คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Frind..1
เพื่อน?
เพื่อนสนิทดีกว่ามั้ง...
ไม่รู้ดิ......เพิ่งสนิทกันตอนม.ต้นเอง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
.................
“เฮ้อ....” ผมถอนหายใจเป็นครั้งที่ล้านแปดแล้วมั้ง
“เฮ้ย..เหม่อไรวะ” อย่าตกใจครับ...เสียงที่ได้ยินไม่ได้มาจากใครที่ไหน..มันมาจากเพื่อนสนิทผมเอง - -“
“ไม่ได้เหม่อโว้ย” ใครเหม่อวะ ไม่มี๊.....- -“
“หรอ...ก็เห็นอยู่” ผมไม่ได้เหม่อ แค่อยู่ในโลกความคิดนานไปหน่อยเท่านั้นเอง - -“ (แถได้อีก - -“ -ไรเตอร์)
“ไม่-ได้-เหม่อ-โว้ย” ชัดไหมดูปากกู
“เหม่อ” เถียง - +
“ไม่ได้เหม่อ” ยังจะเถียงกูอีก..ยอมกูมั้งก็ได้ - -*
“เหม่อ” ไอ้นี่ ยังไม่จบ
“เออๆ...กูเหม่อ พอใจยัง?” ขี้เกียจเถียงล่ะ เซ็ง
“เยี่ยม...กูจะพอใจมากกว่านี้ ถ้ามึง.....ยิ้ม” มีต่อ - -
“^[+++]^” กว้างพอไหมครับ?
“ฮ่าๆๆๆ มึงนี่ยิ้มแล้วน่ารักว่ะ..กูชอบ ”
“แน่นอน..ห๊ะ 0.0” มึงพูดอะไรออกมา -/-
“ฮ่าๆๆๆ ช่างเหอะ..ไปกินข้าวดีกว่า หรือมึงไม่หิว”
“กูก็คนนะมึง - +” กูหิวกว่ามึงอีก - -
“ไม่บอกไม่รู้นะเนี้ย” มึงพูดงี้หมายความว่าไง - +
“ฮ่าๆๆๆ ไปเหอะว่ะ เดี๋ยวแถวยาว” ก่อนมันจะลากผมออกไป
เมื่อทั้งสองเดินออกไปจากห้อง ก่อนจะมีสิ่งมีชีวิต 2 คน เดินออกไปตามทั้งสองพร้อมกล้อง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
และแล้วพักกลางวันของผมก็จบลงไปอย่างน่าเสียดาย เพราะเสียงของออดโรงเรียน ก่อนผมจะถูกลาก(?) มาที่ห้องอีกครั้ง
“เฮ้อ” ผมถอนหายใจ ก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ..ก็มันเบื่อนี่ครับ -*-
“เป็นไรวะ”
“เป็นคนว่ะ” กร๊ากๆ ถามใครไม่ถาม
“หรอวะ....กูนึกว่าหมู กร๊ากๆ” อ๊ากก มันย้อนผม - +
“มึงไม่อยากหายใจแล้วใช่ไหม - +”
“ขอโทษครับ -/\-” หึหึ เล่นกับใครไม่เล่น - -
“กร๊ากๆ” ขำโว้ย
“ตลกไรมึง” อ้าว..อะไรวะ กูปรับอารมณ์ไม่ทัน - -“
“กร๊ากๆ หัวเราะทีหลังดังกว่าโว้ย” วอนล่ะมึง - +
“มึงแกล้งกู” ไอ้..ไอ้...มึงแกล้งกู
“มึงเพิ่งรู้?” ดูมันดิครับ
“กูงอนมึง -3-” มึงแกล้งกู
“กูขอโทษคร๊าบ -/\-”
“ชิร์ -3-” กูไม่ง่ายนะมึง (เอิ่ม...ง่าย -..- : ไรเตอร์ // ไรเตอร์หื่น: ต้า)
“งั้น...กูไม่ต้องเสียตังเลี้ยงติมล่ะ ลั้นลาๆ^0^” เฮ้ย..ติมกูไม่เกี่ยว
“อ้าว...แล้วกูใครเลี้ยงกู” มึงเลี้ยงกูตลอดนี่นา 
“มึง...งอนกูอยู่ -3-” มึงย้อนกู - -*
“งั้นกูไม่งอนมึงแล้วก็ได้ 
“กูไม่เชื่อ -*-” นั่น...ไอ้... - +”
“เชื่อ คุณกูเถอะครับ
“อะ...เอ่อๆกูหายล่ะ -/- มึงไม่ต้องดีใจ” หึหึ อ้อนเท่านั้นที่ครองโลก กร๊ากๆ แต่ผมแอบเห็นมันหน้าแดงด้วย..สงสัยคิดไปเอง แต่ยังไง ไอติมก็หนีไม่พ้นผมกร๊ากๆ >0<
“ขอบคุณนะคร๊าบ *-*” ..วะฮาฮ่า ไอติมจ๋า พี่ต้ามาแย้ว >-<
“อย่าทำหน้าอย่างนี้กับใครอีกล่ะ..” อะไรอีกวะ - -
“มึงจะพูดอะไรวะ - -” ร่างสูงพูดพร้อมก้มหน้ามาใกล้ร่างบาง
“กูก็แค่จะบอกว่า มันน่ารัก(ลัก)ดีว่ะ..หึหึ” มึงจะกระซิบข้างหูกูทำมาย -//- ฟู่ๆ
“ฮ่าๆ....นั่นไง น่ารักอีกล่ะ” มันพูดพร้อมยืดแก้มผม -3-
“ยืดทำมาย...มันเจ็บนะโว้ย อีกอย่าง กูต้องหล่อดิ” ยืดอยู่ได้ แก้มคนนะไม่ใช่ยางยืด
[- #) 3 #)-] (*อีโมติคอนอันนี้ดูยากหน่อยก็ขออภัยทุกท่าน พอดีผมได้มาใหม่ครับ กร๊ากๆ - -“)
“คร๊าบๆ หล่อ หล่อที่สุด - -” วะฮาฮ่าๆ เยี่ยมไปเลยไอ้น้อง
“แล้วไปกินติมวันไหนดีวะ *-*” ผมป๊าว ว เห็นแก่กินนะ -*-
“..เย็นนี้เลย” เย็นนี้เลย *0*
“รับทราบครับท่าน *-*\”
ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง (คิดว่าเป็นเสียงออดก็แล้วกันครับ - -“)
“มึงไปเรียนไป ” มันพูดพลางโบกมือไล่ผม
“กูก็เรียนห้องเดียวกับมึงนี่หว่า - -”
“อ้าวหรอ.....แหะๆ กูลืม” มันพูดพร้อมเอามือเกาหัว
“มึงลืมตลอด -*-”
“อ้าวไอ้นี่ - -”
“จารย์มาล่ะ..กร๊ากๆ ” ผมพูดพลางแลบลิ้นใส่มัน
และแล้ว เวลาที่น่าเบื่อก็มาถึง 
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เลิกเรียน
"นักเรียน เคารพ"
"สวัสดีครับ/ค่ะ" ยะฮู้ เลิกเรียนแล้ว >0< ไอติม *-*
"เฮ้ยๆ ไอติม *-*" ผมพูดพลางเขี่ย(?) ไอ้คนเลี้ยงที่นอนน้ำลายยืดบนโต๊ะ - -
"ห๊ะ..อะ อ้าวเลิกแล้วหรอ -_-" มันพูดพร้อมเช็ดน้ำลาย
"แล้วคาบนี้มึงรู้อะไรกับเขาบ้างวะ" กูเห็นมึงฟุบตั้งแต่เริ่มคาบล่ะ - -"
"เออๆ บ่นมากเดี๋ยวไม่เลี้ยงนะโว้ย เรื่องกินนี่เร็วเลยนะมึง" โอ๊ะ โอ่ผมป๊าวเร็วนะ *-* (วิบัติเพื่อความสมจริง - -") ฟิวพูดพร้อมยกมือขยี้ผมต้า
"เฮ้ยๆ เอามือออกไป อย่าขยี้ผมกูเดี๋ยวหมดหล่อกันพอดี" ผมพูดพร้อมปัดมือมันออก ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง บอกว่าอย่าขยี้ ไอ้บ้านี่ - +
"เฮ้ยๆ ฟิว น้องแป้งกับน้องสับปะรดมาหามึงว่ะ" น้องแป้งกับน้องสับปะรดนี่ใช่ ยัยที่ตามไอ้ฟิวไปทุกที่ป่าววะ - -?
"เฮ้ยๆไอ้เกย์ เดี๋ยวกูมานะโว้ย" เฮ้ยๆ กูชื่อต้านะโว้ย
****************************************************************************
(FEW say)
"ฟิวไปดูพลุกัน >//< / ฟิวไปดูพลุกันนะ >///<" สองสาวพูดพร้อมกัน
"ยัยเน่าหล่อนพูดตามชั้นทำไม/เธอต่างหาก" แป้งดึงแขนสับปะรดอย่างแรงก่อนจะ ตะลุมบอนกัน - -"
"น้องฟิว/ฟิว/พี่ฟิวขา >0< ไปดูพลุกันนะ" เสียงของสาวๆที่ต่างพากันตะโกนเพื่อให้ผมสนใจ เพื่อจะได้เลือกเธอคนไดคนหนึ่งไปดูพลุด้วยกัน
"โว้ย..เสียงดัจัง อะไรกันวะเนี้ย" ผมเสียงดังเพื่อให้สาวๆพวกนั้นหยุดเสียงดัง
"ฟิวกูว่ามึงไปหยุดยัยพวกนั้นได้ละ หูกูจะแตกแล้วเนี้ย มีงานเมื่อไรเป็นอย่างนี้ทุกที" เสียงไอ้โอ๊ตบ่น
"เออๆ นี่พวกคุณทั้งหลายครับ ผมมีคนจะไปด้วยแล้วนะครับ" ผมพูดพลางเอามือปิดหูก่อนที่หูจะแตกเพราะเสียงกรีดร้องของสาวๆ ทำไมผมรู้นะหรอ ตั้งแต่ม.ต้นผมก็ได้ยินจนชินล่ะ แต่ก็ยังไม่ชิน(?)
"กรี๊ด มันเป็นคร๊าย เค้าไม่ยอมนะฟิว ตะเองจะทิ้งเค้าไม่ได้นะ" เสียงสาวๆพากันกรีดร้องอย่างเสียใจ
"หึหึ"
และแล้วก็ได้บทแรก เฮ้อแต่งฟิคนี่ยากว่าที่คิดนะเนี้ย ยังไงก็ เม้นเป็นกำลังใจ ให้ไรเตอร์ด้วยนะจ๊ะ อิอิ
ฟิคนี้เป็นฟิคแรก และไม่มีอะไรโดดเด่น หากผิดพลาดที่ใดก็ขออภัยด้วยน้อ
ขอบคุณทีมสวยๆจาก
:)
Shalunla
ความคิดเห็น