ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รุ่งอรุณแห่งหายนะ
การเริ่มต้นของสงครามเกิดจากความหวาดกลัว เมื่อหวาดกลัวก้จำต้องมีอาวุธที่ทรงพลัง เมื่อมีอาวุธที่ทรงพลังก็มีสงคราม
ข้ามีนามว่า ไทซาคุง เป็นชาวออโดนอส จริงๆนั้นอาราจักรของข้าทำสงครามกับอาราจักรโปปุรอนมาช้านานแล้ว สงครามกินเวลายาวนาน
จนกระทั่ง ได้มีการทำสัญญาสันติภาพระหว่างกัน ยี่สิบปีแห่งความสงบสุข ยี่สิบปีแล้วที่เราไม่ได้ทำสงครามกับอาณาจักรโปปุรอน มันจะเป็นอย่างงี้ตลอดไปไหมนะ....
วันนี้เป็นวันสิ้นปี ผู้คนพากันมาเฉลิมฉลอง ที่ใจกลางจัตุรัส อะห่า วันนี้พี่สาวของข้าจะทำอาหารอะไรเป็นพิเศษ มาเซอไพรข้ามั่งนะ ยิ่งคิดยิ่งหิวแล้ว ข้าวิ่งไปตามถนนหนทางที่มีผุ้คนคับคั่ง ถนนสายนี้ ทอดยาวไปจนถึงใจกลางจัตุรัสในเมือง นับเป้นแหล่งกอบโกยเงินทองของพวกเศรษฐี หุุหุ ข้าคิดเล่นๆนะ โอ้ บรรกาศของงานรื่นเริงอะไรจะดีเช่นนี้ ในขณะที่ทุกคนกำลังมีความสุขกับงานรื่นเริงอยู่นั้น
ตูม ตูม
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ข้าคิดว่าทหารคงยิงปืนใหย่เฉลิมฉลองเสียอีก ถ้ามันไม่มีลูกนุง ลอยมาตกข้างๆข้า ตูม สิ้นเสียง ข้าสลบไสลไปซักพัก หูอื้อไปหมด จากเสียงกัมปนาทของมัน เมื่อพี่สาวข้า พิ้งซากี้ มาเขย่าตัวข้า ตื่นๆ ไทซาคุง เราต้องรีบหนีแล้ว ข้าลุกขึ้นมาด้วยความมึนงง
ข้าถูกพี่สาวข้า ลากไปลากมา กับชาวเมืองที่กำลังโกลาหล โอ้พระเจ้า เสียงโห่ร้องฆ่าฟันกัน ดังมาจากทางด้านหลัง ซึ่งข้ามารู้ในภายหลังว่า อาณาจักรโปปุรอน แกล้งทำเป็นสงบศึกกับเรา เพื่อรวบรวมอาณาจักรทางใต้ให้เป็นปึกแผ่นขจัดภัยจากด้านหลัง หลังจากกลืนกินอาณาจักรทางใต้ทั้งสามแล้ว จึงดำเนินนโยบายบุกขึ้นเหนือ
โอ้ ชีวิตข้าจะรอดไหมเนี่ย ถูกลากไปลากมาล้มลุกคลุกคลาน ตูมๆ ตูม เสียงดังสนั่นหวั่นไหวไม่หยุด ถ้าข้าไม่ถูกยิงตายก็คงถูกชาวเมืองเหยียบตาย โอ้ ไม่ว่าจะเลือกอย่างไหนก็ไม่ดีทั้งนั้น หลังจากได้สติกลับคืนมา ข้ารีบสำรวจตัวเอง โอ้ ยังครบสามสิบสอง ขอบคุณพระผุ้เป็นเจ้า T - T ในขณะที่ข้ากำลังวิ่งหนีไปกับพี่สาว ไฟสีแดงฉานก็กำลังลุกโหมขึ้น ในขณะนั้นก็มีทหารฝ่ายข้าวิ่งผ่านไป เมื่อชาวเมืองคนหนึ่งถามขึ้นว่าเกิดอะไรขึ้น ทหารกลุ่มนั้นบอกว่า พวกเราถูกกองกำลังไม่ทราบฝ่ายมาโจมตี โอ้ ช่างเป็นเคราะห์กรรมของข้าจริงๆ ทำไมมานต้องมาโจมตีวันสิ้นปีด้วยเนี่ย
ข้านึกกลับไปถึงเมื่อวานที่ยังสงบสุข ข้าเพิ่งชวนแฟนสาวของข้า ออกเดต ในงานเทศกาลวันสิ้นปี เมื่อเธอตกลงโอเค มันทำให้ข้าปลื้มปิติ โอ้ แผนการของข้าต้องพังทลายลงหมด ทั้งๆที่ข้าคิดว่าวันนี้จะได้จู๋จี๋กะแฟนสาวของข้าแล้วทีเดียว ตูม เสียงดังสนั่น มันทำให้ข้าตื่นจากภวังค์
ข้ามีนามว่า ไทซาคุง เป็นชาวออโดนอส จริงๆนั้นอาราจักรของข้าทำสงครามกับอาราจักรโปปุรอนมาช้านานแล้ว สงครามกินเวลายาวนาน
จนกระทั่ง ได้มีการทำสัญญาสันติภาพระหว่างกัน ยี่สิบปีแห่งความสงบสุข ยี่สิบปีแล้วที่เราไม่ได้ทำสงครามกับอาณาจักรโปปุรอน มันจะเป็นอย่างงี้ตลอดไปไหมนะ....
วันนี้เป็นวันสิ้นปี ผู้คนพากันมาเฉลิมฉลอง ที่ใจกลางจัตุรัส อะห่า วันนี้พี่สาวของข้าจะทำอาหารอะไรเป็นพิเศษ มาเซอไพรข้ามั่งนะ ยิ่งคิดยิ่งหิวแล้ว ข้าวิ่งไปตามถนนหนทางที่มีผุ้คนคับคั่ง ถนนสายนี้ ทอดยาวไปจนถึงใจกลางจัตุรัสในเมือง นับเป้นแหล่งกอบโกยเงินทองของพวกเศรษฐี หุุหุ ข้าคิดเล่นๆนะ โอ้ บรรกาศของงานรื่นเริงอะไรจะดีเช่นนี้ ในขณะที่ทุกคนกำลังมีความสุขกับงานรื่นเริงอยู่นั้น
ตูม ตูม
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ข้าคิดว่าทหารคงยิงปืนใหย่เฉลิมฉลองเสียอีก ถ้ามันไม่มีลูกนุง ลอยมาตกข้างๆข้า ตูม สิ้นเสียง ข้าสลบไสลไปซักพัก หูอื้อไปหมด จากเสียงกัมปนาทของมัน เมื่อพี่สาวข้า พิ้งซากี้ มาเขย่าตัวข้า ตื่นๆ ไทซาคุง เราต้องรีบหนีแล้ว ข้าลุกขึ้นมาด้วยความมึนงง
ข้าถูกพี่สาวข้า ลากไปลากมา กับชาวเมืองที่กำลังโกลาหล โอ้พระเจ้า เสียงโห่ร้องฆ่าฟันกัน ดังมาจากทางด้านหลัง ซึ่งข้ามารู้ในภายหลังว่า อาณาจักรโปปุรอน แกล้งทำเป็นสงบศึกกับเรา เพื่อรวบรวมอาณาจักรทางใต้ให้เป็นปึกแผ่นขจัดภัยจากด้านหลัง หลังจากกลืนกินอาณาจักรทางใต้ทั้งสามแล้ว จึงดำเนินนโยบายบุกขึ้นเหนือ
โอ้ ชีวิตข้าจะรอดไหมเนี่ย ถูกลากไปลากมาล้มลุกคลุกคลาน ตูมๆ ตูม เสียงดังสนั่นหวั่นไหวไม่หยุด ถ้าข้าไม่ถูกยิงตายก็คงถูกชาวเมืองเหยียบตาย โอ้ ไม่ว่าจะเลือกอย่างไหนก็ไม่ดีทั้งนั้น หลังจากได้สติกลับคืนมา ข้ารีบสำรวจตัวเอง โอ้ ยังครบสามสิบสอง ขอบคุณพระผุ้เป็นเจ้า T - T ในขณะที่ข้ากำลังวิ่งหนีไปกับพี่สาว ไฟสีแดงฉานก็กำลังลุกโหมขึ้น ในขณะนั้นก็มีทหารฝ่ายข้าวิ่งผ่านไป เมื่อชาวเมืองคนหนึ่งถามขึ้นว่าเกิดอะไรขึ้น ทหารกลุ่มนั้นบอกว่า พวกเราถูกกองกำลังไม่ทราบฝ่ายมาโจมตี โอ้ ช่างเป็นเคราะห์กรรมของข้าจริงๆ ทำไมมานต้องมาโจมตีวันสิ้นปีด้วยเนี่ย
ข้านึกกลับไปถึงเมื่อวานที่ยังสงบสุข ข้าเพิ่งชวนแฟนสาวของข้า ออกเดต ในงานเทศกาลวันสิ้นปี เมื่อเธอตกลงโอเค มันทำให้ข้าปลื้มปิติ โอ้ แผนการของข้าต้องพังทลายลงหมด ทั้งๆที่ข้าคิดว่าวันนี้จะได้จู๋จี๋กะแฟนสาวของข้าแล้วทีเดียว ตูม เสียงดังสนั่น มันทำให้ข้าตื่นจากภวังค์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น