ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ` FIC YULSIC ¦ - Flee me, if you can {yuri}

    ลำดับตอนที่ #1 : ` ____ ( introduction . )

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ค. 55


    FLEE ME, IF YOU CAN

    Genre : Erotic Drama

    Actors : Yuri Sooyeon Taeyeon Miyoung

    Rate : PG-15

    ---------------------------------------------------------------------------------------

     




    “เชื่อสิ... ว่าฉันทำได้”

    “ทำได้แน่ๆ”

     

    .

    .

    .

    .

     

    FLEE ME, IF YOU CAN

     

    .

    .

    .

    .

     

    ฉันถูกเรียกตัวกลับมาจากอเมริกาทันทีหลังเรียนจบ ทั้งที่อยากจะใช้ชีวิตที่นั่นต่ออีกสักนิด เหตุผลที่ฉันต้องกลับมาทันทีน่ะเหรอ? เชื่อเถอะว่าถ้าคุณรู้ คุณจะด่าว่ามันปัญญาอ่อนยิ่งกว่าอะไรเสียอีกล่ะ และฉันเองก็กำลังคิดแบบนั้น คิดแบบที่คุณคิด (และฉันกำลังจะบอกคุณเดี๋ยวนี้แหละ)


    พี่ชายฉันกำลังจะแต่งงาน


    ใช่... เหตุผลแค่นี้เอง มันจำเป็นอะไรมากมายอย่างนั้นเหรอ ชีวิตฉันหรือก็ไม่ใช่ มันไม่เกี่ยวกับฉันเลยสักนิด พวกเขาไม่ได้ดูดำดูดีฉันนักหรอก

    และฉันได้รู้เหตุผลที่พวกเขาให้ความสำคัญกับฉันตอนที่นั่งรถจากสนามบินไปเวดดิ้งสตูดิโอ ฉันนั่งกอดอกตลอดทาง ที่นี่บรรยากาศไม่ดีเหมือนแคลิฟอร์เนีย เรื่องที่จะให้ฉันอารมณ์ดีขึ้นคงยาก

    ว่าที่พี่สะใภ้อยากเจอฉัน... มากเสียจนจะยอมออกค่าเครื่องบินให้เพียงเพราะอยากเห็นครอบครัวพร้อมหน้า


    ช่างเป็นคนอบอุ่นอะไรอย่างนี้นะ?









    ฉันประชดในใจไปตลอดทาง กระทั่งมาถึงที่นัดหมาย ฉันยื่นเงินสัญชาติเกาหลีที่ไม่ได้จับมานับสามปีเต็มให้โชเฟอร์ ทว่าเขาปฏิเสธ เขาได้รับเงินนั้นเรียบร้อยก่อนที่จะมารับฉันแล้ว

    ฉันลากกระเป๋าเดินทางใบย่อมเดินกระท่อนกระแท่นเข้าไปภายในร้าน คุณฟังไม่ผิดหรอกว่าใบย่อม ฉันแค่คิดจะมาที่นี่ชั่วคราว หลังจบงานแต่งงานฉันจะกลับไป ที่นั่นคือความสุขของฉัน

    ที่เกาหลีนี่ไม่ถึงกับเป็นนรก และฉันไม่รู้ล่วงหน้า ว่ามันจะเป็นยิ่งกว่านรก หลังจากที่พี่ชายแท้ๆของฉันไหว้วานให้ฉันเข้าไปช่วยว่าที่พี่สะใภ้ลองชุดเจ้าสาวภายในห้องลองชุดที่ทางร้านจัดไว้ให้

    เป็นห้องกว้าง ทว่ามืดจนเกือบสนิท นี่หล่อนกลัวใครมาแอบดูหรือไงกัน ฉันหัวเราะเยาะในใจอีกครั้ง และรู้ตัวว่านิสัยเสียขึ้นมากหลังจากไปจำเอาพฤติกรรมแย่ๆของพวกนักศึกษาหลังห้องเรียน

    สัมผัสเย็นเยียบเข้าแนบชิดติดแผ่นหลังของฉัน มือนั้นปิดปากไว้ พร้อมๆกับไฟหรี่ดวงเล็กซึ่งสว่างขึ้น หากแต่ดับความหวังซึ่งหยิ่งผยองอยู่ภายในใจให้ดับมอดลงอย่างเยือกเย็น

    ฉันเห็นหน้าหล่อนซึ่งอยู่ข้างหลังฉันชัดขึ้น... ชัดขึ้น.... เธออยู่ในร่างที่มีแค่ชั้นในเท่านั้น ชุดเจ้าสาวไม่ได้อยู่บนร่างนั้น มันทาบอยู่บนตัวฉัน ทาบอยู่อย่างหลวมๆ แต่กลับดูพอดีจนน่าหวาดหวั่นเหลือเกิน

    เธอยิ้มให้ฉัน ยิ้มด้วยรอยยิ้มซึ่งฉายแววของความดีใจอย่างที่หาคำอธิบายได้ยาก ลมหายใจอุ่นร้อนกระซิบข้างหู เส้นผมสีเข้มคลอเคลียอยู่ตามลาดไหล่ ฉันสะดุ้งตื่นจากฝันแสนดี และกลับไปสู่ห้วงความเลวร้ายซึ่งมั่นใจว่าหนีมันมาพ้นตลอดหลายปีที่ผ่านมา




    “บอกแล้วว่าฉันต้องหาเธอเจอ... ฉันทำได้... ทำได้แน่ๆ....”

    “ไม่....”




    “หนีสิ... หนีฉันให้ได้ ถ้าเธอแน่จริง”

































    555555555555555555555555555555555555555555.















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×