[Fic Reborn]Request you ปิ้งรักร้ายนายตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : Request You 1st

 วันหนึ่งใจกลางโตเกียว ณ โรงเรียนเอกชนซากูระ เวลาประมาณ 15.30 น.

“เห้อออ เลิกเรียนซะที” สายน้อยผมสีดำบ่นลอยๆหลังจากที่ครูเดินออกนอกห้องเรียนไป

“ชิโระเย็นนี้ไปร้านหนังสือมั้ย วันนี้บอร์นเล่มใหม่ออกนะโว้ย”สาวผมดำเดินมาทีโต๊ะเรียนของสาวน้อยผมสีชมพูอ่อนที่กำลังทำหน้าเหนื่อยหนายอยู่ในตอนนี้

“เห้ย ชิโระเนอะไรไปวะ ไปอดนอนที่ไหนมาวะ”

“ห๊ะ โยรุเองเหรอโทษทีวะ มะวานฟรานมัน..”ชิโระพูดยังไม่ทันจบก็โดนโยรุขัดก่อน

“แหมๆๆ มะวานอ่านโดจินจนดึงอีกแล้วล่ะสิท่ายัยนี้”เพื่อนสาวแซว

“ช่างเถอะเอาเป็นว่าฉันกลับก่อนแล้วกันนะ”ชิโระพูดจบก็เดินตรงกลับบ้านทันทีโดยที่ปล่อยหเพื่อนสาวยืนงงว่าเพื่อนของตนนั้นเป็นอะไร

(Shiro Say)

       เฮ้อ~ เหนื่อยจริ๊งจริง อ่ะก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนค่ะ ฉัน คิซึเนะ  ซึกิชิโระ ค่ะสถานะภาพโสดเจ้าค่ะ ใครสนใจรับฉันเป็นแฟนบ้างเจ้าคร้า >[  ]<  เมื่อก่อนอาศัยอยู่ในแมนชั่นคนเดียวค่ะ แต่ตอนนี้ทุกสิ่งรอบตัวฉันมันกลับเปลี่ยนไปก็เพราะว่า

“ฉันกลับมา”

แพละ

จู่ๆก็ที่หน้าฉันก็มีของหวานชนิดหนึ่งที่เรียกว่าเค้กช๊อกโกแลตลอยเข้ามาประกบหน้าฉัน นี้มันของโปรดฉันเลยนะใครเอามาเล่นฟร๊าาาาา

“รุ่นพี่เล่นแบบนั้นถ้ายัยป้านั้นกลับมันจะเป็นเรื่องนะคร้าบรีบไปเก็บกวาดเถอะคร้าบ”นายอีกแล้วเหรอ แต่ว่านายเรียกใครว่าป้าฟระต่อยกันเลยมั้ย

“ชิชิชิ เจ้าชายไม่ผิด เจ้าชายไม่ได้เล่น ทำไมเจ้าชายต้องเก็บด้วย”ไอ้นี้ก็อีกตัวเล่นแล้วไม่เก็บฉันล่ะเหนื่อยจริงๆ แบบนี้ต้องสั่งสอน

“คึหึหึ ใครเอาเค้กช๊อกโกแลตสุดโปรดของฉันมาเล่นจ้ะ ฟรานคุง เบลคุง”ฉันพูดเสียงเย็นพร้อมกับเอากระดาษมาเช็ดหน้า

“ไอ้หมอนี้”ไอ้สองหนุ่มพูดพร้อมพูดพร้อมกันได้นะแต่มือหัดสามัคคีกันบ้างสิโว้ย ต่างคนต่างชี้กันแบบนี้ต้อง

โป๊ก!!

“ชิชิชิ เธอทำอะไรเจ้าชายอ่ะ”เบลเอามือกุมหัวเพราะมือกี้เค้าพึ่งได้กินลูกมะเงกของฉันเข้าไปเต็มๆวะฮะฮะ เป็นไงล่ะเจ้าบ้า(//โดน FC เบลไล่ตบ)

“เขกหัวไงท่านเจ้าชายยย คึหึหึ”

“ช ชิ งั้นเจ้าชายไปเก็บของก็เดะ”เบลพูดจบก็เดินกึ่งคานออกไปจากห้องรับแขก

“ป้าๆหัวเรอะเหมือนท่านอาจารย์เลยนะฮับ =w=” ไอ้กบนี้เหลืออีกตัวฉันล่ะจะบ้าจริงๆ ทำไมเรื่องวุ่นๆนี้ถึงมาเกิดกับฉันได้นะ เฮ้อ~ ฉันไม่น่าลองทำตามหนังสือบ้าๆนั้นเลย

ย้อนกลับไปเมื่อ 2 วันก่อน

“ลั้ลล้า พรุ่งนี้เปิดเทอม หนังสือไม่จัดแต่อ่านโดดีก่า”ฉันฮัมเพลงเล่นก่อนจะเดินไปเปิดคอมโดยที่โต๊ะคอมของฉันนะ หุหุ สุดยอดมากเลยล่ะขอบอก (ไม่อนุญาต/คนอ่าน) โต๊ะฉันมีหนังสือเรียนพิเศษอยู่ 2 เล่ม ถูกวางทับโดนหนังสือการ์ตูนเรื่องรีบอร์นและบลีชประมาณ 2-3เล่นแต่เรื่อง แล้วก็มีพวกกระเป๋าตังรีบอร์น กรรไกรตัดเล็บ สายชาตมือถือ สร้อยคอ แหวมอันนี้ชอบมากๆเลยล่ะ แหวนเฮลริงหมายเลข 666 >< ปากกาสี ฯลฯ เอาง่ายๆเลยทุกอย่างมีอยู่บนโต๊ะคอมฉันหมดนั้นล่ะ อิอิ

เมื่อฉันเล่นคอมผ่านไปสักพักเกิดอาการหิวน้ำจึงเดินไปหาตู้เย็นแต่เมื่อทุกอย่างก็หยุดลงเมื่อ

ตุบ

หึ ทำไมเดินผ่านตรงนี้มีเสียงโปร่งล่ะ ขอเหยียบซ้ำอีกซักรอบล่ะกันนะเผื่อมันจะลงไปแบบในการ์ตูน >w<

ตุบๆๆๆ

ฉันกระโดดไปมาบนแผ่นไม้ตรงนั้นทุกอย่างต้องสิ้นสุดลงเมื่อ

ตุบ โครม

O.o ทำไมข้างล้างมันรู้สึกเหมือนเหยียบไม่โดนอะไรเลยล่ะ

“กริ๊ดดดดดดดดดด ช่วยข่อยด้วยยยยยยยยย”แม่เจ้าร่วงจริงๆด้วยดีนะที่นี้มันเป็นแมนชั่นที่พ่อแม่ซื้อไว้ให้ไม่งั้นซวยแน่นๆเลย

O.O o.= T.T TT^TT

“แง้วทำไมมืดแบบนี้อ๊า ไม่อ๊าววว ไม่อ๊าววที่มื๊ดดดดด”ฉันร้องดังพร้อมกับกวาดมือไปรอบเพื่อจะหาสวิตไฟ

ตุบ โครมมม

T^T ทำไมวันนี้เค้าซวยจังเลยอ๊า หรือเพราะเฮลริงที่ซื้อมา (อันนี้เรียกว่าเจอสิ่งไม่ดีโทดแหวน) อะไรตกใส่หัวเก๊าเนี่ยถ้าเค้าไม่เต็มขึ้นมาใครจะรับผิดชอบเก๊า T^T ไหนดูสิว่าอะไรมันตกใส่หัวฉัน

OoO

แม่จ๊าวววว หนังสือเล่นเท่า เย็นโลเพลดเจ๊ด เล่มหน้าเท่าบ้านใครมันคิดค้นมาว่ะไหนขออ่านหน่อยสิ๊

 “ว๊าววว อะไรเนี่ย ‘คุณเคยคิดที่อยากจะพบคนที่คุณรัก ชอบหรืออยากเจอมาโดยตลอดรึไม่ บทความนี้ไม่ใช่เรื่องโกหกแต่อย่างใด แต่สิ่งนี้สามารถนำคนที่คุณต้องการได้มาได้จากทุกสารทิศเช่น ประวัติศาสตร์ในหนังสือหรือแม้แต่ในรายการต่างๆเพียงแค่คุณมีรูปของเค้าคนนั้น และใจรักที่รักเค้าคนนั้นจริงๆ ถ้าคุณคิดที่จะลอง ให้ลองทำตามขึ้นตอนต่อไปนี้...’ เรื่องจริงรึเปล่าเนี่ยน่าสนเป็นบ้าเลย แบบนี้ต้องลองๆ”ฉันพูดจบก็กะเกีดตะกายขึ้นไปที่ห้องเช่นเดิมก่อนจะเดินไปที่หน้าคอมพิวเตอร์

“รูปฟรานๆๆๆๆ ไหนวะไม่เจอเลยอ่ะ มีแต่ BF ช่างมันเถอะ”ฉันพูดจบก็กดสั่งปริ๊นรูปนั้นขนาดเท่า F4 ออกมา หุหุ หล่อจังเลยยย >.,< พอลองเสร็จแล้วอัดใส่กรอบดีกว่า

“ไหนๆดูซิต้องทำอะไรบ้าง วาดวงแหวนตามรูปเหรอ ชิชิ ง่ายๆไม่คนามือนักวาดโดจินอย่างข้าหร๊อกกก กร๊ากกกก”ฉันพูดจบก็เดินไปที่ลานกว้างตรงหลังแมนชั่นที่ไม่มีคนผ่านมาเท่าไรแล้วจัดการทำพิธีเลยทันที

“ข้าขออัญเชิญ บุคคลอันเป็นที่รักยิ่งของข้าได้มาปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าข้าในบัดเดี๋ยวนี้” ฉันพูดคนพูดตามในหนังสือที่ได้บอกไว้ เมื่อพูดจบก็พบกับแสงสว่างมากมาย เมื่อแสงสว่างดับลงฉันก็ได้พบกับ...

จบการย้อนความ

“ฟร๊านน!! ทำไมนายไม่ห้ามเบลว่าห้ามเอาเค้กของฉันออกมาเล่น”ฉันโวยวายใส่ฟรานนิดหน่อย

“me จะไปโวยรุ่นพี่ทำไมอ่ะในเมื่อคนที่กะจะเอาออกมากินคือ me เองแต่รุ่นพี่เบลมาแย่งน่ะสิ”หนอยนายพูดได้หน้าตาเฉยเลยนะโว้ยย

“ชิชิ เห็นป่ะเจ้าชายไม่ผิดซักหน่อย”เบลเดินมาพร้อมกับหน้าที่มีรอยแดงเล็กน้อยตรงแก้มขวา

“เบลเอาหน้าไปถะไหลกับพื้นที่ไหนมาน่ะ”

“ชิชิ ก็ไปถะไหลพื้นตรงที่วางรองเท้าไง ”ยังจะยิ้มอีกเนอะ

“เป็นไงรองเท้า”

“ชิชิ ได้เห็นของดีด้วยล่ะ”ชิชิพูดพรางยิ้มอย่างโรคจิต

“ไปเห็นอะไรมาเหรอฮะ รุ่นพี่”ฟรานถามเบล ฟรานจ๋าปากอ่ะถามได้นะแต่ตัวอย่าเข้าไปใกล้ตู้เย็นสิโว้ยยยยย

“ฟราน นายหยิบเค้กของฉันออกมาอีกทำไม”

“แหมๆ ป้าฮะชิ้นเดียวเองไม่เป็นอะไรหรอก”ฟรานพูดเท่านั้นฉันกฌรีบแย่งเค้กของฉันออกมาจากมือฟรานทันที  ทุกท่านรู้ไหมค่ะ(ไม่รู้//ทุกคน)แค่1วันเต็มๆกับอีก2ชม.หมอนี้มันกินเค้กของชั้นหมดไป 4 ปอนแล้วนะค่ะ 4 ปอนนั้นมันเท่ากันมือเย็นของฉัน1มื้อเลยนะ(เยอะไหมเพ่//มายมิ้น)

“ชิชิ ก็ไปเห็นกางเกงน...”

แพละ

ฉันปาเค้กที่ได้จากฟรานเข้าหน้าเบลเต็มๆ เป็นไงเค้าเก่งมั้ย ^ [++] ^

“เบลนายอย่าอยู่เลย”ฉํนพูดจบก็คว้ามือไปหยิบอีโต้ที่ฟรานส่งให้พร้อมกับวิ่งไล่เบลทันที

 ค่อนข้างห่วยมั้ย ช่วยแนะนำด้วยนะค่ะทุกท่าน

จิตแจ่มใส่ เผลอๆ ถ้ามีคอมเม้นมาพอสมควรจะแต่ง NC ของ BF ให้นะค่ะ =.=

APPLE PIE★