HERO SCHOOL

ลำดับตอนที่ #1 : บทเริ่มต้น ลองอ่านดูนิดนึงก่อนนะ555

บทนำ

ณ บ้านของเด็กหนุ่มผู้มีชื่อทีส

‘’พ่อครับผมต้องไปเรียนโรงเรียนบ้านี่จริงเหรอหะ’’ เด็กหนุ่มกล่าวขึ้นอย่างไม่พอใจเหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะพ่อแม่ของเค้าได้เอาใบสมัครเข้าโรงเรียนที่เค้าไม่อยากเข้ามาให้ดูซึ่งเป็นใบสมัครของโรงเรียนมาดิคเตอร์ซึ่งเป็นโรงเรียนที่รวมไปด้วยผู้ที่มีพลังวิเศษต่างต่างนานามากมาย

‘’ยังไงลูกก็ต้องเข้าโรงเรียนนี้พี่ของแกก็เรียนจำได้ไม่ใช่รึไง’’ผู้เป็นพ่อกล่าวออกมาด้วยความเหนื่อยใจกับความดื่อของผู้เป็นลูกที่อยู่ตรงหน้าของเขา

‘’ก็เพราะโรงเรียนนี้ไม่ใช่เหรอครับที่ทำให้พี่เราต้องตาย’’เด็กหนุ่มกล่าวออกมาด้วยเสียงที่ฟังดูเศร้าเพราะตัวเค้าเองก็คิดว่าโรงเรียนนี้มันดีถ้าไม่ติดว่าทำให้พี่ของทีสต้องตาย

ย้อนกลับไปเมื่อสี่ปีก่อน

ณ โรงเรียนมาดิคเตอร์

‘’พี่ทีมเป็นไงบ้างครับผมกับพ่อมาเยี่ยมพี่แล้วนะคิดถึงจะแย่อยู่ละ’’ซึ่งเสียงที่ได้ยินนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเสียงของทีสที่กล่าวออกมาอย่าดีใจที่ได้เจอพี่ของตนเองโดยมีพ่อยืนอมยิ้มอยู่ข้างข้าง

‘’ไม่เจอกันนานตัวโตขึ้นเยอะเลยนะปีนี้ก็อายุ11แล้วนะพี่ก็คิดถึงแกเหมือนกันแล้วพ่อละครับสบายดีเหรอครับไม่เจอกันตั่งนาน’’ช่างหนุ่มกล่าวออกมาอย่างอดยิ้มไม่ได้ที่ได้เจอหน้าพ่อและน้องของเค้าเหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะว่าโรงเรียนมาดิคเตอร์เป็นโรงเรียนประจำทำให้ไม่ค่อยได้กลับบ้านเพราะมีงานหรือภารกิจที่ต้องทำบ่อยทำให้ไม่ค่อยได้กลับบ้าน

ปิ้งป่องงงง  เสียงประกาศของโรงเรียนดังขึ้น

‘’ขอให้นักเรียนที่จะต้องไปทำภารกิจในวันพรุ่งนี้มาประชุมที่ห้องประโสดด้วยคะ’’เสียงของครูประชาสัมพันดังขึ้นมาทำให้ชายหนุ่มที่ฟังถึงกลับหน้าเศร้าลงไปในทันทีเพราะตัวเค้าเองก็เป็นส่วนหนึ่งในภารกิจวันพรุ่งนี้ด้วยแต่เค้าที่พึ่งดีใจกับการได้เจอน้องชายและพ่อไม่ถึงห้านาทีแต่กลับโดนเรียกตัวในตอนนี้จึงทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเศร้าเมื่อผู้เป็นพ่อเห็นดังนั่นจึงพูดออกไปว่า

‘’ลูกเป็นส่วนหนึ่งของภารกิจใช่ไหม้ถ้าใช่ลูกก็เข้าไปประชุมกับเค้าเถอะเดี๋ยวภารกิจของลูกเสร็จเมื่อไหร่เดี๋ยวพ่อจะพาน้องมาหาอีก’’ผู้เป็นพ่อพูดออกไปเพราะเค้าเองก็เคยอยู่โรงเรียนประจำมาเหมือนกันจึงรู้ความรู้สึกนี้ดีจึงพูดออกไปเพื่อปลอบลูกชายของตัวเองซึ่งก็ได้ผลชายหนุ่มรู้สึกดีขึ้นมาทันทีเพราะผู้เป็นพ่อของเค้ารู้ถึงความรู้สึกเค้า

‘’พี่ไปก่อนนะทีสพี่รักน้องมากนะมาหาครั้งหน้าอย่าลืมซื้อขนมมาให้พี่ด้วยนะ’’ทีมกล่าวออกมาซึ่งใบหน้าตอนนี้เค้าก็ยิ้มออกมาได้แล้วแต่น้องชายเค้าทำหน้าบึ่งใส่(ใครจะไม่เซงละห่าเจอพี่ได้แค่ไม่ถึงห้านาทีก็ไปซะละ555)แต่เด็กหนุ่มก็รู้สึกชื่นชมพี่เค้าเป็นอย่างมากและเค้าก็อย่าเข้าโรงเรียนนี้ด้วยเหมือนกันหลังจากที่ทีมกล่าวเสร็จทีมก็เดินไปจนลับสายตาไปในที่สุดแล้วทีสก็หั่นมาหาพ่อแล้วอย่างยิ้มแล้วพูดว่า

‘’พ่อคอยดูนะอนาคตผมจะเป็นเหมือนพี่ให้ได้’’แต่เด็กหนุ่มกลับไม่รู้เลยภารกิจที่พี่ค้าไปทำในครั้งนี้จะทำให้เค้าไม่ได้เจอหน้าพี่ชายเค้าอีกเลย

‘’นี่ทีส….ทีสสสส’’ผู้เป็นพ่อกล่าวออกมาเสียงดังทำให้คนที่ถูกเรียกสะดุ่ง’’นี่ทีสไม่ได้ฟังที่พ่อพูดเลยใช่ไหม้คิดอะไรอยู่กันแน่หะทีส”ผู้เป็นพ่อกล่าวออกมาด้วยเสียงที่ไม่ค่อยพอใจแต่ที่ทีมเหม่อเพราะคิดวันที่เค้าได้เจอพี่ชายในวันสุดท้ายอยู่ทำให้เด็กหนุ่มมีสีหน้าเศร้าลง

‘’พ่อครับผมขอตัวขึ้นห้องก่อนนะครับ”หลังจากที่เด็กหนุ่มพุดก็เดินขึ้นห้องไปทันทีทำให้ไม่ได้ยินผ็เป็นพ่อพูด