ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : +๑+ Camp.....เข้าค่าย +๑+
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงนาฬิกาปลุกรูปหมีพูห์บนหัวนอนของเคย์ดังขึ้น
\"โว้ยยยยยยยยยย คนจาหลับจะนอน จะมาดังหาอะไรนี่ย\" เขาโวยวาย ผงกหัวขึ้นมา หน้าตางัวเงียบอกได้ว่าตะกี๊กำลังเพลิดเพลินอนฝันหวาน อาจจะฝันถึงน้องโฟร์ก็ได้ โฮะๆแบบว่าได้แค่ฝันก็ยังดี แต่นาฬิกาเจ้ากรรมดันมาดังเอาซะนี่
\"เคย์ตื่นได้แล้วนะลูก\" แม่ของเคย์ ตะโกนมาจากข้างล่าง
\"แม่........ วันนี้มันวันอาทิตย์ไม่ใช่เหรออ จาให้ผมตื่นปายหนายยยยยย\" เคย์งัวเงียตอบ พร้อมเอาหมอนมาปิดหัว
ตึ้งๆๆๆๆ.............. ตึ้ง ตึ้งงงงงง โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!
\"ไอ้คุณพี่เคย์ ตื่นได้แล้วโว้ยค่ะ\" นั่นเป็นเสียงของเจ น้องสาวของเคย์วิ่งมาปลุกคเขาถึงห้องนอน แถมชนประตูก่อนเปิดซะด้วย ทำเอาเสียงโครมครามจนเคย์หายง่วงเลย
\"พี่เคย์ ตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วันนี้เราต้องไปเป็นพี่เลี้ยงชมรมคณิตศาสตร์นะ เร็วๆๆ เดี๋ยวไปไม่ทันเรือออก\"
\"อารายยยยยยยยยย ค่ายประสาทอะไรไม่รู้เรื่อง รู้แค่อยากไปเป็นพี่เลี้ยงให้น้องโฟร์\"
\"เฮ้ย ตื่น ไม่งั้นเจอนี่ ย๊ากกกกกกกกก ท่าพิฆาตมาร\" เจย์ฟาดเอาที่ขาพับของเคย์
\"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ตื่นแล้วโว้ย ไอ้น้องบ้า\" จะไม่ตื่นได้ไงล่ะ เจย์อ่ะ เห็นตัวเล็กๆแต่แรงน้อยซะที่ไหน แรงเยอะยังกะยักษ์ ก็คุณเธอดีกรีคาราเต้สายดำนี่คะ แค่ซัดพี่แค่นี้อ่ะเบาะๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
\"แม่ฮะ ขอเงินฮะ\" เคย์พูดระหว่างกินอาหารเช้า
\"โห ลูกเจอหน้ากันก็ขอเงินเลยเหรอ แหม แต่เช้าเลยนะ\" แม่บ่นยิ้มๆ
\" ก็ผมต้องไปดูแล ไอ้อ้วนกินจุตั้ง 3วัน 2 คืนนะแม่ เห็นใจผมเถอะ เลี้ยงมันไม่ไหว\"
\" จ้าๆพ่อคุณ เดี๋ยวแม่ไปหาเงินก่อนนะ\"
\"เอ๊ แบงค์พันแม่ไปไหนล่ะ วางไว้บนหลังตูนี้นี่นา พ่อเห็นเงินแม่บ้างมั้ย\" แม่หาเงินไม่เจอ เริ่มเป็นงง ก็เมื่อเช้าหลังไปตลาดก็วางไว้ตรงนี้นี่นา
\"ไม่เห็นหรอกจ้ะแม่ นี่พ่อจะไปแล้วนะ\" และพ่อก็ออกไปทำงานพร้อมหยิบหนังสือพิมพ์ไปด้วย
\"อ่าว แล้วเงินแม่จะหายไปได้ไงล่ะ ตั้งสองพันนะนั่น\"
\"แม่ไปลืมไว้ที่อื่นป่าวคะ\" เจถามแม่
\" ผมรู้ฮะว่า เงินสองพันนั่นอยู่ไหน\" เคย์พูดขึ้น
\"ไหนล่ะลูก\"
\"มันก็อยู่บนหลังตู้นั่นแหล่ะแม่ แต่เป็นตู้ถัดไปนะ แม่คงวางเงินหลังจากกลับมาจากตลาดตอนหอบของ เลยไม่ได้สังเกตว่าไว้บนตู้ร้องเท้า เพราะพ่อที่อ่านหนังสือพิมพ์ในห้องน้ำตอนเช้า โยนหนังสือพิมพ์ไปบนตู้นั้น มันสีเทาๆเหมือนกันแม่เลยไม่ทันสังเกต เพราะพ่อเริ่มอ่านไปแล้ว ดังนั้นหนังสือพิมพ์จึงอยู่ในลักษณะที่ด้านในหันออก แถมแม่ไม่ได้ใส่แว่นด้วยอ่ะ คงหาไม่เจอล่ะสิ คนแก่นี่ตาฝ้าฟางจริงๆ อิอิ\"
\"เอ๊ะ ตาเคย์ ได้ทีว่าแม่เลยนะ\" แม่แยกเขี้ยวใส่เคย์
\"แฮะๆ ผมล้อเล่นครับ ลองหันไปดูสิแม่ นั่น พ่อหยิบหนังสือไปแล้วเห็นป่ะตังค์ สองพันของแม่น่ะ\" เคย์โบ้ยให้แม่หันไปดูเงินสองพันที่วางตัวยิ้มแป้นบนตู้รองเท้าถัดจากตู้วางของน่ะเอง
\"แหม พี่วิญญาณนักสืบออกแต่เช้าเลยนะ ประสาท\" เจกัดพี่เบาๆ เบาจั๊ง ด่าว่าประสาทซะด้วย
\"เอ๊ะยัยเจ พูดให้มันดีๆนะ การสืบสวนและการวิเคราะห์เป็นศาสตร์อย่างหนึ่งเชียวนะ\"
\"ก็อาจจะใช่ ถ้าพี่ไม่บ้านักสืบให้เว่อร์แบบนี้อ่ะ จากศารตร์มันจะกลายเป็นประสาทก่อนนะพี่ วันๆไม่ทำอะไร เอาแต่ขลุกอยู่กับเรื่องสอบสวนสืบสวน\"
มันก็ถูกของเจนะ นายเคย์วันๆนี่เอาแต่อ่านนิยายนักสืบ ลึกลับไม่ก็อ่านการ์ตูน ทั้งห้องเต็มไปด้วยชั้นหนังสือ มีแต่แนวสืบสวนสอบสวน แค่นั้นไม่พอ คุณพี่แกเอาแต่เล่นแต่เกมส์นักสืบด้วยนะครับ แล้วก็มีการตั้งชมรมสืบสวนออนไลน์ รวมตัวอยู่กะไอ้พวกบ้านักสืบด้วยกัน ซักวันเถอะ ยัยเจคนนี้จะรวบตัวไอ้พวกนี้ ส่งในตำรวจในข้อหาร่วมกันกระทำการ และตั้งกลุ่มที่อาจเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของชาติ เพราะพวกบ้านักสืบพวกนี้ ดีไม่ดีมันอาจซึมซับความชั่วร้ายจากฆาตรกร ไม่ใช่จากนักสืบ แล้วอาจมาฆ่าใครสักคนก็ได้ บรื๋ออส์ สยองจัง
\"นี่จะบ่นไปถึงไหนอ่ะ รีบกินรีบไปได้แล้ว\" เคย์ตัดบทพร้อมออกไปหอบสัมภาระของเขาและน้องสาวขึ้นรถไป
“ แม่จะให้ผมเอารถไปหรือ แม่จะไปส่งครับ”
“แม่ไปส่งดีกว่า จะไปจอดทิ้งไว้ที่ท่าเรืออย่างนั้นได้ไงกันลูก”
“ ง้านก้อรีบปายกานถอะค่า “ เจพูดพร้อมกับขนมปังเต็มปาก………..
“ คราวนี้แหล่ะฉันจะได้สนุกกับปริศนาครั้งใหม่ ฮุฮุ…..”……. เคย์ บ่นพึมพำ เบาๆ
เขามีความลับอะไรของเขาน้า…… การเข้าค่ายครั้งนี้คงมีอะไรสนุกๆแล้วแหล่ะ
เสียงนาฬิกาปลุกรูปหมีพูห์บนหัวนอนของเคย์ดังขึ้น
\"โว้ยยยยยยยยยย คนจาหลับจะนอน จะมาดังหาอะไรนี่ย\" เขาโวยวาย ผงกหัวขึ้นมา หน้าตางัวเงียบอกได้ว่าตะกี๊กำลังเพลิดเพลินอนฝันหวาน อาจจะฝันถึงน้องโฟร์ก็ได้ โฮะๆแบบว่าได้แค่ฝันก็ยังดี แต่นาฬิกาเจ้ากรรมดันมาดังเอาซะนี่
\"เคย์ตื่นได้แล้วนะลูก\" แม่ของเคย์ ตะโกนมาจากข้างล่าง
\"แม่........ วันนี้มันวันอาทิตย์ไม่ใช่เหรออ จาให้ผมตื่นปายหนายยยยยย\" เคย์งัวเงียตอบ พร้อมเอาหมอนมาปิดหัว
ตึ้งๆๆๆๆ.............. ตึ้ง ตึ้งงงงงง โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!
\"ไอ้คุณพี่เคย์ ตื่นได้แล้วโว้ยค่ะ\" นั่นเป็นเสียงของเจ น้องสาวของเคย์วิ่งมาปลุกคเขาถึงห้องนอน แถมชนประตูก่อนเปิดซะด้วย ทำเอาเสียงโครมครามจนเคย์หายง่วงเลย
\"พี่เคย์ ตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วันนี้เราต้องไปเป็นพี่เลี้ยงชมรมคณิตศาสตร์นะ เร็วๆๆ เดี๋ยวไปไม่ทันเรือออก\"
\"อารายยยยยยยยยย ค่ายประสาทอะไรไม่รู้เรื่อง รู้แค่อยากไปเป็นพี่เลี้ยงให้น้องโฟร์\"
\"เฮ้ย ตื่น ไม่งั้นเจอนี่ ย๊ากกกกกกกกก ท่าพิฆาตมาร\" เจย์ฟาดเอาที่ขาพับของเคย์
\"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ตื่นแล้วโว้ย ไอ้น้องบ้า\" จะไม่ตื่นได้ไงล่ะ เจย์อ่ะ เห็นตัวเล็กๆแต่แรงน้อยซะที่ไหน แรงเยอะยังกะยักษ์ ก็คุณเธอดีกรีคาราเต้สายดำนี่คะ แค่ซัดพี่แค่นี้อ่ะเบาะๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
\"แม่ฮะ ขอเงินฮะ\" เคย์พูดระหว่างกินอาหารเช้า
\"โห ลูกเจอหน้ากันก็ขอเงินเลยเหรอ แหม แต่เช้าเลยนะ\" แม่บ่นยิ้มๆ
\" ก็ผมต้องไปดูแล ไอ้อ้วนกินจุตั้ง 3วัน 2 คืนนะแม่ เห็นใจผมเถอะ เลี้ยงมันไม่ไหว\"
\" จ้าๆพ่อคุณ เดี๋ยวแม่ไปหาเงินก่อนนะ\"
\"เอ๊ แบงค์พันแม่ไปไหนล่ะ วางไว้บนหลังตูนี้นี่นา พ่อเห็นเงินแม่บ้างมั้ย\" แม่หาเงินไม่เจอ เริ่มเป็นงง ก็เมื่อเช้าหลังไปตลาดก็วางไว้ตรงนี้นี่นา
\"ไม่เห็นหรอกจ้ะแม่ นี่พ่อจะไปแล้วนะ\" และพ่อก็ออกไปทำงานพร้อมหยิบหนังสือพิมพ์ไปด้วย
\"อ่าว แล้วเงินแม่จะหายไปได้ไงล่ะ ตั้งสองพันนะนั่น\"
\"แม่ไปลืมไว้ที่อื่นป่าวคะ\" เจถามแม่
\" ผมรู้ฮะว่า เงินสองพันนั่นอยู่ไหน\" เคย์พูดขึ้น
\"ไหนล่ะลูก\"
\"มันก็อยู่บนหลังตู้นั่นแหล่ะแม่ แต่เป็นตู้ถัดไปนะ แม่คงวางเงินหลังจากกลับมาจากตลาดตอนหอบของ เลยไม่ได้สังเกตว่าไว้บนตู้ร้องเท้า เพราะพ่อที่อ่านหนังสือพิมพ์ในห้องน้ำตอนเช้า โยนหนังสือพิมพ์ไปบนตู้นั้น มันสีเทาๆเหมือนกันแม่เลยไม่ทันสังเกต เพราะพ่อเริ่มอ่านไปแล้ว ดังนั้นหนังสือพิมพ์จึงอยู่ในลักษณะที่ด้านในหันออก แถมแม่ไม่ได้ใส่แว่นด้วยอ่ะ คงหาไม่เจอล่ะสิ คนแก่นี่ตาฝ้าฟางจริงๆ อิอิ\"
\"เอ๊ะ ตาเคย์ ได้ทีว่าแม่เลยนะ\" แม่แยกเขี้ยวใส่เคย์
\"แฮะๆ ผมล้อเล่นครับ ลองหันไปดูสิแม่ นั่น พ่อหยิบหนังสือไปแล้วเห็นป่ะตังค์ สองพันของแม่น่ะ\" เคย์โบ้ยให้แม่หันไปดูเงินสองพันที่วางตัวยิ้มแป้นบนตู้รองเท้าถัดจากตู้วางของน่ะเอง
\"แหม พี่วิญญาณนักสืบออกแต่เช้าเลยนะ ประสาท\" เจกัดพี่เบาๆ เบาจั๊ง ด่าว่าประสาทซะด้วย
\"เอ๊ะยัยเจ พูดให้มันดีๆนะ การสืบสวนและการวิเคราะห์เป็นศาสตร์อย่างหนึ่งเชียวนะ\"
\"ก็อาจจะใช่ ถ้าพี่ไม่บ้านักสืบให้เว่อร์แบบนี้อ่ะ จากศารตร์มันจะกลายเป็นประสาทก่อนนะพี่ วันๆไม่ทำอะไร เอาแต่ขลุกอยู่กับเรื่องสอบสวนสืบสวน\"
มันก็ถูกของเจนะ นายเคย์วันๆนี่เอาแต่อ่านนิยายนักสืบ ลึกลับไม่ก็อ่านการ์ตูน ทั้งห้องเต็มไปด้วยชั้นหนังสือ มีแต่แนวสืบสวนสอบสวน แค่นั้นไม่พอ คุณพี่แกเอาแต่เล่นแต่เกมส์นักสืบด้วยนะครับ แล้วก็มีการตั้งชมรมสืบสวนออนไลน์ รวมตัวอยู่กะไอ้พวกบ้านักสืบด้วยกัน ซักวันเถอะ ยัยเจคนนี้จะรวบตัวไอ้พวกนี้ ส่งในตำรวจในข้อหาร่วมกันกระทำการ และตั้งกลุ่มที่อาจเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของชาติ เพราะพวกบ้านักสืบพวกนี้ ดีไม่ดีมันอาจซึมซับความชั่วร้ายจากฆาตรกร ไม่ใช่จากนักสืบ แล้วอาจมาฆ่าใครสักคนก็ได้ บรื๋ออส์ สยองจัง
\"นี่จะบ่นไปถึงไหนอ่ะ รีบกินรีบไปได้แล้ว\" เคย์ตัดบทพร้อมออกไปหอบสัมภาระของเขาและน้องสาวขึ้นรถไป
“ แม่จะให้ผมเอารถไปหรือ แม่จะไปส่งครับ”
“แม่ไปส่งดีกว่า จะไปจอดทิ้งไว้ที่ท่าเรืออย่างนั้นได้ไงกันลูก”
“ ง้านก้อรีบปายกานถอะค่า “ เจพูดพร้อมกับขนมปังเต็มปาก………..
“ คราวนี้แหล่ะฉันจะได้สนุกกับปริศนาครั้งใหม่ ฮุฮุ…..”……. เคย์ บ่นพึมพำ เบาๆ
เขามีความลับอะไรของเขาน้า…… การเข้าค่ายครั้งนี้คงมีอะไรสนุกๆแล้วแหล่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น