ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
สวัสดีจ้า ><" ฉันมีชื่อว่า "กระปุก" ชื่อน่ารักใช่มั้ยล่ะ ><" อย่าว่าแต่น่ารักเลย ฉันเองก็น่ารักนะ ><" (ไม่ค่อยชมตัวเองเล๊ย = = ) ตอนนี้ฉันอยู่ ม.5 แล้วล่ะ และตอนนี้ฉันก็เกือบจะได้เป็นดาวเด่นของโรงเรียน แต่กลับมีคนมาแย่งตำแหน่งนั้นไป นายนั้นชื่อ "ฮาร์ท" คะแนนตอนโหวตห่างกันแค่คะแนนเดียวเท่านั้น !! แต่จะว่านายนั้นก็หล่อใช้ได้เหมือนกันแฮะ ><" ผมสีออกน้ำเงินๆหน่อยๆ ดวงตาคม ตัวสูง หุ่นดีด้วย แอร๊ยยย ><" และอย่าคิดว่าฉันชอบนายฮาร์ท ใช่ฉันชอบฮาร์ท = = (ยังไงกันแน่= = ) และอย่างว่า ตอนนี้ฉันเพิ่งเปิดเทอมได้ 1 เดือน ผอ. ก็เรียกฉันขึ้นไปบนห้องธุระการสะและ ฉันทำอะไรผิด TT"
"นี่นางสาวรามาวดี กับนายยศพล อาทิตย์หน้า ไปอบรมที่ป่าไกลออกไปจากโรงเรียนเรา โอเคนะ" และชื่อรามาวดีซึ่งเป็นชื่อของฉัน กับยศพลซึ่งเป็นชื่อของฮาร์ทก็ถูกกล่าวขึ้นของเสียง ผอ. TT"
"เปลี่ยนเป็นเดือนหน้าได้ไหมค่ะ/ครับ!!" ฉันและฮาร์ทกล่าวขึ้นมาพร้อมกัน
"พวกเธอปฏิเสธมาหลายครั้งแล้ว ยังไงอาจารย์ก็ต้องให้พวกเธอไปอยู่ดี หรือจะไปอบรมกันสองคนในป่ามืดๆ น่ากลัวๆอย่างนั้นละ หืม?? ว่าไง??"
ดูๆๆ ดู ผอ. ขู่ = = ไม่กลัวหรอก แบร่!! ยิ่งไปกัน 2 คนยิ่งดี ><"
"ได้ครับๆ งั้นอาทิตย์หน้าใช่ไหมครับ เดี๋ยวพวกเรา 2 คนจะไปเตรียมตัวให้พร้อมนะครับ ^^ "
"โอเคๆ งั้นไป กลับบ้านกันได้แล้ว" ฉันยงไม่ได้พูดไรเลยน้า ผอ. เคไมอ่า T^T
" ครับ/ค่ะ" และพวกเรา 2 คนก็มาอยู่หน้าห้องธุระการละ = =
" นี่!! ฮาร์ท นายไม่คิดจะขอความเห็นฉันหน่อยหรอ!!" ฉันตะคอกใส่หน้าฮาร์ท แต่นายนั้นก็ทำแต่หน้าเย็นชาใส่ฉัน เจ็บใจนัก TT"
"ฉันไม่ยอมไปกับคนโรคจิตอย่างเธอหรอก= =" กรี๊ดดดดดดดดดดดด ไอบ้าาาาาาา แน่นอนฉันพูดในใจ = = ฉันได้แต่มองหน้าฮาร์ทอย่างเจ็บใจที่มาพูดอย่างนี้กับฉัน เราอุตส่าห์หลงรักแต่ปากนายน่ะ ปากนายมันพูดมากไปแล้ว TT"
หนึ่งอาทิตยฺต่อมาหลังจากนั้น
ตอนนี้ฉันและฮาร์ทนั่งอยู่บนรถบัส ฉันได้นั่งคู่ฮาร์ท.. แต่ดูเหมือนเค้าไม่สนใจใยดีฉันเลย เค้าหันไปคุยผูกมิตกับคนที่นั่งฝั่งขวามือของเค้า ฉันเจ็บใจ TT"
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง..........
และแล้วก็มาถึงป่าที่ว่า.... มันไกลจริงๆTT"
"ชีวิตมันต้องเดินตามหาความฝัน... หกล้มคลุกคลานเท่าไหร่.. มันจะไปจบที่ตรงไหน.. มันต้องไปให้ถึง..." ตอนนี้พวกฉันกำลังแหกปากร้องเพลงความเชื่อกันอยู่ในค่าย ไหนว่ามาอบรมให้ฉันมาร้องเพลงทำม๊ายยยยยยย TT เจ็บคอหมดแล้ว :'(
"อ่ะนี่.. ยัยกระปุก" เอ๊ะ!! เสียงใครเนี่ยคุ้นๆ ขวับ ( - -) หันไปมอง
"อ่ะอื้ม... ขอบคุณนะ" กรี๊ดๆๆๆ ฮาร์ทเค้าเอายาอมมาให้ฉันด้วยแหละ ><"
"อย่าคิดลึกละ ฉันไม่ได้เป็นห่วงเธอหรอกนะ ฉันกลัวว่าคอหอยเธอจะแตกเอาน่ะ เดี๋ยวเวลาเจอBigBangเดี๋ยวกรี๊ดไม่ออก" ฉึกๆ แทงใจดำ TT"
"ชิ.. แล้วใครอยากให้นายห่วงละ" จริงๆโคตรอยากให้ห่วงเลย TT ปากหนอ ปาก= =
"หึ..." และแล้วความเงียบงันก็กลับเข้ามาสู่ในหัวสมองฉัน TT^TT
"เอาละ แยกย้ายกันไปเข้านอนกันได้แล้วนะเด็กๆทุกคน ตอนนี้ก็ดึกแล้ว :))"
แยกย้าย แยกย้าย = = เห้อ.. ฉันได้มานอนกับพวกเด็กผู้หญิงทั้งหมดของโรงเรียนอะไรต่อมิอะไร = = และพวกผู้หญิงพวกนั้นก็นั่งคุยกันจ้อกแจ้กจอแจ ชิ... ทำไมเป็นฉันคนเดียวที่ไม่มีเพื่อนคุยนะ :( เอ้ย.. ไม่ใช่ฉันคนเดียวสิ มีผู้หญิงคนอีกคนที่ไม่มีเพื่อนคุย เค้าดูสวยมากเลยนะ... ผมยาวถึงกลางหลัง สีออกส้มหน่อยๆ ขาเรียวยาวสวย... ฉันอิจฉานะยะ =[]= ... น่าเบื่อจังเลย.. ออกไปนั่งเล่นข้างนอกดีกว่า = = แอ๊ด.. (เสียงเปิดประตู) ขวับ (-(-(-(- -)-)-)-) ทุกสายตาจับมองมาที่ฉัน เหมือนว่าสิงโตจะกระโจนขย้ำเนื้อที่อยู่ตรงหน้า TT"
"เอ่อ... พะ พอดีฉันจะไปเดินเล่นน่ะ คะ คุยกันต่อเลยนะ^^ " เอี๊ยด ปัง !! ฉันกลัวทุกสายตาจริงๆ TT"
อากาศตอนกลางคืนนี้ช่างสดชื่นจริงๆ... เห้อ.. หาที่เงียบๆนั่งเล่นดีกว่า อ่า..เจอแล้วตรงนั้นดูท่าทางเงียบดีเหมือนกันนะเนี่ย.. มีชิงช้าด้วยแฮะ... ไปนั่งตรงนั้นดีกว่า... จะว่าไปที่นี้เหมือนจะได้รับอากาศบริสุทธิ์ดีนะ.. นึกว่าป่ามันจะน่ากลัววังเวงงี้สะอีก... พอมาเหมือนไม่ใช่ป่าเลยแฮะ.. มีทั้งห้องพักให้พัก มีที่นั่งเล่น.. แต่ก็ดีเหมือนกัน เงียบดี...
"นี่.. ยัยกระปุกเหม่อลอยไรอยู่เนี่ย" เห้ย.. !! ใครฟร่ะ = = ขวับ ( - -)
"เห้ย.. !! มาเงียบๆทำไมเนี่ย ตกใจหมดเลยนะ = =" เป็นใครที่ไหนได้... ฮาร์ทนั้นเอง ตึ่งโป๊ะ!!
"ก็เห็นว่าเหม่อลอย.. เลยเรียกหน่อย:))" ครั้งแรกนะเนี่ย..ที่ฮาร์ทยิ้มให้เรา เหลือเชื่อค่ะพี่น้อง!!
"เห้อ... งั้นเหรอ"
"เวลาเธอเหม่อลอย..ก็น่ารักดีนะ^^" เฮือก!! ฉันเขินนะ><"
"งะ งั้นหรอแฮะๆ" ยิ้มแห้งๆ
"ฉันล้อเล่น:P"
"อะ อ่าว= ="
"ฉันมีอะไรจะคุยด้วยหน่อย"
"อะ อื้อ ว่ามา.."
"ฉันได้ยินมาว่าเธออยากได้ยินเรื่องเกี่ยวกับฉัน ฉันจะเล่าให้เธอฟัง..."
สุดท้าย และท้ายสุดฮาร์ทก็เล่าจบ ฉันสงสารเค้าจริงๆ... เค้าถูกพ่อแม่ทิ้งตั้งแต่ตอนอยู่ ป.6 แต่เค้าก็กลับอยู่ได้มาจนถึงทุกวันนี้ เพราะอะไรน่ะหรอ... เพราะว่าแม่เค้าซึ่งยังคงคิดถึงและรักเค้าอยู่เสมอไง... แม่เค้าคอยโอนเงินมาให้ตลอดทุกเดือน เค้าก็อยากจะช่วยลดภาระของแม่ เค้าเลยหางานพิเศษทำน่ะ เค้าเล่าจนฉันน้ำตาไหล แล้วเค้าก็มานั่งหัวเราะฉัน น่าอายที่สุด T^T
"นี่นางสาวรามาวดี กับนายยศพล อาทิตย์หน้า ไปอบรมที่ป่าไกลออกไปจากโรงเรียนเรา โอเคนะ" และชื่อรามาวดีซึ่งเป็นชื่อของฉัน กับยศพลซึ่งเป็นชื่อของฮาร์ทก็ถูกกล่าวขึ้นของเสียง ผอ. TT"
"เปลี่ยนเป็นเดือนหน้าได้ไหมค่ะ/ครับ!!" ฉันและฮาร์ทกล่าวขึ้นมาพร้อมกัน
"พวกเธอปฏิเสธมาหลายครั้งแล้ว ยังไงอาจารย์ก็ต้องให้พวกเธอไปอยู่ดี หรือจะไปอบรมกันสองคนในป่ามืดๆ น่ากลัวๆอย่างนั้นละ หืม?? ว่าไง??"
ดูๆๆ ดู ผอ. ขู่ = = ไม่กลัวหรอก แบร่!! ยิ่งไปกัน 2 คนยิ่งดี ><"
"ได้ครับๆ งั้นอาทิตย์หน้าใช่ไหมครับ เดี๋ยวพวกเรา 2 คนจะไปเตรียมตัวให้พร้อมนะครับ ^^ "
"โอเคๆ งั้นไป กลับบ้านกันได้แล้ว" ฉันยงไม่ได้พูดไรเลยน้า ผอ. เคไมอ่า T^T
" ครับ/ค่ะ" และพวกเรา 2 คนก็มาอยู่หน้าห้องธุระการละ = =
" นี่!! ฮาร์ท นายไม่คิดจะขอความเห็นฉันหน่อยหรอ!!" ฉันตะคอกใส่หน้าฮาร์ท แต่นายนั้นก็ทำแต่หน้าเย็นชาใส่ฉัน เจ็บใจนัก TT"
"ฉันไม่ยอมไปกับคนโรคจิตอย่างเธอหรอก= =" กรี๊ดดดดดดดดดดดด ไอบ้าาาาาาา แน่นอนฉันพูดในใจ = = ฉันได้แต่มองหน้าฮาร์ทอย่างเจ็บใจที่มาพูดอย่างนี้กับฉัน เราอุตส่าห์หลงรักแต่ปากนายน่ะ ปากนายมันพูดมากไปแล้ว TT"
หนึ่งอาทิตยฺต่อมาหลังจากนั้น
ตอนนี้ฉันและฮาร์ทนั่งอยู่บนรถบัส ฉันได้นั่งคู่ฮาร์ท.. แต่ดูเหมือนเค้าไม่สนใจใยดีฉันเลย เค้าหันไปคุยผูกมิตกับคนที่นั่งฝั่งขวามือของเค้า ฉันเจ็บใจ TT"
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง..........
และแล้วก็มาถึงป่าที่ว่า.... มันไกลจริงๆTT"
"ชีวิตมันต้องเดินตามหาความฝัน... หกล้มคลุกคลานเท่าไหร่.. มันจะไปจบที่ตรงไหน.. มันต้องไปให้ถึง..." ตอนนี้พวกฉันกำลังแหกปากร้องเพลงความเชื่อกันอยู่ในค่าย ไหนว่ามาอบรมให้ฉันมาร้องเพลงทำม๊ายยยยยยย TT เจ็บคอหมดแล้ว :'(
"อ่ะนี่.. ยัยกระปุก" เอ๊ะ!! เสียงใครเนี่ยคุ้นๆ ขวับ ( - -) หันไปมอง
"อ่ะอื้ม... ขอบคุณนะ" กรี๊ดๆๆๆ ฮาร์ทเค้าเอายาอมมาให้ฉันด้วยแหละ ><"
"อย่าคิดลึกละ ฉันไม่ได้เป็นห่วงเธอหรอกนะ ฉันกลัวว่าคอหอยเธอจะแตกเอาน่ะ เดี๋ยวเวลาเจอBigBangเดี๋ยวกรี๊ดไม่ออก" ฉึกๆ แทงใจดำ TT"
"ชิ.. แล้วใครอยากให้นายห่วงละ" จริงๆโคตรอยากให้ห่วงเลย TT ปากหนอ ปาก= =
"หึ..." และแล้วความเงียบงันก็กลับเข้ามาสู่ในหัวสมองฉัน TT^TT
"เอาละ แยกย้ายกันไปเข้านอนกันได้แล้วนะเด็กๆทุกคน ตอนนี้ก็ดึกแล้ว :))"
แยกย้าย แยกย้าย = = เห้อ.. ฉันได้มานอนกับพวกเด็กผู้หญิงทั้งหมดของโรงเรียนอะไรต่อมิอะไร = = และพวกผู้หญิงพวกนั้นก็นั่งคุยกันจ้อกแจ้กจอแจ ชิ... ทำไมเป็นฉันคนเดียวที่ไม่มีเพื่อนคุยนะ :( เอ้ย.. ไม่ใช่ฉันคนเดียวสิ มีผู้หญิงคนอีกคนที่ไม่มีเพื่อนคุย เค้าดูสวยมากเลยนะ... ผมยาวถึงกลางหลัง สีออกส้มหน่อยๆ ขาเรียวยาวสวย... ฉันอิจฉานะยะ =[]= ... น่าเบื่อจังเลย.. ออกไปนั่งเล่นข้างนอกดีกว่า = = แอ๊ด.. (เสียงเปิดประตู) ขวับ (-(-(-(- -)-)-)-) ทุกสายตาจับมองมาที่ฉัน เหมือนว่าสิงโตจะกระโจนขย้ำเนื้อที่อยู่ตรงหน้า TT"
"เอ่อ... พะ พอดีฉันจะไปเดินเล่นน่ะ คะ คุยกันต่อเลยนะ^^ " เอี๊ยด ปัง !! ฉันกลัวทุกสายตาจริงๆ TT"
อากาศตอนกลางคืนนี้ช่างสดชื่นจริงๆ... เห้อ.. หาที่เงียบๆนั่งเล่นดีกว่า อ่า..เจอแล้วตรงนั้นดูท่าทางเงียบดีเหมือนกันนะเนี่ย.. มีชิงช้าด้วยแฮะ... ไปนั่งตรงนั้นดีกว่า... จะว่าไปที่นี้เหมือนจะได้รับอากาศบริสุทธิ์ดีนะ.. นึกว่าป่ามันจะน่ากลัววังเวงงี้สะอีก... พอมาเหมือนไม่ใช่ป่าเลยแฮะ.. มีทั้งห้องพักให้พัก มีที่นั่งเล่น.. แต่ก็ดีเหมือนกัน เงียบดี...
"นี่.. ยัยกระปุกเหม่อลอยไรอยู่เนี่ย" เห้ย.. !! ใครฟร่ะ = = ขวับ ( - -)
"เห้ย.. !! มาเงียบๆทำไมเนี่ย ตกใจหมดเลยนะ = =" เป็นใครที่ไหนได้... ฮาร์ทนั้นเอง ตึ่งโป๊ะ!!
"ก็เห็นว่าเหม่อลอย.. เลยเรียกหน่อย:))" ครั้งแรกนะเนี่ย..ที่ฮาร์ทยิ้มให้เรา เหลือเชื่อค่ะพี่น้อง!!
"เห้อ... งั้นเหรอ"
"เวลาเธอเหม่อลอย..ก็น่ารักดีนะ^^" เฮือก!! ฉันเขินนะ><"
"งะ งั้นหรอแฮะๆ" ยิ้มแห้งๆ
"ฉันล้อเล่น:P"
"อะ อ่าว= ="
"ฉันมีอะไรจะคุยด้วยหน่อย"
"อะ อื้อ ว่ามา.."
"ฉันได้ยินมาว่าเธออยากได้ยินเรื่องเกี่ยวกับฉัน ฉันจะเล่าให้เธอฟัง..."
สุดท้าย และท้ายสุดฮาร์ทก็เล่าจบ ฉันสงสารเค้าจริงๆ... เค้าถูกพ่อแม่ทิ้งตั้งแต่ตอนอยู่ ป.6 แต่เค้าก็กลับอยู่ได้มาจนถึงทุกวันนี้ เพราะอะไรน่ะหรอ... เพราะว่าแม่เค้าซึ่งยังคงคิดถึงและรักเค้าอยู่เสมอไง... แม่เค้าคอยโอนเงินมาให้ตลอดทุกเดือน เค้าก็อยากจะช่วยลดภาระของแม่ เค้าเลยหางานพิเศษทำน่ะ เค้าเล่าจนฉันน้ำตาไหล แล้วเค้าก็มานั่งหัวเราะฉัน น่าอายที่สุด T^T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น