Sync Online

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำคนว่างงาน

"เช้าวันใหม่อีกแล้ว"....
"ไม่มีอะไรใหม่ๆบ้างเลยรึไงนะ"....
"วันนี้จะทำอะไรดี"....
"ไปไหนดีไหมนะ"....
"เบื่อว้อยยยยยยยยยยย!!"

คำถามเดิมๆวนเวียนในหัวผมไปมาในแต่ละวันของการปิดเทอม

ก็ไม่ได้หวังให้ใครมาเข้าใจอะนะ แต่อารมณ์แบบนี้เป็นอะไรที่เซ็งสุดๆเลย ถึงจะชอบมัน แต่ก็
เพียงช่วงเวลาเดียวเท่านั้นแหละ หลังจากนั้นหนะเหรอ...เหอะๆ ก็อย่างที่บอก มัน-น่า-เบื่อ

วันหยุดสำหรับคนที่อยู่คนเดียวอย่างผม ไม่ได้มีครอบครัวไปปิคนิคที่ไหน แถมไอ้สถานที่ใกล้ๆนี่
ก็ไปจนคนเขาจำหน้ากันได้ ขนาดป้าร้านข้าวที่สวนสาธารณะยังจำได้ถึงขนาดว่าจะมาสั่งอะไร
กิน ทั้งๆที่ไม่ได้ไปบ่อยเลยนะ อาทิตย์ละสามสี่ครั้งเท่านั้นเอง

โลกควรจะแตก อย่างน้อยๆก็ยังได้วิ่งหนีไปสุดขอบโลก...โอเค ขอโทษ ไม่แตกก็ได้

สุดท้าย... ผมก็ออกมาเดินสวนสาธารณะ...อีกแล้ว

**********

  "อย่างน้อยๆ วันนี้ก็อากาศดี" ต้นไม้มันเยอะด้วยแหละนะ ถ้าเทียบกับในตัวเมืองแล้ว การที่ได้
มาเดินสวนสาธารณะเนี่ย โอเคกว่ามากเลยแหละสำหรับผม

พลั่ก !! กำลังเดินชมนกชมฟ้าชมอากาศชมดินอยู่ดีๆ อะไรมันกระแทกเอวฟะ เจ็บเป็นบ้า เอาซะ
ปวดเอวเลย อึ้บๆ เด็กที่ไหนมาแกล้งเนี่ย

"โทษพี่ ไม่ได้ตั้งใจ พอดีผมรีบไปหน่อย เดินดีๆหละพี่ ระวังตัวหน่อยหละ"...

เออ เด็กนี่ดีแหะ เป็นห่วงเราด้วย ถึงมันจะชนเราก่อนก็เถอะ อภัยได้ๆ คิ้วขวากระตุกรัวๆเลย เป็น
อะไรหว่า สงสัยเส้นกระตุก ตะกี้ไอ้กล่องเหล็กนั่นก็อันไม่ได้ใหญ่มากนะ สงสัยจะรีบจัด แถมลาย
บนกล่องก็เท่ดีนะ อ่านว่าอะไรนะ ซิงค์ๆ

...สงสัยจะรีบกลับไปซ่อมก๊อกน้ำ

หลังจากโดนเด็กชน ผมก็เดินเล่นนั่งเล่นไปเรื่อย พอสายๆก็เริ่มได้เวลาของกระเพาะ ผมจึงเดิน
ไปหาป้าร้านข้าวเจ้าเก่าเจ้าเดิมประจำของผม พอเจอหน้ากันก็ทักทายป้าไปคำหนึ่งพร้อมพยัก
หน้า ป้าเขาเก่งดีนะ จำได้ด้วยว่าผมชอบกินอะไร

"หมูกรอบหมูสับเต้าหู้ไข่ผัดพริกเผาไข่เค็มผัดข้าวเพิ่มไข่ดาวกับน้ำชาดำเย็น" ป้าพูดกับตัวเอง
แต่ผมได้ยินนะป้า หูผมไม่ธรรมดานะ ไม่รวมจมูกด้วย หึหึ

ระหว่างที่ผมกำลังรอข้าวป้าอยู่ ผมก็นั่งดูทีวีไปเรื่อยเปื่อย วันนี้มีละคร รสรักคุณชายน้ำทะเลซะ
ด้วย ละครที่ฮิตกันทั่วบ้านทั่วเมืองเลยทีเดียว อ๊ะ พักโฆษณาซะละ

"ขอต้อนรับเหล่านักผจญภัยในโลกใบใหม่
ที่ๆรวมเอายุคสมัยในอดีตบรรจบกับอนาคต
ออกตามล่า ออกตามหา
แล้วคุณจะลืมสิ่งเดิมๆที่น่าเบื่อหน่ายไปเสียสิ้น
แล้วพบกัน
Sync Online"

กระดิกเลย หูผมเนี่ย ชื่อมันคุ้นๆ เหมือนเพิ่งเห็นจากไอ้กล่องที่เด็กมันชนผม ที่แท้นึกว่ามันจะไป
ซ่อมก๊อกน้ำ มันรีบกลับไปเล่นเกมนี่เอง

"ป้า สนุกไหม ไอ้โฆษณาที่ฉายตะกี้เนี่ย" ผมถามป้าตอนเขายกข้าวมาให้ผม กลิ่มนี่มันชื่นใจจริงๆ

"จะไปรู้เรอะ ป้ายุ่งขนาดนี้ แถมอายุปูนนี้แล้ว แต่เห็นพวกหนุ่มๆสาวๆที่มากินข้าวป้านะ ตอนรอ
ข้าวมันคุยกันจ๊อกแจ๊กไปหมด เกี่ยวกับเกมเกิมมั่ง อะไรของมันมั่งเนี่ยแหละ ก็คงสนุกแหละมั้ง"

"ดีๆ ผมจะได้ไปซื้อมาเล่นบ้าง ทุกวันนี้ไม่มีอะไรทำเลย มาเดินเล่นเนี่ย" อืม... น่าจะทำให้หาย
เซงช่วงนี้ได้บ้างแหละ เดี๋ยวกินเสร็จไปเดินดูหน่อยแล้วกัน หวังว่ามันจะไม่แพงมากนะ เปลืองเงินอีก

Sync Online งั้นเหรอ...