อิสริส ไอรันเร่

ลำดับตอนที่ #1 : เจ้าหญิงเจ้าชีวิต

อิสริส ไอรอนเร่
บทนำ
ไซเฟอรัส เมืองหลวงแห่งอาณาจักรเมอเรร่า ดินแดนที่ตั้งอยู่บนทวีปอลาสติกที่กว้างใหญ่ ซึ่งเมืองถูกปกครองโดยจอมปีศาจชั่วร้ายที่คืนอำนาจหลังจากที่โดนทำลายเมื่อ สามพันปีก่อนจากฝีมืออาเร่น เรจกิ้น ทั้งเมืองหนาวเหน็บ เต็มไปด้วยสมุนปีศาจ คนในเมอเรร่าถูกเกณฑ์มาเป็นทาสรับใช้ บางก็หนีไปอยู่ตามชายแดน จอมปีศาจไม่หยุดแค่นี้ เขาต้องการเป็นใหญ่ในอลาสติก เขาต้องการเป็นเจ้าชีวิตของทุกชีวิต จอมปีศาจสร้างกองทัพที่แข็งแกร่ง เกินกว่าที่มนุษย์ธรรมดาจะหยุดยั้งเขาได้�
� � � ไกลออกไปจากไซเฟอรัสทางตะวันตก พราสไรมี เมืองเล็กๆที่ตั้งในหุบเขาเวลถิ่นที่อยู่ของเอลฟ์ ดินแดนแห่งความสูงส่งปราศจากสิ่งชั่วร้าย มีเด็กหญิงวัย 15 ปี อาศัยอยู่ เธอมีผิวขาวดั่งหิมะ ผมสีน้ำตาลเข้มเหมือนกับดวงตาของเธอ เธอสวยงามและเพียบพร้อมทุกอย่างสมเป็นเจ้าหญิงแห่ง เมอเรร่า เธอรอดชีวิตมาจากสงครามจอมปีศาจเมื่อ 5 ปีก่อน จากความช่วยเหลือของเหล่าองครัก และพาเธอมาหลบซ่อนตัวที่นี่ "อิสริส น้องต้องปลอดภัย อิสริส มองตาพี่ " เด็กน้อยวัยสิบขวบ ตกใจ ร้องไห้ด้วยความหวาดกลัว พี่ชายปลอบน้องสาวไม่ให้กลัวอันตราย "พี่ชายจะตามไปใช่ไหมคะ"น้องสาวเอ่ยขึ้นด้วยเสียงสั่นเครือ "แน่นอน พี่ต้องตามไป"
� � � � "พี่ชาย" อิสริสในวัยสิบห้าปี ตื่นจากความฝันด้วยความตกใจ "ฝันร้ายอีกแล้วหรอเพคะ" พี่เลี้ยงที่พาอิสริสหลบหนีมาเธอสวยงามในใบหน้าที่ดูเย็นชา ถามกับเจ้าหญิงที่เธอรักเหมือนลูกของเธอเอง "เบลล่า เมื่อไหร่พี่ชายจะตามเรามาสักที" เสียงใสที่ยังคงมีความหวังว่าจะพบพี่ชายของเธอเอ่ยถามขึ้น "เจ้าชายรับปากว่าจะตามมา รับรองว่าต้องมาแน่นอนเพคะ" เบลล่ามองเจ้าหญิงของเธอด้วยความรัก และสงสารในโชคชะตาที่ต้องหลบหนีแบบนี้เธอได้ให้สัตย์ปฏิญาณต่อเจ้าชายเรนิส ว่าจะปกป้องเจ้าหญิงด้วยชีวิตของเธอเอง เจ้าหญิงสวมกอดกับพี่เลี้ยงด้วยความกลัว เธอไม่แม้แต่จะคิดว่าตอนนี้พี่ชายของเธอยังมีชีวิตอยู่หรือไม่�
� � � � ในดินแดนพราสไรมี เป็นเมืองที่อยู่กับธรรมชาติ ล้อมรอบไปด้วยหุบเขา จอมปีศาจไม่สามารถเข้ามาค้นหาเจ้าหญิงได้ เพราะจอมพราสไรมี ผู้ปกครองดินแดนแห่งนี้ ร่ายเวทย์มน ปกป้องที่นี้แต่ที่นี้ก็จะไม่ปลอดภัยถ้าจอมปีศาจคืนพลังทั้งหมด�
� � � � � �ริมลำธารอิสริสฝึกวิชากับไดแอส มือขวาของอานาริส จอมพราสไรมี เขาเป็นเอลฟ์ผู้อาวุโส มีความสุขุม ตาเหมือนเหยี่ยวนัยตาสีฟ้า ดูอบอุ่น อิสริสฝึกการต่อสู้ทุกรูปแบบจากไดแอส อิสริสเก่งกาจในเรื่องการใช้ธนู เธอยิงธนูแม่นเหมือนจำวาง "ฝึกสมาธิ เราต้องเป็นเจ้าอารมณ์ของตัวเราเอง"คำกล่าวในขณะที่ฝึกให้อิสริสรู้จักควบคุมพลังวิเศษในตัวเอง เธอสามารถเรียกน้ำได้ เป็นพลังวิเศษที่น้อยคนนักจะมี "ไดแอส เราพร้อมที่จะทวงสิ่งที่เป็นของเราคืนแล้ว" อิสริสมีหน้าตาที่จริงจัง โกรธแค้น และโศกเศร้า เมื่อคิดถึงคืนนั้น ที่เสียพ่อ แม่ บริวาร ทั้งหลาย แม้กระทั้งพี่ชายของเธอยังไม่รู้จะเป็นอย่างไร "ยังหรอกเจ้าหญิง ยังไม่ถึงเวลานั้น " ไดแอสลืมตาจากสมาธิ มองเจ้าหญิงอย่างเอ็นดู " เวลา เราเรียนทุกอย่างจากท่านครบแล้ว เราพร้อมแล้ว" อิสริสหงุดหงิดขึ้นทันที "ไม่ใช่ทุกอย่าง ท่านยังต้องเรียนรู้อีก ซึ้งไม่ใช่ข้าเป็นผู้ถ่ายทอด" ไดแอสพูดด้วยเสียงที่นุ่มนวล ทำให้อิสริส ใจเย็นลง "ใครกันที่จะมาสอนเราได้ดีอย่างท่านอีก"�
� � � � � �ที่เมืองไซเฟอรัส ฟอสฮาเซลนั่งอยู่บนบัลลังค์ของจอมกษัตริย์เมอเรร่า สายตาเย็นชาจ้องมองสมุนปีศาจที่ทำงานล้มเหลว เขาจ้องมองอย่างแค้นใจ ทันใดนั้น สมุนปีศาจก็กลายเป็นหินน้ำแข็ง เป็นปฏิมากรรมที่มาจากชีวิตจริง เขาโกรธที่หาตัวเจ้าหญิงอิสริสไม่พบ เขากลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเดิม เขาต้องแน่ใจว่าเด็กคนนั้น ไม่ได้เป็นอย่างที่กลัว "นายท่าน ต้องมีคนธรรมดาที่เข้าไปได้ คนธรรมดาที่ไม่มีพลังวิเศษ" เสียงของพ่อมดเฒ่าใบหน้าเต็มไปด้วยความคิดชั่วร้ายปรากฎขึ้น "ว่าแผนของแกมา กาเกล" ฟอสฮาเซลจ้องมองทาสรับใช้ของเขาอย่างพินิจ
� � � � � �
� � � ��
��