คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
เรือยาวล่อง น่านน้ำ ลำคลองหลวง ฝีพายจ้วง จ้ำจ้ำ ย้ำจุดหมาย
อีกสามสี่ ช่วงเรือ พักไม้พาย ขนผักขาย ตลาดเช้า แลกข้าวกิน
สวัสดีจ๊ะ ฉันชื่อคุ้ม หรือไอ่คุ้มของคนในตลาดนี่แหละจ๊ะ ฉันเป็นเด็กชาวบ้านธรรมดาที่ต้องช่วยที่บ้านทำมาหากิน หาได้กันเท่าไรเราก็กินเท่านั้น วันไหนได้เยอะบ้างก็แบ่งเก็บไว้บนฝาเรือน กันขโมยขโจรมันหาเจอน่ะ ฉันมีบ้านอยู่ท้ายคลองเป็นเรือนแพหลังเล็กๆที่พ่อปลูกไว้ให้ก่อนตายทิ้งไป ทำให้ฉันต้องอยู่กับแม่แล้วก็พี่คำกันสามคนมาจะเจ็ดปีแล้วมั้ง
อ่อ ฉันลืมบอกว่าปีนี้ฉันก็พึ่งจะครบสิบเจ็ดนี่แหละ แม่บอกว่าปีนี้คงได้ฤกษ์แตกเนื้อหนุ่มอย่างพี่คำเสียที เอ๋อ..จะว่ายังไงดีล่ะ อายุประมาณฉันน่ะมันป็นหนุ่มแล้วแต่ที่ฉันยังดูไม่เป็นหนุ่มสักทีเพราะตัวฉันมันก้างแถมดูขี้โรค ผิดกับพี่คำที่แก่กว่าฉันเพียงสามปีแต่ดูเป็นหนุ่มกว่าเป็นกองแหนะ! ก็แหมตั้งแต่น้อยงานหนักๆน่ะ พี่คำเป็นคนทำเสียทั้งนั้น ก็ตอนเด็กนาซี ฉันเกิดมาก็ชักแด่วๆ ฝึกว่ายน้ำก็ชักแด่วๆ ทำสวน ทำไร่ ทำงานอะไรก็ชักแด่วๆ จนแม่กับพ่อไม่ให้ทำอะไรเลยนั่งแกะผลไม้สานปลาตะเพียนอยู่กับแม่ทั้งวัน จนพี่คำนึกว่ามีฉันเป็นน้องสาวเสียแล้วกระมั้ง
“พ่อคุ้มเอ้ยย กระถินกำละเท่าไรน่ะ” ยายช้อยที่บ้านอยู่ท้ายวังทำท่าก้มๆเงยดูผักในกระบุง
“สามเบี้ยจ๊ะยาย”
“เอ่อ..นี่” ยายเฒ่าจกหาเบี้ยในถุงผ้าที่มัดไว้ข้าวเอวแล้วยื่นให้ก่อนรับกระถินที่มัดเป็นกำเรียบร้อยจากเขา แต่ต้องชะงักเมื่ออยู่ดีๆก็วูบเพราะก้มนานไป
“เดินไหวไหมจ๊ะยาย.. นั่งพักก่อนไหมเดี๊ยวฉันหายาหอมมาให้” เด็กหนุ่มประคองยายเฒ่าท้ายวังลงนั่งข้างตัวก่อนเอามือพัดวีให้พัลวัน
“โอย..ไม่ต้องหรอกพ่อคุ้ม ข้ายังไหว ข้าออกจะแข็งแรง” ยายช้อยหันมายิ้มยิงฟันดำใส่
“จ๊ะยาย นอกจากจะแข็งแรงแล้วยังสวยไม่สร่างเสียด้วยซี 555” หญิงชราหัวเราะชอบใจคำพูดเด็กหนุ่ม
“ปูโธ่ พูดถูกใจแบบนี้เดี๊ยวได้ซื้ออีกกำ” สิ้นคำหญิงชรา ชายหญิงต่างวัยก็หัวเราะขบขันกันสร้างสีสันให้ตลาดเช้าที่กำลังคึกคักเพราะคนในวังก็เริ่มออกมาจับจ่ายซื้อของกัน
ความคิดเห็น