คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : DD : Intro
Intro
ฤดูดอกซากุระผลิบาน อากาศหนาวเย็นชวนขนลุก ความเงียบเข้าครอบงำไปทั่วเมือง ทุกคนต่างเข้านอนกันหมดแล้ว ยกเว้นนักล่าจากองค์กร เมื่อสายก่อนเที่ยง ทางองค์กรได้ประกาศสั่งไปทั่วเมืองอีรอส ว่าก่อนหกโมงเย็น ให้ชาวเมืองอีรอสทุกคนรีบเข้าบ้าน ล็อคประตูให้เรียบร้อย และห้ามออกมาเด็ดขาด เนื่องจากได้มีรอยรั่วระหว่างมิติของโลกสุสานโซโซไซตี้ ทำให้ภูตปีศาจได้สามารถข้ามมายังมิติแห่งมนุษย์ได้
องค์กร DD project หรือที่เรียกติดปากกันว่า ลูกหลานแห่งยมทูต บุคคลเหล่านี้มีอยู่สองจำพวก นั่นก็คือ ‘มนุษย์ผู้มีเซนส์พิเศษ’ กับ ‘ปีศาจผู้สูงกว่าภูตชั้นต่ำ’
ภูตปีศาจร้ายที่ได้เข้ามายังโลกมนุษย์ผ่านมิติรอยรั่ว จะต้องถูกกำจัดให้หมดสิ้น !! นี่คือข้อเด็ดขาดมากที่สุดภายในองค์กร ห้ามมีการละเว้นหรือไว้วาระ เพราะภูตเหล่านี้จะเป็นภูตที่ไร้ความรู้สึกและจิตใจที่ไร้ปราณีทุกประการฯ ส่วนพวกภูตที่จิตใจงดงามและไม่มีเจตนาจะทำร้ายมนุษย์ ทางองค์กรก็จะจับมาฝึกหัดเป็น ภูตของยมทูต หรือปล่อยไปให้ไปตามวิถีทาง...
“ชาโต้ ! “ เสียงหนึ่งดังขึ้นมาพร้อมกับร่างสันทัดที่วิ่งมาหอบแฮ่ก ชายหนุ่มหน้าตานิ่งเฉยละสายตาจากการเช็ดปืน เขามองนายูตะที่วิ่งมาหาเขา ก่อนที่จะหยุดต่อหน้า และเท้าเข่าด้วยความเหนื่อย
“มีไร...?” ชาโต้ถามขึ้น เคนจิที่กำลังนั่งเล่นเกมเพลย์ถึงกับเงี่ยหูฟังด้วยความอยากรู้ รินะกระดกแชมเปญ เธอนั่งไขว่ห้างตรงบาร์ มองนายูตะที่กำลังจะบอกอะไรบางอย่างกับชาโต้ ห้องโถงบ้านจัดสรรขนาดพอดีที่พวกเค้า 4 คนอยู่ พวกเค้าเป็นหนึ่งในกลุ่มลูกหลานแห่งยมทูตที่ถูกส่งมายังเมืองอีรอส เพื่อมากำจัดภูติที่หลุดออกมาจากรอยรั่ว และรีบระยับยั้งรอยรั่วให้เร็วที่สุด
“เมื่อกี้ทางองค์กรได้โทรมาบอกว่ะ ว่าเจอรอยรั่วแล้ว ที่หลังโรงเรียนนานาชาติโรมนาเซนต์ พวกภูตปีศาจหลุดออกมาเยอะมาก ตอนนี้รอยรั่วปิดไปแล้ว ไม่รู้ว่ามันจะเปิดอีกเมื่อไร ทางองค์กรก็เลยสั่งให้พวกเราแฝงเข้าไปอยู่ในหมู่นักเรียนพวกนั้น โดยห้ามบอกชาวเมืองอีรอสเด็ดขาด ไม่งั้นตื่นตระหนกแหง” นายูตะยักไหล่สองข้างอย่างแหยๆ
“ว้าว ! โรงเรียนนานาชาติด้วยสิ” เคนจิตาประกายลุกวาว เขากระโดดไกลไปนอนบนโซฟายาว ก่อนที่จะกดรีโมทเปิดโทรทัศน์ดูอย่างร่าเริงเหมือนเคย
“อืม ...ใช่ ทางองค์กรได้สมัครให้พวกเราเป็นนักเรียน ชั้นมัธยม 4 เป็นนักเรียนห้องระดับท็อป แล้วก็ยังเป็นสภานักเรียนอีกด้วย เรื่องที่พวกเราแฝงตัวเข้าไปไม่มีใครรู้เรื่องนี้นอกจาก ผอ. และรอง ผอ. ของโรงเรียน เริ่มเปิดเรียนอาทิตย์หน้า เตรียมตัวด้วย ส่วนเรื่องอื่นๆฉันจะติดต่อสอบถามให้อีกทีหนึ่ง ทางองค์กรกำลังเร่งประสานงานให้อยู่เพื่อความแนบเนียน ส่วนพวกอุปกรณ์การเรียนและเครื่องแบบต่างๆอยู่บนห้องนอนของแต่ละคน ขึ้นไปดูได้ มาบอกแค่นี้แหละ” นายูตะพูดเสร็จก็เดินไปหยิบดาบใหญ่ที่วางพาดกำแพง ก่อนที่จะมาวางไว้บนบ่าอย่างชิลด์ๆ
“ไปไหนน่ะ ? นายูตะ” รินะที่กระดกแชมเปญแก้วล่าสุดหมดลงถามขึ้น เธอเช็ดริมฝีปากเล็กน้อย
“ไปปราบภูต ไปด้วยกันไหม ?” นายูตะพูดชวนรินะ
“อืม...ไป รอเดี๋ยว” รินะพูดพร้อมกับวิ่งขึ้นไปชั้นสองของบ้าน
“เฮ้ย!!ไปด้วยดิ” เคนจิลุกพรวดพราดจากโซฟา
“เอาสิ งั้น...” นายูตะหันไปมองชาโต้เป็นเชิงถามว่าจะไปด้วยมั้ย ?
“ฉันไปอยู่แล้ว ไม่อยู่เฝ้าบ้านให้พวกนายหรอก” ชาโต้พูดทั้งๆที่ยังเช็ดกระบอกปืนอยู่
“โอเค งั้น ...เลสโก ! “ นายูตะ ตะโกนขึ้น
B B
ความคิดเห็น