คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : นายเฉิ่มเชยVsนายลึกลับ (ไหนกันแน่ตัวตนของนาย)
seijaku o matotta butai furi gia no naka de odoru
koyoi futari enjiru no ha ' utsukushii koi no suutori '…..
นี้คือเสียงริงโทน(เพลงValshe - Jester) จากนาฬิกาปลุกที่ผมตั้งไว้ในมือถือไอโฟนรุ่นล่าสุดของผมเอง อืม…….เช้าแล้วหรอกว่าจะได้นอนเมื่อคืน ก็ปาเข้าไปเที่ยงคืน ไม่น่านอนดึกเพราะทำงานบ้าๆนั้นเลยให้ตายดิ!!! (“เผอิญตัวเอกเรานอนดึกแล้วจะความดันต่ำแล้วทำให้งุดหงิดอะน่ะ”)
หลังจากที่ฟุโยกิบ่นงึมงัมในใจบนเตียงสี่เสาแนวโกธิคดำม่วงของตนเองอยู่ซะพัก ก็ได้ฤกษ์ลุกไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปเรียนที่มหาลัยในวันนี้เป็นวันแรกนั้นเอง
ณ ใน ห้องน้ำ
”หวังว่าเหตุการณ์เดจาวูแบบนั้นคงไม่เกิดขึ้นอีกนะ”
“ยิ่งไม่อยากให้ใครมายุ่งยากวุ่นวายกับเรามากนัก เฮ่อออออออ หรือว่าจะใช้มุกเก่าที่เราเคยใช้ดีน่ะ??”
ว่าแล้วฟุโยกิก็มองหน้าตัวเองที่หน้ากระจกเพราะพิจารณาหน้าตาตัวเอง พร้อมกับหาวิธีรับมือแก้ปัญหา……………จนตัดสินใจได้แล้วคว้าแว่นตาเด็กเนิสร์อย่างหนาตาช้าง (ไม่ใช่แย้ว---ปลาทองฯ) โดยแว่นที่ว่ามีลักษณะคือเป็นเลนส์ทรงกลม กรอบดำ เลนส์หนาครึ่งเซนต์ ที่จริงเป็นแว่นสายตาปลอมอ่ะนะ---ฟุยู พร้อมกับถอดต่างหูที่สวมอยู่ประจำออกจากหูซ้ายและขวาออก แล้วเอามือมาจัดการทรงผมถูกระเบียบเด็กเนิร์ดทุกอย่าง พร้อมออปชั่นเสริมนั้นคือบาร์เทนเดอร์สำหรับคนดัดฟัน และกระปลอมโดยฝีมือการแต่งหน้าของตนนั้นเอง เมื่อจัดการตัวเองเสร็จสภาพเลยออกมาเป็นเช่นนี้
…………….
มหาลัยเอกชน XXX (หนึ่งในธุกิจตระกูล คุเรไน)
เอี๊ยด….(เสียงรถลีมูซีนรุ่นถูกสุดมาส่งคุณหนูสุดหล่อมาที่มหาลัย----ที่จริงผมอยากเดินมาเรียนเองนะแต่ตาแก่หัวดื้อบังคับมาอ่ะ---- (ΘoΘ;)
ถึงแล้วครับคุณหนู---ลุงขับรถ
อืม…..----ฟุยู
เย็นนี้จะให้รับกี่โมงครับคุณหนูฟุยู---ลุงขับรถ
เวลาไม่แน่นอน เอาเป็นว่าเดียวโทรไป----ฟุยู
ครับคุณหนู---ลุงขับรถ
อ้อ!!! เดียวเลิกเรียนวันนี้มารับฉันไปที่ย่านชิบุย่า----ฟุยู
ครับคุณหนู---ลุงขับรถ
“ทำไมทุกคนรอบข้างต้องมองเราด้วยน่ะ” (。_。*))((*。_。)
“เราก็ไม่ได้ทำตัวเด่นแล้วนี่หน่า” =^=a
เธอๆดูนายนั้นดิ สุดเห่ยเลยอ่ะ---นศ.หญิง1
อืมๆ เห็นด้วย แต่ก็รวยนะเธอเล่นนั่งลีมูซีนมาเชียวถึงจะถูกกว่าบ้านฉันก็เหอะ---นศ.หญิง2
แต่ว่าหน้าตาแบบนั้นไม่เห็นเหมือนลูกคุณหนูเลยนะเธอ---นศ.หญิง3
Fhfhjfpdgljfhofohkofh บร้าๆ---นศ.หญิง1/2/3และกลุ่มอื่นรอบข้าง
เมื่อฟุโยกิเห็นอย่างนั้นจึงเร่งเดินไปที่หอประชุมทันที แต่แล้ว……ก็ได้มีสาวน้อยคนหนึ่งวิ่งสวนมาจากทิศทางตรงกันข้าม
ปึ้ก!!!
ขอโทษค่ะ ไม่เป็นไรนะค่ะヾ(;゜ロ゜)ノ
อืม----ฟุยูตอบรับเสร็จก็ก้มลงเก็บของตัวเองและของคนฝ่ายตรงข้ามแล้วยื่นคืนไปให้
อ่ะ ขอบคุณค่ะ
อืม----ตอบเสร็จพร้อมชักขาตนเองตรงดิ่งไปที่เป้าหมายหลักของตนเองในตอนแรกนั้นคือหอประชุมหลักของมหาลัย
“คนอะไรเย็นชาจัง ตอบแบบนั้นไม่ตอบดีกว่าน่ะ บู้…....” (บ่นในใจเสร็จสาวแว่นสุดเอ๋อตัวน้อยๆของเราก็ทำหน้าปลาทองอมซากุระทัน) พอเผลอก้มนาฬิกาเท่านั้นแหละ
ว้าย!!สายแล้วไม่ทันแน่ๆ เข้าหอประชุมสายตั้งแต่วันแรกโดนเล่นงานตายแน่ รีบไปดีกว่า (ฟิ้ว……..วิ่งไปเก็บของที่คณะแล้วไปห้องประชุม)
หอประชุมใหญ่
สวัสดีครับน้องๆนศ ใหม่ทุกคณะ หลังจากที่เราพบอาจารย์ที่ปรึกษาในชม. Home room และปฐมนิเทศเสร็จแล้ว มาคราวนี้ก็ถึงตามพวกพี่ที่จะทำการเลือกประธาน นศ.ของแต่ละคณะ และประธานรุ่นในแต่ละรุ่นกันแล้วนะครับ พี่เป็นประธานรุ่นปีสุดท้ายแล้ว หมดปีนี้พี่ๆก็จบแล้วดังนั้นประธานรุ่นต่อๆไปก็ต้องเลือกดีๆนะครับ พี่จะให้เวลาโหวตเสนอชื่อ 15 นาที และโหวตคะแนนเสียงอีกสองชม. นะครับ
และแล้วเวลาก็ผ่านไปจนครบตามที่ตกลงกันไว้
สรุปผลการรับตำแหน่งคณะประธาน นศ.ในปีการศึกษานี้นะครับ-----พี่ประธานนศ ปีสี่
ประธานนศ. ของคณะบริหารธุรกิจคือ คุเรไน ฟุโยกิ
รองประธานคือ เนะมะ ฟุโตเมะ
เลขาคือ คิโนะ ฮาบาชิ
.
.
.
สุดท้ายคณะวารสารศาตร์และสิ่งตีพิมพ์คนที่รับตำแหน่งเลขาฯคือ ซึซึนะ ฮารุ ครับ
แปะๆ(เสียงปรบมือพร้อมกันทั้งหอประชุม)
ระหว่างที่พี่ประธานปีสุดท้ายได้กล่าวอะไรต่อนั้น ฮารุก็ได้หันไปสบตากับฟุโยกิพอดี ฟุยูพอเห็นสาวน้อยที่ชนกันเมื่อเช้าก็หันหน้ากลับทันที่ ปฏิกิริยานั้นยิ่งทำให้นู๋ฮารุยิ่งยั้วจึงบ่นๆ และก็บ่นจนเพื่อนข้างๆที่ยืนด้วยกันทนฟังเสียงบ่นไม่ได้จึงต้องถาม
ยัยฮารุ เป็นอะไรมากเปล่าเรา
ทำไมหรอ ซาซารุ
เห็นแกหันหน้าไปทางนู้นแล้วก็บ่นงึมงำๆไม่หยุดเชียว
ก็เผอิญฉันหันไปสบตากับนายเย็นชาพอดีอ่ะ
???--ซาซารุ
นายเย็นชาที่ฮารุเล่าให้ฟังในห้องเรียนอ่ะหรอ???
ใช่ ไม่น่าเชื่อเลยว่านายนั้นจะได้รับคัดเลือกเป็นประธานนศ กับเขาด้วยอ่ะ
เค้าเลือกกันที่ความสามารถกัน งัยละยัยฮารุ ไม่ดูหมอนั้นดีๆอ่ะ เด็กเนิสครบสูตรเลยนะ ท่าทางแบบนั้นก็ต้องเก่งอยู่แล้วอ่ะ
ของอย่างนี้ลักษณะภายนอกบอกอะไรไม่ได้มากหรอกน่ะ---ฮารุขอเถียง
ทำไมเธอถึงคิดอย่างนั้น---ซาซารุ
เพราะลางสังหรณ์บางอย่างมันบอกฉันนั้นสิ ว่านายนั้นมันไม่ธรรมดา!? (เอ๊ะ!?หรือนู๋ฮารุเริ่มกัดไม่ปล่อยเพราะสนนายเอกของเราอ่ะเปล่า คริๆ---ปลาทองฯ)
Fuyoki Part
12.00 น.
Hello วันนี้ไม่ต้องมารับฉันที่มอนะ
อืม… ใช่เดียวฉันไปทำธุระที่อื่นต่อ
เสร็จงานเดียวฉันให้ ผจก ส่วนตัวส่งฉันที่บ้านเอง ….toood
“เฮ่อ………คนอื่นๆเรียนเสร็จก็ได้กลับบ้านทันที”
“แต่งั้ยเราต้อง……..”
“ยังงั้ยก็ถอนตัวไม่ได้แล้วก็ต้องทนๆทำต่อไปสินะ”
หมู่ดาวทอแสงเต็มท้องฟ้า
เหมือนกับวันนั้น.. วันที่เราได้พบกัน
ถึงแม้ว่าตอนนี้ ข้างกายฉันไม่มีเธออีกต่อไป
เพียงเข็มนาฬิกาเท่านั้นที่ยังคงเดินอยู่
จุดจบเล็กๆหวนกลับมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
(เสียงริงโทน(เพลง graffias - Valshe)
Hello
Hello ฟุยูจ๊าง~~~~~~ ตอนนี้อยู่ที่ไหน
อยู่ที่ร้าน Hamburger ชื่อดังในย่านชิบุย่า
อืมๆ ตัวเองรออยู่แถวนั้นๆก่อนน่ะ ถ้ายังไม่ได้กินอะไรก็ซื้อเจ้านั้นกินรออยู่ในร้าน แล้วเดียวฉันจะไปรับตัวเอง เพื่อไปสตูดิโอ XXX เพื่อถ่ายรายการ YYY เพราะต้องไปเปิดตัวเพลงแรกของตัวเองในวันนี้อ่ะ ฟุยูจ๊าง นายไหวน่ะ
อืม (“ไม่ไหว แล้วเคยขอลาออกได้ไหมละ ขี้เกียจขอละขอเป็นพันๆเที่ยวละเฮ่อ…..”)---ฟุยู
OK งั้นแค่นี้นะ รักน่ะฟุยูจ๊าง~~~~~~ Jub =ε=
“หึหึ”
“ยืนคิดถึงเรื่องนี้อยู่ ก็โทรมาทันทีสินะ ดวงคนหล่อมันจะดังทำงั้ยได้สิน่ะ???” (“เด็กเนิสขนาดนี้อะน่ะหล่อ---ฮารุ”)(“ก็เธอยังไม่เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของฉันนิยัยบ๊อง---ฮารุ”)
“นึกถึงเรื่องนี้ทีไรแล้ว ทำให้เราคิดถึงเหตุการณ์นั้นทุกทีสิน่า…….”
ย้อนกลับไปเมื่อ 1 เดือนก่อนเปิดเทอม ณ สถานที่เดิม (ร้านเบอร์เกอร์ ย่านชิบุย่า)
ร้านนี้สินะ ที่เจ้าเคนตะมันบอกว่าอร่อยนัก อร่อยสุดๆ อร่อยในสามโลกนั้น
ว่าไปนั้น ก็แค่แฮมเบอร์เกอร์เนื้อธรรมดาๆที่ไหนๆก็รดชาดเหมือนๆกันหมด ทำเป็นพูดไป
……(“ถ้าเจ้าบ้านั้นไม่ท้าให้ลองมากินเพื่อแลกกับของที่เราอยากได้ละก้อ…..ชิส์บ้าจริงๆ”)
แต่แล้วอยู่ดีๆก็มีมือดีที่ไหนไม่รู้มาสะกิดที่ไหล่ซ้ายของฟุยูจากทางด้านหลัง
น้องฟุโยกิ พี่ขอร้องอ่ะ(พร้อมพนมมือขอร้อง) ไปเป็นน้องร้องหน้าใหม่ให้ค่าย Nico X ที่พี่ทำงานเหอะนะ พี่ขอร้อง
ไม่!!! ---ฟุยู
น่ะๆพี่ไหว้ละ
ไม่!!! ไม่ก็คือไม่
ถ้าน้องฟุโยกิ ไม่ยอมเป็นพี่ก็……จะคุกเข่าอยู่หน้าร้านเนี่ยแหละจนกว่าเราจะยอม!!!
(=_=;)))---ฟุยู
ถามหน่อย คุณไม่เบื่อบ้างหรอที่ตื้อผมให้ไปเป็นนักร้องบ้าบอ อารายนั้นอ่ะ ตื้อมาจนครบ 666 รอบแล้วเมื่อรวมครั้งนี้ด้วย (“ครั้งแรกที่ฟุยูพูดยาวๆOWo--ปลาทองฯ”)
เบื่อจิ ใครจะไม่เบื่อ แต่พี่ถือคติตื้อเท่านั้นถึงจะชนะทุกอย่าง
อืมๆ(นึกว่าไม่เบื่อ)
เฮ่อ……ok ok –ฟุยูบอกพร้อทำท่ายกมือคู่โชว์ว่ายอมแพ้ต่อความพยายามตื้อเท่านั้นที่จะครองโลกของพี่แก
ผมยอมให้ก็ได้ เป็นก็เป็น แต่มีข้อแม้!!!
ข้อแม้อารายหรอ??? (・・?
ผมจะไม่เปิดเผยหน้าตาและตัวตนที่แท้จริงของผมนะสิ!!!!! แล้วก็ผม……มีความลับอีกอย่างที่จะบอกคุณ พี่แมวมองที่น่ารัก (ฟุยูแอบยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปากนิดๆ) ผมนะไม่ใช่ผู้ชายแต่เพศตั้งแต่เกิดของผมเป็นผู้หญิงนะฮะ (=^▽^=) (“บอกความจริงไปแบบนี้รอดแล้วตู จะได้ไม่ต้องไปเป็นนักร้องYes+++”)
(￣ ￣|||) -----พี่แมวมองที่รัก (สถานะอึ้งอ้าปากค้างให้แมงวันเข้าไปไข่ห้านาที)
แปะๆ(เสียงตบหน้าเรียกสติตัวเอง)
Ok พี่ยอมรับข้อเสนอของเรา (=^▽^=)
(・・? คุณไม่ตกใจกับคำตอบที่ผมให้ไปเมื่อกี้หรอ???
ตกใจสิ ตกใจมากเลยล่ะ แต่!!! พี่แอบถ่ายรูปเราไปให้ค่ายเพลงดูแล้วอ่ะแล้วเค้าก็อนุมัติแล้วว่าต้องเป็นเราเท่านั้นอะ แหะๆเค้าเลยต้องตื้อน้องฟุยูจ๊าง~~~~ขนาดนี้อ่ะ
(“ภาระหนักต่างๆเลยตกมาที่ผมสินะ เหอะๆ”) (￣ ￣|||)
ตัดฉับ!?มา ณ ปัจจุบัน
ขณะที่ผมกำลังยืนเคี้ยวแฮมเบอร์อยู่ที่หน้าร้านอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียง VJ ประกาศชื่อเพลงซิงเกิ้ลหนึ่ง ที่คุ้นๆหูผมออกมา ผมจึงหันไปมองที่จอทีวีแอลอีดีขนาดยักษ์ที่ถูกติดตั้งอยู่บนตึกสูงย่านใจกลางชิบุย่า ทันทีที่ผมได้มอง MV ซิงเกิ้ลแรกของผมที่ชื่อเพลงว่า Jester (ตัวตลก) นั้นผมก็เห็นผู้ชายผมทองสไลด์ผมไล่ระดับ นัยต์ตาสีฟ้าชวนน่าหลงใหล ที่แต่งตัวด้วยชุดโจ๊กเกอร์และสวมหน้ากากสีขาวข้างเดียวที่บนใบหน้าส่วนอีกข้างของใบหน้าเป็นหน้าจริงที่เพ็นต์รูปดาวดวงใหญ่สีชมพูไว้ที่ใต้ตา โผล่ออกมาจากปราสาทเพื่อเชิญชวนแขกในงานมาร่วมสนุกกับเสียงขลุ่ยของตนที่ใช้ขับขานในคืนที่พระจันทร์เต็มดวง (“ให้ตายสินั้นใครนะ!!! นั้นไม่ใช่ผมแน่ๆ ผมเริ่มกลัวตัวเองขึ้นมาซะแล้ว เพราะแววตานั้นภายใต้หน้ากากลึกลับนั้นมันไม่ใช่แววตาที่แสดงความรู้สึกของผมในแบบทุกที!!!”)
Hello----ผจก.ส่วนตัว นารุ (ทักทายโดยการเอามือมาโบกเรียกสติที่หน้าของฟุยู)
เป็นอะไรอะฟุยูจัง จ้องผลงานตัวเองซะไม่กระพริบตาเลยง่ะ เค้าน้อยใจแล้วน่ะ ไม่สนใจเค้าเลย บู…..(∪3∪)-☆
หือ… โทษทีนารุ
อืม….ไม่เป็นไรฉันแค่ล้อเล่นเฉยๆ ฟุโยกิเราลองสังเกตบรรยากาศผู้คนรอบข้างดูซิ (ผจก เริ่มเข้าหมวดการทำงาน)
(。_。*))((*。_。)
- ในเพลงนั้นใครอ่ะดูลึกลับจัง (กลุ่มสองสาวน้อยวัยคอซอง)
- เสียดายอะใส่หน้ากากทำไม ถอดออกหน่อยสิอยากเห็นหน้าเต็มๆคงหล่อมากเลยถ้าถอดหน้ากาก กรี๊ดอยากเห็น (กลุ่มสาววัยทำงาน)
- พี่คนใน TV ดูเท่ร์จังฮับแม่อยากเท่ร์แบบนั้นบ้างจัง (คู่แม่ลูกที่นัดพ่อมาเดินเที่ยว)
ผู้คนมากมายทุกเพศ ทุกวัย (แต่ส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่นชาย หญิง)ที่เดิน Shopping อยู่แถวย่านนั้นได้ต่างหยุดดู MV ซิงเกิ้ลแรกของเค้าทุกคน และมีเสียงพูดคุยชมเชยเป็นเสียงเดียวกันอย่างถ้วนหน้าทั้งๆที่เพลงนี้ถูกเปิดให้ดูครั้งแรกที่นี่เอง
เป็นงั้ยล่ะ!?
เชื่อใจในฝีมือเจ๊ยัง ว่าไม่เคยมองใครผิด (กอดอกยักคิ้วข้างเดียวให้)
อืม…เชื่อ---ฟุยู
โอ๊ะ!!! ใกล้ได้เวลาที่จะถ่ายทอดสดแล้ว รีบไปกันเหอะฟุโยกิ
อืม
งั้นไปกันเลย Let's GO!!ε=(/*>∀<)/ ----นารุ
(“ขอเปลี่ยนผจก ส่วนตัวได้ไหมไม่ไหวที่จะเครียร์จริงๆแหะเฮ่อ……..ติ๊งต๊องมากกว่ายัยโก๊ะที่เจอที่มอเมื่อเช้าอีก เอ๊ะ!!!แล้วทำไมเราต้องคิดถึงยัยนั้นด้วยนะ”)
Haru Part
(“เอ๊ะ!!! นั้นมันอิตาบ้าจอมเย็นชา ฟุโยกินิ เค้ามาทำอะไรแถวนี้นะ”)
(“เฮ้ย!!! แล้วนั้นขึ้นรถไปกับสาวอ๊อฟฟิตที่ไหนแล้วง่ะ หน้าคุ้นๆ”)
(“หรือตาบ้านนั้นทำงานแบบอย่างว่าอ่ะ ฮึ้ย!!!…..ไม่ๆเด็กเนิสอย่างตาบ้านั้นอ่ะน่ะจะเป็น…….”) (ไอ้…..,มันคืออะไรหรอนู๋ฮารุเจ๊อยากรู้อ่ะ---ปลาทองน้อยฯ)
ฮึ่ม ในเมื่อความอยากรู้มันเอาชนะความรู้สึกเกลียดขี้หน้าไอ้บ้าเย็นชานั้น งั้นแอบสะกดรอยตามไปดูดีกว่า เพราะอย่างงั้ยหมอนั้นก็เป็นถึงประธานฯ เพราะถ้าหมอนั้นทำผิดกฎมอฯจริง มีหวังงานนี้มอเราเสียชื่อเสียงแน่ๆ
……….
ขณะที่ฟุโยกิอยู่บนรถของนารุ ก็เปลี่ยนชุดนศ.ออก แล้วใส่ชุดที่จะแสดงมินิคอนเสิร์ทเปิดตัวนักร้องหน้าใหม่ และลบเครื่องสำอางเก่าที่ใช้แต่งกระปลอมออกไปพร้อมแต่งหน้าใหม่และเพ็นส์ดาวที่หน้าลงไป (การกระทำทั้งหมดนี้ทำตอนรถติดนะครับ ถ้าทำตอนรถวิ่งมีหวังพู่กันที่เพ๊นส์หน้าได้แทงตาบอดตายก่อนได้ดัง เอ……หรือจะดังเพราะข่าวพู่กันแทงตาตายฮ่าๆ เฮ้ย!!!นารุอย่าแอบมองตอนฉันกำลังถอดเสื้อดิ----ฟุยู) (“เค้าขอดูหน่อยก็ไม่ได้เชอะ แตว่าตัวเองสนใจมาเป็นแฟนเค้าไหมอ่ะหล่อมั๊กๆจนพี่อยากเป็นแฟนกับเด็กในสังกัดแย้ววววว ว้ายๆๆๆ”----นารุ)
และแล้วเวลาผ่านไปไวเหมือนแมวตด (“ทำไมต้องแมวตดด้วยอ่ะ???---ฮารุ”(”เอาไว้ให้เธอถามงั้ย อิอิ ว้ายโง่นิ---ปลาทองน้อยฯ”)
คุณนารุครับได้เวลาเตรียมตัวปล่อยนักร้องออกไปที่หน้าเวทีแล้วครับ
ค่ะๆรออีกแปปนะค่ะ
ฟุยู นายพร้อมแล้วใช่ไหมสำหรับเวทีก้าวแรกสำหรับนาย?
อืม (￣ー￣)
ตื่นเต้นไหม???
(。_。*))((*。_。)
นินาย ทำสีหน้าให้ดีกว่านี้หน่อยดิ ไม่ก็ตอบคำอื่นที่คนอื่นๆเค้าใช้กัน เล่นสื่อสารกันแบบนี้ ฉันรู้สึกแย่นะยะ ไอ้เด็กเย็นชา
=^=” ชั้นกำลังทำสมาธิอยู่ยัยบ้า อีกอย่างชั้นต้องใช้ลุกส์นี้ในการแสดงบนเวทีอย่าลืมซิ (ว่าเสร็จดีดมะกอกกลางหน้าผากผจก.หนึ่งดอก_______โอ๊ย!!เจ็บน่ะ----นารุ______สมน้ำน่านี้คือการลงโทษ----ฟุยู)
ง่ะ!! เค้าลืมอ่ะตัวเอง ว่าต้องใช้ลุกส์ตัวตลกลึกลับสวมหน้ากาก โทดคร้า
อืม (และแล้วนายเอกของเราก็วกมาที่วลีเด็ดคำนี้เหมือนเดิม อืม______กรรมปลาทองติดโรคนี้มาด้วยเลย)
ได้เวลาออกไปที่หน้าเวทีแล้วครับ เชิญ วาลเซ่!!! ออกไปที่หน้าเวทีได้แล้วครับ (ขออนุญาตสาวกท่านวาลเซ่ขอใช้ชื่อนี้นะ เพราะคิดว่าไม่มีชื่อไหนเท่ร์กว่านี้อีกแว้วววววววว)
……….
Haru Part
นายน้ำแข็งเดินได้หายไปไหนแล้วนะ คลาดกันไปแค่ไฟแดงเดียวเอง แย่จริงๆ
กริ้งๆ (เสียงมือถือรุ่นเก่ามากๆๆๆๆน่าจะบรรพบุรุษมือถืออ่ะมั้งของนางเอก)
ค่ะพี่ มีอะไรหรอค่ะถึงโทรหานู๋ได้เนี่ย
อะไรน้องรัก พี่ก็โทรหาเราบ่อยๆมาพูดอย่างนี้ใส่กัน เดียวก็อดโบนัสค่าจ้างพิเศษหรอก
โอ๊ะๆเค้าล้อเล่น
ฉันเพื่อนเล่นแกหรอ ยัยฮารุ
คร้าๆพี่นารุ แล้วพี่โทรหานู๋มีอะไรหรอค่ะ
ตายจริง!!? นี่เราลืมงานที่พี่บอกเราหรอ
งานอารายค่ะพี่นารุ
งานเป็นผู้ช่วยดูแลนักร้องคนใหม่ที่พี่ต้องดูแลอะสิ
(“ง่ะ!!!! ซวยแล้ว”)
ค่ะๆพี่แล้วหนูจะรีบไปค่ะ ตอนนี้พี่กับนักร้องในสังกัดอยู่ที่ไหนแล้วค่ะ
ที่สตูดิโอ XXX ถ่ายรายการ YYY ชั้น 6 ห้อง 66 รีบมาด่วนเลย!!!
คร้า
……….
กลับมาที่ท่านวาลเช่/ฟุยูของพวกเรา ตอนนี้กำลังร้องเพลง Jester จบและร้องเพลง+เต้นเพลงต่อทันที Doubt ขณะเดียวกันนู๋ฮารุก็เปิดประตูห้องสตูดิโอเข้ามาพอดีแล้วสิ่งที่เธอเห็นเป็นสิ่งแรกหลังจากเข้ามานั้นก็คือ……นักร้องหนุ่มที่กำลังถอดหน้ากากสีขาวออกมาแล้วมีผมสีทองร่วงลงมาปรกหน้าข้างหนึ่งไว้ทันทีที่ถอดหน้ากากออกมา แต่เพียงแว่บเดียวเท่านั้นที่ฮารุเห็นดวงตาสีเหลืองใต้ผมที่ปรกหน้านั้น ส่วนตาอีกข้างหนึ่งเป็นสีฟ้าสดใส และที่ปากเข้าเวลาที่อ้าปากส่งเสียงที่ทรงพลังนั้น เอ๊ะ!!! เค้ามีเขี้ยวด้วยหรอมีทั้งทีงั้ยมีข้างเดียวอ่ะ???
แต่ว่านักร้องคนนั้นจะเป็นนักร้องหรือนักมายากลอ่ะมีการเปลี่ยนลุกส์แบบกระทันหันบนเวทีด้วย ???(“แต่ว่าลักษณะกายภาพภายนอกเนี่ยคุ้นๆน่ะ ผมสีเหลืองทองตาสีฟ้า เหมือนเคยเห็นที่ไหนน่ะ@-@a”)
เป็นงั้ยบ้างค่ะท่านผู้ชม ชอบนักร้องหน้าใหม่คนนี้กันไหมเอ๋ย ได้เวลาแล้วที่พวกเราจะมาทำความรู้จักเค้าคนนี้กันแล้วนะค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณนักร้องปริศนา ช่วยแนะนำตัวเองสั้นๆให้ผู้ชมในห้องส่งและผู้ชมทางบ้านหน่อยค่ะ
(ฟุยูยิ้มเจ้าเสน่ห์บวกเจ้าเล่ห์ที่มุมปากเล็กน้อยก่อนที่จะรีบส่วมหน้ากากครึ่งซีกอีกครั้งก่อนที่จะพูดแนะนำตัว)(โค้งแบบสุภาพบุรุษให้แก่ผู้ชมทั้งห้องส่งและทักทาย)
สวัสดีครับ กระผมพ่อบ้านปีศาจ เฮ้ย!!ไม่ใช่ ล้อเล่นนะครับ ผมนักร้องปริศนา วอลเซ่ จากค่าย
Nico X ครับขอฝากตัวกับแฟนเพลงทุกท่านด้วยครับ ´∀`
กรี๊ด!!!!(พร้อมเพรียงกันอย่างไม่ได้นัดหมายทั้งห้องส่ง)
Σ(・ω・´ノ)ノ (“นู๋หูจะแตกแล้วคร้า----ฮารุ”)
Σ(・ω・´ノ)ノ (“หึหึ นี่ขนาดเราไม่ได้ใช่ตัวช่วยอะไรเลยน่ะเนี่ย ฟีโรโมนยังขจายขนาดนี้---
ฟุยู”)
หยุดกรี๊ดก่อนค่ะ ขอยูกิสัมภาษคุณวาลเซ่ต่อก่อนนะค่ะ
ขอถามคุณวาลเซ่หน่อยนะค่ะ ถามไม่เป็นการรบกวน ทำไมคุณต้องใส่หน้ากากปกปิดใบหน้าตลอดค่ะ???
เรื่องหน้ากากหรอครับ อืม….เรื่องนี้ถ้าจะให้พูดก็ยากอยู่ มันเป็นขอตกลงที่ผมกำหนดไว้กับค่ายอ่ะครับ แล้วทางค่ายก็เห็นว่ามันแปลกดีเลยยอมเห็นด้วย ส่วนรายละเอียดเจาะลึกผมขอข้ามนะครับ (=^▽^=)
งั้นต้องใส่ตลอดเวลาที่ทำการแสดงหรือทำกิจกรรมโปรโมตเพลงหรือค่ะ???
คงงั้นมั้งครับ (-_-)a
อย่างนี้สาวๆก็อดเห็นหน้าหล่อๆของคุณหมดสิค่ะ
คุณรู้ได้งั้ยว่าผมหน้าตาหล่อ ไม่แน่ ผมอาจหน้าตาขี้เล่ห์แต่เสียงหล่อก็ได้นะครับ ทางค่ายและผมจึงเห็นสมควรว่าควรใส่หน้ากากเวลาทำการแสดง
แหม…เรื่องอย่างนี้ผู้หญิงเค้ามีเซ้นต์กันค่ะ จริงไหมค่ะท่านผู้ชม (ช่ายๆ---เสียงผู้ชมในห้องส่ง)
สุดท้ายนี้มีอะไรจะฝากให้ผู้ชมทางบ้านได้รับฟังมั้งค่ะ??
ครับ สุดท้ายนี้ขอฝากให้ผู้ฟังทุกคนทั้งที่ห้องส่งและทางบ้านช่วยอุตหนุนมินิอั้ลบั้มของผมที่จะออกมาว่างแผนเร็วนี้ด้วยครับ ขอบคุณครับ
กรี๊ด!!!!(พร้อมเพรียงกันอย่างไม่ได้นัดหมายทั้งห้องส่งรอบสองดังกว่าเดิม แถมทางบ้านก้อกรี๊ดลั่นสนั่นจอไม่แพ้กันเหอะๆ)
……………
ฟุยูจัง~~~เหนื่อยหน่อยนะวันนี้ รวมถึงขอบคุณมากที่ทำงานอย่างเต็มที่ อ่ะโกโก้เย็นกระป๋องโทษทีนะที่หาได้เท่านี้เดียวกลับบ้านไปเดียวค่อยกินข้าว เดียวให้น้องสาวพี่ช่วยทำให้
อืม
ตอบแบบเดิมอีกละ เฮ่อออออ (ทำไมนายไม่เอานิสัยพูดยาวๆลงมาด้วยนะ)
อ่ะ!!! มาพอดีเลย นี้น้องสาวฉันเอง ซึซึนะ ฮารุ
Σ(・ω・´ノ)ノ (“หน้าคุ้นๆเหมือนจะเคยเจอที่ไหน----ฟุยู”)
สวัสดีค่ะ คุณนักร้องลึกลับ (=^▽^=) งานเลิกแล้วยังไม่เปลี่ยนชุดอีกหรอค่ะ
อืม….เปลี่ยนที่บ้าน(กระซิบ)
อะไรนะค่ะไม่ได้ยิน???
พอๆเถอะฮารุ ดึกแล้วเดียวคนที่บ้านของฟุ….เฮ้ยไม่ใช่เดียวคนที่บ้านวอลเซ่เค้าจะเป็นห่วง
คร้าๆ
ฟุยูกำลังเดินไปที่นั่งด้านตรงข้ามคนขับ ส่วนฮารุเลยไปนั่งทีประจำนายเอกแทน นั้นเป็นสิ่งผิดปกติที่นารุสังเกตได้จึงได้ถามฟุยูจังไปว่า
วันนี้ฟุยูจัง ไม่นั่งที่ประจำหรอ
อืม มีเรื่องที่ต้องคุยด้วย
ก็พูดจากที่นั่งข้างหลังได้นิ
ความลับ!!!
อ้อ….ว่ามาซิ
ฟุโยกิเลยขยับตัวเข้าไปใกล้ๆนารุและกรอกข้อความบางอย่างไปที่ข้างๆหูของนารุ ที่กำลังขับรถกลับไปที่บ้านของฟุโยกิ “พี่ไปบอกผมเลยนะว่ายัยนั้นเป็นน้องพี่ แล้วความลับที่นักร้องปริศนากับเด็กเนิสปี1อย่างผมเป็นคนเดียวกันจะแตกไหม? ถ้าเอายัยนั้นมาร่วมงานด้วยอ่ะ พี่รู้ไหมว่าผมลำบากนะ!!!!” (。_。*)
“อืม เค้าขอโทษ”
“เดียวเราค่อยแก้ปัญหาไปทีละจุดละกัน แต่พี่รับรองว่าน้องสาวพี่เชื่อถือได้จ๊ะ”
ขณะที่ฟุยูกับนารุแอบคุยเรื่องส่วนตัวบางอย่างนั้น ฮารุก็ได้แอบสังเกตอยู่เป็นพักๆและนึกสงสัยความสนิทสนมกันของตัวพี่สาวตนกับนักร้องลึกลับนั้น “ทำไมต้องคุยกันใกล้ๆแบบนั้น สองคนนั้นมีความลับอะไรที่ปิดเราหรือเปล่านะ?? หรือว่านักร้องนั้นแอบกุ๊กกิ๊กกับพี่สาวฉัน ” Σ(・ω・´ノ)
……………
กลับมาแล้วครับป้าโรส คิดถึงป้าโรสจังเลย (ฟุยูรีบเดินไปกอดเอวแม่นมจากด้านหลัง)
ว้าย!!!! คุณหนูอย่าเข้ามากอดป้าเงียบแบบนี้สิค่ะ ป้าตกใจหมด (แล้วหันไปหาคุณหนูสุดที่รักมันที ขวับ )
กรี๊ด!!!! แกเป็นครายบังอาจเลียนเสียงมาหลอกเป็นคุณหนูของฉันห่ะ นี้แน่ะๆ (วิ่งเอาไม้กวาดไล่ตี)
หยุดก่อนป้าโรส!!!! ผมเองคุณหนูฟุยูของป้างั้ย (พูดไปพลางวิ่งวนอยู่ในห้องโถงเอามือปิดหัวตัวเองไปด้วย)
แฮ่กๆ คุณหนูของดิฉันไม่เคยแต่งตัวแบบนี้น่ะ (หยุดวิ่งก่อนก็ได้เหนื่อย)
เฮ่อ……..(โค๊ตลับระหว่างเราสองคนคือ…………….)----ฟุยู
ถ้ายังไม่เชื่ออีกก็ตามไปที่ห้องผม ผมจะถอดหน้ากากนี้ออกตอนอยู่ที่ห้องผมละกัน เพราะตอนนี้ผมยัง……….(“ไม่อยากให้ยัยจุ้นที่ไหนมารู้ความลับของผม”) พร้อมเล่ตามองตามไปที่ทางฮารุและนารุ ที่กำลังเดินเข้ามาในตัวบ้านหรือคฤหาสน์ขนาดใหญ่ตอนนี้
ป้าเชื่อแล้วค่ะ เล่นบอกโค๊ตลับที่รู้กันแค่สองคนขนาดนั้น
แต่ป้าพึ่งเห็นคุณหนูแต่งตัวแบบนี้ครั้งแรกก็ต้องตกใจบ้างซิ ค่ะ
งั้นคุณหนูรีบอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะ เดียวป้าให้เด็กๆเตรียมอาหารให้ ส่วนห้องที่คุณหนูสั่งป้าให้เตรียมไว้ก็เสร็จแล้วค่ะ
อืม ขอบคุณนะป้าโรส ก่อนไปขอหอมทีหนึ่งน่ะ
ไม่เอา ตอนนี้ป้ากลัวคุณหนูที่ใส่หน้ากากสยองแบบนี้อยู่ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จค่อยมาอ้อน ละกัน
คร๊าบๆ
……………
ณ ห้องนอนแสนน่ากลัวและอึมครึมของนายเอกของเรา ทำไมถึงว่าน่ากลัวอะหรอ ด้วยบรรยากาศห้องที่ตกแต่งสไตรด์โกธิค (ห้องแบบยุคโรปแนวแวมไพร์กระหายเลือด แฮ่…..) ประกอบด้วยเตียงสี่เสาที่ปูผ้าที่นอนสีดำ พนังห้องทีทาสีดำ ตู้ชั้นหนังสือขนาดใหญ่ที่อยู่มุมห้องที่เต็มไปด้วยหนังสือแนวลึกลับ สยองขวัญ และอีกหลายๆแนวและหลายภาษาที่อัดแน่นอยู่เต็มตู้ และสิ่งสุดท้ายที่เด่นที่สุดคือหน้ากากแบบต่างๆที่ตกแต่งอยู่ ณ ริมกำแพงห้องนอนอีกด้านหนึ่งซึ่งเป็นมุมเดียวกันที่ใช้อ่านหนังสือนั้นเอง
แอ๊ด…..ปัง
เฮ่อ……วันนี้ก็ผ่านไปด้วยดีสิน่ะ
ยังไม่มีใครรู้ความลับ และเห็นหน้าตาที่แท้จริงของเรา(พูดพร้อมถอดหน้ากากออก และเริ่มทำการถอดชุดตัวตลกที่ใช้ในการแสดงบนเวทีออก แล้วเดินไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำและผ้าเช็ดตัว/ผ้าเช็ดผมเพื่อจะอาบน้ำทันที)
ในห้องน้ำ
(แค่เปิดเทอมวันแรกยังเหนื่อยขนาดนี้ต่อไปจะขนาดไหนละเนี่ย…..เฮ่อ) เดินไปเปิดน้ำในอ่างอาบน้ำและก้าวลงไปแช่พร้อมหลับตาลง
(ไหนจะเรื่องของยัยนั้นอีกเราจะหาวิธีไหนมารับมือเพื่อไม่ให้ยัยนั้นเห็นหน้าจริงของเรากันน่ะ…….)
(วิธีแรกใช้มุกเดิมทั้งที่โรงเรียนและที่บ้านเด็กสุดเนิส อืม……ไม่ไหวเสียเวลาแปลงโฉมแถวต้องแต่งหน้าทั้งวันทั้งคืนด้วยไม่ไหวๆตัดทิ้ง)
(วิธีที่สอง วิธีแบบเบสิคๆเอาผมปรกๆหน้ามันซะและก้มๆหน้าเดินหรือทำอะไรก็ตาม…. ไม่ๆเสียบุคลิกเราหมดเดียวติดไปทำที่อื่นไม่ดีๆ)
(วิธีที่สาม.แต่งหญิงอืม………ไม่ดีมั้งป้าโรสเห็นแล้วเล่าให้นายใหญ่ฟังมีหวัง………..)
(วิธีที่สุดท้าย ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นปล่อยให้เห็นหน้าจริงแล้วเอาสัญญาที่ทำกับนารุมาอ้างกับยัยนั้นอีกที……แจ๋ว!!!!) ลืมตาและพูดขึ้นมาว่า
“หึหึ เธอเสร็จฉันแน่ ยัยลูกแมวน้อย อย่างเธอต้องเจอหมาป่าเจ้าเล่ห์อย่างฉัน เอ๊ะไม่สิแฟนธ่อม(ปีศาจ)แสนกลอย่างฉัน” (นายเอกของเรารังสีตัวร้ายออกมากระจายเลย T^T ปลาทองน้อยฯกลัวแย้วว)
อีกด้านหนึ่ง ฮารุกำลังจะเคาะประตูเรียกคนในห้องอยู่พอดี ก็มีอาการชะงักไปชั่วขณะ
ปรื้อ……ทำไมอยู่ดีๆก็รู้สึกหนาวตัวและขนลุกทั้งตัวขนาดนี้นะ!? มีใครคิดทำอะไรพิเรนๆหรือเปล่าน่ะ คงไม่มีมั้ง!?
ก๊อกๆ
คุณฟุยู คุณแม่บ้านให้ฉันมาตามคุณลงไปทานอาหารค่ำค่ะ
..........
ไม่หยุดหรือไม่ได้ยินกันแน่นะ
ขออนุญาตเข้าไปนะค่ะ
แก่กๆ (ล๊อกห้องด้วยหรอ!? แล้วจะเรียกยังงั้ย??? ลองตะโกนอีกรอบละกัน)
ป้าโรสบอกให้ลงไปทานอาหารค่ำได้แล้ว นายเป็นไรหรือเปล่าถึงไม่ตอบกันมาหา!!!
(หือ? เหมือนหูแว่วได้ยืนเสียงยัยนั้นเลย) ฟุยูลุกออกจากอ่างอาบนำแล้วคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำออกมาโดยมีผ้าขนหนูคลุมที่หัวด้วย แล้วเดินไปที่ประตูห้องนอนของตนเองแล้วเปิดออกมาเพื่อสังเกตเหตุการณ์ที่หน้าประตู
แอ๊ด….พลั๊ก!!………….โอ๊ะ!?...............จุ๊บ!!!!!!!!!!!!!!! (O3o) (>3<)
และแล้วฟุยุของเราท่าทางจะได้ใช้วิธีสุดท้ายจริงๆเพราะเมื่อเปิดประตูไปทันทีนั้น ยัยฮารุที่กำลังเอาหูแนบประตูเพื่อหาเสียงสัญญาณชีวิตของเจ้าของห้องอยู่นั้น ก็ล้มตัวไปข้างหน้าทันทีเพราะไม่ทันตั้งตัวเลยส่งผลให้ล้มไปทับเจ้าของห้องทันที แต่ที่แย่กว่านั้นคือล้มไปทั้งคู่แถมยังยั้งตัวเองไม่ทันเลยทำให้………(>//////<)
เมื่อกี้ฉันไม่ได้ตั้งใจจูบนะ ฉันแค่มาตามนายให้ลงไปทานอาหารค่ำ(ฮารุก้มหน้ามองพื้นอยู่เลยไม่ได้สังเตคนตรงหน้า)
……… ฟุยูยังเงียบอยู่ไม่รู้จะตอบอะไรดี
ฮารุเห็นเงียบนานเลยเงยหน้าขึ้นมามอง (_ _)(O///O) สิ่งที่ฮารุเห็นตรงหน้าคือชายหนุ่ม???ผมสีทองที่มีหยดน้ำเกาะบ้างบางจุด ตาสีฟ้าสดใส ใบหน้าใสไร้ริ้วรอย จมูกโด่งเชิดรั้นหน่อย ปากได้รูปกระจับสีแดงสดที่เมื่อกี้ปากของตนเองได้สัมผัส ที่ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำสีดำซึ่งตอนนี้ใกล้หลุดเต็มทีเพราะแรงปะทะเมื่อกี้ ทำให้เห็นผิวขาวซีดๆใต้ร่มผ้าได้อย่างชัดเจน
เอ่อ…..นายเป็นใครอ่ะ
นายเห็นฟุยูไหมอ่ะ (-_)(_-)
หึหึ ก็ฉันนี้ละฟุโยกิ
หา!! Σ(´∪`ノ)ノ
ความคิดเห็น