมเม้นด้วยนะ จะได้รู้ ,ขอบคุณที่อ่านจนจบ

    จะบอกว่าฟิคนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากเพลงเบบี้ด้อนท์ครายกับแฟนแอคในคอน1OAK นี่คืออิงมาแล้วมาแต่งนะ อย่าไปซีเรียสว่าเอ้ยนี่มันแฟนแอคคนละวันกัน ทำไมอย่างนั้นอย่างนี้ เราเอามาแต่งใหม่นี่ มันจะไปตรงเป๊ะได้ไง ^^

    ผิดพลาดตรงไหน ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้นะ

    อยากให้แต่งอะไร เซอร์วิสอะไรก็บอก เราจะพยายามนะ ช่วงนี้ขอแค่SF อยากแต่งจบเป็นตอนๆ ฟิคยาวมีของชายนี่ยังไม่จบสักทีเลยป่านนี้ ดองมานาน มันตันมาก

    เสนอมาได้นะ

    แล้วเจอกันใหม่กับฟิคหน้า บายยยย ;)

    รักทุกคอมเม้น ชุ้บๆๆ

    ฝากติดตามกันต่อไปด้วยน้า

     

     

     

     
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×