คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Fight over ศึกชิงนาง (?) : I
I
ก้าวแรกสู่แสงอุษา
“ผมบอกรุ่นพี่กี่ครั้งแล้วฮะว่ามันผิดระเบียบ!”
“ช่างฉันเหอะน่า นายเป็นญาติฝ่ายไหนของฉันหรอแล้วมีสิทธิ์อะไรมาสั่งมิทราบ?
“ถึงไม่ใช่ญาติแต่ผมก็มีสิทธิ์สั่งรุ่นพี่ในฐานะสภานักเรียน ( _ _ )”
“ฮ่าๆๆๆ ก๊ากๆ เอิ๊ก โอยปวดท้อง นายเนี่ยนะสภานักเรียน ไม่ไหวๆไปล่ะ เสียเวลา อ้อ แล้วก็อย่าไปเที่ยวโม้ที่ไหนล่ะ เพราะคงไม่มีใครเชื่อเด็กปีหนึ่งอย่างนายหรอก”
โอ๊ย นอกจากจะไม่เชื่อฟังกันแล้วยังจะมายีหัวผมเล่นอีก ให้ตายเหอะ! รุ่นพี่พวกนี้....
อ้อ ลืมไปเลย ขออนุญาตแนะนำตัวเองก่อน ผมชื่อเดอิดาระนะฮะ เป็นนักเรียนปีหนึ่ง เด็กสุดในโรงเรียนนี้เลย อายุก็เพิ่ง 17 เองฮะ >< บุคลิกก็หล่อ น่ารัก ใจดี รวย แถมเป็นกรรมการนักเรียนในการคุมระเบียบอีกด้วย ว้าวววว เพอร์เฟคชะมัด ฮ่าๆๆ
ตะกี้ผมก็เพิ่งดุรุ่นพี่ ‘อิทาจิ’ ไปหมาดๆ ก็ดูสิฮะ แขนเสื้อนักเรียนที่ยาวสวยงามเป็นศิลปะอยู่แล้วรุ่นพี่ก็ไปถกมันขึ้น เสื้อก็ออกนอกกางเกง เนกไท้ก็ไม่ใส่ กระดุมเสื้อก็ไม่ติดจะโชว์ซิกแพ็กไปทำไมก็ไม่รู้ -*- แต่งตัวได้ห่ามจริงๆ
เหอะๆ ไม่ใช่แค่รุ่นพี่อิทาจิคนเดียวนะครับ .... ผมยังไม่รวมไปถึงชมรมแสงอุษาที่พากันทำตัวแบดบอยในโรงเรียนไปวันๆ ชมรมนี้ไม่รู้มีดีอะไรผู้หญิงถึงได้เข้ากันนัก
“น้องเด! ประธานเรียนประชุมสภา ไปเร็ว!”
ระหว่างๆที่ผมคิดอะไรเพลินๆจู่ๆรุ่นพี่ที่เป็นสภาด้วยกันก็วิ่งมาฉุดผมไปก้องประชุมทันที นี่สงสยมีเรื่องอะไรอีกน้า วุ่นวายจริงๆ
ห้องประชุมสภานักเรียน ผู้ไม่เกี่ยวห้ามเข้า...
ป้ายเขียนว่าอย่างนั้นอะนะ
“มาครบแล้วใช่มั้ย?”
“ครับประธาน ^^;;”
รุ่นพี่ปีสองคนนั้นยิ้มรับให้แก่ประธานปีสามสุดโหด ภายในห้องสภาทั้งหมด13คนหน้าซีดเป็นไก่ต้มไปหมดส่วนใหญ่จะเป็นปีสองทั้งนั้น มีผมเนี่ยแหละเด็กอยู่คนเดียว =__=;
“นั่งลงสิเดอิดาระ นายจะยืนค้ำหัวรุ่นพี่ไปถึงเมื่อไหร่!”
“เอ่อ ฮะๆ”
“ที่ฉันเรียกมาวันนี้มีเรื่องจะพูด...มีใครรู้บ้างว่าฉันจะพูดอะไร!”
จะตะคอกหาหอกอะไรฟะ? อยู่กันแค่นี้ แล้วใครมันจะไปตรัสรู้ว่าแกคิดอะไรอยู่ ไอ้รุ่นพี่แก่หน้าประจวบเอ๊ย -0-
“ว่าไง! ไม่มีใครทราบเลยหรอ!!”
ปึง! <<< พี่หน้าประจวบ <<เอ้ย พี่ประธานนักเรียนทุบโต๊ะ
“เฮ้ออย่างว่าละนะ ในโรงเรียนนี้ใครหน้าไหนมันจะฉลาดไปกว่าฉัน”
ชิ้งงง <<<< พี่แกเสยผม พร้อมยิ้มยิงฟัน
“เรื่องที่ฉันะพูดก็คือ…ชมรมแสงอุษามันกำเริบเสิบสานใหญ่แล้ว....พวกสวะนั่นไม่ให้เกียรติประธานและกรรมการสภาหน้าไหนทั้งนั้น! ซึ่งฉันยอมไม่ได้ เบื้องบนเองก็กำชับให้รีบยุบชมรมให้ด่วนที่สุด หรือไม่ก็ต้องล้างพฤติกรรมแย่ๆของพวกแบดบอยนั่นซะ!!”
“ส...แสงอุษา......(T^T)” <<< สีหน้าทุกคน
“มีใครจะอาสาเป็นสปายไปสืบเรื่องชั่วๆที่มันคิดจะทำกับโรงเรียนมั้ย!?!”
“..........”
เงียบ..
“ว่าไงล่ะ”
เงียบ....
“งั้นก็เสนอสภามันสักคนสิ ไม่งั้นฉันจะตัดหัวพวกแกซ้า!!!!”
“อ๊ากกกก กรี๊ดดดด” <<<< ทุกคน =__=;
“เอ่อ...กระผม ขอเสนอ...เทนเทนครับ!”
“แต่ฉันขอเสนอเดอิดาระรุ่นน้องปีหนึ่งค่ะ เพราะยังไม่เคยผลงานดีๆออกมาเลย น่าจะให้พิสูจน์ฝีมือบ้าง”
......แซดๆๆ....... (เสียงคุยกระซิบกระซาบ)
“มีใครเห็นด้วยมั่ง!”
“ผมครับ ผมเห็นด้วยที่จะส่งเดอิดาระ”
“ผมด้วยครับ เพราะเทนเทนเป็นผู้หญิงไม่น่าจะไปยุ่งกับแบดบอย”
“ใช่ๆ ฉันด้วย...เด็กคนนี้น่าจะมีผลงานบ้าง”
“ฉันด้วย”
“ผม…”
....แซดๆๆๆ.......
“งั้นสรุป! เดอิดาระ เธอรับงานนี้ ตกลงมั้ย!”
ประธานจ้องมาที่ผม ซึ่งผมก็นั่งเอ๋อเหลอดูเค้าเจรจาจนลืมไปว่า....เฮ้!! ผมหรอ ToT
“เอ่อ..แต่ว่า”
“ไม่มีแต่!! ไม่งั้นฉันจะเฉดหัวแกออกถ้าทำไม่สำเร็จ เลิกคิดที่จะเป็นสภาต่อได้เลย”
“ค..คร้าบผม T^T”
[Sasori]
“อื้มม์ ผมขอเข้าชมรมนี้ด้วยได้มั้ยครับ ...ผมกรอกใบสมัครเสร็จแล้ว”
รุ่นน้องหน้าตาจิ้มลิ้มคนหนึ่งเดินเข้ามาภายในชมรมอย่างกล้าๆกลัวๆ เฮ้อ จะกลัวอะไรนักหนาค่ที่นี่มืดไปหน่อยและมีแต่กลิ่นควันบุหรี่เท่านั้นเอง อ่อนต่อโลกชิบ!
“มานั่งก่อนสิ เสียดายจังวันนี้หัวหน้าชมรมไม่อยู่...ฉันชื่อซาโซรินะ ฉันจะรับนายเข้าชมรมเลยก็แล้วกัน”
“ง่ายขนาดนั้นเลยหรอฮะ ><”
“ก็ไม่ยากอะไร แค่คนที่เข้าชมรมนี้ต้องมีความชั่วเป็นหลัก”
ผมยิ้มร้ายไปที่รุ่นน้องที่ชื่อเดอิดาระ แต่จริงๆที่เด็กกว่าหมอนี่ก็มีนะ ไอ้โทบิไงล่ะ...ปีหนึ่งเหมือนกันแต่ดันเข้าเร็วก่อนวัย อายุมันเพิ่ง 16 เอง =__=; เข้าเรื่องๆ
“แล้วผมชั่ว?”
“ก็แบบว่า สั่งอะไรก็ต้องทำ ทำได้มั้ยล่ะ”
เด็กหนุ่มตรงหน้าลังเลก่อนจะตอบด้วยสีหน้ามั่นใจว่าทำได้ เด็กนี่น้า น่ารักจริงๆ♥
“งั้นจูบฉันทีสิ”
หึๆ ดูสิหน้าสิ หน้าแดงเทือกยังกะอะไร ว้าว ชักถูกใจหมอนี่ซะแล้ว
“-///- แต่ผม”
“งั้นก็กลับบ้านไปซะ”
“ครับ! ผมจะจูบ”
เด็กน้อเด็ก เชื่อง่ายชะมัด -3-
ระหว่างที่เด็กนั่นโน้มหน้าเข้ามาหาผมอย่างกล้าๆกลัวๆ ผมก็ชิงหมอนั่นเข้าไปกอดและจูบทันที ผมค่อยๆดันลิ้นเข้าไปในปากเด็กนั่น ว้าวว คนอะไรตัวเล็กนุ่มนิ่มไปหมดเลย
“รุ่นพี่!”
“เรียกทำไมหรอจ๊ะ ^^”
“T////T รุ่นพี่ไม่ควรทำแบบนี้”
“อย่าลืมสีครับที่รัก♥ นี่แก๊งอะไร แบดบอยนะครับไม่ใช่แก๊งแองเจิ้ล”
ผมโปรยยิ้มที่คิดว่ามีสเน่ห์แจกเด็กใหม่ไป เด็กนั่นโกรธได้น่ารักอ้ะ! สงสัยนี่คงเป็นรักแรกผม ฮิ้วววว!
“ไอ้ซา เพนไปไหนวะ”
อ้าว อิทาจิขัดจังหวะจริง
“ออกไปธุระมั้ง”
“อ้าว ไอ้เด็กนั่น?”
อิทาจิมองมาที่เดอิดาระที่กำลังนั่งหดตัวอยู่บนโซฟา
“เด็กใหม่น่ะ เป็นหนึ่งในสมาชิกชมรมเรา”
“แกขอเพนแล้วหรือไง”
“ยัง แต่หมอนั่นคงไม่ขัดอะไรฉัน”
“เออๆ ตามใจ”
อิทาจิบอกปัดและเดินออกไป.....ซึ่งตอนนี้ผมกำลังสนุกอยู่กับของเล่นใหม่ ตอนนี้ชมรมเราก็ไอ้โทบิตอนนี้ออกไปร้านเกม อิทาจิก็ออกไปแรดเมื่อกี้ เพนไม่อยู่ เซตสึกับไอ้หน้าฉลามย้ายโรงเรียน (โอ้เย้ ออกไปได้สักทีไอ้พวกเปรต) งั้นตอนนี้ชมรมกำลังปิดสาวๆไม่อยู่ อ่าฮ้า งั้นตอนนี้เราก็สองต่อสองสินะ
“นี่นาย...”
“ครับ Oo”
คนถูกเรียกสะดุ้งเบาๆ
“ว่างๆมาทำอะไรสนุกๆกันมั้ย”
“เอ่อ ก็ได้ฮะ”
วะวะว้าววว
ผมพุ่งเข้าใส่เด็กนั่นทันที โซฟานี่แคบชิบ! ผมประกบปากเด แต่ไม่ทันไรก็โดนเตะสกัดจุด
“อ๊อกกก!”
“ทำอะไรน่ะ!”
“ก็นายบอกก็ได้ นี่ไงเรื่องสนุกๆที่ว่า”
“ก็ผมคิดว่ารุ่นพี่หมายถึงเล่นเกม เล่นหมากรุกไปพลางๆนี่ฮะ! >0<”
โกรธแล้วน่ารักจริงๆ ผมล่ะช้อบชอบ
“ก็นายไม่ถาม”
ผมยักไหล่อย่างไม่แคร์ อยากเห็นหมอนี่ยั่วคนจังเลย
“เอาเป็นว่าฉันยังไม่รับนายถาวรดีกว่า”
“อ้าวว!”
“มีข้อแม้ ถ้านายทำให้ฉันและก็คนอื่นๆในที่นี้ตกหลุมรักได้เกินสองสามคนล่ะก็ ฉันจะรับนายเข้าชมรมและจะให้ตำแหน่งดูแลชมรมด้านกิจกรรมความชั่วให้นาย สนใจมั้ย”
“ดูแล กิจกรรม *0*”
ตาวาวเชียว มีอะไรกับกิจกรรมรึเปล่าเนี่ย
“แล้วคำตอบล่ะ”
“ครับ ผมจะทำทุกวิถีทางเพื่อชมรม ฮี่ๆๆ”
แววชั่วมาแล้วววว
แต่ก็นะ ฮ่าๆๆ เด็กนี่ก็หลอกง่ายจริงๆ :) แต่ขอบอกไวก่อนว่า......
สัจจะไม่มีในหมู่โจรนะจ๊ะที่รัก
ความคิดเห็น