ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Blacklist!สารวัตรนักเรียนตัวร้ายมัดใจนายแบล็คลิตส์ตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 4 เม.ย. 55


    ใช้กำลัง บ้าอำนาจ และซาดิสม์

    นายแบล็คลิสต์อย่ามาทำเป็นกร่าง

    ฉันจะดีดนายกระเด็นให้พ้นทาง

    ใครกล้าขวางล่ะก็ ต้องเจอดี!!

     

    บทนำ

    สารวัตรนักเรียน

    ตึกๆๆ

    “จะไปไหนน่ะ!!”ฉันตะโกนเสียงดังแล้ววิ่งตามเด็กเกรียนสามตัวอย่างแน่วแน่

    ตึกๆๆ

    “อย่าหนีนะโว้ย!!

    “จะหนีเว้ย ก๊ากๆๆ>O<”ไอ้เด็กเกรียนกล้าท้าทายฉันเรอะ!ไม่รู้ซะแล้วว่าไผเป็นไผ~

    ตึกๆๆ

    ปึ่ก!

    ฉันกระโดดและตีลังกากลางอากาศและมายืนกางแขนอยู่ตรงหน้าเด็กเกรียนสามตนที่อ้าปากขวอจนแมลงวันเข้าไปไข่ได้สักสามตัว=_=;

    “สารวัตรเปียกปูนพิฆาตO_O!”เกรียนทั้งสามพร้อมใจกันเอ่ยชื่อของฉันด้วยใบหน้าตกใจและเริ่มมีเหงื่อแตกกันทั่วหน้า

    “กล้ามากนะที่ทำแบบนี้น่ะ^^”ฉันยิ้มให้อย่างโหดเหี้ยม

    TOT”เกรียนทั้งสามทำหน้าเหมือนอยากตายก่อนที่ฉันจะรวบตัวทั้งสามคนออกมาจากตรอกข้างทาง

    “เลิกดิ้นซะที เดี๋ยวก็...”

    “เจอแม่ไม้มวยไทย ยูโด เทควันโด มวยปล้ำของสารวัตรเปียกปูนพิฆาตหรอก^^

    “พูดมากนะฟอร์ซ จับสามคนนี้ไปที่ห้องปกครองที เดี๋ยวฉันจะตรวจต่ออีก คิดว่ายังตกค้างอยู่แน่ๆล่ะ”

    อ้อ!พาโลดโผนมาซะตั้งนาน ขอแนะนำตัวคร่าวๆแล้วกันนะ ฉันชื่อ เปียกปูนจบ!(สั้นไปมั้ยยะ-*-)

    สั้นไปสินะ โอเคๆ ฉันจะแนะนำตัวใหม่ ฉันชื่อ เปียกปูนชื่อจริงชื่อ มรกต  พิทักษ์ธรรม พ่อชื่อ ปราชญ์ พิทักษ์ธรรม   แม่ชื่อมณีรัตน์  พิทักษ์ธรรม มีน้องชายชื่อ โกเมน  พิทักษ์ธรรม และตอนนี้ก็เรียนอยู่ชั้น ม.6 ที่โรงเรียนประจำจังหวัด ในฐานะสารวัตรนักเรียน โดยได้รับสมญานามว่า สารวัตรเปียกปูนพิฆาต’!!

    แฮ่ก!เหนื่อยเบาๆแต่จะเล่าต่อ เดี๋ยวจะหาว่าสั้นไปอีก...ที่ได้ฉายานี้ก็เพราะว่า ตลอดห้าปีที่ผ่านมา(ตั้งแต่ ม.1 ถึง ม.5) ฉันทำหน้าที่ไม่เคยตกบกพร่องแต่อย่างใด!ไม่ว่าจะจับเด็กหนีเรียน เด็กทะเลาะวิวาท เด็กทำผิดกฎ เด็กท้าทายอำนาจของโรงเรียน เด็กบ้าเด็กบอทั้งหลายแหล่ ฉันก็จัดการเรียบ!!!^O^

    พอก่อนดีกว่า...ตอนนี้ฉันรู้สึกว่ามีเด็กหนีเรียนอยู่อีกคนที่ฉันยังไม่ได้ไปจับขึ้นห้องปกครองอันศักดิ์สิทธิ์ เจ้านี่เป็นแบล็คลิสต์อันดับต้นเลยล่ะ แล้วตอนนี้ฉันก็มั่นใจด้วยว่าเขาน่ะอยู่แถวๆนี้

    ตึกๆๆ

    ~ติ๊ดๆ~

    โอ๊ะโอ...เสียงข้อความที่ไหนกันหนอ ดังผ่านโสตประสาทของฉันตรงหลืบด้านข้างนี่น่ะ

    ขวับ!

    ฉันหันไปทางซอกหลืบนั้นทันทีแล้วค่อยๆเพ่งเข้าไปตรงนั้นก่อนจะเห็นสิ่งมีชีวิตผิวขาวยืนเกร็งอยู่

    “หวัดดีจ้ะ แบล็คลิสต์ของฉัน^^

    “เฮ้อ~โอเคๆ ฉันยอมแพ้เธอจริงๆ อะไรอ่ะ หาเจอได้ตลอดทุกทีสิน่า!-*-“

    “ก็หนีเรียนตลอดทุกทีเหมือนกันแหละน่า!

    “ก็แหม...”

    ปึ่ก!

    ฉันหยิกไปที่ต้นแขนของนายแบล็คลิสต์แล้วถลึงตาใส่

    “โอ๊ยๆๆ เจ็บนะT^T

    “ยังจะมาแก้ตัวอีกนะ ไมโคร-_-++”ฉันบอกแล้วทำสายตาเคืองๆ

    “ทำไมแฟนฉันดุแบบนี้อ่าTOT

    “ชู่ว...เบาๆสิ เดี๋ยวใครได้ยินเข้า!”ฉันเอานิ้วชี้ทาบปากทันที

    “อุ้ย!ลืมไปน่ะ แหะๆว่าแต่...”

    “อะไร-_-++

    “ยกเว้นฉันสักคนไม่ได้เหรอ*O*

    “ฝันเหอะย่ะ-^-

    “สารวัตรเปียกปูนใจร้าย~TOT

    เฮ้อ~โทษทีนะที่ตอนนั้นไม่ได้บอกน่ะว่า ฉันเป็นแฟนกับนายแบล็คลิสต์กวนประสาทคนนี้น่ะ

    [สารวัตรนักเรียนแสนยอดเยี่ยม

    เก่งเต็มเปี่ยมและช่างมีความสามารถ

    ตำแหน่งนี้ฉันคงชนะขาด

    สารวัตรพิฆาต นาม เปียกปูน’]

    {Piak-Poon}

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×