คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Reformer. ^_^
“พี่ยงฮวา....พี่จะไม่ไปพร้อมกันเหรอ” เสียงมินฮยอกตะโกนไล่หลังพี่ใหญ่ที่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจจะฟังเขาแล้ว “พี่.....” เขาเรียกซ้ำอีกครั้งแต่ก็ต้องเงียบเสียงลงเมื่อมีมือของใครบางคนมาจับที่ไหล่เขา ราวกับจะบอกให้เขาหยุดร้องเรียกเหมือนเด็ก ๆ เรียกหาพี่เลี้ยง
“นี่นายยังไม่ชินอีกเหรอ” เสียงเพื่อนรักจองชินที่ดูเฉื่อยชา ท่าทางเหมือนว่าเป็นเรื่องปกติ
“ฉันก็แค่อยากให้พี่เขาระวังตัวเท่านั่นแหละ ขืนยังทำอยู่แบบนี้คงถูกจับได้สักวัน” มินฮยอกดูจริงจัง
“บางทีพี่ยงฮวาอาจอยากจะปฏิวัติก็ได้ พวกเราไม่ใช่ไอดอลมีแฟนแล้วจะเป็นไรไป” จองชินกอดอกพูดออกมาหน้าตาเฉย มินฮยอกทำตาโต...
“นี่นายก็จะเอาด้วยอีกคนเหรอ??” จองชินฟังแล้วพยักหน้า
“ไม่มีใครถามก็ไม่บอก แต่ไม่ได้ปิดไง หรือนายไม่อยากทำแบบนั้นบ้าง” มินฮยอกฟังเพื่อนรักแล้วนิ่งคิด ก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วย
“งั้น...” มินฮยอกตั้งท่าไฮไฟว์ใส่เพื่อนรัก ก่อนที่จองชินจะตอบสนองเขาด้วยการไฮวไฟว์ตอบ
“คณะปฏิวัติ” ทั้งสองประสานเสียงพร้อมใจ ก่อนจะหัวเราะพร้อมกัน
“มีอะไรกันเหรอ...” เสียงพี่รองของวงพูดขึ้นเหมือนจะสนใจในสิ่งที่สองมักเน่สนทนา แต่การแสดงออกของเขากลับตรงกันข้าม จงฮยอนเดินตรงไปหลังรถก่อนจะเปิดท้ายรถแล้วเอากีต้าร์คู่ใจใส่เข้าไปในนั้น
“พวกเรากำลังพูดเรื่องปฏิวัติ” มินฮยอกหันไปแจ้งเขาในทันที จงฮยอนเพียงแค่เหล่หางตามามองดูเหมือนไม่ใส่ใจนัก
“ปฏิวัติอะไร” แต่เขากลับตั้งคำถาม
“พวกเราจะไม่ปกปิดเรื่องแฟน เรื่องเดทไง” มินฮยอกยังคงพูดด้วยความร่าเริง จงฮยอนฟังแล้วยักไหล่
“ก็ไม่เคยคิดจะปิดอยู่แล้วนี่...” พูดจบจงฮยอนก็เดินขึ้นรถไป ก่อนที่สองมักเน่จะวิ่งตามไป
ระหว่างทางที่รถประจำตัวแล่นไป ยงฮวายังคงง่วนอยู่กับการส่งข้อความผ่านโทรศัพท์มือถือ ออกท่าออกทางไปกับข้อความที่ได้รับตอบกลับมาราวกับว่ากำลังพูดคุยกันต่อหน้า
<พี่กำลังจะถึงบ้าน>
<เราไม่ควรไปพร้อมกันคะ>
<แต่พี่ออกมาแล้ว>
<ก็ไปสนามบินเลยสิคะ>
<ซอฮยอน.....อ่า>
<เจอกันที่ญี่ปุ่นคะ> หลังจบข้อความยงฮวากดปิดโทรศัพท์อย่างหมดอารมณ์ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ แล้วหันไปบอกให้พนักงานขับรถเปลี่ยนจุดหมายปลายทาง
เสียงหัวเราะของมินฮยอกดังลั่นในทันทีที่เห็นพี่ใหญ่หน้าเหี่ยวนั่งอยู่คนเดียวในเกทเพื่อรอขึ้นเครื่อง ยงฮวาหันมาค้อนน้องชาย แต่ไม่ได้มีท่าทีโกรธอย่างจริงจัง ก่อนจะกอดอกแล้วหันหน้าหนีทำทีไม่สนใจคำพูดถากถางของน้อง ๆ
“บอกไม่ฟัง มาคนเดียวสนุกมั๊ยล่ะ” มินฮยอกทิ้งตัวนั่งลงข้าง ๆ ยงฮวาแล้วเริ่มโจมตีเขาในทันที
“นี่ซอฮยอนไม่ยอมมาด้วยเหรอเนี่ย” จองชินเสแสร้งทำท่าแปลกใจล้อเลียน มีเพียงจงฮยอนที่นั่งลงเงียบ ๆ ไม่พูดอะไร
“เอ๊ะ..หรือว่าซอฮยอนไปเข้าห้องน้ำ” จองชินยังเล่นไม่เลิก ทำท่ามองหาแฟนสาวของพี่ชายทั้ง ๆ ที่รู้ดีว่าเธอไม่ได้อยู่ตรงนี้
“น่าสงสารจังเลย...” มินฮยอกแกล้งตีหน้าเศร้าก่อนจะเอามือของพี่ชายมากุมไว้ ทำท่าคล้ายจะปลอบใจ ยงฮวาหน้างอมองซ้ายไปทางจองชินทีมองขวาทางมินฮยอกที
“ฉันเป็นลีดเดอร์นะโว้ย...พวกนายไม่มีสิทธิ์มาล้อเลียนฉันแบบนี้” ก่อนจะกระชากมือมาจากมินฮยอก มินฮยอกทำท่าตกใจทั้ง ๆ ที่ไม่ได้กลัวจริง ๆ “ให้มันรู้ซะบ้าง...” ยงฮวายังไม่เลิกวางฟอร์ม
“เอาจริงนะนั่น..” เสียงจงฮยอนพูดขึ้นมาลอย ๆ เหมือนประชดประชันพี่ชาย
“นี่นายก็จะเอาด้วยใช่มั๊ย” ยงฮวาหันไปถามจงฮยอนตรง ๆ เขาเพียงแค่ยักไหล่ ใครจะไปสนเรื่องแบบนี้กัน ก่อนจะลุกขึ้นเดินหนีไปเตรียมพร้อมจะขึ้นเครื่อง สองมักเน่จึงรีบวิ่งตามไปด้วยความเร็ว ยงฮวาได้แต่ถอนหายใจให้กับความป่วนของน้องชายทั้งสามคน “ให้มันได้แบบนี้สิ...” ก่อนจะเดินตามหลังทั้งสามคนไป
ด้วยบรรยากาศบนเครื่องบินชั้นเฟิร์สคลาสที่สะดวกสบายและปลอดภัยจากสายตาคนภายนอก จะมีก็แต่เพียงไอดอลที่เดินทางมาพร้อมกันเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ต่างก็ดูไม่ได้สนใจเรื่องส่วนตัวของคนอื่นไปมากกว่าของตัวเอง จองชินจึงถือโอกาสนี้เดินสำรวจหาคนที่จะต้องเดินทางร่วมทริปนี้ไปกับเขาอย่างแน่นอน
ยงฮวาทิ้งตัวลงบนที่นั่งข้างจงฮยอนก่อนจะหลับตานอนทำราวกับว่าไม่อยากจะสนใจอะไร ในขณะที่จงฮยอนกลับง่วนอยู่กับการเลื่อนนิ้วไปบนหน้าจอไอแพดในมือ ไม่ได้รับรู้ว่าคนข้าง ๆ กำลังไม่สบอารมณ์
“หาอะไรเหรอ” เสียงหวานใสที่คุ้นหูของจองชินเอ่ยขึ้นจากทางด้านหลังเขาทำให้เขาต้องหันกลับมาหาต้นเสียงในทันที จองชินไม่ตอบเขาเพียงแค่ยิ้มและส่ายหน้าราวกับว่าจะปฏิเสธพฤติกรรมที่เขากำลังทำอยู่ก่อนหน้านี้ สมาชิกร่วมวงคนอื่น ๆ ของ KARA ต่างพากันทักทายจองชินก่อนจะแยกย้ายกันประจำที่นั่ง เหลือเพียงลีดเดอร์ของวงเพียงคนเดียวที่ยังยืนมองดูเขาอยู่
“งั้น.....” จองชินดูเคอะเขินเมื่อต้องอยู่ต่อหน้าสายตาน้อง ๆ ของกยูริ เธอเอียงคอมองเขาแล้วยิ้มให้เขาพยักหน้าส่งสัญญาณให้เขาพูดอะไรสักอย่างกับเธอ แต่เขาก็ยังดูเขินอายเมื่อรู้ว่าสายตาอีกสี่คู่กำลังจ้องมองเขาอยู่ กยูริกำมือแล้วยกขึ้นเพียงนิ้วหัวแม่มือแล้วชี้มันลงที่นั่งว่างที่เธอยืนอยู่ข้าง ๆ จองชินได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ ก่อนจะหลบทางให้เธอเข้าไปยังที่นั่ง และยังไม่รู้ว่าตัวเองควรจะทำอะไรต่อไป
“นั่งสิ...” เสียงกยูริพูดลอย ๆ ลอยมากเสียจนเขาต้องหันไปจ้องหน้าเธอให้แน่ใจ กยูริพยักหน้าอีกครั้งเพื่อยืนยันเจตนาของเธอ จองชินเผลอยิ้มออกมาจนต้องรีบแกล้งกลบเกลื่อน แล้วนั่งลงข้าง ๆ เธอ
“นึกว่าพี่จะไม่ชวนซะแล้ว...” จองชินหันไปพูดกับเธอในทันที
“ให้นายเดินกลับไปแล้วจะตอบคนอื่นว่าอะไรล่ะ อย่างน้อยนี่ก็เหมือนบังเอิญว่าที่นั่งของเราติดกัน” กยูริแจกแจง
“แบบนี้เองเหรอ... นึกว่าพี่อยากนั่งข้างผมซะอีก” จองชินหน้างอในทันที
“หือ....” กยูริมองเขาด้วยหางตาก่อนจะยิ้มออกมา “แบบนั้นด้วยก็ได้...” เธอพูดก่อนจะแอบหัวเราะเบา ๆ จองชินมองเธอแล้วยิ้มออกมา เธอคนนี้ที่เพียงแค่ยิ้มก็ทำให้เขามีความสุขไปด้วย เธอที่ทำให้เขาหมดข้อสงสัยมากมายในหัวใจ และเลิกมองหาใครสักคนที่คิดว่าจะดีพอสำหรับตัวเขาแล้วกลับกลายเป็นทำตัวให้ดีพอสำหรับเธอ
สองชั่วโมงบนฟากฟ้าผ่านไปรวดเร็วราวกับว่าแค่ไม่กี่นาที จองชินยังคงโอ้เอ้และไม่มีท่าทีว่าจะรีบเดินไปรวมกับสมาชิกในวงของตัวเอง ก่อนที่หน้าที่ของคนหน้ากล้องจะเริ่มอีกครั้งดูเหมือนว่าเขายังอยากจะใช้เวลาส่วนตัวให้มากกว่านี้ เขายังคงเดินคุยกับกยูริได้แบบสบายอกสบายใจไม่รีบร้อนก่อนที่จะรู้ตัวว่าสมาชิกของวงทั้งสามคนเดินนำออกไปข้างนอกพร้อมกับเสี้ยงกรี๊ดที่ดังสนั่น กระตุ้นให้เขาต้องโบกมือลาเธอแล้วรีบก้าวเดินตามคนอื่นออกไป
แสงแฟลชสว่างวาบเข้ากระทบกับดวงตาของทั้งสี่หนุ่มเข้าอย่างจัง พร้อมกับเสียงกรี๊ดต้อนรับที่แม้พวกเขาจะได้ยินและอยู่กับเสียงนี้มาเกือบสองปี แต่ก็ไม่ทำให้คุ้นเคยได้เลย นี่เป็นเหตุผลที่ไอดอลต้องสวมแว่นดำ และหลีกเลี่ยงที่จะสบตากับคนอื่น ๆ ในที่สุดหน้ากล้องก็ยังต้องดำเนินต่อไป หลังกล้องก็ยังต้องเป็นความลับ คณะปฏิวัติจะเปลี่ยนความเป็นไอดอลไปตลอดกาลหรือจะต้องตกอยู่ภายใต้กระแสนี้ตลอดไป....
ห่างหายไปนานมากคะ แต่ไม่ได้หายไปไหน ยังอัพอีกเรื่องอยู่เรื่อย ๆคะ แต่ฟิคยงซอเนี่ยต้องอาศัยหลายอย่างมากจิ้นอย่างเดียวไม่พอจริง ๆ คะ ขอบคุณที่ยังเข้ามาทักทายกันเรื่อย ๆ นะ เหมือนที่เคยสัญญาคะว่าจะเขียนไปเรื่อย ๆ ช้าเร็วก็อย่าว่ากันเลยนะคะ โปรเจคเยอะเกินคะ 555
เปิดพาร์ทใหม่ด้วยความรักของมักเน่กันเลย ของลีดเดอร์ใจเย็นนะคะ จะไม่ทำให้ผิดหวัง(เหรอ) 555 ส่วนจงฮโยถามถึงกันเยอะมาก... ลุ้นต่อไปนะคะ ว่าเอาไงดี อิอิอิ ไรเตอร์แอบอยากเก็บจงไว้ซะเอง 555
เดี๋ยวจะมีเกมส์ชิงของรางวัลมาให้ร่วมสนุกนะคะ รอลุ้นกันนะคะว่าเกมส์อะไรของรางวัลอะไร อิมพอร์ตจาก FNC มาส่งให้ถึงมือเลยคะ มีรางวัลเดียวด้วยนะคะ อิอิอิ
ความคิดเห็น