ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Hey! My sensei : Intro
ผมำลัเินอยู่บนหาทรายริมทะเลที่สวยมาๆที่หนึ่ ผมเินไปเรื่อยๆท่ามลาอาาศที่ำลัีเลยล่ะ~ ผมแวะุยับปูเสวนัวหนึ่ที่เินผ่านมา มันบอว่าำลัมอหาบ้านใหม่อยู่ อา...อยา่วยเา้วยั แ่ผม็ำลัหาบ้านอัวเออยู่เหมือนัน ือออ บ้านผมอยู่ที่ไหนันนะ หรือว่าะอยู่ในทะเล? ิไ้ันั้นผมึพาร่าัวเอ่อยๆเินลไปในทะเลอย่าเื่อ้า แ่แ่ลไปน้ำยัไม่ทันมิอ็รู้สึถึแรเาะที่หลัอย่าแรนผมถึับเ ผมหันหน้าลับไปมอแล้ว็้อโวยลั่น แมะพรุน! มัน็ือไอ้ัวที่ำลัเาะหลัผมอยู่ ฮืออออ ผมพยายามปัมันออไปแ่็ไม่เป็นผล มันเาะผมหนึบ ่อนที่ะรู้สึว่าัวเอ่อยๆหมแรแล้ว็...
“าวาาโะ ริวะ!!!”
เฮือ!
“อะ...ะ...เนเ! =[]=!”ผมสะุ้เฮือ เยหน้าาโ๊ะอย่าใ ่อนะมอไปรอบๆอย่าผวา ไม่ใ่ทะเล นี่มัน็แ่ห้อเรียน ็แ่ห้อเรียนไม่ใ่ทะเล ห้อเรียน...
เฮ้ย...ห้อเรียน...อบอ๋อยแล้ว!!
“อธิบายารระทำอเรามาิ”เนเธันวาที่ยอมเสียสละาารสอนมายืนออ้อหน้าผมถามึ้นเรียบๆ ผมลืนน้ำลายลออย่าหนืๆ่อนที่สายาะเหลือบไปเห็นธัับออสโลที่มอมาทาผม้วยแววาเป็นประายเหมือนะพยายามลั้นหัวเราะเ็มที่
“ือ...ผม...เอ้อ...พอีว่า...ผม...”
“...?”
“ผมเผลอหลับในาบเรียนรับ”ผมพยายามอธิบายพร้อมับยิ้มแห้ๆใส่ “แ่เนเ็ปลุผมแล้วนี่รับ ไม่มีอะไรแล้วเนอะ แหะๆ ^^;;”
“-_-++”
“T^T”อย่ามอหน้าันแบบนั้นะไ้ไหมเล่า ็น่าะินไ้แล้วนี่นา ผมไม่ไ้หลับในาบอเนเแ่รั้นี้รั้แรสัหน่อย วามริ...ผม็หลับทุรั้ในาบอเนเนี่ล่ะ =_=;;
แ่ทำไม๊ทำไม เนเ้อทำหน้าแบบนี้ทุที แถมวันนีู้ะทะมึนเป็นพิเศษ ไปโมโหใรมาหว่า? (. .)
“รูะหั...”
“หยุนะ! เนเะมาหัะแนนผมไม่ไ้อีแล้วนะ ใร้ายที่สุ หันะแนนผมะิลบอยู่แล้ว ผมไม่ไ้ทำอะไรผินะ!”
“ไม่ไ้ทำอะไรผิ?” เนเธันวาทวนำมอผม้วยสีหน้าเหลือเื่อ “หลับในาบวิาสัมประวัิศาสร์ทุรั้เนี่ยนะไม่ไ้ทำอะไรผิ? เหอะ ไม่อยาะเื่อเ้าเลย”
เนเนธันวาพ่นลมหายใเหมือนะระับอารม์หุหิเ็มที่ ผมหน้าหไปหลายนิ้ว ่อนะเพิ่สัเุไปเห็นหลัมือและแ้ม้ายที่แเถืออเนเนเ้า เหวย~ ไปโนใรทำอะไรมาล่ะเนี่ย
“เนเ...มือับแ้ม...ไปโนอะไรมาอ่ะ (. .)
“เหอะ!”
“=[]=;;” อะไรวะ ถามีๆนะเนี่ย สสัยะไปทะเลาะับใรมาริๆ้วยแฮะ แล้วมาพลาลับลูศิษย์ที่น่ารัแบบนี้ นอะไร ใ้ไม่ไ้ =3=
ยิๆๆ
ผมรู้สึถึแรสะิที่หลัึหันไปมอพบับเพื่อนร่วมห้อที่ยื่นหน้ามาระิบที่หูผมเบาๆ
“หน้าับมืออาาร์ยธันวาอ่ะ ฝีมือริวทั้นั้นนะ”
“เฮ้ย บ้าิ!”ผมอ้าปา้า่อนะหันหน้าไป้อหน้าเนเเม็แล้วส่ายหัวพรื “ผมไม่ไ้ทำนะ ะบ้าเหรอ??”
“ไม่บ้าหรอ มานี่เลยเรา”เนเธันวาลาผมออมาาห้อโยไม่ลืมหันไปบอเพื่อนๆในห้อว่าให้ทำานไปันเียบๆ ผมเินามมา้วยสีหน้าเ็มไป้วยวามสสัยวยเ็มที่
ผมน่ะนะเป็นนบหน้าเนเนนี่!? บ้าิ อนไหนัน -_-^
“ผมไม่ไ้ทำนะ เนเ ผมะไปทำอนไหน ไม่เห็นรู้...”
“เราน่ะทำ” เนเหยุเินแล้วหันมาย้ำับผม้วยใบหน้าไม่สบอารม์ “อนหลับในห้อเมื่อี้สๆเลยล่ะ”
“ริอ่ะ =[]=?”
“ให้าย รูะทำยัไับเราีนะ”
็ไม่้อทำไ ไม่้อยุ่ับผมเลย็ี~ =_=
“นี่รู้ัวรึเปล่าว่าเวลาัวเอนอนแล้วอบละเมอน่ะ?”
“ละเมอ?”ผมทวนำเสียสู่อนะหัวเราะออมาเสียัลั่นอย่ารู้สึำๆ “เนเิว่าผมะไม่รู้ััวเอั้นเหรอ ผมเนี่ยนะะละเมอ ฝันเหอะ!”
“นเ้าเห็นันทั้ห้อ ยัะปิเสธ”
“-_-^” ริิ ผมนอนละเมอริเหรอ เอ๊ะ! แ่ั้แ่ 17 ปีที่เิมาไม่เยรู้สึว่าัวเอเป็นอย่านั้นเลยนะ เฮ้ยยย ผมนอนละเมอริเหรอ ะว่าไป อนที่ฝันเมื่อี้...แมะพรุน 0_0~ แสว่าในฝันที่แมะพรุนที่ผมปัๆเี่ยๆันๆออาัว็ือ...เนเธันวาอ่ะเะ 0[]0!
“ถามริ...นี่เราฝันว่าอะไรเนี่ย ถึไ้ปัแล้ว็บรูแรนานั้น มันเ็บนะรู้มั๊ย=_=^”
“อ่า...クラゲ(Kurage)”ผม้มหน้าอบุบิบ
“ฟัไม่รู้เรื่อ แปลไม่ออ อภาษาไทยไ้ไหม?”
ิ ไอ้เนเนเรื่อมา L ผมเยหน้ามอนที่ัวสูว่าผมยี่สิบว่าเน์ไ้แล้วอบออเสียเป็นภาษาไทยเสียัฟัั แถมยยิ้มวนยัิ้วไปให้อีหนึ่ที
“แมะพรุน ผมิว่าเนเเป็นแมะพรุน ัพอไหมรับ? J”
“...”
“...” ึึึ นิ่ไปเลย อึ้ไปเลยอ่ะเ้~
“าวาาโะ ริวะ หัห้าะแนน”
“...!”
เนเนพูบ็หันหลัเินัวปลิวลับห้อไปเลย ทิ้ผมที่ยัวย่อนที่สมอะประมวล่าไ้หมาๆ
“าวาาโะ ริวะ หัห้าะแนน”
หน๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไอ้เนเนั่น!!! บ้าเอ้ยยยยยยยยยยยยยย
......................................................................................................................................................................
เอ๊ะ! ทำไมรู้สึว่าฟ้อนท์มันแปลๆ เราว่าเรา็ใ้อัศนาเหมือนเิมนะ.... =_=??
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น