รอยรักในรอยทราย

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 มันคืองาน !!!

รอยรักในรอยทราย

            เพลงไพร  สาวสวยที่มีอาชีพเป็นประชาสัมพันธ์ของโรงแรมดังแห่งหนึ่งในเชียงใหม่รีบร้อนออกจากบ้านตั้งแต่เช้า เพราะวันนี้มีอาคันตุกะพิเศษที่ทางโรงแรมต้องรับรองเป็นพิเศษเหนือกว่าลูกค้ารายอื่น เพราะนอกจากเขาจะรวยอย่างมหาศาลแล้วยังมีตำแหน่งพ่วงท้ายเป็นถึงท่านชีค ของดินแดนทะเลทราย ที่มีชื่อว่า อัลบาฮา ซึ่งอยู่ที่ไหน เพลงไพรก็ไม่ทราบ แต่วันนี้เธอต้องรีบไปเพราะกว่าจะขี่มอเตอร์ไซด์ไปถึงโรงแรมก็อาจจะสายจนเธออาจเดือดร้อนถึงกับต้องออกจากงานได้ 

            “ไงจ๊ะ เพลง วันนี้มาเช้าได้นะ ไอ้แก่นของเธอไม่ทำฤทธิ์อีกเหรอจ๊ะ” กรพิณ เพื่อนร่วมงานสุดเปรี้ยวของเธอทักขึ้น ยิ้มเหยียดๆเผยให้เห็นได้ชัดเจนไม่ต้องปิดบัง ใช่สิ เธอไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมายถึงขนาดต้องขับรถหรูทั้งที่เงินเดือนแทบไม่พอกินแบบนี้ แต่เธอก็พอใจไอ้แก่นของเธอนี่นา ถึงมันจะไม่ได้หรูแต่มันก็พาเธอไปไหนมาไหนได้สะดวกตั้งแต่สมัยเรียนมาจนถึงตอนนี้ที่เธอได้งานทำมีเงินเดือนเป็นของตัวเอง ไม่ต้องรบกวนทางบ้านอีก

            “เพลงไพร เธอมาเร็วได้นะวันนี้ สงสัยไอ้แก่นของเธอจะรู้ว่าวันนี้ถ้ามันทำฤทธิ์เจ้านายของมันคงได้เดือดร้อนต้องออกจากงานเป็นแน่” ธีร์ ผู้จัดการฝ่ายบุคคลเอ่ยแซวจนอดขำไม่ได้

“แหมผู้จัดการคะ เพลงก็รักของเพลงนี่คะ ขี่มาตั้งแต่เรียนปีแรกจนจบและได้งานทำ อีกอย่างบ้านเพลงก็ใช่ว่าจะไกลมาก ขี่ไอ้แก่นน่ะดีแล้ว สะดวก ประหยัดไปได้โขเชียวค่ะ” หญิงสาวเอ่ยตอบอย่างร่าเริงใบหน้ายิ้มๆนั้นสร้างความสดชื่นให้เพื่อนร่วมงานคนอื่นได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

วันนี้เธอวุ่นวายทั้งวัน เพราะขบวนเสด็จของท่านชีคที่มานั้นไม่มากแต่ทุกอย่างต้องเนี๊ยบไปหมด มากันแค่ 5 คนแต่ทำเหมือนมากัน 50 คนก็ว่าได้ ทุกคนดูตื่นเต้นและวุ่นวายไปกันหมด ในที่นี้หมายถึงสาวๆเกือบทุกแผนก ที่ได้ยลโฉมเจ้าชายอาหรับถึงกับอึ้งตาวิ้งๆกันไปแทบทุกราย ไม่รู้ว่าดูดีอะไรนักหนา ก็คนเหมือนกัน ไม่ได้เหาะได้สักหน่อย เพลงไพรแอบคิดในใจ

‘นี่เธอ ได้เห็นหน้าท่านชีคยาสเซอร์รึยัง ท่านหล่อมากเลยอ่ะ หล่อยิ่งกว่าดาราไทยหลายคนอีกนะ’

‘อืม ใช่ ได้ข่าวว่าท่านยังโสดด้วยนะแบบนี้ฉันจะมีโอกาสอยู่ในสายพระเนตรของพระองค์บ้างมั้ยนะ’

เพื่อนร่วมงานหลายคนของเพลงไพรทำท่าชวนฝันขณะพูดถึงท่านชีคแดนทะเลทรายจนเพลงไพรนึกรำคาญต้องขอตัวไปเข้าห้องน้ำเพื่อหลบไปหาที่สงบคิดอะไรเพลิน คืนนี้เธอต้องไปซ้อมมวยที่ค่ายมวยลุงวินและที่น่าตื่นเต้นคือลุงวินจะสอนไม้มวยที่เรียกว่าหักงวงไอยราให้น่ะสิ เพลงไพร ที่ได้ชื่อว่า เจ้าหญิงจอมแก่นของค่ายมวยแห่งนี้มีหรือจะไม่ตื่นเต้นดีใจ

กว่าจะเสร็จงานก็เกือบ 2 ทุ่ม นี่เธอต้องขับรถกลางคืนอีกแล้วนะหรือ แต่เอาเถอะค่ำคืนแบบนี้ถนนสายนี้รถไม่ค่อยเยอะไม่งั้นคงต้องติดยาว กว่าถึงค่ายมวยคงดึก ถึงตอนนั้นเธอคงหมดแรงซ้อมมวยต่อพอดี

“ติดสิวะ โธ่เอ๊ย ไอ้แก่น แกจะดับอะไรตอนนี้วะ ข้ากำลังจะกลับนะเว่ย แกเป็นอะไรวะไม่ไว้หน้าข้าเลยนะไอ้รถแสนรัก เกเรแบบนี้เดี๋ยวก็พาไปล่ามแถวเสาไฟฟ้าหรอก โธ่เว่ย !!!”

เพลงไพรบ่นไปก็ใช้เครื่องมือช่างแกะโน่นงัดนี่เจ้ารถคันเก่งที่แก่เอาการ ที่ตอนนี้ดันเกเรไม่ยอมติดสักที เธอไม่ได้จบช่างจึงทำได้แค่งัดนั่นนี้ไปเรื่อยทั้งที่ซ่อมอะไรไม่เป็นเลย ถัดไปอีกหน่อยสายตาคู่เหล็กกำลังเฝ้ามองดูอย่างสงสัยและนึกขำในใจ ผู้หญิงตัวเล็กๆที่ดูท่าทางจะห้าวเกินใบหน้าหวานๆนั้นจนลิบลับ ยืนพูดคนเดียวก็เป็นด้วยแถมดูท่าทางจะรีบร้อนเสียด้วย

“มายิส ถามผู้หญิงคนนั้นซิ มีอะไรให้เราช่วยรึเปล่า”

“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท”

ราชองครักษ์หนุ่มลงจากรถหรูไปทำตามคำสั่งทันที

“ขอโทษ ครับคุณผู้หญิง ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันพอจะแก้ปัญหาเองได้ ขอบคุณสำหรับน้ำใจ” เพลงไพร ตอบเสียงห้วน

“แต่ทางเรายินดี ช่วยนะครับ” ว่าพลางมายิสก็ลงมือแย่งเครื่องมือซ่อมจากมือของเพลงไพรจนหญิงสาวตกใจ เผลอทำอะไรที่ใครก็คาดไม่ถึง นั่นคือทันทีที่มือของมายิสแตะถูกเนื้อตัวหญิงสาวก็เบี่ยงหลบและออกอาวุธหมัดเท้าเข้าศอก จนมายิสเซไปเหมือนกัน ก่อนที่จะยั้งมือไว้ไม่อยู่ คนที่นั่งมองการออกกำลังของคนทั้งมาระยะหนึ่ง ก็ต้องลงมาห้ามศึกเสียก่อน

“เราขอโทษ ด้วยที่คนของเราเสียมารยาท” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบ โค้งให้ทีหนึ่งเพื่อแสดงความขอโทษ

“ไม่ต้องมาขอโทษ เห็นชั้นเป็นผู้หญิงเลยคิดจะล่วงเกินใช่มั้ย อย่างนี้ไอ้เพลงยอมไม่ได้ มาข้าจะสู้ตายวันนี้ล่ะวะ มาดิ เข้ามาเลย ไอ้มารสังคม” เพลงไพรถกแขนเสื้ออย่างนักเลงลืมไปว่าตอนนี้ตัวเองกำลังอยู่ในชุดที่ไม่สามรถจะทำอะไรได้มากมาย แถมตัวเองก็ตัวเล็กนิดเดียวเทียบไม่ได้เลยกับคนตรงหน้าทั้งสองคน

“ฝ่าบาท นางไม่ธรรมดาเลย เล่นเอากระหม่อมจุกไปหมดพ่ะย่ะค่ะ” มายิสรีบกราบทูลก่อนที่เจ้านายสูงศักดิ์ของเขาจะได้รับพิษสงจากกระจงน้อยหน้าหวานนางนี้

“เรารับมือไหว นางทำอะไรเราไม่ได้หรอก ที่เจ้าพลาดเพราะเจ้าไม่ทันระวังต่างหาก” ชีคหนุ่มพูดเสียงขรึมทั้งที่ในใจแอบหัวเราะขำมากกว่านานๆทีองครักษ์คนสนิทจะเจ็บตัวกับผู้หญิงแบบนี้

“เราขอโทษแทนองครักษ์ของเราด้วย ที่บังอาจล่วงเกินเจ้าเขาไม่ได้ตั้งใจ เขาแค่ทำตามคำสั่งเราเท่านั้น เราเห็นเจ้ากำลังก้มๆเงยๆ คิดว่าอาจต้องการความช่วยเหลือเลยให้มายิสมาถามดูเผื่อช่วยได้” ชีคหนุ่มอธิบายจบ เพลงไพรถึงกับมือตก ทั้งตกใจและไม่อยากเชื่อ ให้ตายสิ นี่เธอ ทำร้ายองครักษ์ของท่านชีคแขกคนสำคัญของทางโรงแรมหรือนี่แล้วนี่ เธอมิต้องหัวขาดเหรอ ไหนจะหน้าที่การงานอีกล่ะถ้าเขาเกิดเอาเรื่องขึ้นมาเธอจะทำอย่างไร ยิ่งงานสมัยนี้หายากยิ่งกว่างมเข็มในทะเลกว้างอีกล่ะ โอ๊ย เพลงไพร เอ๊ย  ! ! ไม่อยากคิดเลย

“คะ…คุณ…คุณ…ว่าอะไรนะ งั้นคุณก็คือท่าน ชีคยาสเซอร์ อ่ะดิ ตายแล้วเพลงไพร ทำไมถึงซวยแบบนี้ ”




####################
ตอนที่ 1 ค่ะ อิอิอิ ไม่กี่ ตอน จบ จริงๆนะ ไรเตอร์ไม่ได้ ขู่ !!!