คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ' chapter : one
HUNHAN♡
ฮุนฮานคัพเพิล.
" กูว่าน้องเซฮุนน่ารักสวด@!#$%&*@#$%&฿ .. "
" พี่ชอบผมหรอ? "
" อืม. พี่ขอบน้องเพราะน้องหล่อมาก ! "
.
.
" ผมว่าพี่หล่อนะฮะ.///. "
( ลูฮานพาร์ท. )
ผมหนูห่านปีสิบเอ็ดแห่งช่างกลคนงามอนุบาลลู่น้อยวิทยา เฮ้ย. ไม่ใช่ละ ผม ลูฮาน ปีสองคณะสัตวแพทย์ เป็นคนหล่อสิบเปอร์ น่ารักยี่สิบ อีกเจ็ดสิบให้ไปเลยกับความสวย.//. ดีกรีดาวคณะสัตวะสองปีซ้อนเนื่องจากชะนีในคณะนี้สวยไม่เท่า ( ชีช่างมั่น - _-; )
ผมแอบชอบรุ่นน้องคนหนึ่งอยู่./////////.
ผมแอบไปให้โคนันเจ้าหนูยอดนักสืบ(?) ไปสืบประวัติเขามาทำให้ได้รู้ว่า น้องเขาชื่อ โอเซฮุน เด็กหน้ามึนสุดหล่อปีหนึ่ง ดีกรีเพื่อนเดือนคณะวิศวะ ความจริงน้องเขาต้องได้เป็นด้วยแต่น้องเขาบอกว่าไม่อยากดังเลยโยนตำแหน่งให้เพื่อนไปคริง เท่ห์อ่ะ ใจก็หล่อ แถมน้องตายังหล่ออีกด้วย กรี๊ดดดดดดดดดดดด.
“ อี้ชิงงงงงงง. ลูลู่ไปเจอน้องฮุนมาด้วยและ “ ผมตะโกนเรียกเพื่อนรักเพื่อนร่วมคณะสุดสวย(แต่ไม่เท่าผม) อย่างอี้ชิงหรือเลย์เพื่อนคู่หูขนมกรุบกรอบซองละห้าบาท ญาญ่าณเดชน์โฆษณามาด้วยละ(นี่โฆษณานะเนี่ยขนมมันอร่อยแต่ให้น้อยไปหน่อยเลย์มันเลยผอมกระหร่องแบบนี้-.,-)
“ มาอีกละ. เจอน้องเขาทีไรมึงนี่แรดตลอดอ่ะ “
“ ใครบอกเลย์ อีลู่อ่ะมันแรดตลอดเวลาอยู่ละ จะลุกจะนั่งจะขี้ฉี่หรือตด หรือแม้กระทั่งหายใจมันก็แรดอยู่แล้ว ยิ่งถ้าเป็นเรื่องน้องฮุนนะยิ่งโคตรแรด ดูนอที่จมูกมันดิยื่นออกมาอีกละ555555555555 “ ซิ่วหมิน อีเพื่อนอ้วนกลมของผมมันพูดขึ้นมา
ลูฮานไม่ใช่พินอคคิโอนะเว้ย. ถึงจะมีนอยื่นขึ้นมาอ่ะ ( มีนอนี่แรดนะลูก : ไรเตอร์ฮันนี่ )
“ อะไรเหล่าลูลู่ไม่เค้ยไม่เคยแรดนะ “ ...ผมไม่ได้แรดนะ !
“ นี่ละ... “
“ ใช่แบบนี้เลยมึง... “
“ แรดของแท้... “ อีเพื่อนรักสองตัว(?)มันพูดออกมาอย่างกับเตรียมกันไว้
ฮึ่ยยยยยยยยยยยยยย. ลู่ไม่ได้แรด!
“ ลู่ไม่ได้แรดเว้ย. ไม่งั้นถ้าพวกมึงบอกกูแรด พวกมึงก็แรดเหมือนกูอ่ะ “
“ กูไม่แรด... “ คู่หูดูโอ้หมินเลย์พูดขึ้นมาพร้อมกันอย่างกับมีจิตสื่อถึงกับเหมือนคุณริวจิตสัมผัสมาทัชบอดี้ (ห๊ะ? ) “ เพราะพวกกูไม่ได้ชอบน้องฮุนและไม่ได้ชื่อลูฮานเว้ย555555555555 “
“ อีเพื่อนบ้า. พวกมึงตายยยยยยยยยยยย “
“ อ้ากกกกกกกกกกกกกก .
.
.
.
“ เหนื่อยเป็นบ้าเลยวิ่งไล่พวกมึงอ่ะ “
“ แก่แล้วไงมึงอีลู่ 555555 “
“ อีหมินอยากตายป่ะ? “
“ หนูเพิ่งลืมตาดูโลกมาได้แค่ยี่สิบปีจะมาตายคาตีนชะนีชื่อลู่ไม่ได้เพราะตอนนี้ผู้ชายยังไม่ตกถึงท้องหนูเลยค่ะ.//. “
“ อีหมินอีแรด “
“ มึงแหละแรดกว่าอีลู่ :P “
“ อีหมินมึงตายยยยยยย “
“ เฮ้ยๆอย่าเพิ่งฆ่ากัน “ เลย์พูดขึ้นมา
จะมาห้ามทำไมว่ะจะฆ่าอีหมิน ฮึ่ยย.
“ อะไรมึงอีขนมกรุบกรอบ “
“ สัด! กูชื่อเลย์ นั่นเว้ยนั่นน้องเซฮุนอ่ะ “
“ น้องเซฮุนของกูอ่ะนะ “
“ อีหมินอยากตายป่ะ? พูดผิดพูดใหม่ได้ “
“ ล้อเล่นจ้าอีลู่. ดูนั่นน้องฮุนเดินมาทางนี้อ่ะมึง “
ผมหันไปตามที่ซิ่วหมินบอก ใช่จริงๆด้วย วันนี้พี่เจอน้องตั้งสองครั้งแหนะ ครั้งนี้ครั้งที่สามเขาว่ากันว่าถ้าคนเราเจอกันสามครั้งโดยบังเอิญจะเป็นเนื้อคู่กัน แต่ถึงตอนนี้พี่จะเจอน้องเองก็เหอะ ไม่สนจะนับ น้องเซฮุนของพี่ลู่♡
“ อย่าเขานิ้วป้อมๆของมึงไปชี้น้องฮุนของลู่นะอีหมิน “
“ น้องฮุนของลู่. ถุยเหอะน้องเขาไปเป็นของมึงตั้งแต่เมื่อไหร่ “ เลย์พูดพลางถุยน้ำลายลงพื้น
เลย์....ถึงมึงจะสวยไม่ได้ครึ่งกู แต่มึงควรจะทำตัวให้สมเป็นชะนีเพื่อนลู่หน่อยนะ -________-
“ ก็น้องเขาเป็นของกูอ่ะ “
“ ไม่จริง. “
“ จริงสิอีหมินน้องเขาเป็นของกู “
“ กูไม่เชื่อ “
“ อีขนมกรุบกรอบ อีหมิน จะให้กุพูดอีกกี่ครั้งฮะ น้องเขาเป็นของกูเว้ย! “
“ กูไม่เชื่อ.. “
“ กูก็ไม่.. “
“ พวกมึง... “
“ พวกกูไม่เชื่อ “
เปรี้ยะ. จะให้พูดกี่ครั้งถึงจะเชื่อว่ะ? กร๊าซซซซซ*พ่นไฟ*
“ จะให้กูตะโกนให้หูมึงแตกเลยไหมฮะ? น้องเซฮุนเป็นขงกูเว้ย น้องเซฮุนเป็นของลูฮาน คนนี้ “
“ เอ่อ...
.
.
...ผมไปเป็นของพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่หรอครับ? “
CHANBAEK♡
ชานแบคคัพเพิล.
“ คนนั้นน่ารักว่ะ รู้จักป่ะว่ะ? “
“ นั่นบยอนแบคฮยอนปีหนึ่งคณะสัตวแพทย์ “
“ ไปรู้จักได้ไงว่ะ? “
“ บยอนแบคฮยอนอ่ะนะ...นั่นหมาน้อยของกูเอง “
.
.
“ ใครหมามึง ปาร์คชานยอล “
( ชานยอลพาร์ท. )
กราบสวัสดีท่านผู้อ่านและมิตรรักแฟนเพลงของเอ็กซ์โซทุกท่าน ตัวกระผมนั้นเป็นบุรุษรูปงาม ฟันท่วมท้นบนใบหน้า ยิ้มแย้มได้อยู่ตลอดเวลา มีนามว่า แฮปปี้ไวรัส ปาร์คชานยอล J
ผมเป็นเฟรชชี่ใหม่สดและเอ๊าะมากๆของมหาลัย อ่อ. ลืมบอกไปผมอยู่ปีหนึ่งคณะวิศวะ พ่วงตำแหน่งเดือนคณะเอาไว้ด้วย...แม้ความจริงคนที่ได้จะเป็นเซฮุนเพื่อนรักผมก็เหอะแต่มันชนะผมแค่คะแนนเดียวจากจงอินเพื่อนดำอีกคนของผมละกัน มันแมร่งหมั่นไส้ที่ผมไปด่าว่ามันดำเลยเลือกอีติ๋มตุ้ดเซฮุนแทนที่จะเลือกผม
เพื่อนผมนี่ใช้ไม่ได้จริงๆเลยใช่ไหมครับ?
จะว่าไปสองคนนั้นหายไปไหนก็ไม่รู้ ไอ้เซฮุนนี่คงไปติดต่อยานแม่เพื่อรองรับ 4G เข้าประเทศแต่จะได้เมื่อไหร่ก็ไม่รู้มันเลยต้องไปเสาะแสวงหาเอา ส่วนจงอินนะหรอ...ถึงมันอยู่นี่ผมก็มองไม่เห็นหรอกเพราะมันดำมาก5555555555555555555555555555
“ เฮ้ย. ชานยอล “
“ มีไรว่ะ? มุนกยู “ ผมหันไปตามเสียงเรียกแล้วก็พบกับมุนกยูเพื่อนร่วมคณะของผม
“ เพื่อนมึงหายไปไหนว่ะ? “
“ กูไม่รู้ว่ะ แล้วมึงอ่ะเพื่อนมึงไปไหน? “
“ ตายห่ากันหมดแล้วมั้ง. กูเดินตามหารอบมหาลัยแทบจะมุดถังขยะหาแล้วยังไม่เจอ...เออขอนั่งด้วยดิ “
“ นั่งข้างกูอ่ะนะ “
“ ถ้าไม่นั่งข้างมึงจะให้ไปนั่งตรงไหน? “
“ ข้างถังขยะนั่นอ่ะ มันว่าง “ ผมชี้ไปที่ถังขยะตรงที่ใกล้ๆกับที่ผมนั่ง
“ พร่องส์. กูนั่งละรู้งี้ไม่น่าขอมึงเลย “ มุนกยูพูดพลางหย่อนก้นของมันมานั่งข้างๆผม “ เออ เมื่อกี้ตอนกูไปเดินหาไอ้จีโน่เพื่อนกูอ่ะ กูเจอเฟรชชี่คนนึงเว้ยน่ารักสัดอ่ะ แต่กูไม่ได้เข้าไปถามชื่อกับคณะอ่ะ โคตรเสียดาย “
“ สมน้ำหน้า555555555 “
“ โหย. ไอ้คุณชานหยอยครับ กระผมไม่ได้หน้าด้านแถมยังจะเพลย์บอยคาสโนว่าคาบทุกคนที่เข้าหาแบบคุณนะครับจะได้เจอคนที่ถูกใจแล้วกดไลค์วิ่งเข้าใส่อ่ะ “
ใช่ครับ ที่มุนกยูพูดมันไม่ผิดหรอก ผมอ่ะเพลย์บอยตัวพ่อ คาสโนว่าตัวดี คาบทุกคนที่เข้าหา แต่ผมก็ไม่ได้ไปอ่อยใครเขาหรอกนะมีแต่คนเสนอตัวเข้าหาผมเอง...ทำไงได้อ่ะ ผมหล่อนิ J
“ มึงมันป๊อด “
“ เออๆ เจออีกทีกูจะรีบเข้าใส่เลยดีไหมมึง “
“ ให้มันได้อย่างที่พูดละกัน “
“ เออกูทำแน่ “ มุนกยูพูดพลางเก็กหล่อเต็มที่...เก็กไปมึงกูไม่หล่อเท่ากูหรอก J
“ เฮ้ยๆ “ อยู่ดีๆมุนกยูก็ตีไหล่ผมรัวๆ
จะตีทำไมฟ่ะ กูเจ็บ!
“ อะไรละมึง “
“ นั่นไงๆ คนนั้นละที่กูพูดถึง “ มุนกยูพูดพลางชี้ไปที่ผู้ชายที่เดินอยู่ฝั่งตรงข้ามกับที่พวกผมนั่ง
นั่นมัน....
“ คนนั้นแหละมึงกูโคตรชอบอ่ะ น่ารักโคตร อยากรู้จักอ่า-////- “
“ บยอนแบคฮยอน.. “
“ อะไรนะ? “
“ คนนั้นชื่อ บยอนแบคฮยอน ปีหนึ่งคณะสัตวแพทย์ “
“ มึงรู้จักได้ไงว่ะ? เด็กมึงหรอ? “
“ นั่นมัน....หมาของกูเองละ “
บยอนแบคฮยอน....ชื่อนี้ละหมาน้อยของผมเอง ผมกับมันนี่ถือว่าเป็นอริกันมาตั้งแต่สมัยมัธยม ผมชอบเรียกมันว่าหมาเพราะหน้าตามันและนิสัยมันโคตรเหมือนหมา ผมกับมันไม่กินเส้นกันสุดๆ แต่ไม่น่าเชื่อว่าถึงผมจะอริกับมันแต่เพื่อนของผมอย่างเซฮุนกับจงอินกลับสนิทกับมันสุดๆเหมือนกัน เจอกันทั้งทีต้องรำลึกความหลังกันซะหน่อย J
.
.
.
“ หมาเห่า หมาเห่า หมาเห่าโฮ่งๆ บยอนแบคฮยอนหมาเห่า หมาเห่า หมาเห่าโฮ่งๆ โฮ่งอีกเด๊ะ “ ผมจงใจตะโกนร้องเพลงสุดเสียง
ควับ!
หันมาจริงๆด้วย เพลงโปรดมันเลยนะนั่นJ
“ อุ้ย.หมามอง หมาเห่า หมาเห่า หมาเห่าโฮ่งๆ บยอนแบคฮยอนหมาเห่า หมาเห่า หมาเห่าโฮ่งๆ โฮ่งอีกเด๊ะ “
“ เฮ้ยๆ มึงทำไรอ่ะชานยอล? “
“ เรียกหมา “
“ หมา? “
“ อืม. หมาของกูแหละบยอนแบคฮยอนอ่ะ “ ผมพูดกับมุนกยูพลางหันไปร้องเพลงกวนประสาทหมาต่อ “หมาเห่า หมาเห่า หมาเห่าโฮ่งๆ บยอนแบคฮยอนหมา... “
ปั๊ก!
เจ็บเป็นบ้าอะไรโดนหัวว่ะ?
ผมรีบหยิบสิ่งที่ทำให้ผมเจ็บหัวขึ้นมาดูทันที....รองเท้า ของใครว่ะ?
“ เห่าหายัวร์แด๊ดดี้ “ เสียงเหมือนหมา(?)ของแบคฮยอนตะโกนขึ้นมา ทำให้ผมต้องหันไปมองและที่ผมเห็นคือ..
แบคฮยอนมันใส่รองเท้าแค่ข้างเดียว งั้นรองเท้านี้ก็ของมันนะสิ !
“ ไม่ได้ยินที่กูถามหรอ ปาร์คหัวหยอย เห่าหาแด๊ดดี้หรอออออออ? “ แบคฮยอนจงใจลากเสียงยาวเพื่อกวนประสาทผม
มันกวนได้ผมก็กวนได้! ( ได้ข่าวแกเริ่มก่อนนะ-__-; )
“ ไม่ได้เห่าเว้ย แค่ส่งสัญญาณเรียกหมาในบัญชี “
“ ไอ้... “
“ แล้วนี่รองเท้ามึงอ่อ? “ ผมพูดพลางชูรองเท้าข้างที่โดนหัวผมขึ้นมา
“ เออดิโดนหัวมึงเต็มๆนิ555555555555 “
“ ไม่ดีเลยนะ ไม่ดี เป็นหมามารังแกเจ้าของแบบนี้มันไม่ดี “
“ มึงไม่ใช่เจ้าของกู กูไม่ใช่หมามึงด้วย! “
“ ป๊ายอลขอโทษนะที่ไม่ค่อยได้เล่นกับหมาเท่าไหร่ เพราะป๊าต้องมาจัดการหาที่อยู่หามหาลัยเลยไม่มีเวลาไปเล่นกับหมา หมาน้อยของป๊าเลยต้องปารองเท้าเพราะทนความคิดถึงของป๊าไม่ได้สินะครับ? “
“ ไอ้... “
“ งั้นป๊าว่ามาเล่นกันดีกว่าJ “ หลังจากที่ผมพูดจบ ผมก็ชูรองเท้าของแบคฮยอนขึ้นมา
“ ไอ้หยอยมึงทำอะไรอ่ะ “
“ แน่จริงก็วิ่งมางับให้ได้สิ “ พอผมพูดจบผมก็เริ่มวิ่งทันที และแน่นอนข้างหลังผมก็มี ‘ หมา ‘ วิ่งตาม
“ หยุดนะมึง! “
“ จับให้ได้สิ.. “
“ หยุดไงกูบอกให้หยุด! “
“ วิ่งเร็วๆสิแบคฮยอนอ่า “
“ กูบอกให้มึงหยุ้ดดดดดดด “
“ หยุดก็หยุด “ ผมพูดพลางโยนรองเท้าออกห่างจากตัว “ รับรองเท้าให้ได้นะหมาแบค J “
“ เฮ้ยยย “
.
.
“ โอ๊ะ. รับเก่งจริงๆลูกป๊า “ ผมพูดพลางตบมืออย่างจริงใจ(?) เพราะอะไรนะหรอ? ก็รองเท้าที่ผมโยนไปนะสิ แบคฮยอนเขารับได้พอดีเลย
เป็นหมาที่รับของได้เก่งจัง J
“ ไอ้@#$%&฿@# “
“ โอ๊ะโอ. พูดไม่เพราะเลยนะน้องหมา “ ผมพูดพลางเดินเข้าไปใกล้แบคฮยอน
“ แต่ว่าก็เก่งมากเลยนะ
.
.
.
...หมาน้อยของชานยอล ♡ “
____________________________________________________________________
จบพาร์ทเริ่มต้นฮุนฮาน เอ๊ะหรือฮานฮุน 555555555555555
เรื่องเก่ายังค้างยังดอง มาแต่งเรื่องใหม่อีกละ-____- ( ความจริงเราก็แต่งไว้ละแต่ไม่ได้ลงไม่มีเน็ต T ^ T )
นี่อีกเรื่องเป็นคริสฮุน ฟิคเบาๆสมอง ( exo ) so kiss #ช่วยกันอุดหนุนฟิคทั้งสองของไรเตอร์ด้วยนะ
จบพาร์ทชานแบคแล้ว*ตบมือ*
แลดูหยอยมันจะกวนๆไหม? เนื้อเรื่องคู่นี้จะงงเป็นพิเศษเพราะเราก็แอบงงพอตัว #เอ่อะ
แต่ว่ายังไงมันก็จะค่อยๆคลายปมออกมาเองนะจ๊ะ ต่อไปจะมาเป็นคู่คริสเลย์แอนด์เทาโฮมาแบบดับเบิ้ลแต่ไม่แน่ใจว่าจะลงในตอนนี้หรือลงอีกตอนดี ขอดูกระแสตอบรับก่อนนะ ._.
ยังไงก็ฝากฟิคเรื่องนี้อ้อมออกอ้อมใจด้วยนะ J
ความคิดเห็น