ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Yaoi) Don't rude to me...อย่าหยาบคายกับกูนักสิครับมึง :)

    ลำดับตอนที่ #1 : Don't rude 1 : Introduce character + Intro 100 %

    • อัปเดตล่าสุด 9 เม.ย. 56


         
                                                         > Character <



                                                     




                                                      


         

                                                     

     



                                                 





                                                       




                                                      


    InTro:

     


    "ไอ้เทียน!!เร็วๆสิโว้ยยยยย"เสียงของไอ้พี่ไฟตะโกนลั่นบ้านจนผมต้องยกมือขึ้นปิดหู แล้วจากตอนแรกที่จัดของใส่กระเป๋านักเรียนอย่างเป็นระเบียบก็หมดความอดทนกับมันในที่สุด กวาดลงกระเป๋าแม่งให้หมดไปเลยละกัน!


    "รู้มั๊ยว่ากูรีบแค่ไหนน่ะหา!!?"


    "เออ!รีบแล้วเนี่ยเห็นมั๊ย!จะรีบไปตายที่ไหนวะ!!"ผมแหกปากตอบกลับไปอย่างหงุดหงิด จนน้องสาวคนเดียวของผมที่นั่งกินข้าวที่โต๊ะอาหารถึงกับเดินมาตบหัวผมดังป้าบ =_=


    "เฮ่ย มันเจ็บนะเว้ย! ขีดมาตีพี่ทำไมเนี่ย!"


    "พี่เทียนก็อย่าพูดกับพี่ไฟอย่างนั้นสิ ห้ามแหกปากในบ้านด้วย!"


    "เออๆ ปกป้องกันจริงๆเล้ย ไอ้พี่ไฟของน้องไม้ขีดเนี่ย โอ๊ย! ขีดอย่า เจ็บ!"


    "พี่เทียนก็พูดเพราะๆสิ" ผมเบ้ปาก ทีพี่ไฟพูดไม่เห็นตีมั่งเลย เข้าข้างกันเห็นๆ!


    "พูดเพราะไปมันก็ไม่เข้ากับพี่หรอก แล้วอีกอย่าง นี่น้องสาวใครวะ เอาไปเก็บทีดิ๊" แล้วผมก็ต้องร้องจ๊ากลั่นเมื่อยัยไม้ขีดยื่นมือมาหยิกแขนผมเต็มแรง ดูถูกแรงผู้หญิงไม่ได้เลย เจ็บฉิบหาย!!


    "สมน้ำหน้า แบร่! :P"


    "หึๆๆ ไปเร็ว กูรีบ"พี่ไฟเดินเข้ามาหัวเราะผม ผมตีหน้าบึ้งใส่แล้วหันเผื่อแผ่ไปให้ยัยไม้ขีดด้วย ไม้ขีดพองลมในปากแล้วรีบฟ้องทันที


    "พี่ไฟๆ พี่เทียนทำหน้าบึ้งใส่ขีดด้วยอ่ะ นิสัยไม่ไดี!"


    "เฮ่ย อะไรวะ แค่นี้ต้องฟ้องด้วยเหรอ"


    "ไอ้เทียนไข!! อย่ามัวเถียงกับน้อง กูกำลังรีบ!!"มันว่าแล้วดึงฉุดกระชากลากถูผมให้ไปขึ้นรถกับมันสักที


    "ดึงแรงอย่างนี้เอาแขนกูไปเลยมั๊ยไอ้สัด!"


    "ก็บอกแล้วว่ากูรีบ"มันพูดเสียงเรียบ ผมก็เลยเลิกคิ้วสูงอย่างสงสัย 
    "รีบ รีบไปตายที่ไหน??"


    "หุบปากมึงไปซะ ถ้าไม่เห็นว่าเป็นน้องกูเสยแน่ๆ เอ้า! รับไป" ผมผวารับหมวกกันน็อคที่มันโยนมาให้อย่างเฉียดฉิว ใบนี้มันแพงนะเว้ย! พังมาใครจ่าย ฮุ้วสาดดดด


    "พี่ พี่ไฟ! ถามอะไรอย่างดิ!!" ผมตะโกนแข่งกับเสียงมอเตอร์ไซค์ที่กำลังวิ่งเสียงดังกะหึ่ม 


    "อะไร!"


    "ที่รีบเนี่ย นัดเจอสาวที่ไหนป่ะวะ!!" สงสัยจริงๆครับ ปกติมันทำตัวชิวจะตายเหอะ


    "เออ แต่ไม่ได้เป็นสาวอย่างที่มึงคิดหรอก!"พี่ไฟตะโกนตอบกลับมา และคำตอบนั่นทำเอาผมขมวดคิ้วสงสัยทันที สงสัยมากว่าเดิมอีก


    "เห้ย มึงชอบทอมเหรอวะ!?"


    "ไอ้เด็กบ้านี่ -*- เพศเดียวกับกูโว้ยย!"


    "อะไรนะ!" ผมอ้าปากค้างคาหมวกกันน็อค "นี่มึงจะบอกว่ามึง...ชอบผู้ชาย!!?" OMG!!!! ไอ้เทียนไขขอเวลาช็อคแปป


     

     

    “ก็ประมาณนั้น”

     

    “ใครวะ!? กูรู้จักป่ะ ชื่ออะไร! แล้วน่ารักมั๊ย!”ผมถามอย่างตื่นเต้น

     

    ไม่เคยเลยที่จะเห็นพี่ไฟแช็คสุดเถื่อนของผมจะยอมรับว่าชอบใครแบบนี้ ไม่เคยจริงๆ แค่คิดแล้วก็ตื่นเต้นแล้วเว้ย ยอมรับเต็มปากเต็มคำแบบนี้แปลว่าชอบจริง แถมเป็นผู้ชายอีกกูตื่นเต้ลลลลลลลล (วิบัติสักนิดตามอารมณ์ครับ =_=)

     

    “พี่ชายไอ้เบียร์เพื่อนมึงไง”มันตอบกลับมาสบายๆแต่ผม ผมเนี่ยสิ นั่งช็อคไปแล้วครับ 0[]0!!

     

    “พี่ พี่ชอบไอ้ไวน์เหรอ ไม่เอา ไม่ยอมนะเว้ยคนนี้!!”ผมร้องว้ากลั่นจนไอ้พี่ไฟตกใจแทบปล่อยมือจากคันบังคับ  มันหันมาดุผม

     

    “ตะโกนอะไร ตกใจหมด!!

     

    “มึงกับไอ้ไวน์!! กูไม่ยอมนะ!! มึงออกจะแมน!! ไอ้ไวน์ก็แมน!! แล้วใครเคะใครเมะวะมึง!!

     

    ผมอยากจะเขวี้ยงหมวกกันน็อคที่ใส่อยู่ออกแล้วทึ้งหัวตัวเองซะเหลือเกิน! เป็นไปไม่ได้ เกิดเป็นคนรักขึ้นมาจริงๆแล้วพี่ผม พี่ผมจะเป็นฝ่ายไหน เคะหรือเมะ ถ้าเคะขึ้นมาผมจะเอาหัวจุ่มชักโครกตายให้ดู!!

     

    “เคะเมะไร กูไม่รู้จัก”

     

    โว๊ะ! นี่โง่หรือโง่เนี่ย แค่นี้ก็ไม่รู้จัก หรือผมรู้จักอยู่คนเดียววะ!

     

    “มึงรุกหรือรับ!”ผมตัดสินใจบอกไปโต้งๆนี่แหละ เสือกโง่ดีนักพี่กู! แล้วผมก็คิดผิดอีกครั้งที่ถามไปแบบนั้น มันเบรครถกึกจนหน้าผมแทบคะมำ ดีนะที่คว้าเอวมันไว้แน่น

     

    “เฮ้ย!!! ไอ้น้องเหี้ย! คิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วเนี่ย กูไม่ได้ชอบไอ้ไวน์ แต่กูชอบพี่มาร์ตินีต่างหาก!!”มันหันหน้ามาตะโกนใส่อย่างหัวเสีย ผมเลยหน้าแตกเพล้งหมอไม่รับเย็บ

     

    “อ้าว งั้นเหรอ”

     

    “ก็เออสิวะ! วุ้ย! หงุดหงิด มีน้องซื้อบื้อ! แม่งทำมามีความรู้ เคะเมะใส่กู”มันว่าแล้วหันไปขับรถต่อ ผมนั่งหน้าหงิก ผมไม่ได้เป็นคนรู้มากอะไรขนาดนั้นสักหน่อย ไอ้เคะเมะเนี่ยเป็นศัพท์ญี่ปุ่น ชื่อเต็มคือ 'อุเคะ' 'เซเมะ' ที่แปลได้ประมาณว่าฝ่ายรุกกับฝ่ายรับอ่ะนะ =_=


    เฮ่ยๆๆๆ อย่าคิดผิดไป ผมไม่ได้เชี่ยวชาญเรื่องพวกนี้นะเว้ย แต่ที่รู้ดีแบบนี้เพราะเกมส์กับสายไหม เพื่อนผมสองคนที่เป็นสาววายขั้นเจ้าแม่ ไอ้เกมส์นี่ถึงกับตั้งสมาคมสาวายในโรงเรียนเลยทีเดียว แถมยังแต่งตั้งตัวเองเป้นหัวหน้าสมาคมอีกแน่ะ ตอนนั้นผมแทบจะลมจับเมื่ออยู่ๆนักเรียนหญิงที่ไหนก็ไม่รู้แห่กันมาเข้าตั้งมากมาย ผมจะไม่ว่าอะไรมันเลยนะ! แต่นี้ แม่งมีก่อตั้งโพลเหี้ยๆอะไรก็ไม่รู้ ผมเพิ่งมารู้ที่หลังว่ามันคือโพลโหวตเคะกับเมะสุดฮิตในโรงเรียน! แล้วผมดันติดโพลด้วยนะ แถมได้ที่หนึ่งอีก!! จะไม่ว่าอะไรเลยถ้าเป็นโพลเมะสุดฮิต เพราะคิดว่าตัวผมออกจะแมน แต่พวกผู้หญิงดันโหวตให้ผมเป็นเคะสุดฮิตอ่ะ!! -_-!!


    ตอนนี้ผมทำใจได้ละ ถึงแม้จะรู้สึกคิ้วกระตุกบ้างเวลาเดินบ้างห้องสมาคมของไอ้เกมส์มันแล้วเห็นกระดานโพลอันบะเฮิ้ม ที่โพลเคะสุดฮิตเป็นรูปผมแปะหราอยู่นั่นน่ะ แต่ก็นะ...


    ผมยอมเพราะเห็นมันเป็นเพื่อนหรอกนะ ถึงได้ยอม ยอมมากเลยนะเนี่ย!!


    แต่ตอนนี้ผมก็รู้สึกชื้นใจมากขึ้นเมื่อไม่ได้มีผมคนเดียวที่ติดโพล ไอ้ฟองเบียร์ ไอ้ลาเต้ มันก็ติดด้วย ฮ่าๆๆๆ พูดแล้วไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เพราะพวกผมสามคนน่ะ ติดท็อปทรีโพลเคะสุดฮิตกันหมดเลย!! ส่วนไอ้เฟียสต้าก็คว้าอันดับหนึ่งโพลเมะสุดฮิตไปครอง ไอ้โซลกิที่เข้ามาไม่กี่เดือนก่อนก็ติดกับเขาเฉย  กลุ่มผมนี้ดูจะฮิตไม่เบานะ



    เอิ่ม เริ่มจะนอกเรื่องแล้วสินะ...



    ผมคิดเซ็งๆ  ก่อนจะนึกขึ้นได้


     

    เอ พี่มาร์ตินี พี่ชายไอ้เบียร์ ถ้าจำไม่ผิด

     

    ….

     

    ….

     

     

    เฮ้ย!! พี่เค้ามีแฟนแล้วนี่หว่า!!!

     

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×