เทพหรือมาร?

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

             ...ที่นี่คือที่ไหน ทำไมข้าถึงมาอยู่ที่นี่ แล้ว..ข้าเป็นใคร?
          ข้าลืมตาขึ้นสิ่งแรกที่ข้าเห็นคือทุ่งหญ้าเขียวขจีอันสวยงาม ที่เต็มไปด้วยพลังแห่งเทพ อ้อ! พลังแห่งเทพก็คือพลังศักดิ์สิทธิ์ที่เหล่าเทพทั้งหลายใช้มนการรักษา พยากรณ์ หรือแม้แต่..ทำสงคราม! พลังของเหล่าเทพนี้ก็เปรียบเสมือนเวทย์มนตร์ของเหล่ามนุษย์นั่นแหละ ส่วนมาร..อ๊ะจริงสิลืมเล่าเรื่องภพทั้งสามโลกนี้ให้พวกเจ้าฟัง
          เอางี้เริ่มตั้งแต่เมื่อ1000ปีก่อน ในตอนนั้นได้เกิดสงครามแบ่งแยกดินแดนขึ้นโดยเผ่าพันธุ์เก่าแก่ต่างๆมากมายซึ่งสามฝ่ายในนั้นคือ เทพ มาร และมนุษย์ ผู้นำของเหล่าเทพไม่ต้องการสงครามแต่สถานการณ์บีบให้เขาเหลือทางเลือกเดียวไม่เช่นนั้นดินแดนที่เหล่าเทพอาศัยอยู่จะหายไป ส่วนผู้นำของเหล่ามารหรือที่เหล่าเทพเรียกว่า'ปีศาจ'ต้องการดินแดนและอำนาจทั้งหลายเป็นของตนจึงก่อสงครามขึ้น ต่อมาก็คือพวกมนุษย์ต่ำต้อย ฮึ!ข้าก็ไม่รู้นะทำไมข้ามีอคติกับพวกมันขนาดนี้ พวกมนุษย์เองถึงจะมีร่างกายที่อ่อนแอ แต่กลับมีเล่ห์เหลี่ยมยิ่งกว่าพวกชั่วช้าทั้งหลายเสียอีก พวกมันใช้แผนคดโกงต่างๆยุให้ฝ่ายโน้นฝ่ายนี้ตีกันหรือแม้กระทั่ง..ทรยศหักหลังกัน เผ่าพันธ์ุอื่นเป็นเพียงกลุ่มเล็กมีกำลังไม่มากทำให้ไม่อาจต่อต้านทั้งสามฝ่ายได้
          สุดท้ายหลังจากสงครามยุติลงเหล่าเทพ มาร และมนุษย์ก็ได้ดินแดนไปครองทั้งสามฝ่ายได้ทำข้อตกลงกันว่าจะกางพลังแบ่งเขตดินแดนของแต่ละฝ่ายเอาไว้เพื่อจะไม่เกิดสงครามเช่นนี้อีก แล้วผู้นำของทั้งสามฝ่ายก็รวมพลังกัน..แต่ว่าพลังมหาศาลนั้นถูกปล่อยออกมามากเกินไปทำให้พื้นโลกรับไม่ไหว พลังนั้นทำให้แผ่นดินของเหล่าเทพถูกผลักขึ้นไปข้างบนเหนือดินแดนมนุษย์ และกดให้ดินแดนของมารลงไปอยู่ใต้ดินแดนมนุษย์ ถึงพลังจะทำให้ดินแดนต้องแตกออกจากกันแต่ก็ทำให้ไม่มีใครสามารถไปรุกรานอีกฝ่ายได้ง่ายๆ ผู้นำทั้งสามจึงได้ตกลงพึงพอใจกับการแบ่งดินแดนและตั้งชื่อให้แก่โลกของพวกเขาว่า ภพทั้งสาม 
          กลับมาที่สถานที่แห่งนี้นะ มันเป็นเพียงทุ่งหญ้าโล่งที่ไม่มีอะไรเลยนอกจากต้นหญ้า แล้วก็พลังศักดิ์สิทธิ์...แต่มันน่าแปลกมาก! น่าแปลกจริงๆทำไมกันนะข้ารู้สึกว่าพลังเทพพวกนี้ทำให้ข้าอึดอัดหรือว่า..ข้าเป็นมารที่กำลังถูกเหล่าเทพไล่ล่า ต..แต่ว่าข้าก็รู้สึกได้เหมือนกันนะ!ว่าข้าน่ะมีพลังศักดิ์สิทธิ์ในร่างเยอะมาก แล้วคนที่มีพลังเทพศักดิ์สิทธิ์มากขนาดนี้จะไปเป็นมารได้ยังไง ถ้าพลังนี้ไปอยู้ในร่างมารล่ะก็อย่างน้อยร่างก็ระเบิดแล้วไม่มีทางทนรับพลังขนาดนี้ได้หรอก แล้วข้าจะรู้มั้ยเนี่ยว่าตกลงข้าเป็นอะไรกันแน่ ถ้าข้าเป็นมารจริงๆล่ะก็แค่เหยียบเข้าไปในแดนเทพข้าก็ตายอนาถแล้ว แต่ถ้าข้าเป็นเทพแล้วบ้านข้าอยู่ที่ไหน!! เอ๊ะ!...เดี๋ยวนะถ้าข้าจำไม่ได้แม้แต่ตัวเองก็แสดงว่าข้าความจำเสื่อม...ความจำเสื่อม?แล้วข้าจำเรื่องในอดีตเมื่อพันปีก่อนได้ไงฟะ! ตกลงข้าความจำเสื่อมจริงๆหรือว่าที่ข้าจำเรื่องของตัวเองไม่ได้เป็นเพราะว่าชีวิตของข้ามันรันทดจนข้าต้องใช้พลังปิดความทรงจำตัวเอง จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่กันแน่เนี่ย อ๊าก!น่าโมโหชะมัด งั้นเป็นไงเป็นกันช่างมันข้าจะคิดซะว่าข้าเป็นเทพก็เพราะตอนนี้ร่างข้ามันมีพลังศักดิ์สิทธิ์เยอะนี่นา แต่เหมือนจะมีพลังมืดอยู่ด้วยแฮะช่างมันเถอะเดี๋ยวข้าใช้คาถากลบจิตมารก็ได้ อ๊ะ!..นี่ข้าถึงขั้นจำคาถาได้เลยหรอเนี่ย ข้าว่าความจริงแล้วชีวิตของข้าต้องรันทดมากแน่ๆเลยแหละ