ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Short Fic >> Hey Say Jump .. Bakaleya .. Sexy Zone <<

    ลำดับตอนที่ #1 : [ SF ] >> JuriShin ll Sick ll

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.พ. 56



    Tanaka Juri x Morimoto Shintaro

    “ ไหวรึป่าวชิน “ จูริเอ่ยถามคนข้างๆ ที่นั่งเอาหัวพิงไหล่ตัวเองไว้ ความร้อนที่สามารถถ่ายทอดออกมาให้สัมพัสได้ ทำให้รู้เลยว่าคนข้างๆไม่สบายขนาดไหน


    “ จะตายแล้วจูริ “ คำตอบกวนๆถูกส่งออกมา ทำให้คนถามอยากตบกะโหลกสักทีสองที
    ถ้าไม่ติดว่าไม่สบายอยู่ละนะ


    “ ยังจะกวนอีกนะ ถ้าไม่ไหวก็บอกจะได้ไปบอกยกเลิกงานวันนี้ให้ “


    วันนี้ทั้งจูริและชินทาโร่ถูกรับเชิญเป็นเกตในคอยของ ซซซ ก่อนจะมาจูริได้แวะรับชินทาโร่ก่อน แต่ก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นคนที่ตัวเองมารับนอนซมเพราะพิษไข้อยู่บนเตียง ถามสาเหตุจากพี่ชายเจ้าตัวก็ได้รู้ว่า เมื่อวานฝนตกเลยออกไปเล่นน้ำฝนจนเป็นไข้- - ให้ตายสิ มันน่าป่ะเนี๊ย- - แต่ยิ่งกว่านั้นบอกให้นอนพักไม่ต้องมาทำงาน เจ้าตัวก็ไม่ยอม ดื่อดึงจะมาให้ได้ บอกว่าตัวเองไหว แล้วเป็นไงละตอนนี้!!!


    “ จูริ ชินทาโร่ เตรียมแสตนบายได้แล้วครับ “

    “ ครับผม “ ตอบรับไปก่อนจะช่วยพยุงคนข้างๆให้ลุกขึ้น

    “ โอเคนะชิน “

    “ อือ “


    การแสดงภายในคอนเสิร์ตของ ซซซ ค่อยๆเริ่มขึ้น เมื่อถึงคิวที่ทั้ง 2 คนได้ขึ้นแสดง ชินทาโร่ทำตัวเหมือนปกติทุกอย่าง ร้องเพลง เต้น พูดคุยหยอกล้อกับ ถ้าไม่รู้มาก่อนว่าไม่สบายนี้ดูไม่ออกเลยนะ


    “ ขอบคุณสำหรับเกตสุดพิเศษวันนี้ครับ จูริและชินทาโร่ “


    “ สวัสดีคร้าบบบบ ทุกคน แล้วพบกันใหม่นะครับ “ โบกมือหยอกล้อ ลาแฟนๆ ก่อนที่จะเดินลงเวทีไป


    “ เฮ้ย!!!! ชิน “ ตะโกนออกไปเมื่อเห็นคนข้างๆ เซล้มลงไป ดีนะที่รับไว้ทันไม่งั้นได้มีหัวแตกเลือดออกแน่ๆ


    “ รีบกลับบ้านไปนอนพักเลย เดียวพี่เคย์โตะมารับ บอกแล้วใช่มัยว่าอย่ามาไม่เชื่อ “ 



    ณ บ้านโมริโมโตะ


    “ เฮ้ย จูริคืนนี้กูฝากดูชินทาโร่หน่อยดิวะ ต้องไปทำธุระกับพี่เคย์โตะวะ “ คนถูกถามเลิกคิ้วงงๆ นั้นน้องมันไม่สบายนะ จะไปไหนของมัน


    “ จะไปไหนวะ “


    “ ธุระสำคัญวะ  ขอบใจมากนะเพื่อน “  พูดแค่นั้นก่อนจะจูงมือเคย์โตะออกไปทันที


    “ เฮ้ย!! .. “ ไม่ทันซะแล้วเจ้าบ้าริวไปแล้ว คนที่ถูกทิ้งไว้หันไปมองห้องที่อยู่ข้างบน ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ เอาไงเอากันวะ!


    “ อ้าวพี่จูริ แค่กๆ “


    “ กินยารึยังเนี๊ย “พูดถามไปเมื่อเห็นคนตรงหน้าไอออกมาอย่างรุนแรง


    “ ยังเลย แค่กๆ พี่ริวละ “


    “นู้นนนน หนีออกไปกับพี่เคย์โตะแล้ว “โบ้ยหน้าออกไปข้างนอกเมื่อได้ยินเสียงเครื่องยนต์กำลังออกจากตัวบ้านไป ไอ่เพื่อนบ้านิไม่สนใจน้องตัวเองเลย น้องไม่สบายแท้ๆ ขนาดยาก็ไม่หามาให้กิน ให้ตายเถอะ!!


    “ แค่กๆ จูริหิว ชินหิว “


    “ หือ “ เอ่อแหะ นึกขึ้นได้ ตั้งแต่ไปคอนนี้ก็ยังไม่ได้ทานอะไรกันเลยนิ


    “ งั้นชินรอแปปนึงนะ เดียวพี่ทำไรให้กิน แล้วค่อยกินยาต่อ  พูดแค่นั้นก่อนจะลุกออกไปเตรียมทำอาหารให้ แต่ก้าวไปไม่ทันไรชายเสื้อก็ถูกกระตุกเบาๆจากคนที่นอนอยู่บนเตียง


    “ แค่กๆ จูริ รีบๆมานะ แค่กๆๆ ชินไม่อยากอยู่คนเดียว “ ร่างสูงส่งยิ้มใจดีมาให้ก่อนจะยกมือลูบหัวคนที่พูดอ้อนๆอย่างน่ารัก ให้ตายสิไม่สบายทีไรทำตัวอ้อนน่ารักแบบนี้ทุกที แล้วจูริจะอดใจไหวหรอเนี๊ยคืนนี้


    “ ครับผม แล้วจะรีบกับมา “



    15 นาทีผ่านไป~~~



    “ แน่ใจนะว่ากินได้ แค่กๆ แน่นะจูริ “ ถามกวนๆออกไปอีกครั้ง


    “ งั้นก็ไม่ต้องกิน “ พูดอย่างงอนๆ ก็ทำท่าลุกเอาของไปเก็บ อะไรกันคนเค้าอุสาทำให้ ดูพูดดิ


    “ แค่กๆ ชินจะกิน จูริอย่าไปนะ “ รีบพูดออกไปเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าจะเดินออกไป

    “ จูริ “ เรียกอ้อนๆออกไปอีกครั้ง เมื่อเห็นคนตรงหน้าไม่หันกับมา


    “ ชินล้อเล่น อย่าโกรธชินนะ แค่กๆๆ ”  คราวนี้พูดสั่นๆเมื่อคนตรงหน้าไม่มีท่าทีจะหันกลับมา โดยไม่รู้เลยว่าคนที่หั่นหลังให้อยู่ ยืนอมยิ้มอยู่ ชอบจริงๆเลยเวลาที่คนคนนี้อ้อนตัวเองเนี๊ย อยากจะแกล้งอีกสักหน่อย แต่ก็คงไม่ดี เพราะว่าเห็นไม่สบายอยู่หรอกนะ


    “ จูริไม่ได้โกรธชินสักหน่อย จูริแค่ลืมเอาช้อนมา เดียวจูริไปเอาช้อนก่อนนะ “ พูดไปก็กลั้นหัวเราะไปเมื่อเห็นคนบนเตียงทำหน้ามูทู พองแก้มอย่างงอนๆ ยิ่งตอนนี้เป็นไข้อยู่นะแก้มแดงๆเพราะพิษไข้นี้หน้าจับฟัดชะมัด


    “ จูริอ่ะ ”


    555555555555


    “ กินเร็วชิน  ร้อนๆ “ เอาช้อนที่ตักข้าวต้มไปจอปากคนตรงหน้า ชินทาโร่ชะงักเล็กน้อยก่อนจะรับเข้าปากไปดีๆ


    “ ชินอยากกินของจูริ “ พูดก่อนมองไปโต๊ะข้างเตียงที่มีข้าวแกงกะหรี่ซึ่งไม่รู้จูริไปทำหรือไปเอามาได้อย่างไร แค่ข้าวต้มยังพอว่า แต่นี้ข้าวแกงกะหรี่ จูริทำเป็นด้วยรึไง??


    “ ไม่ได้ๆ เป็นไข้กินข้าวต้มร้อนๆ นี้และดีสุดแล้ว หมอบอกมา “


    “ หมอบ้านไหนอ่ะจูริ แค่กๆ ไม่เห็นเคยได้ยิน อย่ามามั่ว “ พูดถามกวนๆไปอีก แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นรอยยิ้มแปลกๆของคนตรงหน้า


    “ งั้นเดียวจูริป้อน “ ยิ้มกว้างทันทีเมื่อได้ยินคำพูดที่ออกมา “ แต่จูริจะใช้ปากป้อนนะ “


    “ เฮ้ย! จะบ้าไงจูริ ข้าวนะไม่ใช่ยา อุปส์! “ ปิดปากแทบไม่ทัน เมื่อรู้ว่าหลุดพูดอะไรไป หันไปมองคนที่นั่งอยู่ข้างเตียงก็ต้องหน้าร้อนผ่าวมือเห็นสายตาเจ้าเลห่มองมา


    “ งั้นรอป้อนยาก็ได้เนอะ “


    “ เรื่องดิ!!! “ ตะโกนไปเพราะความอายโดยลืมไปว่าตัวเองไม่สบายอยู่ ทำให้เกิดอาการไออย่างรุนแรงจนจูริต้องเข้ามาพยุง


    “ แค่กๆๆ แค่กๆ แค่ก!!!!


    “ เอา ใจเย็นๆสิ ชิน จูริล้อเล่นน้า คิดมากไปได้ “ เอามือลูบหลังให้ผ่อนคลาย ก่อนจะหยิบแก้วน้ำพร้อมยายืนไม่ให้


    “  กินยาซะจะได้พักผ่อน “


    “ อือ “ เมื่อกินยาเสร็จก็ล้มตัวนอนทันที


    “ นอนนะเด็กดี จะได้หายไวๆ แล้ว ค่อยมาเคลียร์เรื่องป้อนอาหารกันทีหลังนะ “ พูดแหย่ร่างที่นอนขดอยู่บนเตียงเล่น ก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมตัวให้


    “ บ้า “ พูดเบาๆให้อีกคนได้ยิน  ก่อนจะค่อยๆผลอยหลับไป โดยมีมือของอีกคนค่อยลูบหัวให้ ซึ่งจูริจะทำแบบนี้ประจำเมื่อชินทาโร่ไม่สบาย คอยนั่งลูบหัวจนกว่าอีกคนจะหลับไป






    จูริจะทำแบบนี้ให้กับชินทาโร่คนเดียวเท่านั้น





    ..คนพิเศษของเขา..

     



    ............................................................................................................................................................................
    พึ่งลองแต่งครั้งแรก เป็นไงบ้าง555
    เม้นหน่อยน้าาาาาาาา

    คู่ต่อไป โอคาริว ... 


     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×