คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : งอน (แบคฮยอนพาร์ท) kaisoo
อน (แบฮยอนพาร์ท)
แบฮยอนโหม
โอ้ยปวระบาลฮะปวระบาลสุๆ ะอะไระอีหละฮะ็ยอูับอินิทะเลาะันแล้วเรื่อที่ทะเลาะมัน็เินะบรรยายริๆไม่รู้ว่าสอนนั้นไปอยู่าวอัารับเฮุนันมารึไถึไ้ทะเลาะันเรื่อที่มนุษย์เ้าไม่ทะเลาะันแล้วไหละฮะไม่นานสอนนั้น็แยห้อันอยู่ิอินย้ายสำมโนรัวอยู่ห้อผมนทำให้ไอหยอย้อระเห็เร่ร่อนไปนอนห้อไอำอินแทนมันะไม่ใ่ปัหาหรอฮะถ้าไอำมันมาทำัวเหมือนเป็นประำเือนลอเวลาแบบนี้
“โอ้ยฮยอเ้าใไหมว่ายอนะมันไม่มีเหุผล ผมหละไม่เ้าใเลย”นั้นนะือสิ่ที่ผมฟัมาลอสามั่วโมแล้วพอผมนะออวามิเห็นว่าให้ไป้อยอะอ้อนนิอ้อนหน่อยเียว็เลิอนแล้วพอไอำไ้ยินเท่านั้นหละฮะโวยวายบ้านแอีหาว่ามันไม่แมนอย่าั้นหาว่าเสียสัศรีบ้าหละใระไป้อในเมื่อมันนะไม่ผิันิเื่อมันเถอะฮะ มันนะไม่ผิเลยริๆนะฮะมันแ่สร้าโมเม้นไเลย์ในานmamaเมื่อสิ้นปีนี้เอพอยอมันเห็นเท่านั้นหละฮะมัน็หาว่าอินนะทรยศมันไหนบอว่าะสร้าโมเม้นไู้วยันในานนี้ไ ส่วนไอำ็น้อยหน้าที่ไหนมัน็หาว่ายอนะไปสร้าโมเม้นับนอื่น่อนมันะอีถ้ามันะทำบ้า็ไม่เห็นแปลเลยแล้วยัมีหน้ามาหาว่ายอนะแปลว่ามันอี เ้ามีแ่สร้าโมเม้นันในวแ่นี้เล่นสร้าโมเม้น้ามวะั้นใรันแน่ที่ทรยศ่อนันนั้นหละฮะวามผิอแ่ละนปัาอ่อนไหมหละฮะแล้วนี้ผมะ้อนอนเหี่ยวให้ไอำมันมาเหวี่ยใส่อีนานไหม๊าบมึ่วยรีบีีันเถอะ๊าบผมอยาินอาหารฝีมือยอ๊าบั้แ่ีันยอมัน็ไม่อยู่หอแถมไม่ทำอาหารีีให้ินอีโอ้ยนที่ะบ้าไม่ใ่แ่ไอไ่ำหรอนะฮะผมับไอหยอย็บ้าามมันอยู่แล้วพวเมเป็นไรมาไหมทะเลาะแล้วเอาพวพี่ๆเมไปเี่ยว้วยเนี้ย
---- ปรึ-----
เสียเปิประูัะมัผมำลัะหันไป่าแ่เฮุนับระโมาอผมไว้ะ่อน
“ฮยอ ฮือผีหลอ ผีหลอ”ไอเ็ยานแม่มันโวยวายไปมานผมนี้ใามมันไปอีนส่วนไอำหนะหรอฮะพอไ้ยินแ่ำว่าผีมัน็ระโมาอผม่อนไอฮุนะอี
“แล้วยอหละไม่ไ้อยู่้วยันหรอ”ผมถามเฮุนที่อนนี้เอาแ่อผมแน่นนน้อ้อหันมาทาผมและทำหน้าเหมือนนึึ้นไ้
“เฮ้ย ฮยอยอนะวิ่เ้าไปห้อัวเอนะิพอไอผีแมลมันบินเ้ามาผม็ระโนเ้าห้อนี้แล้วยอ็โวยวายเ้าไปห้อยออะ ยอะโนผีินับไหมอะฮยอ ฮือ
ฮุนลัว..เฮ้ยมึไปไหนไอำ”ไม่ทันแล้วฮะไอเ็านมเรียไม่ทันแล้วถ้าบอว่าอินมีพลั เทเลพอร์ผม็ะเื่อฮะเพราะมันหายไป้วยวามไวแสริๆ
“นี้แล้ว็เลิอไ้แล้วผีแมลบ้าที่ไหนไปูยอ่อนป่านนี้เป็นไบ้า็ไม่รู้”ผมลุึ้นทัุ้ทั้ลาไอเ็านมที่อนนี้มันำลัิ่อับยานแม่อยู่ให้ออไปูยอับผมแ่ผมนะไม่สามารถลาไอเ็านมไ้เนี้ยิฮะัว็ให่ทำไมมันาาวี่วะ
“นี่ถ้านายไม่ออไปหายอับันันะฟ้อลู่หานว่าแลัวผีแมลนี่ลา”แ่นั้นหละฮะไอเ็าาวนั้นอยู่ีีามัน็ำึ้นมาะั้น ผมลาเฮุนออมานอห้อวามริผม็ไม่ไ้ลัวผีอะไรเท่าไหร่หรอฮะแ่มันิที่มันเป็นผีแมลเนี้ยิ มันเยเป็นแมลมา่อน่อยายเียวนะฮะ
“ฮะ....ฮยอเราะไปไหนอะเินแบบนี้แล้วะถึไหม”ผมหันมา้อนเฮุ่น่อนะเินไปห้อยอูับอิน
“แล้วไอำมันไปไหนแล้ว”เฮุนถามผมผมหันไปสายหน้าแทนำอบ่อนะเปิประูห้อเพื่อนร่วมวอย่าล้าล้าลัวลัว
OoO นี่ือหน้าผมอนนี้
>O< นี่ือหน้าเฮุนเมื่อเปิประูเ้าไป ผมับเฮุนหันมามอหน้าัน่อนะปิประูห้อนอนอย่าเบาที่สุ
“ีันอนไหนเนี้ยผมอะ”เฮุนที่อนนี้มานั่ที่โฟาอห้อพร้อมับเาหัว
อย่าวย
“ันะรู้ไหม อน่อนแมามันยัทะเลาะันอยู่เลยแล้วไมอนนี้มานอนอันลมเียวอยาให้แฟนลับมาเห็นโมเม้นอนนอนริๆ ะไ้เลิับู่ไอสอนนั้นับู่อื่นะที ไูนะมันโระเรียวเลยให้ายเหอะ”ผมบ่นเปาะแปะไปมาอย่ายิ้มๆสุท้าย็ีันนไ้ินะ
“โหฮยอ ฮุนฮาน็เรียวนะ”ผมหันไปบระบาลไอเ็่าเถียหนึ่ทีไม่ไู้สัารัวเอเลย
“โหไอยานแม่แล้านะไอเ็ุ๊แอ๊บแมนลู่หานนะแมนว่าแอีไอเ็แ่แ”ผมถีบไอเ็ที่ทำหน้าทำาวนประสาทผมโฟา้วยวามหมั่นไส้
“โหฮยอพูมาแบบนี้ผมเสียนะ เียวไอเ็ุ๊แ่แนนี้ับมันหน้าทีวีเนี้ยแหละ”เมื่อผมเรียมถ้าะถีบไอเ็แแนี้อีที็เอเ็นี้ับอยู่บนโฟา พร้อมับยื่นหน้ามา่อนะหน้าลมาหาผมผมใถีบมันลไปนอนแอ่แม่่อนะวิ่เ้าห้อล็อประูอย่าไว ะวิ่ผมไ้ยินเสียไอเ็านมแ่แมันหัวเราะอบใะเสียั เฮ้อวันนี้มันวันอะไรอหมาน้อยแสนน่ารัอย่าแบฮยอนเนี้ย
-------------------------- End ------------------------
บพาร์ทอไูแล้วู่ ่อไปะเป็นพาร์อป๊าม๊าฝัเอ็ม สืบเนื่อมาาโมเม้นไเลย์เนี้ยแหละ
หอะวุ่นวายมาแ่ไหนรออน่อไปนะะ
ความคิดเห็น