New School โรงเรียนใหม่ หัวใจเปลี่ยนแปลง

ลำดับตอนที่ #1 : เอาจริงดิ!!!

 ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง

  "แกจะไปจริงๆเหรอเนี่ย"
  "โทษทีนะพวกแก จู่ๆคุณแม่ก็ให้ย้ายไปเรียนที่อื่นกะทันหันอ่ะ"
  "แน่ใจนะ ' พาเฟ่ ' อีกที่เป็นยังไงก็ไม่รู้...ได้ข่าวว่ามีผู้ชายด้วยนะแก"
          ' พาเฟ่ ' สาวสวยหน้าใส ผมตรงถักเปียเรียบร้อย นั่งพูดคุยกันเรื่องที่เธอกำลังจะย้ายออกจากโรงเรียนนี้ เธอเรียนหญิงล้วนตั้งแต่อนุบาลจนถึงตอนนี้ แต่เธอต้องย้ายไปเข้า ม.ปลายที่โรงเรียนอื่นอย่างเลี่ยงไม่ได้
  "คิดว่าฉันอยากไปนักเหรอ ' พาย ' คุณแม่ฉันเพิ่งบอกเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเอง อยากบอกว่าทำใจยาก" เธอทำหน้าเศร้ากอดคอเพื่อนทั้งสี่คนไว้
  "เชื่อฉัน! ยังไงๆก็ต้องมีเรื่องราวดีๆบ้างแหละ ไม่งั้นแม่แกจะให้ย้ายไปทำเพื่อเหรอ"

  "ฉันว่านะ ' วาวา ' มันก็พูดถูกอยู่แหละ เดี๋ยวเราค่อยไปเจอกันที่มหา'ลัยก็ได้ อีกสามปีเอง"
  "แป๊ปนะพวกแก แม่โทร.ตามอ่ะ" เธอบอกกับเพื่อนๆ ก่อนจะเดินไปที่ๆไม่มีใครได้ยินเธอคุยโทรศัพท์

  "อะไรเนี่ยแม่! แม่ได้คิดบ้างป่ะเรื่องที่จะให้เฟ่ย้ายโรงเรียนอ่ะ" เมื่อฉันกลับถึงบ้านก็ระเบิดลงทันที
  "แม่คิดว่าเราคุยกันรู้เรื่องตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ นี่ลูกยังไม่เข้าใจเหรอว่าพ่อต้องไปทำงานที่อื่นน่ะ"
  "เข้าใจค่ะเข้าใจ เฟ่เข้าใจ แต่เฟ่โตแล้ว เฟ่อยู่คนเดียวก็ได้" ฉันหันตามแม่ไปตลอดประโยค ก็แม่เล่นเดินไปเดินมาเก็บบ้านก่อนที่เราจะย้ายไปในวันนี้
  "แล้วน้องแกล่ะ! อีกอย่างนึงที่แกต้องย้ายก็เพราะน้องแกจะอยู่ที่นั่น น้องจะไปอยู่โรงเรียนที่แม่ไปดูไว้ แกต้องไปดูแลน้อง เข้าใจด้วยนะพาเฟ่" แม่หันมาทำตาค้อนใส่ฉัน
  "น้องมันก็อยู่ตั้งป.6แล้วนะ ยังจะต้องดูแลอะไรกันอีกอ่ะ" ฉันเริ่มวีน
  "พี่เฟ่เอาแต่บ่น มาช่วยกันเก็บบ้านหน่อยได้มั้ย"
  "นี่ไอฮาโล แกทำฉันเดือดร้อนไม่พอเหรอ ใช้ฉันได้ไง แกก็ทำไปคนเดียวซิ ฉันจะไปรอที่รถ" ฮาโล ก็คือน้อง(ตัวปัญหา)ของฉันเอง - -
  "พาเฟ่เบาๆหน่อย พี่อ่านหนังสืออยู่!"เสียงมารร้ายมาอีกตัว ตะโกนมาจากในรถตู้หน้าบ้าน
  "พี่แคนดี้ยังไม่ทำอะไรเลย ไหงฮาโลใช้เฟ่คนเดียวอ่ะ" ฉันเดินไปตามเสียง แล้วก็พบกับพี่สาวนั่งอ่านหนังสือกฎหมายเล่มโตๆอยู่ในรถ
  "อย่างที่เห็น พี่กำลังจะเอ็น เข้านิติศาสตร์มันก็ต้องอ่านหนังสือ ฮาโลยังเข้าใจเลย...ทำไมพาเฟ่ไม่เข้าใจเนี่ย สมองหนอสมอง" พี่แคนดี้หันหน้ามาเหน็บฉันเสร็จก็หดหัวเข้าไปในหนังสือเหมือนเดิม
  "ไอพี่บ้า คอยดูเหอะ พาเฟ่จะเข้าคณะที่ดีกว่านิติให้ได้เลย จะได้เลิกดูถูกกันซักที!" ว่าจบ ฉันก็นั่งหน้างออยู่ในรถข้างๆแคนดี้

ณ บ้านณรงค์วัฒนาราม
 
  "ไง! ลูกสาวทั้งสามของพ่อ บ้านที่สร้างใหม่หลังนี้เป็นไงบ้างลูก สวยถูกใจมั้ยเอ่ย???" พ่อถามพวกเราขณะที่ถึงบ้านใหม่แล้ว
  "พ่อแอบฮาโลสร้างตอนไหนคะเนี่ย" น้องฉันวิ่งเข้าไปกระโดดกอดพ่อ (ทั้งๆที่ตัวเองก็โตแล้วอ่ะนะ - -)
  "ตอนที่แกยังไม่เกิดไง! พ่อคิดว่าจะทำให้พาเฟ่ดีใจได้เหรอคะ พ่อฝันไกลเกินนะ" ฉันเดินไปเตะน้องก่อนหันไปพูดกับพ่อและลากกระเป๋าขึ้นไปเก็บบนห้องของตัวเอง (เลือกตามใจฉัน)

เดือนต่อมา

  "พาเฟ่ลูก! วันนี้ต้องไปโรงเรียนนะ เป็นเด็กใหม่อย่าไปสายสิลูก!" พ่อฉันตะโกนปลุกแต่เช้าเลย
 ความจริงก็ตื่นแล้วอ่ะนะ แต่ฉันไม่อยากไปเจอโรงเรียนใหม่ไง ฉันเลยทำตัวต่อต้านโลกขนาดนี้
  "จ้าๆ" แต่ฉันก็ตอบรับพ่อไป เพราะตอนนี้ฉันเริ่มหิวขึ้นมาน่ะสิ ตลอดเดือนนึงที่ผ่านมาฉันแทบไม่ได้คุยกับใครเลยในครอบครัว ก็เพราะมัวแต่งอนไง ส่วนยัยพี่สาวฉันก็เอาแต่อ่านหนังสือ
  "กินข้าวเช้าสิลูก" แม่ทักในขณะที่ฉันกำลังเดินลงมาจากบันได
  "ไม่เอา! เฟ่จะไปโรงเรียนแล้ว พ่อไปส่งหน่อย" ทั้งที่หิวแสนหิว แต่ฉันก็ทนเห็นหน้าฮาโลตอนนี้ไม่ได้จริงๆ (เห็นแล้วอารมณ์เสีย -*-)

โรงเรียนมาร์ชธาริน่า
  "โชคดีนะลูก วันนี้วันแรก...อย่าทำตัวซ่าส์ให้มาก มันมีผู้ชายด้วยจำไว้" พ่อพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนขับรถออกไป
  "ว้าวววว นี่โรงเรียนหรือพระราชวังเนี่ย ใหญ่จัง *O* "
  "โทษนะฮาโล โรงเรียนเก่าพี่ใหญ่กว่านี้อีก แบร่ :P " ฉันแลบลิ้นใส่น้องและเดินเข้าไปในโรงเรียน
 ตลอดทางที่เดินไปที่ห้องนั้น ก็มีสายตาเยอะแยะมากมายมองมาที่ฉัน (ก็ฉันสวยอ่ะ ><) และฉันก็ได้แต่เดินหลบพวกผู้ชายที่เดินผ่านมาทุกคน (อย่ามาโดนตัวฉันนะยะ ><)
  ปึก!!!
  "เฮ้ยนี่เธอ! ช่วยเดินให้ระวังหน่อยได้มั้ย ไม่เห็นเหรอว่าคนกำลังมีเรื่องกันอยู่อ่ะ" ???
  "นี่เหรอโรงเรียนผู้ดี ค่ะๆ" ฉันพึมพำกับตัวเองก่อนจะตอบผู้ชายคนนั้นไป