Fic : Gintama ^^(2)

ลำดับตอนที่ #1 : เอาเป็นว่าอย่าไปสนชื่อเรื่องแล้วมาอ่านฟิคต่อดีกว่า

ชะตากรรมของนางพางูขาว......

พอแล้วไรท์ฯ อุตส่ามีคนมาอ่านทั้งทีอย่ามาทำแบนี้ไล่แขกเลยนะ

-----------------------------------------------------------------------

วันที่อากาศร้อนระอุของเอโดะ ได้มี***แล้วก็***เดินทามะมาที่***

วิชาภาษาไทยจงเติมคำใน*** ให้ถูกต้อง

1.กล่องพัสดุ
2.ชินเซ็นกุมิ
3.จดหมาย
------------------------------------------------------------------------

    จดหมายฉบับหนึ่งถูกส่งมาที่สำนักงานให่ชินเซ็นกุมิ จ่าหน้าถึง"โอคิตะ  โซโกะ"

อารัมพบทไปก็เท่านั้น...เนื้อความจดหมายมีอยู่ว่า

    'ถึงรุ่นพี่โอคิตะที่เคารพ ฉันโนโซมิ รุ่นน้องของรุ่นพี่บุชูนะคะ
ตอนนี้ฉันได้เดินทางมาที่เอโดะแล้วค่ะ พร้อมกับคำสั่งของคุณลุง
 ตอนนี้ฉันพักอยู่กับรับจ้างสารพัตนะคะ พวกเขาใจดีกับฉันมากเลยค่ะ
เขามักมีคำแปลกๆอย่าง***แล้วก็-ปิ๊ป-แล้วก็---ต่อท้ายประโยค....
เอาเป็นว่าวันเสาร์ที่จะถึงฉันจะรออยู่ที่สวนสาธารณะที่เมืองคาบุกินะคะ

                                                    โนโซมิ...                     '

     โซโกะพับจดหมายใส่กลับเข้าซองตามเดิม 

วันนี้วัน...อาทิตย์....

     โซโกะคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะ........

"ยามาซากิ...." โซโกะเอ่ยชื่อของยามาซากิที่นั่งอยู่หน้าห้องและเป็นคนที่เอาจดหมายมาส่ง

"คะ..ครับ หัวหน้าโอคิตะ มีอะไรเหรอครับ"
"นายได้จดหมายนี่เมื่อไหร่..."โซโกะถามเรียบๆ
"เอ่อ...วันนี้ครับ...."ยามาซากิตอบ
"โก....หก...นั้น...ตาย...ตก....นรก...นะเออ"โซโกะพูดเปรยๆขึ้นมาเป็นทำนองเพลง
"อะ..เอ๋...หมายควา..มว่ายังไงเหรอครับ"
"ไม่ได้หมาความว่ายังไง...แต่ตราประทับรับจดหมายมันเมื่อ3วันก่อนนี่นา....แล้วทำไม..."
"ผม..ผ?มไม่รู้เรื่องนะครับ!!!"
"ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่...แค่มันมาส่งเมื่อสามวันก่อน"
"ผมไม่ได้แอบดูจดหมายด้วยนะครับ!!!"
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ แค่จดหมามีรอถูกเปิดเฉยๆ"
"ผะ...ผม...ไม่ได้ให้ใครดูจริงๆนะครับ..."
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรแค่มีรอยนิ้วมือ...."ยังไม่ทันที่จะพูดจบ
"ผมไม่ได้ให้รองดูนะครับ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"อ๋อ....ที่แท้ก็คุณรองสุดโฉดนี่เอง..." ยามาซากิถึงกับสะดุ้ง
ที่โซโกะหลอกถามได้แนบเนียนมาก(ก็แค่แกร้อนตัวไม่ใช่เรอะ)
    โซโกะไม่พูดต่อว่าอยู่นานเพราะมีธุระสำคัญที่ต้องจัดการ เขาออกจากสำนักงานตรงดิ่งไปสวนสาธารณะ
ที่เมืองคาบุกิ เหตุเพราะคนที่กำลังจะไปหาเป็นพวก....
    ขณะนี้เวลาประมาณบ่าย3อากาศร้อนถึงขนาดที่ผมสีดำของชาวเอโดะสามารถทอดไข่ได้สวนสาธารณะที่ว่า
มีร่มไม้เอะแต่ที่นั่งส่วนมากก็ดันอยู่นอกร่มไม้ ไม่รู้ว่าจะสร้างไปทำ***อะไร นำ้พุที่พุ่งๆอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
แต่พอเป็นฤดูร้อนกลับปิดสวิตน้ำพุทำให้กลายเป็นแค่ อ่างนำ้ใบใหญ่เท่านั้น ถนนหนทางในเอโดะก็แทบจะหา
ความสะดวกสะบายไม่ได้ มีทั้งทางตันและทางขรุขระ(ช่างเอโดะมันเหอะไรท์)

  โซโกะมองซ้ายมองขวาหาคนที่อยู่ในสวนสาธารณะ แต่ก็พบว่า สวนสาธาระณะไม่มีคนที่เขาตามหา
"สวัสดีค่ะรุ่นพี่" เสียงเล็กๆดังขึ้นข้างหลังของโซโกะ โซโกะรู้ทันทีว่าเป็นคนที่เขากำลังตามหา
"ไม่เจอกันนานนะโนโซมิ....ไหนดูสิว่าพัฒนาไปถึงไหนแล้ว"โซโกะแสะยิ้มให้ก่อนที่จะชักดาบออกมาหวังจะตัดคอของเธอให้ขาด

 เคร้ง!!!!!

"มันไม่ง่ายเหมือนเมื่อก่อนแล้ว...รุ่นพี่....." กระบองเหล็กยาวมราอยู่ในมือของเธอยกขึ้นมากันดาบไว้ได้พอดี


..........................................................................................
นอนโว้ย!!!!!!!!!!!!!!!แล้ว(Naja^^)